vrijdag 9 januari 2015

Henk Hofland. Geert Mak. Hubert Smeets en Charlie Hebdo 3


Laten we de machteloosheid van Henk Hofland, nogmaals tegen het licht houden. De eens zo prominente spreekbuis van de gevestigde orde schreef in De Groene Amsterdammer van 17 december 2014 onder de kop 'Het zwarte scenario':

Om de wereldwijde ontwikkeling naar de grote afbraak te keren is er ten eerste een overtuigend systeem van denkbeelden nodig, een ecologische ideologie, en ten tweede een internationale politieke klasse die daaraan continu uitvoering geeft…

We zien hoe overal ter wereld beperkte economische belangen boven het algemeen belang worden gesteld en hoe op welke manier dan ook vergroting van de chaos het gevolg is.

Daarbij komt dat we nu een jaar of twintig leven met de revolutie die door internet is veroorzaakt. Aan de digitale revolutie hebben we veel goeds te danken: versnelde communicatie, grotere toegankelijkheid van de wetenschap, enzovoort. Maar er is ook een digitale anarchie gegroeid. Iedereen die is aangesloten op het wereldwijde web kan zijn vijanden uitschelden, verdacht maken, met de dood bedreigen. Internet heeft een digitale individualisering veroorzaakt die de politieke samenhang ondermijnt, vooral de rancune bevordert en de chaos vergroot.

Dat is de algemene wereldsituatie aan het einde van dit jaar – een algemeen ecologisch gevaar dat steeds dreigender wordt en waartegen wel maatregelen worden genomen, maar in toenemende mate niet toereikend zodat het gevaar steeds verder nadert. Wees blij dat u nu leeft. 

Wat betreft Hoflands eerste alinea valt vooral de impliciete misvatting op dat een 'internationale politieke klasse' de politieke koers van het Westen zou bepalen, een waanbeeld dat wijd verspreid is onder de Nederlandse mainstream-opiniemakers. Typerend in dit verband is dat in 2012 Geert Mak mij liet weten dat de Duitse auteur Hans Magnus Enzensberger een ‘grumpy old,’ man was, die ‘alles heeft opgegeven,’ omdat de Duitse auteur, in tegenstelling tot Mak, veel sceptischer was over de politieke ‘Europese eenwording.’ Zo schreef Enzensberger over opiniemakers als Mak dat

het lot niet, zoals Napoleon nog dacht, door de politiek, maar door de economie [wordt] bepaald. Die presenteert zichzelf als een hogere macht die door niets wordt tegengehouden, en zeker niet door de eeuwenoude tradities, mentaliteiten en constituties van de Europese landen.


Gezien het feit dat Mak zelfs nog in september 2013 rotsvast leek te geloven dat er 'Geen Jorwert zonder Brussel' mogelijk was, (hoewel hij vijf maanden eerder nog met even grote stelligheid had verklaard dat ‘het grootkapitaal' de dienst uitmaakt en dat die macht 'ons totaal ontglipt’) zit Enzensberger veel dichter bij de waarheid, zoals in feite iedereen die niet gehersenspoeld is, dagelijks kan waarnemen. Het gecorrumpeerde poldermodel belemmert evenwel de Nederlandse opiniemakers om de werkelijkheid te kunnen zien, laat staan te beschrijven. Zo merkte Enzenberger met het oog op de Verenigde Staten op:

Alle imperia in de geschiedenis bloeiden niet langer dan een beperkte tijd, voordat ze door expansie en interne tegenstellingen ten onder gingen.

De vraag is: wat moet de lezers van NRC of De Groene Amsterdammer met een zelf benoemde 'politiek-literaire elite' aan, die niet beseft dat de politieke macht ondergeschikt is aan de economische macht en dat het slaafs volgen van Washington en Wall Street funest voor Europa is? Welke verwarring ontstaat er wanneer de nestor  van de polderpers, en de bestseller-auteur van gepopulariseerde historische boeken, zichzelf telkens tegenspreken zonder dit kennelijk te beseffen? In het geval van Hofland beweert hij in de eerste alinea dat een 'internationale politieke klasse' een 'ecologische ideologie' moet gaan uitvoeren, om in de volgende alinea te concluderen dat 'overal ter wereld beperkte economische belangen boven het algemeen belang worden gesteld.'  En niemand van de spraakmakende gemeente die de hoogbejaarde columnist van De Groene erop wijst dat hier sprake is van een paradox. Hoe kan een 'ecologische ideologie' in de praktijk worden gebracht wanneer 'het lot' van de mensheid door de economische macht wordt vastgelegd? 

Aan Hoflands betoog ontbreekt logica, en wel omdat ondanks 'het zwarte scenario,' waarbij 'het gevaar steeds verder nadert,' de stem van het establishment geen consequenties durft te trekken uit zijn eigen constateringen. In dit verband is de Fehlleistung 'steeds verder nadert,' illustrerend, Hofland bedoelt steeds dichterbij komt. Zijn probleem is het volgende. Wanneer hij als erelid van de 'politiek-literaire elite' in de polder wel consequenties zou trekken uit het feit dat het neoliberale kapitalisme totaal failliet is en de mensheid naar de afgrond voert, dan zou Hoflands eigen werkzame leven een leugen blijken te zijn geweest. Hij zou zich dan moeten afvragen waarom hij zolang propaganda heeft gemaakt voor de bestaande machtsverhoudingen die hebben geleid tot wat hijzelf 'het zwarte scenario' noemt, zo 'zwart' dat hij zijn column eindigt met de verzuchting 'Wees blij dat u nu leeft.' Een werkzaam leven lang een mens- en wereldbeeld te hebben gepropageerd om op zijn 87ste te constateren dat hij en de zijnen het nageslacht met een volstrekt failliet systeem hebben opgezadeld, is iets dat hij niet onder ogen kan zien. En dus moeten anderen de schuld krijgen voor het vernietigende materialisme van het geglobaliseerde en op talloze niveau's gewelddadige, westerse kapitalisme. Hoflands generatie, en de mijne, hebben een systeem ontwikkeld, in stand gehouden en gepropageerd waarbij op dit moment 85 miljardairs evenveel bezitten als de helft van de mensheid. Kan er nog een duidelijker  voorbeeld worden gegeven die aantoont hoe misdadig dit systeem is? Desondanks durft Hofland te spreken van 'het vredestichtende Westen.' Als het 'vredestichtend' zou zijn, vanwaar die woede tegen het Westen, en waarom de aanslag op Charlie Hebdo? Alleen vanwege de cartoons? Zo simplistisch ligt het niet. Hoe gehersenspoeld kan een intellectueel zijn? Hoflands dwaasheid bereikt een absoluut hoogtepunt wanneer hij tenslotte dit stelt:

Daarbij komt dat we nu een jaar of twintig leven met de revolutie die door internet is veroorzaakt. Aan de digitale revolutie hebben we veel goeds te danken: versnelde communicatie, grotere toegankelijkheid van de wetenschap, enzovoort. Maar er is ook een digitale anarchie gegroeid. Iedereen die is aangesloten op het wereldwijde web kan zijn vijanden uitschelden, verdacht maken, met de dood bedreigen. Internet heeft een digitale individualisering veroorzaakt die de politieke samenhang ondermijnt, vooral de rancune bevordert en de chaos vergroot.

Al meer dan zes decennialang heeft Hofland het westerse kapitalisme in woord en daad verdedigd, en in plaats van zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen voor de chaos, probeert de oude man nu de schuld van het onvermijdelijke politieke en economische failliet van zijn systeem voor een deel in de schoenen te schuiven van 'een digitale individualisering' die 'de politieke samenhang ondermijnt.' Dit is niet alleen een vorm van intellectuele hufterigheid, maar ook een voorbeeld van zijn eigen 'rancune' over het feit dat internet tevens zijn monopolie op de berichtgeving heeft vernietigd, waardoor naast zijn propaganda nu andere kritische stemmen te vernemen zijn. De mainstream-opiniemaker is niet meer de enige die publiekelijk bepaalt wat waar en niet waar is, wie belangrijk is en wie niet, wat het gemeenschappelijk belang is en wat niet. Niets dat mijn collega's zo haten als tegengesproken te worden, en zeker in een tijd waarin hun ideologie ontploft. Vandaar Hubert Smeet's woedende reactie dat 'een groot deel wat op internet verschijnt gewoon gelul is.' Inderdaad, lezers, 'It takes one to know one.'



What Presidents Obama and Bush Have in Common With the Charlie Hebdo Shooters

By Carl Gibson, Reader Supported News

08 January 15

Here’s a question for everyone tweeting mournful thoughts on the #JeSuisCharlie hashtag: Whenever scores of innocent civilians are killed in U.S. airstrikes, do you tweet #WeArePakistan or #WeAreSyria? If the answer is no, that should give you pause. Ask yourself why you’re compelled to feel for white victims of terror, but don’t bother to tell your friends on social media about your sadness over the deaths of the thousands of nameless Middle Eastern civilians that the U.S. government has caused.

Yes, the attack on the Charlie Hebdo office that resulted in 12 dead Europeans was a tragedy. But it was no more of a tragedy than the recent U.S. airstrikes in Syria, which our own government has admitted kills innocent civilians. It’s no more of a tragedy than civilians being killed by U.S. drone strikes, which have killed 2,400 people since 2010 and claimed the lives of 168 to 200 children in Pakistan alone. It’s no more of a tragedy than the 85 Americans who die every day as a result of gun violence. And it’s no more of a tragedy than the 22 U.S. veterans who kill themselves every day because of the scars that perpetrating violent U.S. foreign policy leaves on their bodies, minds, and hearts. We should question why there’s such inconsistency between how American media saturates us with coverage of the deaths of 12 French satirists, yet relegates innocent victims of imperialist foreign policy to obscurity.

The men who killed the Charlie Hebdo writers over satirical cartoons are suspected to be radical Muslims and are widely renounced as terrorists. Yet, President Obama has bombed seven predominantly Muslim nations – Afghanistan, Pakistan, Yemen, Somalia, Libya, Syria, and Iraq – in his six years as president, and he was given a Nobel Peace Prize. Just like the Charlie Hebdo attackers, President Obama kills extrajudicially, administering collective punishment for the actions of a few. And just like the radical jihadis who carried out the attack in France, President Obama has legions of delusional followers who back him every step of the way, despite the senseless violence of his actions. Let’s face it: The only reason Obama is so loved by so many despite his policies and the Charlie Hebdo attackers are so vilified is because of the color of their victims.

But President Obama is simply carrying out the wishes of the empire he speaks for, just as President George W. Bush did during his 8 years. In 2004, President Bush expressed an interest in bombing Al Jazeera’s headquarters in Qatar, one of the few allies the U.S. has in the region. The only thing that stopped Bush from carrying out an attack that would have killed far more journalists than the Charlie Hebdo attackers did was a memo from Tony Blair urging him not to. Before that, the Bush administration oversaw a missile strike on Al Jazeera’s Baghdad office during the 2003 invasion of Iraq that killed a reporter. And the infamous “Collateral Murder” video that Bradley (now Chelsea) Manning leaked in 2006 shows U.S. gunships killing a Reuters journalist with a .30 caliber machine gun, along with the people who rushed to help him as he was bleeding in the street.

This outpouring of sorrow over the French journalists killed for drawing cartoons is especially worrisome in Europe, which has seen an uptick of anti-Muslim demonstrations in recent months. Just as it would be ignorant for Muslims to say that Christianity is violent because Obama, a Christian president, bombs Muslim countries, it’s ignorant for Christians to say that all Muslims are violent because a miniscule number of them commit acts of terrorism. Yet despite this, anti-Muslim marches are becoming a regular occurrence in Germany. A recent poll showed a whopping 1 in 8 Germans would join an anti-Muslim march in their neighborhood. And the Golden Dawn party in Greece, which has a sizable presence in parliament and whose symbol eerily resembles a swastika, openly embraces a platform encouraging violence against immigrants – particularly Muslims. The sorrowful media coverage of the 12 dead Charlie Hebdo writers will only stoke more irrational hatred of Muslims in Europe.

If Americans want to direct anger at the killers of the French journalists, they need only look at their own government. The wave of fundamentalist Islam that is destabilizing the Middle East is due almost exclusively to our meddling in Middle Eastern affairs. President Eisenhower authorized the CIA-sponsored overthrow of Mohammed Mossadegh, Iran’s democratically-elected leader in 1953, which led to the brutal rule of the Shah and the subsequent revolution that put the Ayatollahs in power. The CIA helped Saddam Hussein’s Ba’ath Party seize power in Iraq in the 1960s after Hussein’s two previous coup attempts failed. President Reagan armed the Taliban in Afghanistan to fight the Soviet Union in the 1980s. And in 2012, President Obama armed Syrian extremists to overthrow Bashar al-Assad, which one former CIA operator has said led to the creation of ISIS. The men who killed the Charlie Hebdo writers might never have taken such action if not for American foreign policy that creates perpetual war and destabilization – the perfect breeding ground for radical Islamic thought.

We Americans live under a violent government that desensitizes us to its brutality overseas with clever propaganda. Is it any coincidence that the #1 movie in America right now is Clint Eastwood’s “American Sniper” – a film about a man who singlehandedly killed 150 people in Muslim countries during American wars of aggression? One of the most talked-about movies near the end of 2014 was “The Interview,” which was essentially a comedic version of the U.S. government’s fantasy of regime change in North Korea. It seems that everywhere we look, American media and culture encourages us to cheer for Americans as we oppress and brutalize countries around the world. Cheerleaders of George W. Bush’s Iraq War said 9/11 was an attack on our freedoms, and the loudest mourners of the Charlie Hebdo attack have adopted the George W. Bush world view, saying the attack was about press freedom.

Let’s not be fooled by the media into hating an entire group of people for one isolated attack, and let’s mourn all victims of terror equally, whether the terrorist practices Islam or is the President of the United States. 

Carl Gibson, 26, is co-founder of US Uncut, a nationwide creative direct-action movement that mobilized tens of thousands of activists against corporate tax avoidance and budget cuts in the months leading up to the Occupy Wall Street movement. Carl and other US Uncut activists are featured in the documentary "We're Not Broke," which premiered at the 2012 Sundance Film Festival. He currently lives in Madison, Wisconsin. You can contact him at carl@rsnorg.org, and follow him on twitter at @uncutCG.
Reader Supported News is the Publication of Origin for this work. Permission to republish is freely granted with credit and a link back to Reader Supported News.



Het gevolg van de langdurige westerse gewelddadige interventies in het Midden-Oosten:


Al-Qaida terrorists planning 'mass casualty attacks' against the West, MI5 boss warns


Video report by UK Editor Rohit Kachroo


A group of al-Qaida terrorists in Syria is planning "mass casualty attacks" against the West, the head of MI5 has warned.
Andrew Parker, the Director General of the security service, said the UK still faced the threat of "complex and ambitious plots" by extremists who wanted to "cause large scale loss of life" by targeting transport networks and iconic landmarks.
Security sources have told ITV News that spies have foiled four terrorist plots against the UK in the past year that would have "certainly" resulted in deaths.
Mr Parker said although security agencies would "try our utmost we know that we cannot hope to stop everything".
He said the terrorist attack which left 12 people dead in Paris yesterday was a "terrible reminder of the intentions of those who wish us harm".



Reuters
Hundreds of extremists have travelled to Syria to join terror groups like Islamic State. Credit: Reuters

The threat to the UK went beyond Islamic State, the Director General said, with al-Qaida terrorists still posing a significant danger to the UK.
The group mentioned is believed to be the so-called "Khorasan" cell, an al-Qaida branch made up of veteran jihadists sent to Syria by the organisation's leader Ayman al-Zawahiri.

Addressing members of the Royal United Services Institute (RUSI) at MI5 headquarters Thames House, Mr Parker said: "We still face more complex and ambitious plots that follow the now sadly well established approach of Al Qaeda and its imitators - attempts to cause large scale loss of life, often by attacking transport systems or iconic targets.
"We know, for example, that a group of core Al Qaeda terrorists in Syria is planning mass casualty attacks against the West."

Amateur footage
Mr Parker was speaking the day after gunmen shot dead 12 people in Paris. Credit: Amateur footage

Describing the "ongoing and increasing challenge from Syria", Mr Parker said around 600 extremists - including Britons - are known to have travelled to Syria to join groups such as Islamic State, higher than previous estimates of 500.
Mr Parker said more than 20 terrorist plots have either been directed or provoked by extremist groups in Syria since October 2013, citing attacks in Brussels, Ottawa, Sydney and yesterday's attack against Charlie Hebdo magazine in Paris.
The Director General also spoke of the need to improve intelligence agencies' abilities to access communications.
He said his "sharpest concern" as head of the service was the "growing gap between the increasingly challenging threat and the decreasing availability of capabilities to address it".
"Despite its medieval tactics, ISIL is a terrorist phenomenon of the modern age," he said.
"It makes full use of the modern social media and communications methods to enable it to spreads its message of hate directly into home across the UK.
"The dark places from where those who wish us harm can plot and plan are increasing.
"We need to be able to access communications and obtain relevant data on those people when we have good reason to do so."

Geen opmerkingen:

Alleen Extremistische Joden worden Uitgenodigd door premier Schoof

  Joodse organisaties opnieuw uitgesloten van overleg over antisemitisme Onder meer Een Ander Joods Geluid, Erev Rav, gate 48 en The Rights ...