In het hoofdstuk 'The New Propaganda' in zijn boek Propaganda schreef Edward Bernays, de grondlegger van de PR-industrie, in 1928 het volgende: 'For economic power tends to draw after it political power; and the history of the industrial revolution shows how that power passed from the king and the aristocracy to the bourgeoisie. Universal suffrage and universal schooling reinforced this tendency, and at last even the bourgeoisie stood in fear of the common people. For the masses promised to become king.'
En dat nu beschouwden Bernays en zijn opdrachtgevers in de politiek en het bedrijfsleven als een groot gevaar. De emancipatie van de 'mindere klassen' moest koste wat kost gestopt worden, om de simpele reden dat in een 'democratie de doorsnee mens' niet weet wat goed voor hem of haar is. Dat weet alleen een kleine selecte elite, die het geld en macht in handen heeft. En waarom wist die elite wel wat goed was voor de massa? Welnu, omdat die elite geld en macht had, en omdat geld en macht de allerhoogste waarden zijn in het kapitalisme, zo simpel. En dus moeten journalisten de massa duidelijk maken dat de bestaande orde, de meest rationele is, de meest logische, zoals de priesters vroeger de massa duidelijk maakte dat de machtsverhoudingen op aarde een weerspiegeling waren van de machtsverhoudingen in de hemel. Elk systeem heeft een rechtvaardiging nodig. Dat die kapitalistische orde al meer dan een eeuw geweld op wereldschaal veroorzaakt, de chaos vergroot en in feite een permanente staat van oorlog is met mens en natuur moet verdoezeld worden. De journalist van de commerciele massamedia mag om het gewenste beeld op te roepen gebruik maken van leugens, halve waarheden, en tendentieuze beelden. Alles is geheiligd.
Een voorbeeld is het interview van Paul Brill, opiniemaker van de Volkskrant, met de Israelische historicus Benny Morris. Zo laat Brill de historicus onweersproken beweren dat de Iraanse sjiiieten kunnen 'rekenen op de nodige sympathie in de gehele islamitische wereld, waar het land wordt gezien als een nuttig tegenwicht voor, of misschien zelfs het beste wapen tegen, Israel.' Brill en Morris verzwijgen dat er al meer dan een millennium een wezenlijk conflict bestaat tussen soennieten en sjiieten. Brill en Morris verzwijgen eveneens dat er nog geen kwarteeuw geleden een oorlog woedde tussen de soennieten en sjiieten, nadat de troepen van Saddam Hoessein, financieel gesteund dooor de Saudi Arabie en de oliestaten langs de Perzische golf en de VS, Iran hadden aangevallen. Een oorlog die meer dan een miljoen doden veroorzaakte, en waarvan -in de woorden van Henry Kissinger- 'het uiteindelijke Amerikaanse belang… is dat beide partijen zullen verliezen.'
Desondanks doen Brill en Morris het voorkomen alsof meer dan 1 miljard soennitische burgers op aarde de sjiieten zien als voorhoede in de strijd tegen Israel. Dit stigmatiseren van een grote groep mensen lijkt op dat wat de nazi's deden met de joden, waarbij de slachtoffers bepaalde drijfveren werden toegeschreven die onlosmakelijk verbonden waren met hun afkomst.
Het begint met woorden die beelden oproepen en dan kan het moorden beginnen. Zo werkt propaganda. En het is succesvol, zoals we uit de geschiedenis weten. Herhaal een leugen of een halve waarheid maar lang genoeg en de mensen geloven erin. Maak de burger bang en hij gehoorzaamt.
Bill Durodie, directeur van het ‘International Centre for Security Analysis’ van het Londense Kings College verklaarde in The Power of Nightmares – The Politics of Fear, een driedelige televisiedocumentaire van de BBC: ‘In een maatschappij die nergens in geloofd wordt angst het enige agendapunt… en een maatschappij die in niets geloofd wordt vooral bang gemaakt door mensen die in van alles geloven,’ daarbij doelend op fanatici. En het maakt niet uit of dit nu westerse politici en intellectuelen zijn of islamitische fundamentalisten, belangrijker is het gegeven dat hun macht niet zozeer de eigen kracht aantoont maar eerder ‘hoe erg wij (burgers svh) geïsoleerd en versplinterd zijn geraakt,’ aldus Durodie.The Power of Nightmares wordt met de volgende tekst ingeluid:'In het verleden beloofden politici een betere wereld te scheppen. Ze hadden verschillende manieren om dit tot stand te brengen, maar hun macht en autoriteit kwam voort uit de optimistische visie die ze hun aanhangers boden. Die dromen zijn niet uitgekomen en vandaag de dag hebben de mensen hun geloof in ideologieën verloren. In toenemende mate worden politici slechts gezien als managers van het openbare leven. Maar nu hebben ze een nieuwe rol ontdekt die hun macht en autoriteit herstelt. In plaats van het verschaffen van dromen beloven politici ons nu te beschermen tegen het leven. Ze zeggen dat ze ons zullen redden van verschrikkelijke gevaren die we niet kunnen zien en niet begrijpen. En het grootste gevaar van alles is internationaal terrorisme, een machtig en sinister netwerk, de slapende cellen in landen verspreid over de wereld. Een dreiging die bestreden moet worden door een oorlog tegen terreur. Maar een groot deel van deze dreiging is een verzinsel dat overdreven en vertekend is door politici. Het is een duister waandenkbeeld dat zich onweersproken verspreid onder regeringen in de gehele wereld, veiligheidsdiensten en de internationale media. Dit is een serie films over hoe en waarom deze fantasie was gecreëerd en wie er het meest van profiteerde. Centraal in het verhaal staan twee groepen, de Amerikaanse neoconservatieven en de radicale islam. Beide waren idealisten die voortkwamen uit het falen van de liberale droom om een betere wereld op te bouwen en beide hadden een in hoge mate vergelijkbare verklaring van wat deze mislukking had veroorzaakt. Deze twee groepen hebben de wereld veranderd, maar niet op de manier die ze beoogden. Samen schiepen ze het huidige nachtmerrieachtige visioen van een in het geheim georganiseerd kwaad dat de wereld bedreigt. Een fantasie die - zo ontdekten de politici - hun macht en autoriteit in een gedesillusioneerd tijdperk herstelde. En degenen met de ergste angsten werden het machtigst.' Adam Curtis, de BBC-producer van The Power of Nightmares stelt dat: ‘Al Qaida as an organisation does not exist… With the American invasion that group had been destroyed, killed or scattered. What was left was the idea. And the real danger was the way this idea could inspire groups and individuals around the world, who had no relationship to each other. In looking for an organisation the Americans and British were chasing a phantom enemy and missing the real threat.’ Bill Durodie zet uiteen dat: ‘We project our own worst fears and what we see is a phantasy that is being created.’ Adam Curtis: ‘What the British and American governments have done is both distort and exaggerate the real nature of the threat… No one questions this phantasy because increasingly it is serving the interests of so many people.' De conclusie van The Power of Nightmares is: ‘The fear will not last. And just as the dream that politicians once promised turned out to be illusions so too will the nightmare. And than our politicians will have to face the fact that they have no vision, either good or bad to offer us any longer.’ Het wezenlijke probleem zit evenwel dieper. 'In a society that believes in nothing, fear becomes the only agenda and a society that believes in nothing is particularly frightened by people who believe in anything. But that is a measure of how much we have become isolated and atomised rather than their inherent strength.' Zie: http://www.archive.org/details/ThePowerOfNightmares
De commerciele massamedia spelen in dit proces een cruciale rol, zo laat The Power of Nightmares zien. Zonder de massamedia zou de macht van de elite niet bestaan. Paul Brill weet dat en speelt als opiniemaker de rol van lakei die in dienst staat van de macht. Hij verdient er zijn boord mee. Vergeet het niet als u weer een stukje van hem leest. Zijn hetze tegen Iran is voor hem zelf consequentieloos, anderen dragen straks de consequenties, want zoals bekend: woorden zijn niet vrijblijvend. Een moderne oorlog is niet mogelijk zonder propaganda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten