Arab Regimes 65

Mohamed Heikal, de belangrijkste intellectueel van de Arabische wereld in de jaren tachtig en negentig schreef in 1992 in Illusions of Triumph:

Sadat responded to discontent by imposing a series of repressive laws and locking up his critics. The masses were indifferent to these changes, having long lost faith in socialism, government and justice... The masses were looking for new certainties, but what they found were old ones, reminders that Islam is in essence a revolt of the poor. The prophet Mohammed depended on fighters from the Mustadafeen, the exploited weak and poor, to help him overcome the hostility of the wealthy. Mecca was ruled by the Mustaqbireen, meaning the self-inflated rich and powerful, whose commercial interests were threatened by the Koran, the divine message conveyed through Mohammed... Islam was always a political as well as religious movement, and it also had its cultural and social side. By 1980 it was beginning to feel the influence of Muslims from Pakistan and India, where Islam had acquired a different flavour. Asian Muslims tended to take the Koran literally, while Arabs were more inclined to interpreted it.

Dit is een belangrijk feit dat we de komende tijd niet moeten vergeten. Ondanks alle westerse propaganda en steun aan Arabische terreur-regimes weten we niet wat precies de uitkomst zal zijn van de omwenteling die nu plaats vindt op de straten in de Arabische wereld. Een ding weten we wel: de westerse politiek ten aanzien van de Arabische wereld is totaal failliet en de oude tijd zal niet terugkeren. Het meest positieve is het feit dat gewone burgers daar hun stem hebben hervonden, hun eigenwaarde. Gisteren zag ik bij de Egyptische manifestatie op de Dam een aantal illustrerende teksten. Een ervan was:

VRIJHEID IS RESPECT

en in foutief Engels, maar desondanks met een niet mis te verstane boodschap

TEAK HIM BACK

en

DEMOCRACY IS DIGNITY

Dat gevoel van zelfrespect, de eis dat het Westen de tiran Mubarak weer terug neemt, dat is wat mensen niet snel zullen verliezen, het besef van eigen kracht, en juist daarvoor is de macht altijd en overal doodsbang geweest. Het betekent voor hen het einde van hun privileges.