Der Spiegel ontmaskert @Bellingcat. Einde verhaal?
Door Joost Niemöller
Afgelopen week was het groot nieuws. Er was geen spoor van twijfel. De Russen zouden vervalste satellietbeelden naar buiten hebben gebracht in verband met MH17. Fotoshop! Alle grote Nederlandse media brachten het bericht op een vanzelfsprekende toon. De koppen spraken voor zich: het waren feiten. Het was aangetoond.
De satellietbeelden die het Russische ministerie van Defensie op 21 juli vorig jaar presenteerde om aan te tonen dat vlucht MH17 van Malaysia Airlines door een Oekraïense raketinstallatie uit de lucht is geschoten, zijn vervalst.
Satellietbeelden die Rusland vorig jaar liet zien om te bewijzen dat Oekraïne de MH17 uit de lucht schoot, zijn vervalst.
De satellietbeelden die Rusland vorig jaar presenteerde om aan te tonen dat vlucht MH17 door Oekraïne uit de lucht is geschoten, zijn vervalst.
Satellietbeelden die Rusland vorig jaar liet zien om te bewijzen dat Oekraïne de MH17 uit de lucht schoot, zijn vervalst.
Vervolgens werd in alle berichten de bron achter dit ‘feit’ gebracht: De Engelse blogger Bellingcat.
Alleen RTL Nieuws leek in zijn berichtgeving nog een klein beetje een slag om de arm te houden:
Rusland heeft enkele dagen na de ramp met vlucht MH17 vervalste satellietbeelden getoond om Oekraïne de schuld in de schoenen te schuiven. Althans, dat schrijft de Britse onderzoekssite Bellingcat.
Lichtelijk relativerende woordjes als althans’ stonden er in die andere berichten niet. De bron, die was het bewijs. Het Woord van Bellingcat is het Woord van God voor Nederlandse journalisten.
De manier waarop er naar Bellingcat wordt verwezen en de manier waarop er naar ‘de Russen’ wordt verwezen zegt eigenlijk al alles.
De Volkskrant over Bellingcat:
Uit een analyse van de beelden blijkt onder meer dat een BUK-raketwerper is verplaatst, waardoor het lijkt dat het wapentuig actief was op 17 juli, toen het vliegtuig uit de lucht werd geschoten. Ook zijn er BUK-raketwerpers aan de beelden toegevoegd, dichtbij de rampplek.
Het onderzoeksbureau bericht verder dat het toestel van Malaysia Airlines niet van de vluchtroute afweek, zoals wordt geclaimd door het Russische ministerie van Defensie.
Dus Bellingcat: ‘Analyse.’ ‘Blijkt.’ ‘Bericht.’ Rusland: ‘claimt.’
Wat De Volkskrant hier schrijft, is overigens ook feitelijk onjuist. De bewuste koersafwijking wordt juist vastgesteld in het voorlopige rapport van de Onderzoeksraad. (PDF, op pagina 11):
Om 13.19:53 uur bleek uit radargegevens dat het vliegtuig zich 3,6 nautische mijlen ten noorden van het midden van luchtweg L980 bevond na naar links te zijn uitgeweken van de route, toen Dnipro Control vanwege ander verkeer de bemanning instructies gaf rechtstreeks naar navigatiepunt RND te vliegen.
Ook volgens NRC Handelsblad was het zo klaar als een klontje wat Bellingcat in zijn blogje te berde bracht:
De verschillen tussen de echte beelden en de valse zijn te checken op Google Earth. De beelden zijn gemanipuleerd en er zijn Boek-raketinstallaties toegevoegd, concludeert het onderzoekscollectief.
En ook bij de NOS hoefden we echt niet te twijfelen over Bellingcat. Dat is namelijk de bron waar de ‘bewijzen’ vandaan komen.
Bellingcat publiceerde eerder bewijzen dat Rusland het Buk-raketsysteem heeft geleverd waarmee vlucht MH-17 werd neergeschoten.
Wat dus nogmaals opvalt is de massaliteit van de voor Bellingcat positieve berichtgeving, de snelheid waarmee het blog van Bellingcat als nieuws naar buiten werd gebracht, de suggestie dat het hier zou gaan om feiten, en kortom het volstrekte kritische onvermogen bij deze media om de gebruikte methode van Bellingcat onder de loep te nemen.
Het is een patroon, zoals ook op andere websites wordt vastgesteld. Niet alleen bij de Nederlandse media, ook bij de Duitse. Bellingcat is de propagandabron. Alle andere bronnen worden genegeerd of verdacht gemaakt.
Er zijn ook bloggers, die al vrij snel naar buiten kwamen met kritische stukken over de woeste beweringen van Bellingcat. (Die overigens hier te vinden zijn.)
De blogger Myghty zet bijvoorbeeld uiteen dat er in de ‘basisinformatie’ bij de gepubliceerde foto’s van de Russen uiteraard veranderingen waar te nemen zijn, maar die zijn standaard in dit soort gevallen, en vormen dus geen enkel bewijs voor het door Bellingcat geponeerde ‘fotoshopwerk’ van de Russen.
Andere bloggers redeneren hierop verder en stellen met feitelijke analyse vast dat er van de methode Bellingcat niets deugt. De zeer feitelijke blogger Gabriele Wolff documenteert in een serie artikelen dat er sprake is van een ‘informatieoorlog’ omtrent MH17, en Bellingcat speelt hierin een centrale rol. Ze noteert ook dat de ‘onderzoekers’ van Bellingcat bij nader inzien er eigenlijk helemaal niet zo zeker van zijn dat de Russen hun materiaal hebben gemanipuleerd: ‘Je zou het manipulatie kunnen noemen.’
Lees verder: http://joostniemoller.nl/2015/06/der-spiegel-ontmaskert-bellingcat-einde-verhaal/Allen: Man kann es Manipulation nennen.
2 opmerkingen:
Is het naïef van mij om me af te vragen of de media die de onzin van Bellingcat als waarheid naar buiten brengen via de rechter gedwongen kunnen worden tot rectificatie? Tenslotte gaat het om een soort laster. En dan bovendien nog om een soort laster die op internationaal niveau gevaarlijke consequenties kan hebben. Zou een goede advocaat daar iets tegen kunnen ondernemen of bieden onze wetten daar geen mogelijkheden voor?
Vincent Brunott
vincent.
als je een strafrechtelijke vervolging wilt uitlokken dan moet je bij de hoofdofficier in jouw arrondisement aangifte doen van een strafbare handeling. Hij of zij beslist of er daadwerkelijk een vervolging wordt ingesteld. maar je kunst ook een civielrechtelijke procedure beginnen door de rechter te verzoeken om vergoeding vanwege geleden schade. de rechter zal vervolgens allereerst bepalen of jouw belang geldig is. zo niet dan is het afgelopen.
Een reactie posten