Opinie: ‘Israël zal nooit zeggen dat het motief in Gaza wraak is, want dat is juridisch niet te verdedigen’
Volgens Paroollezer Itai Bar heeft Israël, het land waar hij woont, geen politiek of strategisch doel met de niet-aflatende bombardementen op Gaza en de dreigende inval in Rafah. Het motief is volgens hem: wraak.
Dit opiniestuk reageert op een artikel in Het Parool
Theodor Holman (71), columnist van deze krant, schreef een boek over zijn worsteling met de oorlogen in Oekraïne en in Israël. Welke kant moet je kiezen? Mag je doden? Moet je een held zijn? Is er goed en is er fout? En hoe zat het met de oorlog van zijn ouders? Lees het interview van afgelopen dinsdag.
“Wraak is een emotie die energie geeft,” zegt Paroolcolumnist Theodor Holman in een interview in Het Parool over het boek dat hij schreef over Oekraïne en Israël.
Ik kan dat beamen. Ik woon in Jaffa, een deelgemeente van Tel Aviv, en ik heb mijn mede-Israëliërs zeer energiek horen praten in de weken na 7 oktober. “Laten we er nog wat doodmaken.” “Zoveel als nodig.” “Stuur ze helemaal niets, geen eten, geen medicijnen.” Ik heb het allemaal gehoord, hier in Tel Aviv, van mijn ‘gematigd liberale’ vrienden en familie.
In Gaza houdt een wrede guerrilla zich schuil tussen meer dan 2 miljoen burgers. Ze worden van alle kanten omsingeld door het Israëlische leger, met een rol in de marge voor Egypte. Hamas kan met geweren, raketten en mortiergranaten weerloze burgers in Israël veel leed berokkenen, dat hebben we gezien.
Maar ze zijn geen partij voor de luchtmacht, de artillerie, de tanks, de tienduizenden gemotiveerde en getrainde soldaten die met alle moderne middelen zijn uitgerust. En dus kan Israël vrij bombarderen, bombarderen, bombarderen.
Verhalen uit Auschwitz
De bepaald niet linkse Israëlische oud-generaal Moshe Ya’alon zei het zo: “Israël is zo woest dat het schopt en schopt en schopt tot het het eigen been breekt.” Dat laatste slaat op het feit dat Israël met de oorlog in Gaza geen strategisch of diplomatiek doel voor ogen heeft. Israël doet ook zichzelf met zijn blinde woede geen goed. Maar dat is en passant, want intussen zijn er bijna twintigduizend Palestijnse vrouwen en kinderen gedood.
Zoveel burgerdoden, zoveel vernietiging, een humanitaire crisis die miljoenen mensen onmenselijk veel leed aandoet. “Als we het hebben over rechtvaardigheid: de wraak die Israël neemt na de inval van Hamas op 7 oktober, na de moorden en verkrachtingen, die is rechtvaardig,” stelt Holman in het interview.
De ironie is dat Israël nooit zal toegeven dat het wraak is. Want wraak is juridisch geen rechtvaardiging voor het loslaten van een leger op een weerloos stukje dichtbevolkt land. Als de heer Holman officieel woordvoerder van Israël zou zijn, dan was Israël allang veroordeeld voor oorlogsmisdaden.
Waarom toch die steun voor Israël, vroeg de interviewer aan Holman. Omdat hij buren heeft wiens ouders in Auschwitz vermoord zijn, antwoordt Holman. Mijn grootvader heeft Auschwitz overleefd, zijn hele familie is daar uitgemoord. Ik heb werkelijk geen boodschap aan de verhalen van Holman over zijn buren of over zijn ouders in het jappenkamp. Sterker nog, dat Holman dit soort heilig verklaarde sentimenten gebruikt om de wandaden van Israël recht te praten, is stuitend hypocriet.
Itai Bar, Jaffa (Tel Aviv, Israël)
2 opmerkingen:
Als het om islamieten gaat , hoef je bij de Geen Stijl club niet meer te hopen op nuance , vrees ik.
(Disclaimer : ik heb het artikel in het Parool niet gelezen , maar de toon van Geen Stijl als het om islamieten gaat is meestal denigrerend , anders gezegd , elke aanleiding om zich denigrerend uit te laten wordt aangegrepen. Moord op van Gogh zal altijd blijven meespelen)
Holman, die jaren lang --zonder enig talent te hebben- voor het Humanistisch Verbond heeft gewerkt, is tot een inhumane slachter van weerlzoen verworden.
Laat hem gauw zijn laatste adem uitblazen daar, tussen zijn buren, in Jaffa.
Een reactie posten