Voor de westerse media zijn Israël en die jihadisten in Syrië en Irak aartsvijanden en heeft Israël ook niets te maken met die opstand in Syrië. Beweringen die vooral gebaseerd zijn op officiële verklaringen van de zionistische heilstaat en de VS maar die na wat onderzoek alleen maar als fictie kunnen gezien worden. Een recent artikel van de Israëlische journalist Ehud Yaari toont dit nogmaals aan.
Seymour Hersh - 1
De Amerikaanse journalist Seymour Hersh onthulde al in 2007 de plannen om Syrië aan te vallen door gebruik te maken van de Syrische Moslimbroederschap.
Geheim houden
Een goede analyse van de achtergrond van die oorlog tegen Syrië is nog steeds het artikel van de Amerikaanse journalist Seymour Hersh, The Redirection dat op 5 maart 2007 in het tijdschrift The New Yorker verscheen. Het toont waarom men Syrië toen als doelwit uitkoos voor een zoveelste oorlog in het Midden-Oosten en hoe Israël hier centraal stond. (1)
Maar voor de klassieke media en de door die media overvloedig geciteerde specialisten is dat allemaal onzin en is die opstand en die jihad voor Israël een groot gevaar. Montasser Alde’emeh, de uit Dendermonde komende doctoraatstudent en nieuwbakken specialist in de salafistische jihad, ziet in die jihad zelfs de start van de bevrijding van Palestina, zijn tweede vaderland.
Maar Israël doet er natuurlijk alles aan om haar rol in die oorlog en de contacten met die jihadisten zoveel mogelijk geheim te houden. Beweringen van de Syrische regering over jihadisten die vechten met Israëlische wapens worden door de media of genegeerd of gezien als Syrische propaganda.
Wie echter goed vooral de Israëlische media volgt ziet echter hoe Israël actief intervenieert in deze oorlog. Zo zijn er natuurlijk de vele honderden jihadisten, waaronder veel leden van de al Qaeda-franchise Jabhat al Nusra, die in Israëlische legerhospitalen al werden verzorgt. Ook bestaan er foto’s van publieke ontmoetingen tussen leiders van het verzet en Israël.
Een recent artikel in het Amerikaanse Business Insider van de Israëlische journalist Ehud Yaari (2) brengt nieuwe elementen aan die toont hoezeer Israël nauw betrokken is bij die oorlog. Ze heeft er meer dan een vinger in de pap.
Het is dan ook geen toeval dat rebellengroepen zoals Jabhat al Nusra erg actief zijn in het grensgebied van Israël met Syrië. Wel ontkent Ehud Yaari enige relatie van Israël met die aan al Qaeda gelieerde groep. Logisch voor wie de man kent.
Ehud Yaari
De Israëlische topjournalist Ehud Yaari geeft toe dat Israël die Syrische jihadisten voorziet van wapens en regelmatig met hen overlegt.
Washington Institute for Near East Policy
Ehud Yaari is een Israëlische topjournalist die naast schrijver van een serie boeken over de regio ook al voor allerlei belangrijke Israëlische media werkte zoals de legerradio en de Jerusalem Post. Hij werkt nu als commentator voor het Israëlische Televisiekanaal Twee. 
Sinds 1987 is hij ook een voornaam medewerker (fellow) van het Washington Institute for Near East Policy, een van de meest uitgesproken pro-Israëlische studiediensten en lobbygroepen in de VS. Een man die dus het totale vertrouwen geniet van de Israëlische regering en er zowat een officieuze woordvoerder van is.  
Zo schrijft Ehud Yaari in het Amerikaanse Business Insider van 7 oktober 2014 betreffende de situatie in het Syrische-Israëlisch grensgebied op de Golan Hoogvlakte:
“…for non-Islamist rebel groups, some of which maintain contacts with Israel….. most Israeli support for moderate, local, non-Islamist rebel battalions along the border has been limited to humanitarian aid, such as treating 1,400 sick and wounded Syrians in Israeli hospitals, supplying medication, food, and heaters to villagers, and so forth.
“… Voor niet-islamistische opstandelingen, waarvan sommige contact onderhouden met Israël… De meeste Israëlische steun voor gematigde en lokale niet-islamistische rebeleenheden langs de grens is beperkt tot humanitaire hulp zoals het verzorgen van de 1.400 zieke en gewonde Syriërs in Israëlische ziekenhuizen, het geven van geneesmiddelen, voedsel, verwarmingstoestellen, enzovoort. “
Some rebel groups maintain constant contact with the IDF, including frequent secret meetings reportedly held in Tiberias, but only a modest amount of weapons have been provided to them, mainly rocket-propelled grenade launchers….. a springboard for a future offensive toward the capital.
Sommige opstandelingen houden continu contact met het Israëlisch leger (IDF, nvdr), incluis regelmatige geheime vergaderingen die naar verluidt gehouden worden in Tiberias. Maar slechts een beperkte hoeveelheid wapens werden hen bezorgd, voornamelijk dan mortieren ….. een springplank voor een eventueel offensief richting de hoofdstad.”
En dat is toch wel een zeer merkwaardige openbaring van Ehud Yaari wiens tekst ook verscheen bij zijn Instituut. Geheel verrassend is dit natuurlijk niet. Al van bij het begin van de Syrische oorlog in maart 2011 werd er hier gewezen op de cruciale rol achter de schermen van Israël. In het Midden-Oosten gebeurt er nu eenmaal amper iets belangrijks zonder dat Israël hierbij een centrale rol speelt.
Contacten met al Qaeda
Daarvoor heeft Israël tot heden bijna steeds voluit de steun gehad van de VS. Eerder werd hier al onthuld hoe de Belgisch-Marokkaanse spion en islamistische terrorist Abdelkader Belliraj toen hij een ontmoeting had met Bin Laden, toch de grote man van al Qaeda, heel vermoedelijk werkte voor de Mossad, de Israëlische geheime dienst. (3)
Vrij Syrisch Leger - Training
Uit de onthullingen van Ehud Yaari en andere tonen dat die Syrische salafistische jihadisten een instrument zijn van de Israëlische politiek die zo via sectair geweld de regio geheel wil laten vernietigen.
Met als vraag waarom Belliraj dan contact legde en of Bin Laden wist van diens relatie met de Mossad. En als de Mossad dus wist waar Bin Laden verbleef dan stelt zich de zeer belangrijk vraag waarom Israël niet ingreep en Bin Laden uitschakelde of het door de VS liet doen.
En dan is er het ook hier onthulde verhaal van Jacques Monsieur, een Belgische spion en wapenhandelaar die eveneens werkte voor de Mossad, welke in 1993 op vraag van Israël Amerikaanse wapentechnologie voor o.m. luchtafweerraketten illegaal verkocht aan Iran.
Dit jaren na het Iran-Contra schandaal uit het midden der jaren tachtig over Amerikaanse en Israëlische wapenleveringen aan Iran. Een verhaal dat bijna leidde tot het afzetten van toenmalig Amerikaans president Ronald Reagan.
En uit recente onthullingen rond de gijzeling vorige maand door Jabhat al Nusra van VN-blauwhelmen op de Golan Hoogvlakte weten we dat Israël nauw betrokken was bij die zaak en mede onderhandelde met Jabhat al Nusra.
Waarbij volgens die verhalen Qatar 25 miljoen dollar als losgeld betaalde aan Jabhat al Nusra. Het is een verdoken wijze om in het publiek die beweging – waarop Qatar nooit kritiek had – te financieren. Het waren verhalen die de woordvoerder van de VN tijdens een persconferentie niet ontkende.
En dat Israël hier op de Golan Hoogvlakte alleen met zogenaamd gematigde rebellen onderhandelde is trouwens pure fictie. Er zijn inderdaad verscheidene rebellenbrigades daar actief maar men kan er gewoon geen onderscheid tussen maken. De Israëlische media maakten er trouwens melding van dat Israël bij het opnemen van gewonde rebellen in haar ziekenhuizen niet kijkt naar hun affiliatie.
Maar Ehud Yaari kan als belangrijk verdediger van de Israëlische belangen in de VS natuurlijk onmogelijk schrijven dat Israël Jabhat al Nusra, en dus al Qaeda van wapens voorziet. Het is voor de VS officieel immers een terreurorganisatie en men moet dus de schijn ophouden. Hetzelfde voor de VS trouwens die zelfs mee aan de wieg stond bij de oprichting van Jabhat al Nusra.
Benjamin Netanyahu met gewonde Syriër in Israëlisch militair hospitaal - 19-02-2014
Organiseert Israël al decennia een politiek van terreur tegen de Palestijnen, tegenover die salafisten die Syrië kort en klein slaan is men dan weer behulpzaam, zelfs met wapens. Hier de Israëlische premier Benjamin Netanyahu die in een legerhospitaal een gewonde Syrische jihadist komt troosten. Of hoe die jihadisten als nuttige idioten gewoon kanonnenvlees zijn voor het zionisme.
Wapenleveringen 
Maar dankzij deze onthullingen van Ehud Yaari weten we nu met absolute zekerheid dat die jihadisten, waaronder dus Al Qaeda, een front vormen met Israël voor de verovering van het land. En bovendien weten we nu ook met zekerheid dat Israël ze van wapens voorziet.
De verklaringen van de regering in Syrië en Iran over de rol van Israël in het conflict en de Israëlische wapenleveringen aan die salafistische terreurgroepen werden door de massamedia en de westerse regeringen tot heden steeds afgedaan als pure propaganda. We weten nu echter dat dit verhaal van Iran en Syrië klopt en het bewijs komt zelfs van een semi-officiële Israëlische bron.
Maar dat Israël na drie jaar geheime contacten meer en meer in het openbaar komt met haar steun aan allerlei salafistische terreurbewegingen in Syrië toont feitelijk de radeloosheid van de zionistische heilstaat. Het is diezelfde radeloosheid die ook aan de oorsprong ligt van het herhaaldelijk bombarderen door Israël van Syrische militaire installaties.
Haar droom om in Damascus een kloon van de Jordaanse koning Abdoellah II te zetten, de ultieme Quisling, ligt feitelijk aan flarden. Zeker nu Washington een de facto alliantie is aangegaan met de Syrische regering.
Het verhaal van Ehud Yaari verklaart ook waarom er zoveel salafistische jihadisten aan de grens met Israël zitten. Israël is hier dus een tweede Turkije, een bevoorradingsbasis, via welke buitenlandse jihadisten, wapens en allerlei bevoorrading toestromen en zelfs medische verzorging en rust en recreatie geboden worden.
Saad Hariri & Walid Jumblatt - 1 
Walid Jumblatt (links) en Saad Hariri, twee der voornaamste Libanese politici, adviseerden eind 2006 aan de toenmalige Amerikaanse vicepresident Dick Cheney om met steun van de Syrische Moslimbroederschap Syrië aan te vallen. Advies dat Washington na jaren voorbereiding onder Barack Obama opvolgde. Het gevolg is een reeks van aanslagen en schietincidenten in Libanon zelf dat steeds meer in de Syrische burgeroorlog wordt getrokken.
Met andere woorden: Specialist en doctoraatsstudent Montasser Alde’emeh en de massamedia kennen het dossier niet of zitten bewust te liegen dat het niet mooi is. Het is een van de twee, een andere mogelijkheid is er niet. En het is Israël zelf die dit bewijst.
Willy Van Damme
1) The Redirection, Seymour Hersh, The New Yorker, 5 maart 2007.http://www.newyorker.com/magazine/2007/03/05/the-redirection. Het verhaal kwam er na de mislukte Israëlische invasie van Libanon in juli en augustus 2006 waarbij men Hezbollah alleszins deels wou vernielen. Het draaide uit op het tot dan grootste Israëlische fiasco.
Waarna Israël en de VS in het kader van een evaluatie met de bondgenoten uit Saoedi Arabië en Libanon dan op zoek gingen naar een oplossing voor dit probleem. Waarbij Libanese politici zoals druzenleider Walid Jumblatt en ex-premier Saad Hariri aan de toenmalige vicepresident Dick Cheney voorstelde om Hezbollah via Syrië aan te pakken.
Dit door gebruik te maken van het netwerk van de Syrische Moslimbroederschap. Wat men onder Barack Obama vanaf maart 2011 dan poogde te realiseren. Wel was er voorheen in mei en juni 2007 een zogenaamde try-out in Libanon met de duistere salafistische terreurgroep van Palestijnse origine Fatah al Islam.
Volgens de westerse massamedia van toen was die Fatah al Islam gewoon een creatie van Syrië. Een bijna klassiek geworden leugen van onze pennenlikkers. Leden van Fatah al Islam vechten nu al sinds maart 2011 in Syrië mee met andere salafistische jihadisten tegen de regering van Bashar al Assad.
2) Israel Is Cautiously Arming Syria's Rebels — And Has A Fragile Unspoken Truce With An Al Qaeda Affiliate, Ehud Yaari, Business Insider, 7 oktober 2014.http://www.businessinsider.com/its-not-too-late-to-empower-the-moderate-rebels-of-syria-2014-10.
Het artikel is ook te lezen op de website van het Washington Institute for Near East Policy, 6 oktober 2014.  http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/tough-dilemma-in-southern-syria#When:20:35:21Z#ixzz3GRLD5S6F.
3) Dit is gebaseerd op het verslag van het Comité I van het Belgische parlement die tot taak heeft controle uit te oefenen op onze veiligheidsdiensten. Daarin is sprake van het feit dat Belliraj behoudens informant voor de Staatsveiligheid ook werkte voor een voorname niet nader genoemde buitenlandse spionagedienst.
Navraag bij een aantal insiders leerde dat het hier de Mossad betreft. Vier als uiterst betrouwbaar te beschouwen bronnen, ieder apart en zeer snel na elkaar gecontacteerd – dit om zo een besmetting van de getuigenissen te vermijden – bevestigden dat die voorname dienst De Mossad is.
Hij werd in Marokko tot levenslang veroordeeld wegens onder meer het plannen van terreuraanslagen. Met andere woorden: Een geheimagent van Israël plande in Marokko terreuraanslagen met een islamistische achtergrond.
Bij zijn ondervragingen door het Belgische gerecht erkende de Belgische spion en wapenhandelaar Jacques Monsieur, een informant voor de Belgische militaire veiligheid, dat hij werkte voor de Mossad. Hij werd wegens spionage in Iran veroordeeld en wegens illegale wapenhandel in België, Frankrijk en de VS.