Zaterdag 25 april 2009 schreef ik op deze weblog het volgende:
Volgens
'zelfstandig ondernemer' en
NRC-columniste Heleen Mees zijn 'Nederlandse
vrouwen gewoon lui [...] Feminisme is geen keuze, het is een opdracht aan
iedere vrouw.' Dit betekent volgens haar in concreto dat een vrouw
betaald werk dient te verrichten omdat ze niet 'intellectueel bevredigd' kan worden 'door voor kinderen te zorgen'. Daarentegen kan dat wel als de
vrouw schoonmaakster zou zijn bij bijvoorbeeld mevrouw Mees. Heleen Mees is lid
van de Partij van de Arbeid en sprak tegenover Pauw en Witteman over haar 'doorman', die samen met andere
doormannen haar in New York een '24-uurs
bewaking' geeft 'en dat is heel
plezierig.' Ik geloof het onmiddellijk.
Maar nu
terug naar de realiteit van alledag, zoals die is voor de meeste stervelingen.
Mees stelt dat het feminisme 'een
opdracht' is. Een opdracht dus, net als het voorheen voor de communist
de 'opdracht' was om de staat
te dienen en voor de christen de 'opdracht'
was om God te dienen. Het maakt in wezen niet uit met welke ideologie men op de
proppen komt, alle zijn uiteindelijk totalitair. Het is niet het individu die
de loop van de geschiedenis bepaalt, de eigen verbeeldingskracht, het eigen
geweten, maar God en/of de Staat, dan wel het Feminisme. Het individu is
daarbij altijd ondergeschikt aan het collectief, aan Big Brother. En daarbij
geldt op de allereerste plaats dat volgens de 'ware' democraat iedereen gelijk
is aan de ander, behalve dan zodra het op rijkdom aankomt, want dan is niemand
meer gelijk aan de ander. Per slot van rekening moet de een Heleen Mees spelen
en de ander haar 'doorman', en
zijn 'opdracht' is om voor een
'24-uurs bewaking' te zorgen
voor de carriere makende power feministe. En zo strompelt de mensheid voort aan
de hand van allerlei praatjesmakers die in hun onnozelheid werkelijk denken dat
niemand hun gezwets doorziet. 'We are
only the actors, we are never wholly the authors of our own deeds or works',
schreef D.H. Lawrence. 'The
best we can do is to try to hold ourselves in unison with the deeps which are
inside us.' Maar dit is iets wat Heleen Mees niet snel zal inzien. Haar
beeld van de mens en van de wereld is daarvoor te eendimensionaal. Ze speelt
het spel van de man, power, voor haar is feminisme niets anders dan zich
aanpassen aan het mannelijk rolmodel. Dat is de 'opdracht' van haar vorm van feminisme. Die wereld kent geen
vrijheid, maar bevelen, opdrachten, en juist dat 'bevredigt' haar 'intellectueel'
en anderszins. Macht is een ander woord voor seksualiteit. Macht is voor Heleen
Mees de rol van opdrachtgever, meesteres, terwijl haar 'doorman' voor de veiligheid zorgt. Dit soort vrouwen zoekt ook
geen levenspartner, maar een 'doorman'
die bevelen uitvoert. 'Women is the
nemesis of doubting man... she bolsters him up from the outside, she destroys
him from the inside. And he dies hating her,' schreef D.H. Lawrence. En
diep in haar bewustzijn vreest Mees dit ook, ze is niet echt gelukkig met en
overtuigd van haar rol als power feministe die zich 'niet kan voorstellen dat je intellectueel bevredigd wordt door voor
kinderen te zorgen.' Vandaar ook deze uitspraak van haar: 'Het liefst zou ik toch trouwen en kinderen
krijgen.' Het was dezelfde Lawrence die schreef: 'When the subconscious soul of woman recoils
from its creative union with man, it becomes a destructive force. It exerts,
willy-nilly, an invisible destructive influence.' En nu afwachten hoe
lang ze het spel weet vol te houden. Het meisje uit Hengelo is de veertig
gepasseerd.
Wel, we
weten nu dat ze het nog vier jaar vol hield. Maar thans is voor haar dan toch
het spel uit.
Zoals ik
al eerder schreef zijn de reacties op het verschijnsel Heleen Mees veel
interessanter dan zijzelf is. Die reacties zeggen stuk voor stuk meer over
degenen die ze geeft, dan over Mees. Neem bijvoorbeeld het getwitter van de
Groen Linkse politica Femke Halsema, die nog steeds moet afkicken van de
overmatige publiciteit die ze vroeger genoot. Met nauwelijks ingehouden woede
en veontwaardiging twitterde zij het volgende:
'Mensen
die joelen over #heleenmees
hebben zelf vast onkreukbaar liefdesleven, masturberen nooit en laten ex met
rust #pfffh'
Ik weet
niet precies op wie zij doelt en dat is kennelijk ook de bedoeling want anders
had ze namen genoemd. Desondanks valt meteen op dat mevrouw Halsema niet in
staat is helder te denken. De zaak Heleen Mees draait niet om ‘masturberen.’
Hoe komt zij daarbij? Behalve fundamentalistische christenen van bijvoorbeeld
de Christen Unie is er niemand in
Nederland die tegen ‘masturberen’ is. Bovendien gaat de zaak Heleen Mees ook niet
over een 'onkreukbaar liefdesleven.' Hoe komt mevrouw Halsema daarbij?
En tenslotte gaat het hier evenmin over het 'met rust' laten van een 'ex.' Waar het over handelt is een
strafbaar feit, te weten de beschuldiging dat Heleen Mees haar voormalige
minnaar en diens vrouw en hun kinderen dermate heeft geterroriseerd dat er een
aanklacht tegen haar is ingediend. Opvallend is dat de politica Halsema evenals
de meeste anderen zich in deze zaak profileren op het seks-aspect en niets
anders. Het juridische aspect ontgaat hen volledig. Kennelijk zijn bij haar en
de anderen de stoppen doorgeslagen toen het begrip 'masturberen' opdook.
Halsema die zichzelf en haar partij regeringsfahig beschouwde voordat de partij
mede door haar zwakke politieke beleid bijna werd weggevaagd, is niet in staat de
veel belangrijkere aspecten van deze affaire te zien. De seks is een triviale
bijzaak. Veel illustrerender is de wijze waarop hoog opgeleide mensen op
sleutelposities in onze samenleving elkaar bejegenen, het feit dat Mees haar
voormalige minnaar de ‘topeconoom’ Willem Buiter voorstelt 'zal ik je ballen likken,' om
zo hun relatie weer nieuw leven in te blazen, en wanneer dit niet mag Buiter
laat weten 'ik hoop dat je vliegtuig neerstort.' Maar misschien wel
het meest onthullende met betrekking tot het niveau van onze economische elite
is het feit dat Willem Buiter deze e-mails met extreme meedogenlooseid aan de
commerciele massamedia heeft doorgespeeld. Een duidelijkere typering van de
mores in dit milieu is ondenkbaar. Het toont aan wat voor ordinair volkje
vandaag de dag de macht in handen heeft gekregen. We worden geleid door
sociopaten en psychopaten, mensen die bereid zijn de ander te vernietigen om hun
doel te bereiken. En vervolgens worden we geconfronteerd met onnozele politici
als Femke Halsema die kennelijk alleen maar aan seks kan denken en in haar
optreden daarmee ook regelmatig kokketeert. Juist daardoor wordt ze in deze
verziekte neoliberale politieke cultuur door de mannetjesmakers naar voren
geschoven als het 'linkse' gezicht. ‘Pfffh,’ om in het
jargon van Halsema te blijven.
Heleen Mees: 'Zal ik je ballen likken?'
Een soortgelijk geval is ene Vivienne Westerhoud, een voor mij
tot voor kort onbekend licht dat bij enig nader onderzoek de auteur is van
belangwekkende zaken als:
Je bent altijd bezig. Je werkt flexibel, zorgt voor de
kinderen en doet ook nog de boodschappen. Je telefoon is behalve jouw manier om
in contact te blijven met je collega’s en je baas, ook je boodschappenlijst en
je wekker. Daarom ben je zuinig op je smartphone. De belangrijkste reden om een
telefoonhoesje te gebruiken...
En:
Op je werk heb je vaak contact met klanten. Bij elke
bespreking moet je daarom een goed verhaal hebben en er daarnaast ook nog
tiptop uitzien. De kleding die je draagt heeft namelijk een belangrijk aandeel in
de manier waarop mensen je zien. Zakelijk hoeft niet meteen saai te zijn en...
Iedereen weet dat je tegenwoordig veel voordeliger uit
bent als je online
shopt in plaats van dat je naar die drukke winkelstraat gaat. Ook
online hebben ze vaak uitverkoop waar je als consument flink van kan
profiteren. Webwinkels hebben veel minder vaste kosten dan de fysieke winkels,
denk hierbij aan de huur van een duur pand en het salaris van het
winkelpersoneel. Dit is dan ook de grootste reden waarom het online allemaal
een stuk goedkoper is. Nog voordeliger kan het via Mijnkortingscode.nl.
Kortom, deze mevrouw is rijp voor het grote werk en dus schreef zij
onlangs in de Volkskrant:
Met afgrijzen las ik
de afgelopen dagen de berichtgeving over Heleen Mees. Hoe zij opgepakt werd,
hoe de inhoud van haar mails naar ex-geliefde Willem Buiter op straat kwam te
liggen en hoe haar imago zwaar beschadigd werd. En niemand neemt het voor haar
op. Niemand zegt iets over Buiter, die er jarenlang een buitenechtelijke
relatie met Mees op nahield. Waarschijnlijk beloofde hij haar zijn liefde en
een toekomst samen. Mees is verraden. En niet alleen door haar Willem.
Uit deze nonsens valt op
te maken dat het gebrek aan logica bij de Volkskrant nu definitief totaal is.
Zelfs een poging rationeel te lijken
hebben mijn collega's daar laten vallen. Als het maar lawaai maakt, seks,
spanning en sensatie. Wie is er nu eigenlijk bedrogen? Heleen Mees of de
echtgenote van Willem Buiter? Van Mees weten we het niet, vandaar het woord 'waarschijnlijk,'
van mevrouw Buiter weten we het wel, maar die is in de feministische oproep van
Vivienne Westerhoud 'Dames feministen,
waar zijn jullie ballen? Ga achter Mees staan!' onzichtbaar gemaakt.
Bij de Volkskrant beseft men kennelijk niet dat een 'buitenechtelijke relatie'
in Nederland en de VS niet strafbaar is, maar stalken wel, notabene op aandrang
van vrouwen. Vervolgens belanden we in een keukenmeidenromannetje wanneer
Vivienne schrijft dat Buiter 'haar zijn liefde en een toekomst samen' heeft
beloofd. Dat wil zeggen: 'waarschijnlijk'! Westerhoud weet
het niet. In een reactie schrijft een
Volkskrant-lezeres de nog wel logisch kan nadenken:
Voor het gemak maar
even vergeten dat deze feministe het op heeft genomen voor seksist Dominique
Strauss Kahn? Wat voor feminist ben je eigenlijk als je het op gaat nemen voor
mannen die zich schuldig maken aan seksuele intimidatie en ongewenste
intimiteiten? Allicht dat echte feministen deze nepfeministe niet gaan
verdedigen.
Een mannelijke lezer
vraagt zich terecht af:
Waarom zou je achter iemand gaan staan die verdacht wordt van een
misdrijf? Wat een vreemde oproep.
Een vrouw kan bij de
dames Halsema en Westerhoud alleen gezien worden als het eeuwige slachtoffer,
en wat dit uiteindelijk betekent weten we uit de terreur van de zionisten tegenover bijvoorbeeld Palestijnse vrouwen en
meisjes, waar dit slag Nederlandse feministen nooit een solidariteitsoproep
voor doen, hetgeen weer tekenend is voor hun onderhuids racisme. Kortom,
Halsema cum suis zitten zelf hun eigen emancipatie en die van werkelijk
onderdrukte vrouwen in de weg. Ze weigeren volwassen te worden. Het seksisme spat
ervan af, maar nu gericht tegen mannen. Of deze vrouwen spelen de rol van het
leukste meisje van de klas, of de rol van eeuwige slachtoffer, al naar gelang
het hen uitkomt. En wat betreft de liefde: uit het voorstel van Mees om het
weer goed te maken door Buiter's ballen te likken, maak ik op dat deze relatie
niet gekenmerkt werd door liefde, maar eerst en vooral door seks en
onderworpenheid van de vrouw. De centrale vraag blijft: waarom moet iemand het
voor de van stalking beschuldigde Mees opnemen? In dit opzicht is de reactie
van HermandeConinck
afdoende:
Ok, als man moet ik dus blijkbaar ook vierkant achter elke man gaan
staan die zich als een enge stalker gedraagt. Dus mannen: laat stalkers niet
alleen in de kou staan!
Maar
omdat Vivienne Westerhoud en de Volkskrantredactie
geen logica bezitten luidt de stelling: 'Mees is verraden.' Ook hier wordt geen
enkele poging gedaan om deze zaak in een bredere context te plaatsen, maar
blijft de aandacht beperkt tot de seks en de vermeende strijd tussen de geslachten.
Een lezer van mijn weblog wees naar aanleiding van mijn kritiek op het gemis
aan context en de daarbij behorende infantilisering van de massamens op hetgeen
Marian Donner heeft geschreven in een artikel dat de NRC afgelopen zaterdag plaatste. Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Heleen Mees van de NRC 26" achtergelaten:
Moest bij jouw analyse denken aan 'de laatste twee' artikelen van Marian Donner op haar blog. Ook het ingesloten filmje: 'Mc Luhan's Wake - Identity and Violence' maakt nieuwsgierig.
De schrijfster Marian Donner:
Alleen voor pubers is de wereld slechts een decor. Volwassenen richten
zich op ideeën, achtergronden en verbanden. Omdat ze begrijpen dat een mens
slechts bestaat bij de gratie van de wereld om hem heen...
De moderne mens blikt niet terug, hij infantiliseert.
Met alle consequenties van dien. Want behalve het zwelgen in emotie
hebben pubers nog een aantal eigenschappen gemeen. Impulsiviteit, hebzucht en
egocentrisme bijvoorbeeld, kenmerken die ze tot de ideale consument maken. Laat
zien wie je bent, volg je gevoel, grijp dit moment! Wees dat kind in die
snoepwinkel...
Maar erger is misschien wel dit – dat in al het ‘sharen’ en het zoeken
naar een connectie de meest wezenlijke dingen buiten beeld worden gedrukt. Het
duistere, het onbegrijpelijke, het onkenbare, de ander, oftewel verschil. Wat
we uiteindelijk horen is alleen nog de echo van onze eigen hartenkreet.
Het grote 'Ik' staat centraal, de gemeenschap
bestaat niet. Solidair is de infantiele Ik-mens alleen met zichzelf. 'Mees
is verraden,' waarop ene Marcel ten Broeke zichzelf publiekelijk een
brevet van onvermogen geeft door in diezelfde Volkskrant Heleen Mees te
verdedigen met de opmerking:
In 2008 interviewde ik Heleen Mees. Ik herinner mij een intelligente, energieke vrouw.
Een andere lezer laat de volgende absurde impliciete boodschap zien door
over de bewering te schrijven dat 'Mees is verraden':
'Ze is belazerd, door een man. Dat doen vrouwen nou nooit.
Wat er ook over de zaak Mees/Buiter zal worden beweerd, het enige
belangrijke facet in deze zaak, te weten: de neoliberale werkelijkheid
waarbinnen deze ranzige affaire zich afspeelt en het onderwerp interessant
maakt, zal door de vrije Nederlandse pers zeker niet worden geanaliseerd. Al
het gezever over feminisme en emancipatie ten spijt moet voor ieder weldenkend
mens duidelijk zijn dat het neoliberalisme en emancipatie elkaar volledig
uitsluiten. Niet alleen blijkt dat uit de kwaliteit van de relatie van beide
neoliberale hoofdrolspelers, Mees en Buiter, maar ook uit hun economisce
opvattingen. Zo kan de verkapte arbeidsplicht voor iedere volwassene in het
Westen moeilijk gezien worden als de bevrijding van het individu. Het enige
resultaat van deze ‘plicht’ is dat de burger nog meer beheerst kan worden door
de staat en de financieel-econmische macht. Deze arbeidsdwang is door zowel links
als rechts verkocht als de bevrijding van de vrouw nu zij moet meedraaien in de
werkdiscipline waarop zij geen enkele wezenlijke greep heeft en die de
vernietigende waanzin van het neoliberalisme mede mogelijk maakt. Het huidige
kapitalisme is niets anders dan een permanente staat van oorlog met mens en
natuur. Maar juist dat fundamentele aspect ontbreekt permanent in dit soort
‘debatten’ over de bevrijding van de vrouw. De gekte bereikt in het geval van
Mees en Westerhoud een hoogtepunt wanneer laatst genoemde in de Volkskrant schrijft:
Jaren geleden vertegenwoordigde Heleen Mees alles op het gebied van
emancipatie, waar ik het mee oneens kon zijn. Het resulteerde in veel
opiniestukken over en weer. Maar ik ontmoette haar nooit. Zij riep dat
Nederlandse moeders lui waren omdat ze te weinig werkten. Ik riep namens mamas.nl dat
we met meer flexibiliteit in werktijden veel vrouwen weer aan het werk zouden
krijgen. Gewoon omdat zorg en werk dan beter gecombineerd kon worden. Ik vond
het destijds harteloos hoe Mees vrouwen - die andere keuzes maakten dan zij -
schoffeerde onder het mom van emancipatie. Ik geloof dat we veel verder komen
als we elkaar in onze waarde laten. En als we juist vierkant achter elkaar gaan
staan. En daarom wil ik Heleen Mees nu een hart onder de riem steken.
Let op: ‘veel vrouwen weer aan het werk
zouden krijgen.’ Namens wie spreken Westerhoud en Mees? En begrijp ik
het goed dat het opvoeden van kinderen en het regelen van de huishouding geen ‘werk’
is? En wat nu als vrouwen juist geen betaald ‘werk’ zouden
willen onder de keiharde geflexibiliseerde condities van neoliberale managers
met hun afroepcontracten, lage lonen, en drastisch ingeperkte sociale
voorzieningen? Waar is hun vrijheid om te weigeren? Westerhoud van de
commerciele mamas.nl stelt dat Mees vrouwen die niet
fulltime willen meedraaien in de 24 uurs economie ‘schoffeerde onder het mom van
emancipatie’ en roept vervolgens ook deze zelfde vrouwen op om met
hun ‘ballen… achter Heleen Mees te
gaan staan.’ Het ordinaire taalgebruik alleen al is stuitend. Leest u
even mee:
Wij vrouwen echter wijken onmiddellijk van elkaars zijde zodra er 'iets
niet helemaal braaf is'. We zijn niet bereid er voor elkaar 'te zijn' als het
erop aankomt. Of heerst er nu schaamte om achter Heleen Mees te gaan staan? En
waarom eigenlijk? Wegens onkuise mailtjes? Lazen wij niet allemaal met rode
oortjes drie delen 'Vijftig tinten grijs'? Welnu dames, Mees heeft er geen boek
voor nodig. Haar ervaringen in real life wijken er waarschijnlijk niet veel
vanaf. Chapeau Heleen! Durf te leven. En als je zin hebt in een potje bier, bel
me dan gerust. Dan lullen we nergens meer over.
Dit
is het intellectuele niveau van de Nederlandse mainstream. 'Vijftig tinten grijs? Welnu
dames, Mees heeft er geen boek voor nodig. Haar ervaringen in real life wijken
er waarschijnlijk niet veel vanaf. Chapeau Heleen! Durf te leven.’ Hoe nu?
‘Durf te leven’ zodat u gearrersteerd kan worden vanwege stalking? ‘Chapeau
Heleen,’ dat je de ballen van de baas wil likken. Tot een dergelijke
diepte is men gedaald, en nog is het einde van de put niet bereikt. In het
milieu van Mees en Westerhoud wordt inderdaad
‘Vijftig tinten grijs’ gelezen,
of andere damesporno als ‘Vochtige
Streken.’ Dit soort oppervlakkige parvenues beheersen schaamteloos de
discussie in de polder. En ‘dan lullen we nergens meer over.’
Dan drinkt dit slag opiniemakers ‘een potje bier,’ nadat ze in de Volkskrant, die claimt een
kwaliteitskrant te zijn, hun vulgaire nonsense hebben gespuid. Nogmaals: de
reacties van de spraakmakende gemeente in Nederland op de affaire Mees zijn
veel onthullender dan de grove dwaasheid van de neoliberale protagonisten
Buiter en Mees zelf.
12 opmerkingen:
Wat zal Mak blij zijn dat u een nieuw slachtoffer heeft gevonden waarover u uw frustraties kunt botvieren.
Ik lees uw stukken graag, omdat het een originele invalshoek heeft en ondanks dat u veel in herhaling treedt. Maar u slaat met het onderwerp Mees door in uw eigen gelijk en het spat van uw tekst af dat u ervan geniet dat Mees aangeklaagd is. Beetje goedkoop.
Femke Halsema twitterde 2008 : Als het zover komt dat Obama van McCain wint, dan koop ik een grote Amerikaanse vlag."
En ze twitterde na een speech van Obama na de verkiezingen 2012.."Obama valt vast tegen maar als je hem nu hoort : zinderend, verwachtingsvol, en vol hoop op echt humanisme " ..................
rene,
kun je een concreet voorbeeld geven in plaats van alleen een mening?
voorbeelden genoeg, ruim 26 topics inmiddels. Zoals u Mees verwijt dat ze enkel gelooft in haar eigen gelijk, terwijl hetzelfde geldt voor u, maar dan van een andere kant bekeken. Mees gaat privé de fout in en u gebruikt dit om haar helemaal de grond in te schrijven. Haar economische columns staan los van haar privé en u gooit het op één hoop. Dat vind ik niet sjiek, maar het staat u natuurlijk vrij om te schrijven wat u wilt.
Complete kul natuurlijk. We worden continue en in grote hoeveelheden in de media met klikklare onzin gebombardeerd door leeghoofdigen met bravour (om wat voor een reden dan ook) , zoals deze dame. Dan is het helemaal niet erg als een welingelicht persoon een tijdje, en met herhalingen, terugschiet met feiten.De "schade" die hij daarmee aanricht staat niet in verhouding met de schade die leeghoofdigen met hun onzin aanrichten. Dat zouden juist meer mensen moeten doen.
En om het frustraties botvieren te noemen vind ik meer dan een beetje goedkoop..........
@rene
De beheerder van dit weblog kan wel voor zichzelf opkomen, dunkt mij.
Maar Nijkamp heeft zich nu juist geprofileerd als predikster tegen vrouwen die niet of niet genoeg naar haar zin "kiezen" voor abstracte arbeid. Iemand die zo'n toon aanslaat mag repliek verwachten.
En het onsjieke gaat uit van de minnaar die haar nare emails de publiciteit ingooit. Nog zo iemand die weet wat goed voor "ons" is, die Buiter.
@ron
Dat Van Houcke op een scherpe manier zijn mening weergeeft, dat kan ik waarderen. Dat zouden meer mensen moeten doen. De mix van privé en zakelijk vind ik minder geslaagd en ik denk dat Van Houcke hiermee zijn doel voorbij schiet. Overigens denk ik ook dat Van Houcke prima in staat is om zichzelf te verdedigen, als hij dat überhaupt al nodig acht.
rene,
de volgende keer dat je reageert verwijder ik je reactie, tenzij je een concreet voorbeeld geeft op grond waarvan je tot jouw mening komt. ook nu weer geef je geen enkel citaat, maar opnieuw een mening en een bewering.
mijn mening in gebrekkig Nederlands heeft u wel geïnspireerd om uw standpunt te verduidelijken. zo heeft mijn waardeloos onderbouwde mening toch nog enige waarde.
Het enige waar ik wat moeite mee heb zijn die foto's van Heleen Mees. Voegen die iets toe? Sommige foto's lijken bewerkt om haar er zo plastisch mogelijk lelijk te laten uitzien, een HDR-filter in photoshop, of zoiets.
Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.it/search?q=heleen+mees%2Badr
+ 1 foto zegt meer dan 1000 woorden wanneer men goed kijkt. ik kom hierop terug.
Een reactie posten