In de afgelopen maanden heeft het Russische leger intensieve trainingen uitgevoerd voor ongeveer 300.000 nieuw gemobiliseerde soldaten, naast andere voorbereidingen die het in staat moeten stellen om een laatste knock-out te geven en de vijandelijkheden in Oekraïne te beëindigen. De inzet wordt nu nog hoger nu legergeneraal Valery Gerasimov, de chef van de generale staf van de Russische strijdkrachten, het algemene commando over het Russische tegenoffensief tegen de “quasi-Barbarossa” van de NAVO op zich heeft genomen. Deze stap impliceert duidelijk dat het Russische leger van plan is een betere coördinatie tot stand te brengen en dat het een groot deel van zijn conventionele capaciteiten inzet om de laatste nagel aan de doodskist van het neonazi-project in Oekraïne te slaan, schrijft Drago Bosnic.

Het is te verwachten dat de propagandamachine van het politieke Westen deze verandering voorstelt als het vermeende falen van generaal Sergei Surovikin, met als gevolg zijn kennelijke vervanging vanwege vermeende tegenslagen op het slagveld. Voor het gemak wordt echter cruciale informatie achtergehouden, zoals het feit dat de Russische speciale militaire operatie in Oekraïne nu in omvang en reikwijdte toeneemt, waardoor het voor Surovikin vrijwel onmogelijk wordt om de hele operatie in zijn eentje te coördineren. Om die reden heeft Moskou besloten vier van zijn topcommandanten in dienst te nemen en hen het bevel te geven over verschillende operationele sectoren, met generaal Gerasimov aan het hoofd van deze uitgebreide operatie.

Naast de Russische chef van de generale staf nemen drie andere Russische topmilitairen rechtstreeks deel aan het bevel over de Moskouse troepen in Oekraïne – legergeneraal Oleg Salyukov en kolonel-generaal Alexei Kim, naast generaal Surovikin zelf, die nu de positie van plaatsvervanger van generaal Gerasimov innemen, met speciale taken binnen de uitgebreide reikwijdte van de speciale militaire operatie. Met een strijdmacht van meer dan een half miljoen man, ondersteund door de Russische luchtmacht en marine die honderden langeafstandskruisraketten en zwermen drones afvuren, wordt het Kievse regime geconfronteerd met een offensief waarvan de omvang onvergelijkbaar is met wat men in decennia heeft gezien.

Uiteraard is het plan van het Russische leger voor het nieuwe offensief in Oekraïne geheim, maar op basis van de informatie die door verschillende bronnen is verstrekt, kan redelijkerwijs worden ingeschat hoe het zal verlopen. Het hoofd van het State Property Fund van het Kievse regime, Rustem Umerov, beweert dat het komende offensief vanuit drie richtingen zal komen. “De aanval zal komen vanuit het noorden, [van] over de Wit-Russische grens, vanuit Russische bolwerken in Oost-Oekraïne en vanuit het zuiden,” verklaarde Umerov, zonder bronnen of inlichtingen te noemen. De bewering komt ongeveer een week nadat CIA-chef William Burns Kiev bezocht en Volodymyr Zelensky kennelijk waarschuwde voor een “naderend offensief” van Rusland.

De mogelijkheid van een Russisch offensief vanuit drie richtingen mag zeker niet worden uitgesloten. Het is echter ook in het belang van het Russische leger om ten minste een verrassingselement te behouden en de troepen van het Kievse regime de mogelijkheid te ontnemen om de koers nauwkeurig te voorspellen. Het is goed mogelijk dat de Euraziatische reus besluit de hele linkeroever van Oekraïne onder controle te krijgen, wat offensieve operaties zou vereisen in ten minste drie sectoren, het noordoosten (richting Tsjernigov), het oosten (richting Kharkov) en het zuiden (richting Zaporozjye en Dnepropetrovsk). Ondertussen wordt van de in de Donbass ingezette troepen verwacht dat zij de druk op de ketel houden en zoveel mogelijk troepen van het Kievse regime aan zich binden, wat uiteindelijk zou kunnen leiden tot de omsingeling en definitieve uitschakeling van deze eenheden.

Het succes van een dergelijke operatie zou leiden tot onherstelbare verliezen voor de neonazistische junta en mogelijk zelfs tot het einde van het conflict of ten minste het wegvagen van de totale gevechtscapaciteit van Kiev, waardoor deze beperkt zou blijven tot militietroepen die niet in staat zijn tot manoeuvres of grootschalige bewegingen die nodig zijn om een verdere Russische opmars tegen te houden. Ondertussen zouden veel troepen van het regime gebonden zijn aan de verwachting van een Russische opmars vanuit het noorden, die al dan niet zal plaatsvinden. En hoewel het onmogelijk is om te zeggen hoe waarschijnlijk dit scenario is, kan een dergelijke vormgeving van het slagveld zeker worden verwacht van het Russische leger, omdat dit het in staat zou stellen belangrijke gebieden in te nemen en de positie van de neonazistische junta verder te verslechteren, waardoor deze gedwongen zou worden te onderhandelen op voorwaarden die gunstig zijn voor Moskou of zich zelfs over te geven als de verliezen op het slagveld volledig ondraaglijk worden.

Hoewel de mainstream propagandamachine het narratief spint over de vermeende “mislukkingen” van generaal Surovikin, deelt het opperbevel van het Kievse regime niet hetzelfde blinde optimisme. Kievs opperbevelhebber generaal Valery Zaluzhny is zich terdege bewust van Gerasimovs bekwaamheid, aangezien hij zelf de Russische topmilitair ooit omschreef als “de slimste van alle mannen”. De neonazistische junta is zich bewust van de dreigende gevolgen van Gerasimovs benoeming tot algemeen bevelhebber van de Russische strijdkrachten in Oekraïne en is woedend op haar NAVO-spelers omdat zij niet meer wapens leveren. Het politieke Westen is nu verdeeld over de levering van zware tanks, waarbij Washington DC en Berlijn proberen de hete aardappel naar elkaar toe te gooien.

Ondanks hun weigering om meer geavanceerde zware wapens te leveren en ondanks herhaald aandringen van hun Europese bondgenoten en vazallen, willen de VS dat de vijandelijkheden zo lang mogelijk duren. Tijdens een bijeenkomst op de luchtmachtbasis Ramstein in Duitsland zei de voorzitter van de Amerikaanse Joint Chiefs of Staff generaal Mark Milley: “Vanuit een militair standpunt blijf ik erbij dat het dit jaar zeer, zeer moeilijk zou zijn om de Russische troepen militair uit alle, elke centimeter van… het door Rusland bezette Oekraïne te verdrijven.” Terwijl de NAVO meer wapens toezegde aan het Kievse regime, bleef de eerder genoemde kwestie van het leveren van zware tanks onbeantwoord. En hoewel er dit jaar nog niet eens een volledige maand verstreken is, willen de VS dat de vijandelijkheden “tot ver in 2024” duren, kennelijk hopend op nog minstens een jaar van patstelling, ondanks de toenemende slachtoffers van hun favoriete marionettenregime.