—Graham E. Fuller, 1999, key CIA architect of US Islam strategy
In aanwezigheid van de multi-miljonairs Hillary Clinton en Barack Obama adviseerde in 2008 Mike Gravel, kandidaat voor de Democratische nominatie bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen, de Amerikaanse kiesgerechtigden:
Follow the money. You can’t get all this money coming at you, millions of dollars, from all the special interests and think they are now going to deal with solving the problems with special interests. It won’t happen.
Gravel wist waarover hij sprak, aangezien hij 22-jaar lang als Senator van Alaska in het Amerikaanse Congres had gediend. De aanwezige Hillary Clinton en Barack Obama hielden zich muisstil over deze corruptie, beiden hadden immers honderden miljoenen van de ‘special interests’ ontvangen om president te worden.
Begin 2017 wees het zakentijdschrift Forbes erop dat:
Obama will soon have the opportunity to make millions more. Bill and Hillary Clinton, who left the White House in debt, earned more than $240 million over the next 15 years, the bulk of it from high-paid speeches and blockbuster book deals.
Op twee ministers na, zijn nu alle kabinetsleden van de regering Biden multi-miljonair. Alleen één vrouw is niet rijk, te weten:
DEB HAALAND, 60
Secretary of the Interior
Net worth: Zero
The first Native American cabinet secretary overcame homelessness earlier in her life and won a New Mexico congressional seat in 2018. Her financial disclosure report is remarkably empty, showing more than $15,000 of student loans and no assets outside of a $175 annual tribal payment.
Hoewel ‘President Biden’s Cabinet is worth a fraction of Donald Trump’s — and Barack Obama’s’ is toch de overgrote meerderheid ook in Biden’s kabinet multimiljonair. Dit blijft opmerkelijk, aangezien het percentage Amerikaanse huishoudens dat miljonair is slechts 10 procent bedraagt, terwijl:
The United States added 2,251,000 new millionaires from 2019 to 2020.
The total number of millionaires in the US is 20.27 million.
There are 788 billionaires in the United States.
76% of US millionaires are white.
https://spendmenot.com/blog/what-percentage-of-americans-are-millionaires/
Kortom, het percentage rijken in Biden’s kabinet is bijna negen keer hoger dan het landelijk gemiddelde. En omdat het percentage miljonairs in het Congres boven de 50 procent ligt, is het geenszins onverklaarbaar dat de Amerikaanse wetgeving het mogelijk heeft gemaakt dat de ‘Top 1% Of U.S. Households Hold 15 Times More Wealth Than Bottom 50% Combined.’ En dat:
New data available from the U.S. Federal Reserve shows that the wealth gap in America has widened and economic inequality increased in 2020 amidst a coronavirus pandemic that has disproportionately impacted low-wage service workers and people of color, which coincides with a report published earlier this week showing that global billionaire wealth has concurrently skyrocketed at an unprecedented rate.
According to the latest Fed data, the top 1% of Americans have a combined net worth of $34.2 trillion (or 30.4% of all household wealth in the U.S.), while the bottom 50% of the population holds just $2.1 trillion combined (or 1.9% of all wealth).
A study published earlier this week by Swiss bank UBS and accounting firm PwC found that the total wealth of the world’s 2,189 billionaires soared to a record-setting high of $10.2 trillion in late July, obliterating the previous record of $8.9 trillion recorded at the end of 2017.
American billionaires have grown significantly richer during the pandemic, led by Elon Musk, who crossed the $100 billion benchmark in August to become the world’s fifth centibillionaire, and saw his wealth increase by 242% over the first eight months of 2020 (Jeff Bezos has added $65 billion to his net worth this year).
A critical factor in the explosion of wealth among a particular segment of the U.S. population has been access and exposure to the stock market.
The Fed estimates that the wealthiest 10% of Americans hold more than 88% of all available equity in corporations and mutual fund shares (with just the top 1% controlling more than twice as much equity as the bottom 50% of all Americans combined).
The numbers have been trending in this direction for a long time. The data provided by the Federal Reserve tracks back to 1989, and it shows that over the past three decades, the top 10% of U.S. households have seen their wealth rise by almost ten percentage points (from less than 61% of all wealth to 69%), while the total wealth controlled by the bottom 50% has been cut nearly in half (from 3.6% to 1.9%)…
The wealth gap between races in the U.S. has also continued to expand. According to the latest Fed data, white Americans hold nearly 85% of the nation’s wealth, versus just 4.1% for Black households.
$17,150. That was the median net worth of black households in 2016, according to the Federal Reserve’s Survey of Consumer Finances. The median net worth of a white family in 2016 was $171,000.
https://www.forbes.com/sites/tommybeer/2020/10/08/top-1-of-us-households-hold-15-times-more-wealth-than-bottom-50-combined/?sh=38f84de85179
Daarnaast is bekend dat 1 procent van de wereldbevolking ruim 43 procent van alle rijkdom op aarde bezit, en dat door de neoliberale ideologie de kloof tussen arm en rijk wereldwijd — nu ook in het rijke Westen — almaar blijft toenemen. Daardoor neemt in een massamaatschappij de relevantie van opiniemakers, werkzaam voor de ‘corporate press,’ almaar toe. Het belang van een ideologische versie van de werkelijkheid werd al in de achttiende eeuw door David Hume ingezien toen deze Schotse Verlichtingsfilosoof schreef over 'the easiness with which the many are governed by the few' en 'the implicit submission with which men resign their own sentiments and passions to those of their rulers.' Hume concludeerde in zijn essay ‘Of the first principles of government’ dan ook:
When we enquire by what means this wonder is brought about we shall find, that as Force is always on the side of the governed, the governors have nothing to support them but opinion. It is therefore, on opinion only that government is founded; and this maxim extends to the most despotic and most military governments, as well as to the most free and most popular. The soldan (sultan. svh) of EGYPT, or the emperor of ROME, might drive his harmless subjects, like brute beasts, against their sentiments and inclination: But he must, at least, have led his mamalukes, or prætorian bands, like men, by their opinion.
http://www.econlib.org/library/LFBooks/Hume/hmMPL4.html
Dus alleen op het beheersen van de opinievorming berust de macht van de elite. De propagandistische conditionering is veel veiliger en goedkoper voor de macht dan telkens de strijdkrachten te moeten inzetten om de zogenheten ‘orde’ te handhaven. Vandaar het belang voor de elite om de massamedia in handen te hebben. Onwelgevallige feiten en dissidente opvattingen kunnen zodoende weg worden gefilterd, dankzij de zelfcensuur van opiniemakers als Caroline de Gruyter. In de woorden van de Amerikaanse socioloog C.Wright Mills is:
het doel van de opinie-organisatoren om de bevolking in een voortdurende staat van emotionele onderworpenheid te houden... Immers, als het maar eenmaal gelukt is om een mentaliteit van volgzaamheid en gehoorzaamheid te kweken, is het niet moeilijk meer om de mensen te doen geloven en te doen voelen wat men maar wil... hun opinies zijn parallel omdat ze alle uit één bron afkomstig zijn: die van de media.
Edward Bernays, een belangrijke grondlegger van de public relations-industrie, die door het tijdschrift Life in 1999 werd uitgeroepen tot 'one of the 100 most influential Americans of the 20th century,' stelde al in 1928 dat 'the engineering of consent the very essence of the democratic proces' is. Bernays formuleerde dit proces als volgt:
The conscious and intelligent manipulation of the organized habits and opinions of the masses is an important element in democratic society. Those who manipulate this unseen mechanism of society constitute an invisible government which is the true ruling power of our country.
In zijn boek Corporate Public Relations. A New Historical Perspective (2011) stelde de Amerikaanse historicus Marvin Olasky dat Bernays in het begin van de twintigste eeuw 'één van de eersten' was geweest:
to realize fully that American 20th Century liberalism would be increasingly based on social control posing as democracy, and would be desperate to learn all the opportunities for social control that it could.
Op zijn beurt kwam de Amerikaanse historicus, professor Stewart Ewen, in zijn studie PR! A Social History of Spin (1996) tot de slotsom dat al vanaf de jaren twintig van de vorige eeuw
the mass media, dominated by commercial interests, would provide subservient channels through which as broad public might be schooled to a corporate point of view.
Bernays zelf wees zijn rijke opdrachtgevers in zijn boek Crystallizing Public Opinion (1923) erop dat:
The minority has discovered a powerful help in influencing majorities. It has been possible so to mould the mind of the masses that they will throw their newly gained strength in the desired direction. Propaganda is the executive arm of the invisible government.
Natuurlijk werd hij rijkelijk beloond voor zijn inzichten in 'the conscious and intelligent manipulation of the organized habits and opinions of the masses,' die een 'indispensable feature of democratic society' was geworden, zoals hij zelf had vastgesteld. Vanaf toen wisten de 'invisible wire pullers' hoe ze 'continuously and systematically' de voorname taak van het 'regimenting the public mind' konden uitvoeren.
Edward Bernays, tezamen met andere spraakmakende Amerikaanse intellectuelen, waarschuwde de elite al een eeuw geleden voor de gevaren van de democratie. Immers, de democratie bood de burgers de mogelijkheid een greep te krijgen op hun eigen toekomst en dat zou de macht van de elite drastisch inperken. 'Freedom' kan alleen in handen zijn van de rijke machtigen, én hun woordvoerders in de mainstream-media, die de middelen hebben om die 'vrijheid' vorm en inhoud te geven, waardoor vandaag de dag het ‘impossible [is] to overestimate the importance of engineering consent; it affects almost every aspect of our daily lives,’ aldus Bernays. Voor zijn baanbrekende en absoluut onmisbare bijdrage aan de beheersing van de massa werd hij in 1949 door de prestigieuze American Psychological Association gehuldigd. Hoe invloedrijk de inzichten van Bernays waren, bleek hetzelfde jaar nog eens toen de redactie van het bekende Amerikaanse tijdschrift Fortune zonder enige ironie vaststelde dat:
it is as impossible to imagine a genuine democracy without the science of persuasion [that is: propaganda] as it is to think of a totalitarian state without coercion. The daily tonnage output of propaganda and publicity... has become an important force in American life. Nearly half of the contents of the best newspapers is derived from publicity releases; nearly all the the contents of the lesser papers... are directly or indirectly the work of PR departments.
Arendt discusses the transformation of classes into masses, the role of propaganda in dealing with the non-totalitarian world, and the use of terror, essential to this form of government. Totalitarian movements are fundamentally different from autocratic regimes, says Arendt, insofar as autocratic regimes seek only to gain absolute political power and to outlaw opposition, while totalitarian regimes seek to dominate every aspect of everyone's life as a prelude to world domination. Arendt discusses the use of front organizations, fake governmental agencies, and esoteric doctrines as a means of concealing the radical nature of totalitarian aims from the non-totalitarian world. A final section added to the second edition of the book in 1958 suggests that individual isolation and loneliness are preconditions for totalitarian domination.
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Origins_of_Totalitarianism
In dezelfde jaren twintig van de vorige eeuw benadrukte de invloedrijkste Amerikaanse media-ideoloog, Walter Lippmann, dat journalisten als ‘gespecialiseerde klasse’ de taak hebben om de ‘gemeenschappelijke belangen… die voor het overgrote deel de publieke opinie ontgaan’ zodanig te presenteren dat ze door de massa aanvaard worden, waarbij natuurlijk de ‘gemeenschappelijke belangen’ allereerst en vooral de rijke elite dienen. Met andere woorden: de westerse media moeten de visie van de machtigen propageren. De Amerikaanse auteur en cultuurcriticus Wendell Berry stelt in dit verband in zijn boek Life Is a Miracle (2001) dat zelfs de progressieve ‘liberals’:
have made political correctness the measure of their social policy at the same time that they advance the economic determinism of the conservatives. Reconciling these ‘positions’ is not rationally possible; you cannot preserve the traditional rights and liberties of a democracy by the mechanical principles of economic totalitarianism.
But for the time being (may it be short) the corporations thrive, and they are doing so at the expense of everything else. Their dogma of the survival of the wealthiest (that is: mechanical efficiency) is the dominant intellectual fashion. A letter to the New York Times of July 8, 1999 stated it perfectly: ‘While change is difficult for those affected, the larger, more efficient business organization will eventually emerge and industry consolidation will occur to the benefit of the many.’ When you read or hear those words ‘larger’ and ‘more efficient’ you may expect soon to encounter the word ‘inevitable,’ and this letter writer conformed exactly to the rule: ‘We should not try to prevent the inevitable consolidation of the farming industry.’ This way of talking is now commonplace among supposedly intelligent people, and it has only one motive: the avoidance of difficult thought. Or one might as well say that the motive is the avoidance of thought, for that use of the word ‘inevitable’ obviates (voorkomt. svh) the need to consider any alternative, and a person confronting only a single possibility is well beyond any need to think. The message is: ‘The machine is coming. If you are small and in the way, you must lie down and be run over.’
In dit materialistische Vooruitgangsgeloof spreekt niets meer in zijn eigen taal met ons. Alles is teruggebracht tot nut en efficiency, bruikbaar of onbruikbaar voor het kapitalisme, dat in zijn huidige vorm in de VS aan zijn wereldwijde opmars begon. Berry:
But suppose we don’t subscribe to this determinism. Suppose we don’t believe that creatures are machines. Then we must see the extent to which conservation has been hampered by this idea, whether consciously advocated by scientists or thoughtlessly mouthed about in the media and in classrooms. The widespread belief that creatures are machines obviously makes it difficult to form an advocacy for creatures against machines. To confuse or conflate creatures with machines not only makes it impossible to see the differences between them; it also masks the conflict between creatures and machines that under industrialism has resulted so far in an almost continuous sequence of victories of machines over creatures.
Hoewel de mainstream-opiniemakers het doen voorkomen nog steeds in ‘Amerika’ te geloven, en zelfs bereid zijn de nieuwe oorlogen van de elite in Washington en op Wall Street te steunen, is de materialistische ‘American Dream’ uitgelopen op een nachtmerrie, zoals historicus Johan Huizinga al een eeuw geleden aanvoelde toen hij schreef ‘Ik zou hier niet graag willen wonen, en telkens komt de twijfel op of het alles wel zo belangrijk is, wat hen hier vervult.' Teruggekeerd in Nederland constateerde hij dat bij hem en zijn reisgenoten een 'farizeesch gevoel' overheerste:
Wij hebben iets wat gij mist; wij bewonderen Uw kracht, maar wij benijden U niet. Uw toestel van beschaving en vooruitgang, Uw big cities en volmaakte organisatie, geven ons slechts heimwee naar wat oud en stil is, en Uw leven schijnt ons soms nauwelijks meer waard om geleefd te worden, om van Uw toekomst niet te spreken.
Diametraal tegenover de kritiek van vooraanstaande intellectuelen sprak mainstream-opiniemaker Ian Buruma verheugd in zijn column van 7 april 2021 over ‘America’s Undimmed Global Culture.’ Vanuit een diep geloof in de heersende neoliberale ideologie beweerde hij dat:
For better or worse, the influence of American culture remains as strong as ever. In this respect, at least, reports of US decline are wildly exaggerated. Even with the rise of China, the vast wealth of the European Union, and the embarrassing spectacle of the Trump presidency, people around the world still look to America for their cultural and political cues.
Omdat Buruma, net als alle andere westerse opiniemakers van de commerciële pers, doorgaans de wereld reduceert tot simplistische politieke categorieën is hij niet bij machte subtielere aspecten van het menselijk bestaan te signaleren. Ook bij hem is het bestaan gereduceerd tot kopen en verkopen. Hij realiseert zich niet dat er een genuanceerd maar wezenlijk verschil bestaat tussen de begrippen cultuur en beschaving. Bekend is dat de Griekse filosofen uit de klassieke oudheid de grondslag legden van de westerse cultuur. Daarentegen waren de Romeinen magnifieke organisatoren, die noodzakelijk zijn voor de opbouw van een expansionistisch imperium, oftewel voor de civilisatie van het Pax Romana. De energie die aan het behoud van het rijk opging, kon vanzelfsprekend niet worden besteedt aan de verdere verfijning van de cultuur, waardoor de martiale Romeinse elite in cultureel opzicht nagenoeg niets wezenlijk nieuw toevoegden. Welnu, ook de ‘Amerikanen’ bezitten geen eigen cultuur, zij hebben de Europese, Angelsaksische beschaving gekopieerd, en wat zij op cultureel gebied hebben toegevoegd kwam van de zwarte slaven, te weten de blues en de jazz. Wel waren de protestantse sekten als uitstekende organisatoren bij machte om een eigen, specifieke massa-civilisatie te creëren, waardoor Washington en Wall Street als het ware in het voetspoor traden van het antieke Rome. Maar het is ronduit absurd te menen dat de ‘coca-cola-cultuur’ überhaupt een cultuur is. De moderne beschaving is niet meer dan een combinatie van uniforme industrialisatie en globalisering van technologie, amusement, sport, en platte televisie-entertainment. Kortom, zonder mijn oude vriend Ian’s enthousiasme te willen dimmen, blijft zijn gebruik van het begrip ‘cultuur’ onjuist, en is daardoor zijn overtuiging dat er sprake is van ‘Amerika’s Ongedimde Wereld Cultuur’ simpelweg klinkklare nonsens. Dat een Chinees met een eenvoudige druk op een knop zijn computer kan starten, getuigt niet van een ‘ongedimde cultuur,’ maar van een uitvinding voortkomend uit het Amerikaanse organisatievermogen. Quod erat demonstrandum: Buruma’s stelling dat ‘For better or worse, the influence of American culture remains as strong as ever’ is een nonsensicale voorstelling van zaken, en hetzelfde geldt voor zijn bewering dat ‘In this respect, at least, reports of US decline are wildly exaggerated.’ Het wil niet tot mijn oude vriend doordringen dat China weliswaar de westerse technologie, met haar hele hebben en houwen, heeft overgenomen, maar niet de democratische staatsstructuur. Dat hoeft ook niet, aangezien de technocratie het meest efficient functioneert zonder enige tegenspraak.
'British warship challenges Russian claims to Crimea,' aldus de Atlantic Council, de propaganda arm van de NAVO. https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/british-warship-challenges-russian-claims-to-crimea/
Dit fenomeen is zelfs in het Westen merkbaar, waar oorlogen worden gepland door een kleine technocratische elite die namens de financiële wereld, de top van de bureaucratie, en worden gesteund door vooraanstaande politici en opiniemakers. Het bewijs hiervoor is ondermeer de anti-Russische propaganda van de polderpers. Niet alleen verzwijgt zij dat NAVO-bases, in strijd met de afspraken, steeds verder richting Rusland zijn opgeschoven, en Rusland zich begrijpelijkerwijs daardoor bedreigd voelt, bovendien beweert bijvoorbeeld een lokale krant als Het Parool op 29 juni 2021 onder de opruiende kop:
Russische ‘intimidatie’ bij Nederlands marineschip: ‘Dit is onverantwoord’
Het incident vond vorige week donderdag in de Zwarte Zee nabij de Krim plaats. Volgens de commandant van de Evertsen was er geen reden voor het optreden van de Russen. ‘Zr.Ms. Evertsen voer op open zee in internationale wateren. Er was geen enkele aanleiding tot deze agressieve acties. Desondanks bleven de schijnaanvallen nog enkele uren doorgaan. Het was onverantwoord en onveilig gedrag op zee,’ aldus kapitein-luitenant ter zee George Pastoor.
Een dag voor het voorval met de Evertsen meldden Russische media dat de Russische Zwarte Zeevloot in samenwerking met de kustwacht de Britse torpedobootjager HMS Defender met waarschuwingsschoten uit Russische wateren bij de Krim had verjaagd.
Hoewel Het Parool bericht dat er ‘geen enkele aanleiding tot deze agressieve acties [was],’ vergat de krant de Nederlandse kapitein-luitenant ter zee Pastoor te vragen hoe Nederland zou reageren als een Russische en Chinese fregat en torpedobootjager voor de kust van Den Helder zou varen. Feit is namelijk dat volgens Het Parool zelf van een dag eerder onder de kop ‘Spanning loopt op in Zwarte Zee’ berichtte dat ‘De landen aan de Zwarte Zee en de NAVO de komende twee weken hun grootste gezamenlijke oefening ooit [houden].’ Waarom een Nederlands- en een Brits oorlogsschip provocerend dicht langs de Krim voeren, werd eveneens niet gevraagd, om de simpele reden dat het publiek rijp moet worden gemaakt voor een gewapend conflict met de Russische Federatie, een nucleaire grootmacht. Interessant is dat de kritische Belgische journalist Willy van Damme op 24 juni 2021 erop wees dat de betrokken Britse torpedobootjager — die bijna een gewapend conflict met Rusland uitlokte door, aldus de Russische overheid, de Russische territoriale wateren te schenden — de HMS Defender:
hierna samen met het gloednieuwe vliegdekschip Koningin Elisabeth op weg naar China om er in de Zuid-Chinese Zee te ‘patrouilleren.’ Vergezeld trouwens van een Nederlands fregat. Probleem is dat hun vliegdekschip aan boord geen vliegtuigen heeft, alleen helikopters. Zelfs manschappen moest men de VS gaan lenen. Er is hiervoor immers geen geld.
Volgens onder andere Van Damme voltrok zich:
in de Zwarte Zee en blijkbaar in de territoriale wateren van de Krim en dus Rusland een zeer gevaarlijk incident tussen de Britse torpedojager HMS Defender en de Russische kustwacht en luchtmacht. Waarbij het Britse oorlogschip volgens Rusland tot 3 mijl in de territoriale wateren van Rusland was gevaren vlakbij de havenstad Sebastopol. Het hoofdkwartier van de Russische vloot voor het zuiden.
https://willyvandamme.wordpress.com/2021/06/24/kapitein-drake-is-terug/
Maar omdat het Amerikaans militair-industrieel complex wapens blijft produceren, moeten er vanzelfsprekend nieuwe oorlogen komen, of de productie worden stopgezet. Dit laatste is ondenkbaar gezien alleen al het feit dat de VS meer dan 90 procent van zijn bestaan in oorlog is. Vandaar dat de NRC-columnist Caroline de Gruyter graag erop hamert dat de Russen aan banden moeten worden gelegd, immers, zo schrijft zij: ‘Waar ligt de grens? Betekent artikel 5 (van de NAVO. svh) nog iets?’ Meer over ‘onze’ journalistieke dwazen later.
De behaagzieke NRC-opiniemaakster Caroline de Gruyter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten