In zijn Trouw-column van 14 juni 2019 beweerde de NAVO-propagandist, Rob de Wijk, ‘the founder of The Hague Centre for Strategic Studies (HCSS) and Professor of International Relations and Security at the Institute of Security and Global Affairs at Leiden University,’ die in 1977 zijn carrière begon ‘as a freelance journalist and later became head of the Defense Concepts Department of the Dutch Ministry of Defense, head of the Security Studies at the Clingendael Institute, and Professor of International Relations at the Royal Netherlands Military Academy, en die bovendien lid is van de ‘Strategic Advisors Group van de Atlantic Council in Washington en de Senior Steering Group van de NATO Special Forces Headquarters,’ en vanuit die posities als een actieve mainstream-opiniemaker functioneert, het volgende:
In Den Haag valt te horen dat burgers mondig genoeg zijn om zelfstandig afwegingen te kunnen maken, echt van nepnieuws te onderscheiden en gewapend tegen complottheorieën zijn. Dat zou de Nederlandse burger uniek in de wereld maken.
Veel Britten geloofden de leugens van politici over de opbrengsten van de brexit en de bewering dat de EU een groot anti-Brits complot is.
Bij door de overheid gesubsidieerde opiniemakers, zeker wanneer zij nauwe banden onderhouden met het westers militair-industrieel complex dient een onafhankelijke journalist zich onmiddellijk de vraag te stellen: hoe betrouwbaar is Rob de Wijk? Informatie daarover gaf Follow the Money. Op 15 maart 2018 berichtte dit ‘Platform voor onderzoeksjournalistiek’ het volgende over een duistere affaire waarbij Rob de Wijk betrokken is:
Na kritische publicaties van Follow the Money en De Correspondent gaf de gemeente Den Haag opdracht tot een ‘onafhankelijk’ onderzoek naar The Hague Security Delta, een publiek-private organisatie op het gebied van veiligheid. Eén probleem: dat onderzoek is verre van compleet. Daarom publiceren wij vandaag een gezamenlijk weerwoord.
Op 23 maart 2017 komt koning Willem-Alexander langs bij de The Hague Security Delta (HSD), een publiek-private organisatie op het gebied van veiligheid. Aanleiding is de feestelijke opening van het Nationale Cyber Testbed, dat aanvallen op digitale infrastructuur, zoals stoplichten, medische data en watervoorzieningen moet tegengaan.
En dat is gek, want drie maanden daarvoor opende de toenmalig Haagse wethouder Ingrid van Engelshoven, de huidige minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (D66), in dezelfde ruimte het TNO Cyber Threat Lab. En toen premier Mark Rutte drie weken eerder in de ruimte was, werd hem verteld in het Cyber Threat Intelligence Lab te staan.
Eén ruimte, drie verschillende labs, meerdere malen met publieksgeld gefinancierd en in vier maanden tijd drie keer feestelijk geopend: het was één van de bizarre details die Follow the Money in januari naar buiten bracht. En dat niet alleen: een paar maanden eerder had De Correspondent ook al laten zien dat de HSD veiligheid beloofde, maar vooral mooie praatjes leverde.
Wat heeft de HSD opgeleverd?
The Hague Security Delta werd in 2013 opgericht als publiek-private organisatie voor civiele veiligheidstechnologie, zoals cybersecurity, slimme camerabewaking en drones. Het doel: de innovatie in Nederland stimuleren door bedrijven, kennisinstellingen en overheden met elkaar te laten samenwerken. Dat levert meer veiligheid én meer banen op, was de gedachte. Om dit voor elkaar te krijgen, kreeg de HSD zeker 6,5 miljoen euro subsidie. En daar hoorde een mooi pand bij: een campus aan de Haagse Laan van NOI — het voormalig pand van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
De HSD kan niet uitleggen wat er met de 6,5 miljoen euro subsidie is gebeurd.
Maar uit ons onderzoek blijkt dus dat er een aantal zaken niet klopten.
Zo presenteert de HSD zich als een onafhankelijk platform, terwijl het in feite een gesubsidieerde lobby-organisatie voor de civiele veiligheidsindustrie is. Hoe meer geld bedrijven betalen aan de HSD, hoe meer toegang ze krijgen tot haar lobbynetwerk. Jaarlijks wordt bijvoorbeeld een ‘top level meeting’ gehouden, waar bedrijven in contact kunnen komen met burgemeesters, topambtenaren en ministers.
Vorig jaar ontkenden de HSD, de gemeente Den Haag en toenmalig minister Stef Blok van Veiligheid en Justitie (VVD) naar aanleiding van het artikel op De Correspondent dat bedrijven via de HSD invloed kunnen kopen. Maar Follow the Money kon met mailcorrespondentie en documenten van de HSD aantonen dat ondernemers ‘boodschappenlijstjes’ neerlegden bij de HSD over welke ambtenaren en bewindslieden ze te spreken wilden krijgen.
Het tweede probleem is dat de HSD niet precies kan uitleggen wat er met de 6,5 miljoen euro subsidie is gebeurd.
Tegelijkertijd claimt de HSD dat het ‘veiligheidscluster,’ zoals de organisatie zich noemt, duizend banen heeft gecreëerd en een omzet van miljarden euro’s heeft gegenereerd. Dat zou een forse impuls aan de Haagse economie hebben gegeven. Maar deze succescijfers — op basis waarvan subsidie werd verleend — worden onvoldoende onderbouwd.
‘De belangrijkste vragen zijn niet gesteld door de opdrachtgever.’
Tijd voor een onafhankelijk onderzoek, besloot de gemeente.
Naar aanleiding van onze bevindingen vroeg de Haagse gemeenteraad om opheldering. Wethouder Saskia Bruines (D66) gaf onderzoeksbureau Galan Groep daarop de opdracht een onafhankelijk onderzoek uit te voeren.
De resultaten zijn inmiddels bekend: ‘De publieke beweringen en stellingnames over stichting HSD kunnen niet worden bevestigd,’ zo luidt de conclusie.
En dat is niet zo gek, want het rapport is onvolledig…
Het rapport plaatst nergens een kritische kanttekening bij de vermenging van publieke en private belangen. Dat terwijl dit voor onderzoek juist belangrijk is: openheid van en diversiteit aan bronnen, het aan het woord laten van critici, het benoemen van alternatieve hypotheses, het motiveren van keuzes.
Zo voert het rapport Rob de Wijk op als directeur van de private denktank The Hague Centre for Strategic Studies. Nergens staat echter vermeld dat hij ook nog medeoprichter en eerste directeur van de HSD was, of dat hij in het ‘Internationaal Wetenschappelijk Comité’ van de Policy Research Corporation zit, de huisleverancier van de succescijfers over de HSD.
Zoals eerder gesteld: in het kleine Nederland vormt ‘Ons kent Ons’ de kern van het corrupte ‘poldermodel.’ Iedere autoriteit op welk gebied dan ook is hier direct of indirect gelieerd aan een andere autoriteit, en heeft er baat bij om zoveel mogelijk te zwijgen over zaken die in de rest van de wereld eenvoudigweg mafia-praktijken heten. Daarbij is van belang niet het adagium te vergeten dat voor wat hoort wat. En dus is de met belastinggeld zwaar gesubsidieerde Rob de Wijk bereid tegendiensten te verlenen, zoals burgers, die kritisch staan tegenover de praktijken van de Nederlandse staat, te betichten van onnozelheid aangezien zij — in tegenstelling tot De Wijk en zijn begunstigers — niet in staat zouden zijn ‘om zelfstandig afwegingen te kunnen maken, echt van nepnieuws te onderscheiden en gewapend tegen complottheorieën zijn.’
Meer over de zwendel en het bedrog van Rob de Wijk's 'Nieuwe Wereldorde' later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten