Uiteindelijk is voor elke marxistische ideoloog de totalitaire staat het beoogde doel, zo blijkt nu weer uit het betoog van de Oostblok-filosoof Slavoj Zizek in de neoliberale spreekbuis Project Syndicate (Soros) van 3 augustus 2022. Zodra zich een werkelijke crisis aandient, gaan dit soort marxisten uit van de simpele, cynische stelling: het is niet belangrijk of je gelijk hebt, maar of je gelijk krijgt. En daarom kiezen zij voor de powers that be, en neigen zij tot een verstard mens- en wereldbeeld. Deze mentaliteit heeft tot zowel het Amerikaanse neoliberalisme als tot Sovjet-communisme geleid. Ziehier Zizek's reactionaire conclusie, juist op het moment dat het neoliberalisme voor onze ogen in elkaar stort:
To prevent a total collapse into disorder, the state apparatus, in close coordination with other states and relying on local mobilizations of people, will have to regulate the distribution of energy and food, perhaps resorting to administration by the armed forces. Europe thus has a unique chance to leave behind its charmed life of isolated welfare, a bubble in which gas and electricity prices were the biggest worries. As Ukrainian President Volodymyr Zelensky recently told Vogue, 'Just try to imagine what I’m talking about happening to your home, to your country. Would you still be thinking about gas prices or electricity prices?'
He’s right. Europe is under attack, and it needs to mobilize, not just militarily but socially and economically as well. We should use the crisis to change our way of life, adopting values that will spare us from an ecological catastrophe in the coming decades. This may be our only chance.
2 opmerkingen:
Zizek is desperately looking for a Führer. We'll see.
Hij is waarschijnlijk met pensioen en de Google algoritmes lijken hem al vergeten maar ik hoor en zie hem echt veel liever dan zo'n doorgefokt 'intellect'. Ik mis hem al een tijd en moest hem opzoeken, was zelfs zijn naam al vergeten, maar dan kom ik hem weer tegen en luister. https://www.youtube.com/watch?v=fQfibsxYg8E Michael Parenti: Marxism & the Crisis in Eastern Europe (1990)
Een reactie posten