Nemen wij, chroniqueurs van het
heden en verleden, onze taak, het ‘uitbannen
van onwaarheid’, serieus genoeg?
Zeker in deze tijd? Ik vraag het me af. Op dit moment vindt op Europees en
mondiaal niveau een misvorming van de werkelijkheid plaats die grote
consequenties heeft.
Geert Mak. Vrijdag 2 november
2012
Het schrijven van een boek is
net zoiets als een reis, het is proces dat meestal al snel een eigen leven gaat
leiden, een eigen dynamiek krijgt en een eigen richting zoekt. En ik sta nog
maar aan het begin.
Geert Mak. 28 december 2010
Het argument van ‘eigen leven,
eigen dynamiek,’ is onjuist. Een reisboek is geen roman. Een roman is
een literaire zoektocht naar een diepere waarheid die de auteur zelf nog niet
kent, maar die hij al schrijvende onder woorden weet te brengen. Dat wil zeggen: als hij erin
slaagt om van de roman een kunstwerk te maken. Daarentegen is een reisboek een
verslag van hetgeen de schrijver tijdens zijn reis heeft meegemaakt en het
beeld dat hij zich daarvan heeft gevormd. Laat ik daarom, in tegenstelling tot
Mak, niet de macht over het stuur verliezen en mijn route verder uitstippelen, met als leidraad het feit dat het kapitalisme nu zijn eigen grenzen en die van de natuur heeft overschreden. De mensheid is gedwongen een symbiose te vinden om als ondersoort te kunnen overleven. Ik geef een voorbeeld van een symbiotisch systeem.
Op 6 augustus 2010, precies op de dag dat de VS voor het eerst in Hiroshima de herdenking bijwoonde van de slachtoffers van de eerste atoombom-ontploffing boven een stad waabij in één klap naar schatting 140.000 burgers gedood werden, rijden mijn vrouw en ik steeds hoger de Sierra Nevada in, naar het onherbergzame gebied van de bristlecone pine (Pinus longaeva), waarvan sommige exemplaren rond de 4500 jaar oud zijn, en hier al stonden ten tijde van de bouw van de eerste Egyptische piramide. Sommige afgestorven bomen van 9000 jaar oud staan nog steeds overeind of liggen op de kale, rotsige berghellingen. Na een lange slingerende tocht via een ongeplaveide weg arriveren we op meer dan drie kilometer hoogte ‘the Patriarch Grove.’ Net onder de boomgrens staat ‘world's largest Bristlecone Pine, the Patriarch Tree,’ ver weg op de achtergrond zien we de droge ‘Great Basin’ in Nevada en besneeuwde bergtoppen. De bristlecone is een schitterende knoestige deels kale boom die in kou en hitte en stormen al duizenden jaren weet te overleven op een onvruchtbare grond. Om de lezer een indruk te geven van deze gigant hier eerst enige informatie van Wikipedia:
Op 6 augustus 2010, precies op de dag dat de VS voor het eerst in Hiroshima de herdenking bijwoonde van de slachtoffers van de eerste atoombom-ontploffing boven een stad waabij in één klap naar schatting 140.000 burgers gedood werden, rijden mijn vrouw en ik steeds hoger de Sierra Nevada in, naar het onherbergzame gebied van de bristlecone pine (Pinus longaeva), waarvan sommige exemplaren rond de 4500 jaar oud zijn, en hier al stonden ten tijde van de bouw van de eerste Egyptische piramide. Sommige afgestorven bomen van 9000 jaar oud staan nog steeds overeind of liggen op de kale, rotsige berghellingen. Na een lange slingerende tocht via een ongeplaveide weg arriveren we op meer dan drie kilometer hoogte ‘the Patriarch Grove.’ Net onder de boomgrens staat ‘world's largest Bristlecone Pine, the Patriarch Tree,’ ver weg op de achtergrond zien we de droge ‘Great Basin’ in Nevada en besneeuwde bergtoppen. De bristlecone is een schitterende knoestige deels kale boom die in kou en hitte en stormen al duizenden jaren weet te overleven op een onvruchtbare grond. Om de lezer een indruk te geven van deze gigant hier eerst enige informatie van Wikipedia:
Bristlecone
pines grow in isolated groves just below the tree line, between 1,700 and 3,400 m
(5,600 and 11,200 ft) elevation on dolomitic soils.
Because of cold temperatures, dry soils, high winds, and short growing seasons,
the trees grow very slowly. Even the tree's needles, which grow in bunches of
five, can remain on the tree for forty years, which gives the tree's terminal
branches the unique appearance of a long bottle brush.
The
wood is very dense and resinous, and thus resistant to invasion by insects,
fungi, and other potential pests. The tree's longevity is due in part to the
wood's extreme durability. While other species of trees that grow nearby suffer
rot, bare bristlecone pines can endure, even after death, often still standing
on their roots, for many centuries. Rather than rot, exposed wood, on living
and dead trees, erodes like stone due to wind, rain, and freezing, which
creates unusual forms and shapes.
The
bristlecone pine has an intrinsically low rate of reproduction and
regeneration, and it is thought that under present climatic and environmental
conditions the rate of regeneration may be insufficient to sustain its
population. The species are on the International Union for Conservation
of Nature (IUCN) red list. Bristlecone pines
are protected in a number of national parks such as the Ancient Bristlecone
Pine Forest in the White Mountains of California and the Great Basin National
Park in Nevada, where cutting or gathering wood is prohibited.
The
green pine needles give the twisted branches a bottle-brush appearance. The
name bristlecone pine refers to the dark purple female cones that bear incurved
prickles on their surface. These ancient trees have a fittingly gnarled and
stunted appearance, especially those found at high altitudes, and have
reddish-brown bark with deep fissures. As the tree ages, much of its vascular cambium layer
may die. In very old specimens, often only a narrow strip of living tissue
connects the roots to a handful of live branches.
Oldest
living organisms
The
bristlecone pines are the oldest single living organisms
known (though some plants form clonal colonies which
may be many times older). The oldest bristlecone pines are single plants that
have been alive for a little less than 5,000 years. These very old trees are of
great importance in dendrochronology or
tree-ring dating.
Gnarled bristlecone pine
wood
The
oldest (non-clonal, acknowledged) living organism known is a bristlecone pine
tree nicknamed "Methuselah" (after Methuselah, the longest-lived person
in the Bible). It
is located in the Ancient Bristlecone Pine Forest in
the White Mountains of
eastern California; however, its precise
location is undisclosed by the U.S. Forest Service to
protect the tree from vandalism. The age of Methuselah was measured by core
samples in 1957 to be 4,789 years old.
In the
Snake Range of
eastern Nevada Donald R. Currey, a
student of the University of North Carolina, was taking core samples of
bristlecones in 1964. He discovered that "Prometheus" in a cirque below Wheeler Peak was
over 4,000 years old. It is thought that his coring tool broke, so the U.S.
Forest service granted permission to cut down "Prometheus". There are
many different versions of this story, and nobody can say for sure whether or
not Currey knew the age of the tree before cutting it down. 4,844 rings were
counted on a cross-section of the tree, making "Prometheus" at least
4,844 years old, the oldest known non-clonal living thing…
The
Rocky Mountain population is severely threatened by an introduced fungal disease
known as white pine blister rust, and
by pine beetles.
De Ancient Bristlecone Forest staat op zwaar geerodeerde berghellingen. Het bos getuigt van een overlevingsintelligentie die ver uitstijgt boven die van de mens. Door zich permanent aan te passen weet de bristlecone het verouderingsproces te vertragen en te overleven in de meest extreme omstandigheden. De U.S. National Park Service:
Bristlecone
pines in Great Basin National Park grow in isolated groves just below treeline.
Conditions are harsh, with cold temperatures, a short growing season, and high
winds. Bristlecone pines in these high-elevation environments grow very slowly,
and in some years don't even add a ring of growth. This slow growth makes their
wood very dense and resistant to insects, fungi, rot, and erosion. Vegetation
is very sparse, limiting the role of fire. Bristlecone pine seeds are
occassionally cached by birds at lower elevations. Bristlecone pines grow more
rapidly in more ‘favorable’ environments at lower elevations. They do not
achieve their legendary age or fascinating twisted shapes.
While bristlecone
pines are the longest-living tree, scientists debate what is truly the oldest
living thing. The creosote bush that grows in the Mojave Desert may be older. The
cresote achieves its age by ‘cloning’ new bushes from its root system. Yet
bristlecone pines surely deserve our respect for not only surviving harsh
conditions, but thriving in harsh conditions.
De oeroude bristlecone gedijt het best in erbarmelijke condities. Frictie
laat hem leven, langdurig en gezond in een ongeving waar jaarlijks niet meer dan 25 centimer neerslag valt,
minder dan eenderde van de regenval in Nederland. Toen wij over de gebroken
witte kalkhoudende rotsen langs de in de felle zon gebleekte stammen wandelden was het warm, maar in de winter is het hier in dit onbeschutte landschap ijskoud. De redenen waarom de
bristlecone zo oud wordt zijn de volgende:
Dieback… Bristelcones have the
ability to let entire sections of a tree die off in order to maintain the
nutrient flow to one portion, allowing the tree to continue living. Examine an
ancient tree up close and you may find just one thin strip of bark carrying
nutrients and water to a small distorted branch.
Tolerance… Bristlecones tolerate
alkaline, dolomitic soils which gives them a competitive edge over other
species. The highest concentrations of bristlecone trees tend to be found on
outcrops of white dolomite.
Tough Wood… A short growing season
produces a highly dense and resinous wood. Thus natural disease barrier
effectively blocks insect penetration, prevents heart rot and even resists the
abrasive effects of blowing sand and ide crystals!
Tenacious Needles… While other
conifers replace needles every few years, bristlecone trees can retain their
needles for up to 40 years! This unique needle retention capacity reduces
energy demands on the trees – an important adaptation in an environment with
only a 6 to 8 week growing season.
Fire Danger? … Lightning-caused fire us
a natural part of most forest ecosystems, but in this ‘forest’ the lack of
ground fuel and a short fire season reduce the impact of fire on the trees.
De negatieve condities waaronder de bristlecone moet leven worden door hem
dus omgezet in positieve voorwaarden om te kunnen overleven. In tegenstelling tot de irrationele mens vernietigt deze boom de overlevingskansen van zijn nazaten niet. Een
van ‘s wereld’s grootste deskundigen op het gebied van de bristlecone pine, de
Amerikaanse geleerde dr. Edmund Schulman van de University of Arizona, wees er
in 1957 op dat
In the oldest bristolcone, growth had
been exceedingly slow almost from the very first year, in contrast to larger
but younger pines, which show fairly fast growth in the early decades of life.
Does this indicate anything other than the fact that the oldest pines are found
only on the most difficult sites? Some of the old trees have been adding only
an inch or less of rings per century throughout their long lives. There is
something a little fantastic in the persistent ability of a 4,000-year old tree
to shut up shop almost everywhere throughout its stem in a very dry year, and
faithfully to reawaken to add many new cells in a favoravle year.
Is het een natuurwet dat alles wat sneller is, ook sneller opbrandt? Net
als bij culturen. Een bestaansvorm die veel energie verbruikt in relatief korte
tijd heeft een kortere levensduur om de eenvoudige reden dat hij zichzelf
uitput en zichzelf geen tijd gunt te herstellen. Bovendien handelt onze cultuur
agressief en de geschiedenis leert dat agressie op den duur zoveel weerstand oproept
dat de aggressor eraan bezwijkt. Ook dat is een natuurwet. De Amerikaanse
socioloog Richard Widick schrijft in zijn studie Trouble In The Forest. California’s Redwood Timber Wars hoe dit
agressieve
culture system of democratic
republican polity and
public-sphere media-driven capitalism –arrived on the redwood coast of northern
California in 1850, setting in motion the total transformation of the region’s
environment and native lifeworlds...
Precies hetzelfde parasitaire proces vindt nu onder druk van de
economische macht wereldwijd plaats, met alle desastreuze gevolgen van dien
voor mens en natuur. Het hele begrip natuur kreeg tijdens de industriele revolutie een andere inhoud doordat men de
natuurlijke omgeving begon te zien in termen van productie en consumptie. Widick:
commodification is ‘the division of
nature into means and objects of production and consumption’; it produces ‘a
new nature, a specifically capitalist second nature.’ This is nature subjected
‘to the discipline of the financial market,’ the transformation of lakes,
coastlines, forests, and all biological systems into assets, the economization
of all things natural, and ultimately the remaking of nature ‘in the image of
capital, for example, via bioengineering, factory forests and the like.’ And
all of this was ‘unimaginable before social [life] and cultural life were
commodified.’
Alles moest dus eerst ontzield worden, niets kon meer in zijn
eigen ‘taal’ met ons spreken, maar moest worden teruggebracht tot een ding,
inclusief de mens, en zeker de mens die inferieur werd geacht vanwege
huidskleur, godsdienst of lagere schooling. Zo ontstond
the well-known internal class
contradiction that follows from competitive and accelerating scientific
exploitation of labor and results in continuous downward pressure on prices
(including wages, the price of labor), ultimately driving the system into
so-called realization or demand crises. Open competition between capitals to
cut the cost of production drives wages down while increasing the rate of
production, leaving masses impoverished and so many products that consuming
them all becomes a new central problem. This first contradiction compels the
system through recurring bouts of expansion, crisis, and reorganization – a
business cycle in which individual capitals are forced to continuously expand
their markets and aggregate power lest they fall behind in the all-out
competition.
Een systeem dat zijn markten en grondstoffen voortdurend met zoveel
mogelijk militair geweld moet veilig stellen, een feit dat de belangrijkste
oorzaak is geweest van het ontstaan van een alles overheersend militair-industrieel
complex, waarvoor oud-opperbevelhebber van de Geallieerde Strijdkrachten,
Dwight Eisenhower, tijdens zijn afscheidsrede als president in 1961 vergeefs waarschuwde:
We
annually spend on military security more than the net income of all United
States corporations. This conjunction of an immense military establishment and
a large arms industry is new in the American experience. The total influence –
economic, political, even spiritual – is felt in every city, every Statehouse,
every office of the Federal government. We recognize the imperative need for
this development. Yet we must not fail to comprehend its grave implications.
Our toil, resources and livelihood are all involved; so is the very structure
of our society.
In the councils of government, we
must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or
unsought, by the military-industrial complex. The potential for the disastrous
rise of misplaced power exists and will persist. We must never let the
weight of this combination endanger our liberties or democratic processes. We
should take nothing for granted. Only an alert and knowledgeable citizenry
can compel the proper meshing of the huge industrial and military machinery of
defense with our peaceful methods and goals, so that security and liberty may
prosper together. . . . As we peer into society’s future, we -- you and I, and
our government -- must avoid the impulse to live only for today, plundering,
for our own ease and convenience, the precious resources of tomorrow. We cannot
mortgage the material assets of our grandchildren without risking the loss also
of their political and spiritual heritage. We want democracy to survive for all
generations to come, not to become the insolvent phantom of tomorrow.
En alhoewel een opiniemaker als Geert Mak’s beweert dat ‘doemdenkers’ rond 1960 ‘met hun sombere voorspellingen de plank mis[sloegen],’
omdat volgens hem de VS ‘nog een prachtige halve eeuw voor de
boeg had,’ heeft Eisenhower gelijk gekregen, hetgeen nog eens aantoont
hoe de westerse mainstream zelfs nog achteraf blind is voor de realiteit. Dezelfde president Eisenhower
had tevens het morele gelijk aan zijn kant toen hij al in 1953 tijdens een
lezing voor de American Society of Newspaper Editors verklaarde :
Every gun that is made, every
warship launched, every rocket fired signifies, in the final sense, a theft
from those who hunger and are not fed, those who are cold and are not clothed.
This world in arms is not spending money alone. It is spending the sweat of its
laborers, the genius of its scientists, the hopes of its children. The cost of
one modern heavy bomber is this: a modern brick school in more than 30 cities.
It is two electric power plants, each serving a town of 60,000 population. It
is two fine, fully equipped hospitals. It is some 50 miles of concrete highway.
We pay for a single fighter plane with a half million bushels of wheat. We pay
for a single destroyer with new homes that could have housed more than 8,000
people. This, I repeat, is the best way of life to be found on the road. the
world has been taking. This is not a way of life at all, in any true sense.
Under the cloud of threatening war, it is humanity hanging from a cross of
iron.
Ondanks al deze waarschuwingen van een oud-militair constateerde oktober
2010 de Amerikaanse historicus Lawrence Davidson, professor of
Middle East history West Chester University:
In
the United States, war is a massive industry. We ignored Dwight Eisenhower's
warning about the growing military-industrial complex and so this vast
interlinked network is now one of the foundations of the US economy. The vested
interests involved here are of every class and every ethnicity. To rapidly
dismantle this complex risks depression for the nation. To come to a clear
recognition of this situation is like looking into the abyss. Indeed, the vast
majority of people will refuse to look. And they will support the hunting down
of those who have invited them to look (Julian Assange, co-founder of
WikiLeaks, is now a wanted man). The government will label them traitors, put
them in prison and throw away the key… Finally, on Armistice Day in 1948, a
colleague of Dwight Eisenhower, General Omar Bradley, made a speech in which he
said ‘The world has
achieved brilliance without wisdom, power without conscience...’ It was not a particularly original
observation, for in one form or another it has been said many times before and
many times since. The implication is that tomorrow will probably look very much
like today. And so it will. As a wise swamp possum once observed, ‘We have met
the enemy ... and he is us.’
Het systeem dat het Westen heeft opgebouwd is onvermijdelijk geeindigd in
een permanente staat van oorlog met mens en natuur, nu onder aanvoering van de
VS. De Amerikaanse socioloog Richard Widick:
The result is a capital culture
driven to continuously expand, which it does by innovative technology,
speed-up, replacement of labor by machinery, the expansion of scale, vertical
and horizontal merging of firms, and every other imaginable strategy to reduce
the cost of production. The system survives, in other words, only by dint of
the application of science and technology to everything, all the time, from
here to infinity. To exist it must continuously revolutionize the means of
production. Nationalism, colonialism, imperialism, urbanization, war, and the
advertising system are among the developments that this analyses of capital
culture’s structural compulsion to expand can help us interpret.
Zijn er dan geen tegenkrachten? Jazeker, maar die worden gemarginaliseerd
of als dat niet meer mogelijk is, geincorpereerd in het systeem, waarbij – om
een actueel voorbeeld te geven – in de VS de
‘ban on women in combat’ nu opgeheven is in het kader van het
feminisme, zodat – o eeuwige ironie – Amerikaanse vrouwen gelijkwaardig zijn in
het doden van het toenemende aantal wereldbewoners die het Amerikaanse mens- en
wereldbeeld bestrijden. Over die
tegenkrachten schrijft de academicus Widick:
These are responses to the ongoing
exploitation of communities, identities, and environments by the same systemic
forces of capitalism against which early labor movements moved. They are
surface signs of the deep and continuous revolution – that is, the
modernization of every domain of social and ecological life – that drove
mercantilism through slave accumulation and indigenous plunder into the era of
unionism and eventually to that of civil rights and finally to that of today’s
class and race politics… Together with the post-Cold War expansion of capital,
the rise of this globally identified movement of movements signals the coming
of an era increasingly defined by the second contradiction in capitalism, an
antagonism that potentially unites every other human interest: the
contradiction of global capital by global ecology. Not transcending but
absorbing and extending the first contradiction, the second marks that point
where capitalism begins to destroy its external conditions of possibility for
production, namely, the communities of labor and environment that constitute its
profit-generating capacity, including the spatial arrangements uniting these
elements in built environments like cities, watersheds, states, and ecosystems.
In een interview met mij in 2010 vatte Widick het huidige syteem kort
samen met de opmerking dat de inherente interne tegenstrijdigheden van het
neoliberalisme de basis hebben gelegd voor de irrationele vernietiging van de
mens en de natuur. Meer daarover morgen.
Rank | Country | Spending ($ Bn.)[3] | % of GDP | World share (%) | Spending ($ Bn. PPP)[3] |
---|---|---|---|---|---|
— | World total | 1,738 | 2.5 | 100 | 1562.3 |
1 | United States | 711.0 | 4.7 | 41 | 711 |
2 | Chinay | 143.0 | 2.0 | 8.2 | 228 |
3 | Russiay | 71.9 | 3.9 | 4.1 | 93.7 |
4 | United Kingdom | 62.7 | 2.6 | 3.6 | 57.5 |
5 | France | 62.5 | 2.3 | 3.6 | 50.1 |
6 | Japan | 59.3 | 1.0 | 3.4 | 44.7 |
7 | India | 48.9 | 2.6 | 2.8 | 117 |
8 | Saudi Arabiaz | 48.5 | 8.7 | 2.8 | 58.8 |
9 | Germanyy | 46.7 | 1.3 | 2.7 | 40.4 |
10 | Brazil | 35.4 | 1.5 | 2.0 | 33.8 |
11 | Italyy | 34.5 | 1.6 | 2.0 | 28.5 |
12 | South Korea | 30.8 | 2.7 | 1.8 | 42.1 |
13 | Australia | 26.7 | 1.8 | 1.5 | 16.6 |
14 | Canaday | 24.7 | 1.4 | 1.4 | 19.9 |
15 | Turkeyy | 17.9 | 2.3 | 1.0 | 25.2 |
1 opmerking:
Nederlandse 'deskundigen' in 'Aanval Israël op Syrië is logisch': Ko Colijn en Leo Kwarten, lees en huiver.
Een reactie posten