vrijdag 15 juni 2007

Trouw Misschien Wel 32


Ik kreeg net deze email van een lezer:
Treb heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Trouw Misschien Wel 31" achtergelaten:
Wat natuurlijk interessant aan het stuk is, is de laatste paragraaf: "Het is (nog) niet uitgesloten dat juist nu Hamas over Gaza heerst, hij gedwongen wordt tot een pragmatischer aanpak: zo zal hij met Israël moeten praten over de water- en stroomvoorziening. Het alternatief is dat van een winnend Hamas in een afgesloten Gaza, die niet in staat is voor banen te zorgen, ziekenhuizen te laten functioneren, monden te voeden of strijders te betalen."Dit is een implicite erkenning dat Israel kan doen en laten met Gaza wat het wil (middels hermetische afsluiting van de grenzen, tegen houden van medischehulp, eten, water, stroom, etc). En het meest frapanter is dat ze zich afvraagt of al dit Hamas "pragmatischer" maakt. Waarom heeft ze niet de volgende statement van John Dugard opgenomen?:Gaza is a prison, and all its inhabitants are prisoners of Israel. When - if - Israel withdraws its settlements from Gaza, it will remain subject to the control of Israel. It is important, therefore, that the international community serve notice onIsrael that it will remain subject to the obligations contained in the Fourth Geneva Convention in respect of Gaza.Geplaatst door Treb op stan op 3:24 PM
De tendentieuze berichtgeving over Israel begint steeds meer mensen op te vallen. En dat is maar goed ook. Propaganda werkt alleen als niemand het door heeft dat het propaganda is. Zodra men het doorheeft verliest propaganda haar functie.

1 opmerking:

Anoniem zei

Nu ik het stukje weer terug lees begrijp ik ineens dat het zelfs pure onzin is dat Hamas "met Israël moeten praten over de water- en stroomvoorziening...". Hamas heeft meerdere malen gezegd dat het niet de overheid wil en heeft overgenomen, dus waarom is er ineens een verandering in met wie Israel zogenaamd moet "praten"? En daar komt natuurlijk het hele begrip Hamastan weg: het is een schijnwereld creeren om maar niet met de Palestijnen te hoeven onderhandelen over fundamentele zaken (Fatah hadden ze toch al voor een groot deel in hun zak).