Mohsen Abdelmoumen: U bent een zeer moedige en toegewijde journalist die zich altijd heeft ingezet voor de Palestijnse zaak. De wereld heeft behoefte aan objectieve stemmen zoals die van u. Wat kunt u ons vertellen over uw lange verblijven in Gaza en de bezette Westelijke Jordaanoever?
Eva Bartlett: In 2007 reisde ik naar de Westelijke Jordaanoever om met eigen ogen de dagelijkse tragedies, onrechtvaardigheden en de realiteit te zien waarmee Palestijnen onder bezetting worden geconfronteerd. Gedurende die acht maanden was ik getuige van enkele van de donkerste aspecten van het leven onder Israëlisch bewind: de brute aanvallen gepleegd door gewapende Joodse kolonisten die illegaal opereerden en door Israëlische soldaten op Palestijnse kinderen, vrouwen en ouderen; de talloze vernederende militaire controleposten die Palestijns gebied opdelen en bewegingsvrijheid vrijwel onmogelijk maken; en de wekenlange razzia's en blokkades van Palestijnse steden, waarbij het Israëlische leger huizen plundert en vernielt en meestal een of meer familieleden ontvoert, waaronder kinderen. Er zitten momenteel meer dan 400 Palestijnse kinderen in zionistische gevangenissen.
Ik heb dit gedetailleerd beschreven in een rapport over mijn tijd daar, waarin ik onder andere het volgende heb beschreven: het getuige zijn van de diefstal en snelle annexatie van land door illegale Joodse kolonisten, het meerdere malen aangevallen worden door illegale kolonisten, het documenteren van de gevolgen van de Israëlische legerinvasies van steden en dorpen, en de terreur die ik ervoer tijdens deze invasies; ik heb de geweldloze demonstraties van Palestijnen gedocumenteerd die werden aangevallen door zeer gewelddadige Israëlische soldaten, die systematisch werden bestookt met scherpe munitie, met rubber beklede metalen kogels en traangas.
Tijdens mijn verblijf op de Westelijke Jordaanoever werd ik gearresteerd bij een demonstratie tegen een snelweg die alleen voor Joden toegankelijk was, gearresteerd door Israëliërs tijdens een actie om een wegversperring te verwijderen, twee dagen geboeid en vastgeketend in een Israëlische gevangenis in een van hun illegale nederzettingen, en uiteindelijk gedeporteerd en verboden om terug te keren naar bezet Palestina.
In 2008 sloot ik me echter aan bij de Free Gaza-beweging en zeilde ik van Cyprus naar Gaza, waar ik anderhalf jaar verbleef, voordat ik in 2011 terugkeerde voor nog eens anderhalf jaar, tussen medio 2011 en maart 2013. Gedurende deze periode voerde Israël twee grote oorlogen tegen Gaza: in december 2008 en januari 2009, gedurende drie weken, en in november 2012.
Tijdens dit eerste verblijf reisde ik mee in ambulances van de Palestijnse Rode Halve Maan, in de hoop Israëliërs ervan te weerhouden reddingswerkers aan te vallen, maar ook om burgers te documenteren die gewond of gedood waren door Israëlische bombardementen of sluipschuttersvuur.
Als gevolg daarvan was ik getuige van en verzamelde ik getuigenissen over enkele van de ergste oorlogsmisdaden die Israël destijds beging: het gebruik van witte fosfor tegen burgers, het gijzelen van burgers zonder voedsel of medicijnen, Israëlisch sluipschuttervuur op de medici die ik begeleidde en op onze ambulance tijdens de uren van het 'staakt-het-vuren', opzettelijke beschietingen door Israëlische soldaten gericht op het doden van Palestijnse kinderen, waaronder een baby, de gedwongen uittocht van Palestijnen uit hun huizen naar scholen die vervolgens door het Israëlische leger werden gebombardeerd, opzettelijke en precieze droneaanvallen op burgers, waaronder een kind tijdens de uren van het 'staakt-het-vuren', de zinloze vernietiging van huizen en racistische graffiti in huizen die door het Israëlische leger waren bezet.
Een bevriende arts die ik had vergezeld naar een angstaanjagend feest, werd de volgende dag gedood door een bom die op zijn ambulance werd afgevuurd.
Tijdens de Israëlische oorlog tegen Gaza in 2012 deed ik verslag vanuit Deir al-Balah in centraal Gaza, waar ik getuige was van talloze opzettelijke moorden op burgers, met name kinderen, door Israël.
Het Israëlische beleid om op boeren en vissers te schieten (de laatsten werden ook nog eens gebombardeerd en bestookt met waterkanonnen), hen te verminken, te doden of te ontvoeren, en hen zo opzettelijk de toegang tot land en zee te ontzeggen, wordt minder vaak besproken. Dit verergerde de toch al rampzalige gevolgen van de verstikkende belegering en totale blokkade die Israël rond 2007 aan Gaza oplegde, waardoor vrijwel alle basisbehoeften, waaronder medicijnen, kunstmest, kookgas, luiers en zaden, niet meer verkrijgbaar waren.
De illegale en immorele belegering van Gaza is verergerd door het gebrek aan elektriciteit (in 2006 bombardeerden zionistische oorlogsvliegtuigen de enige elektriciteitscentrale van Gaza, die destijds ongeveer de helft van de energiebehoefte van de Gazastrook dekte), wat gemiddeld 14 tot 18 uur per dag stroomonderbrekingen veroorzaakt.
Het elektriciteitstekort heeft gevaarlijke gevolgen gehad voor de gezondheidszorg, de sanitaire voorzieningen, de watervoorziening, het onderwijs en de industrie. Essentiële medische apparatuur in ziekenhuizen, operatiekamers, intensive care-afdelingen, dialyseapparaten, koelkasten voor plasma en medicijnen, en zelfs basisvoorzieningen zoals wasservice, zijn allemaal getroffen.
Uit mijn ervaringen in de Gazastrook, waaronder mijn ontmoetingen met diverse functionarissen in de water-, sanitatie-, gezondheids- en landbouwsector, heb ik geleerd dat de huidige afhankelijkheid van 80% van voedselhulp kan worden teruggedraaid, de werkloosheid kan worden teruggebracht en een fatsoenlijke levenskwaliteit mogelijk is, mits – en alleen – de blokkade wordt opgeheven, export en vrij verkeer worden toegestaan en de Israëlische aanvallen op boeren en vissers stoppen.
Dit alles en nog veel meer wordt gedetailleerd beschreven in mijn verslag van het leven in de Gazastrook in 2014.
Ik geef al deze details om de bewering te weerleggen dat het geweld dat Israël de afgelopen twee jaar heeft gepleegd, het gevolg is van de acties van Hamas in oktober 2023. Israël is ontstaan uit geweld, en dat geweld is nooit een kwestie van "zelfverdediging" geweest, maar eerder een middel tot etnische zuivering en bezetting.
MA : De zionistische entiteit Israël pleegt momenteel genocide op het Palestijnse volk. Waarom geniet zij volgens u volledige straffeloosheid? En hoe verklaart u de onvoorwaardelijke steun van de Verenigde Staten en het Westen aan deze criminele en genocidale entiteit?
Eva Bartlett: De straffeloosheid waarvan Israël geniet, ondanks de talloze misdaden die het sinds zijn oprichting – en zelfs daarvoor – tegen de Palestijnen, Syrië, Libanon en andere landen heeft begaan, wordt verklaard door het feit dat Israël altijd een koloniale buitenpost in West-Azië is geweest, die de belangen diende van zijn westerse oprichters en supporters, met name het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Als een van de vijanden van de Verenigde Staten, met name Rusland, China of Iran, ook maar een fractie zou begaan van de misdaden die Israël dagelijks begaat, zouden de internationale wetten en instellingen die Israëls misdaden negeren plotseling in werking treden. Ze bestaan niet om rechtvaardigheid te bewerkstelligen, maar om als extra instrumenten voor het Westen te dienen.
MA : Denkt u dat het Trump-plan, bedacht door Jared Kushner, Ron Dermer en Steve Witkof, vrede in Gaza zal brengen?
Eva Bartlett: Het plan van Trump zal absoluut geen vrede in Gaza brengen. We hebben de afgelopen maand al gezien hoe Israël het zogenaamde staakt-het-vuren dagelijks onmiddellijk heeft geschonden. Israël heeft de levering van noodzakelijke humanitaire hulp niet toegestaan en is niet akkoord gegaan met een volledige terugtrekking uit Gaza. De doelstellingen van totale bezetting van alle Palestijnse gebieden, en daarbuiten, zijn niet veranderd.
MA : U kent Syrië goed, u heeft er immers lange tijd gewoond. Hoe verklaart u dat een beruchte terroristische leider, betaald door de Amerikanen en Israëliërs, president van Syrië is geworden?
Eva Bartlett: Ik heb in totaal anderhalf jaar in Syrië gewoond, tussen 2014 en 2021. Elk jaar, meerdere keren per jaar (soms voor periodes van meerdere maanden), ging ik naar Syrië, waar ik dus enkele van de gevaarlijkste en moeilijkste periodes heb meegemaakt die Syriërs hebben doorgemaakt in de strijd tegen terroristen die door het Westen werden gesteund.
De jarenlange, en wederom immorele, sancties die de Verenigde Staten aan het gehele Syrische volk hebben opgelegd, hebben een verwoestend effect gehad op het land, zelfs toen het ergste van het terrorisme was afgenomen.
De omverwerping van de gekozen president van Syrië, Bashar al-Assad, en de installatie van een van Al-Qaeda's ergste terroristen, Abu Mohammad al-Joulani, nu bekend als Ahmed al-Sharaa, in zijn plaats, was het gevolg van verraad door hooggeplaatste leden van het Syrische leger en de regering, die Assad en het Syrische volk verraadden.
Hoewel nog niet alle details openbaar zijn, ligt het voor de hand te concluderen dat dit verraad is georkestreerd door de gebruikelijke actoren die hebben afgesproken de oorlog tegen Syrië te beginnen: de alliantie tussen de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, de Golfstaten, Israël en Turkije.
MA : U woont in Rusland en u hebt verslag gedaan van de Russische speciale operatie in de Donbas. Wat is volgens u het doel van het Westen in zijn oorlog tegen Rusland? Waar liggen hun grenzen? Gelooft u niet dat er een risico op een nucleair conflict bestaat?
Eva Bartlett: Ik volg de oorlog van Oekraïne in de Donbas al sinds 2019, toen ik de regio voor het eerst bezocht. In 2021 verhuisde ik naar Rusland. Gedurende 2022 bracht ik het grootste deel van mijn tijd door in de Donbas. Het was een zeer bloedig jaar voor de bevolking van de Donbas, die werd blootgesteld aan Oekraïense beschietingen, vooral in volledig civiele en niet-militaire gebieden, waaronder het centrum van Donetsk.
Als je de oorlog van Oekraïne in de Donbas vóór 2022 hebt gevolgd, heb je er misschien zelfs wel eens iets over gelezen in westerse media, evenals over de opkomst van extreemrechts (de nazi's) in Oekraïne na de staatsgreep op het Maidanplein in 2014.
Net als in het geval van Syrië worden westerse media echter gebruikt om de misdaden van Oekraïne te verdoezelen en Rusland in diskrediet te brengen.
Het Westen gebruikt Oekraïne als middel om Rusland te verzwakken, en daarom heeft het de staatsgreep in Oekraïne georkestreerd. Decennia geleden beloofde de NAVO niet oostwaarts richting Rusland uit te breiden, maar dat is ze wel blijven doen, met name via Oekraïne.
Geen weldenkend mens gelooft dat Oekraïne, of Oekraïne en het Westen samen, een oorlog tegen Rusland zullen winnen. Toch blijft het Westen Oekraïne steunen.
Wat betreft de landen die blijven aandringen op een oorlog met Rusland, is het moeilijk te zeggen of zij grenzen kennen, en zo ja, welke grenzen dat zijn. Wat wel volkomen duidelijk is, is dat hun zogenaamde bezorgdheid voor Oekraïne en het Oekraïense volk betekenisloos is. Anders hadden ze de reeks gebeurtenissen die tot de huidige situatie hebben geleid, niet in gang gezet.
De meeste eerlijke analisten hebben gewezen op de grote terughoudendheid die Rusland heeft getoond sinds het begin van zijn speciale militaire operatie in 2022. Rusland heeft echter ook duidelijk gemaakt dat het geen enkele nucleaire provocatie zal tolereren en dat elke poging van het Westen rampzalige gevolgen zou hebben voor iedereen.
MA : U kent Venezuela ook heel goed. We hebben gezien dat de Nobelprijs werd toegekend aan de extreemrechtse activiste Corina Machado. Denkt u niet dat er opnieuw een risico bestaat op een staatsgreep tegen president Maduro?
Eva Bartlett: Sinds Trump de oorlog heeft verklaard aan zogenaamde 'narcoterroristen', wat uiterst ironisch is gezien de Amerikaanse geschiedenis van drugshandel, heeft het Amerikaanse regime jegens Venezuela zich gericht op het bombarderen en buitengerechtelijk vermoorden van minstens 21 mensen, voornamelijk Venezolanen, zonder bewijs of proces.
Op 31 oktober gaf de regering-Trump naar verluidt groen licht voor de aanstaande bombardementen op militaire doelen in Venezuela, waarbij aanvallen binnen enkele uren of dagen mogelijk waren.
De Verenigde Staten worden er ook van beschuldigd een valse vlag-aanval op schepen van de Amerikaanse marine te hebben gepland om Venezuela in een kwaad daglicht te stellen, als een nieuw voorwendsel voor Amerikaanse agressie tegen dat land.
Het is belangrijk om te onthouden dat de Verenigde Staten in 2019 stroomstoringen (sabotage) in Venezuela hebben georganiseerd om chaos te zaaien en de publieke onvrede over president Maduro aan te wakkeren. Ik was er destijds bij en overal waar ik kwam, zag ik massale steun voor Maduro en verzet tegen de Amerikaanse interventie. Sindsdien is deze steun alleen maar toegenomen en is het volk bereid zijn land te verdedigen.
Mohsen Abdelmoumen: U bent een zeer moedige en toegewijde journalist die zich altijd heeft ingezet voor de Palestijnse zaak. De wereld heeft behoefte aan objectieve stemmen zoals die van u. Wat kunt u ons vertellen over uw lange verblijven in Gaza en de bezette Westelijke Jordaanoever?
Eva Bartlett: In 2007 reisde ik naar de Westelijke Jordaanoever om met eigen ogen de dagelijkse tragedies, onrechtvaardigheden en de realiteit te zien waarmee Palestijnen onder bezetting worden geconfronteerd. Gedurende die acht maanden was ik getuige van enkele van de donkerste aspecten van het leven onder Israëlisch bewind: de brute aanvallen gepleegd door gewapende Joodse kolonisten die illegaal opereerden en door Israëlische soldaten op Palestijnse kinderen, vrouwen en ouderen; de talloze vernederende militaire controleposten die Palestijns gebied opdelen en bewegingsvrijheid vrijwel onmogelijk maken; en de wekenlange razzia's en blokkades van Palestijnse steden, waarbij het Israëlische leger huizen plundert en vernielt en meestal een of meer familieleden ontvoert, waaronder kinderen. Er zitten momenteel meer dan 400 Palestijnse kinderen in zionistische gevangenissen.
Ik heb dit gedetailleerd beschreven in een rapport over mijn tijd daar, waarin ik onder andere het volgende heb beschreven: het getuige zijn van de diefstal en snelle annexatie van land door illegale Joodse kolonisten, het meerdere malen aangevallen worden door illegale kolonisten, het documenteren van de gevolgen van de Israëlische legerinvasies van steden en dorpen, en de terreur die ik ervoer tijdens deze invasies; ik heb de geweldloze demonstraties van Palestijnen gedocumenteerd die werden aangevallen door zeer gewelddadige Israëlische soldaten, die systematisch werden bestookt met scherpe munitie, met rubber beklede metalen kogels en traangas.
Tijdens mijn verblijf op de Westelijke Jordaanoever werd ik gearresteerd bij een demonstratie tegen een snelweg die alleen voor Joden toegankelijk was, gearresteerd door Israëliërs tijdens een actie om een wegversperring te verwijderen, twee dagen geboeid en vastgeketend in een Israëlische gevangenis in een van hun illegale nederzettingen, en uiteindelijk gedeporteerd en verboden om terug te keren naar bezet Palestina.
In 2008 sloot ik me echter aan bij de Free Gaza-beweging en zeilde ik van Cyprus naar Gaza, waar ik anderhalf jaar verbleef, voordat ik in 2011 terugkeerde voor nog eens anderhalf jaar, tussen medio 2011 en maart 2013. Gedurende deze periode voerde Israël twee grote oorlogen tegen Gaza: in december 2008 en januari 2009, gedurende drie weken, en in november 2012.
Tijdens dit eerste verblijf reisde ik mee in ambulances van de Palestijnse Rode Halve Maan, in de hoop Israëliërs ervan te weerhouden reddingswerkers aan te vallen, maar ook om burgers te documenteren die gewond of gedood waren door Israëlische bombardementen of sluipschuttersvuur.
Als gevolg daarvan was ik getuige van en verzamelde ik getuigenissen over enkele van de ergste oorlogsmisdaden die Israël destijds beging: het gebruik van witte fosfor tegen burgers, het gijzelen van burgers zonder voedsel of medicijnen, Israëlisch sluipschuttervuur op de medici die ik begeleidde en op onze ambulance tijdens de uren van het 'staakt-het-vuren', opzettelijke beschietingen door Israëlische soldaten gericht op het doden van Palestijnse kinderen, waaronder een baby, de gedwongen uittocht van Palestijnen uit hun huizen naar scholen die vervolgens door het Israëlische leger werden gebombardeerd, opzettelijke en precieze droneaanvallen op burgers, waaronder een kind tijdens de uren van het 'staakt-het-vuren', de zinloze vernietiging van huizen en racistische graffiti in huizen die door het Israëlische leger waren bezet.
Een bevriende arts die ik had vergezeld naar een angstaanjagend feest, werd de volgende dag gedood door een bom die op zijn ambulance werd afgevuurd.
Tijdens de Israëlische oorlog tegen Gaza in 2012 deed ik verslag vanuit Deir al-Balah in centraal Gaza, waar ik getuige was van talloze opzettelijke moorden op burgers, met name kinderen, door Israël.
Het Israëlische beleid om op boeren en vissers te schieten (de laatsten werden ook nog eens gebombardeerd en bestookt met waterkanonnen), hen te verminken, te doden of te ontvoeren, en hen zo opzettelijk de toegang tot land en zee te ontzeggen, wordt minder vaak besproken. Dit verergerde de toch al rampzalige gevolgen van de verstikkende belegering en totale blokkade die Israël rond 2007 aan Gaza oplegde, waardoor vrijwel alle basisbehoeften, waaronder medicijnen, kunstmest, kookgas, luiers en zaden, niet meer verkrijgbaar waren.
De illegale en immorele belegering van Gaza is verergerd door het gebrek aan elektriciteit (in 2006 bombardeerden zionistische oorlogsvliegtuigen de enige elektriciteitscentrale van Gaza, die destijds ongeveer de helft van de energiebehoefte van de Gazastrook dekte), wat gemiddeld 14 tot 18 uur per dag stroomonderbrekingen veroorzaakt.
Het elektriciteitstekort heeft gevaarlijke gevolgen gehad voor de gezondheidszorg, de sanitaire voorzieningen, de watervoorziening, het onderwijs en de industrie. Essentiële medische apparatuur in ziekenhuizen, operatiekamers, intensive care-afdelingen, dialyseapparaten, koelkasten voor plasma en medicijnen, en zelfs basisvoorzieningen zoals wasservice, zijn allemaal getroffen.
Uit mijn ervaringen in de Gazastrook, waaronder mijn ontmoetingen met diverse functionarissen in de water-, sanitatie-, gezondheids- en landbouwsector, heb ik geleerd dat de huidige afhankelijkheid van 80% van voedselhulp kan worden teruggedraaid, de werkloosheid kan worden teruggebracht en een fatsoenlijke levenskwaliteit mogelijk is, mits – en alleen – de blokkade wordt opgeheven, export en vrij verkeer worden toegestaan en de Israëlische aanvallen op boeren en vissers stoppen.
Dit alles en nog veel meer wordt gedetailleerd beschreven in mijn verslag van het leven in de Gazastrook in 2014.
Ik geef al deze details om de bewering te weerleggen dat het geweld dat Israël de afgelopen twee jaar heeft gepleegd, het gevolg is van de acties van Hamas in oktober 2023. Israël is ontstaan uit geweld, en dat geweld is nooit een kwestie van "zelfverdediging" geweest, maar eerder een middel tot etnische zuivering en bezetting.
MA : De zionistische entiteit Israël pleegt momenteel genocide op het Palestijnse volk. Waarom geniet zij volgens u volledige straffeloosheid? En hoe verklaart u de onvoorwaardelijke steun van de Verenigde Staten en het Westen aan deze criminele en genocidale entiteit?
Eva Bartlett: De straffeloosheid waarvan Israël geniet, ondanks de talloze misdaden die het sinds zijn oprichting – en zelfs daarvoor – tegen de Palestijnen, Syrië, Libanon en andere landen heeft begaan, wordt verklaard door het feit dat Israël altijd een koloniale buitenpost in West-Azië is geweest, die de belangen diende van zijn westerse oprichters en supporters, met name het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Als een van de vijanden van de Verenigde Staten, met name Rusland, China of Iran, ook maar een fractie zou begaan van de misdaden die Israël dagelijks begaat, zouden de internationale wetten en instellingen die Israëls misdaden negeren plotseling in werking treden. Ze bestaan niet om rechtvaardigheid te bewerkstelligen, maar om als extra instrumenten voor het Westen te dienen.
MA : Denkt u dat het Trump-plan, bedacht door Jared Kushner, Ron Dermer en Steve Witkof, vrede in Gaza zal brengen?
Eva Bartlett: Het plan van Trump zal absoluut geen vrede in Gaza brengen. We hebben de afgelopen maand al gezien hoe Israël het zogenaamde staakt-het-vuren dagelijks onmiddellijk heeft geschonden. Israël heeft de levering van noodzakelijke humanitaire hulp niet toegestaan en is niet akkoord gegaan met een volledige terugtrekking uit Gaza. De doelstellingen van totale bezetting van alle Palestijnse gebieden, en daarbuiten, zijn niet veranderd.
MA : U kent Syrië goed, u heeft er immers lange tijd gewoond. Hoe verklaart u dat een beruchte terroristische leider, betaald door de Amerikanen en Israëliërs, president van Syrië is geworden?
Eva Bartlett: Ik heb in totaal anderhalf jaar in Syrië gewoond, tussen 2014 en 2021. Elk jaar, meerdere keren per jaar (soms voor periodes van meerdere maanden), ging ik naar Syrië, waar ik dus enkele van de gevaarlijkste en moeilijkste periodes heb meegemaakt die Syriërs hebben doorgemaakt in de strijd tegen terroristen die door het Westen werden gesteund.
De jarenlange, en wederom immorele, sancties die de Verenigde Staten aan het gehele Syrische volk hebben opgelegd, hebben een verwoestend effect gehad op het land, zelfs toen het ergste van het terrorisme was afgenomen.
De omverwerping van de gekozen president van Syrië, Bashar al-Assad, en de installatie van een van Al-Qaeda's ergste terroristen, Abu Mohammad al-Joulani, nu bekend als Ahmed al-Sharaa, in zijn plaats, was het gevolg van verraad door hooggeplaatste leden van het Syrische leger en de regering, die Assad en het Syrische volk verraadden.
Hoewel nog niet alle details openbaar zijn, ligt het voor de hand te concluderen dat dit verraad is georkestreerd door de gebruikelijke actoren die hebben afgesproken de oorlog tegen Syrië te beginnen: de alliantie tussen de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, de Golfstaten, Israël en Turkije.
MA : U woont in Rusland en u hebt verslag gedaan van de Russische speciale operatie in de Donbas. Wat is volgens u het doel van het Westen in zijn oorlog tegen Rusland? Waar liggen hun grenzen? Gelooft u niet dat er een risico op een nucleair conflict bestaat?
Eva Bartlett: Ik volg de oorlog van Oekraïne in de Donbas al sinds 2019, toen ik de regio voor het eerst bezocht. In 2021 verhuisde ik naar Rusland. Gedurende 2022 bracht ik het grootste deel van mijn tijd door in de Donbas. Het was een zeer bloedig jaar voor de bevolking van de Donbas, die werd blootgesteld aan Oekraïense beschietingen, vooral in volledig civiele en niet-militaire gebieden, waaronder het centrum van Donetsk.
Als je de oorlog van Oekraïne in de Donbas vóór 2022 hebt gevolgd, heb je er misschien zelfs wel eens iets over gelezen in westerse media, evenals over de opkomst van extreemrechts (de nazi's) in Oekraïne na de staatsgreep op het Maidanplein in 2014.
Net als in het geval van Syrië worden westerse media echter gebruikt om de misdaden van Oekraïne te verdoezelen en Rusland in diskrediet te brengen.
Het Westen gebruikt Oekraïne als middel om Rusland te verzwakken, en daarom heeft het de staatsgreep in Oekraïne georkestreerd. Decennia geleden beloofde de NAVO niet oostwaarts richting Rusland uit te breiden, maar dat is ze wel blijven doen, met name via Oekraïne.
Geen weldenkend mens gelooft dat Oekraïne, of Oekraïne en het Westen samen, een oorlog tegen Rusland zullen winnen. Toch blijft het Westen Oekraïne steunen.
Wat betreft de landen die blijven aandringen op een oorlog met Rusland, is het moeilijk te zeggen of zij grenzen kennen, en zo ja, welke grenzen dat zijn. Wat wel volkomen duidelijk is, is dat hun zogenaamde bezorgdheid voor Oekraïne en het Oekraïense volk betekenisloos is. Anders hadden ze de reeks gebeurtenissen die tot de huidige situatie hebben geleid, niet in gang gezet.
De meeste eerlijke analisten hebben gewezen op de grote terughoudendheid die Rusland heeft getoond sinds het begin van zijn speciale militaire operatie in 2022. Rusland heeft echter ook duidelijk gemaakt dat het geen enkele nucleaire provocatie zal tolereren en dat elke poging van het Westen rampzalige gevolgen zou hebben voor iedereen.
MA : U kent Venezuela ook heel goed. We hebben gezien dat de Nobelprijs werd toegekend aan de extreemrechtse activiste Corina Machado. Denkt u niet dat er opnieuw een risico bestaat op een staatsgreep tegen president Maduro?
Eva Bartlett: Sinds Trump de oorlog heeft verklaard aan zogenaamde 'narcoterroristen', wat uiterst ironisch is gezien de Amerikaanse geschiedenis van drugshandel, heeft het Amerikaanse regime jegens Venezuela zich gericht op het bombarderen en buitengerechtelijk vermoorden van minstens 21 mensen, voornamelijk Venezolanen, zonder bewijs of proces.
Op 31 oktober gaf de regering-Trump naar verluidt groen licht voor de aanstaande bombardementen op militaire doelen in Venezuela, waarbij aanvallen binnen enkele uren of dagen mogelijk waren.
De Verenigde Staten worden er ook van beschuldigd een valse vlag-aanval op schepen van de Amerikaanse marine te hebben gepland om Venezuela in een kwaad daglicht te stellen, als een nieuw voorwendsel voor Amerikaanse agressie tegen dat land.
Het is belangrijk om te onthouden dat de Verenigde Staten in 2019 stroomstoringen (sabotage) in Venezuela hebben georganiseerd om chaos te zaaien en de publieke onvrede over president Maduro aan te wakkeren. Ik was er destijds bij en overal waar ik kwam, zag ik massale steun voor Maduro en verzet tegen de Amerikaanse interventie. Sindsdien is deze steun alleen maar toegenomen en is het volk bereid zijn land te verdedigen.
Eva Bartlett: In 2007 reisde ik naar de Westelijke Jordaanoever om met eigen ogen de dagelijkse tragedies, onrechtvaardigheden en de realiteit te zien waarmee Palestijnen onder bezetting worden geconfronteerd. Gedurende die acht maanden was ik getuige van enkele van de donkerste aspecten van het leven onder Israëlisch bewind: de brute aanvallen gepleegd door gewapende Joodse kolonisten die illegaal opereerden en door Israëlische soldaten op Palestijnse kinderen, vrouwen en ouderen; de talloze vernederende militaire controleposten die Palestijns gebied opdelen en bewegingsvrijheid vrijwel onmogelijk maken; en de wekenlange razzia's en blokkades van Palestijnse steden, waarbij het Israëlische leger huizen plundert en vernielt en meestal een of meer familieleden ontvoert, waaronder kinderen. Er zitten momenteel meer dan 400 Palestijnse kinderen in zionistische gevangenissen.
Ik heb dit gedetailleerd beschreven in een rapport over mijn tijd daar, waarin ik onder andere het volgende heb beschreven: het getuige zijn van de diefstal en snelle annexatie van land door illegale Joodse kolonisten, het meerdere malen aangevallen worden door illegale kolonisten, het documenteren van de gevolgen van de Israëlische legerinvasies van steden en dorpen, en de terreur die ik ervoer tijdens deze invasies; ik heb de geweldloze demonstraties van Palestijnen gedocumenteerd die werden aangevallen door zeer gewelddadige Israëlische soldaten, die systematisch werden bestookt met scherpe munitie, met rubber beklede metalen kogels en traangas.
Tijdens mijn verblijf op de Westelijke Jordaanoever werd ik gearresteerd bij een demonstratie tegen een snelweg die alleen voor Joden toegankelijk was, gearresteerd door Israëliërs tijdens een actie om een wegversperring te verwijderen, twee dagen geboeid en vastgeketend in een Israëlische gevangenis in een van hun illegale nederzettingen, en uiteindelijk gedeporteerd en verboden om terug te keren naar bezet Palestina.
In 2008 sloot ik me echter aan bij de Free Gaza-beweging en zeilde ik van Cyprus naar Gaza, waar ik anderhalf jaar verbleef, voordat ik in 2011 terugkeerde voor nog eens anderhalf jaar, tussen medio 2011 en maart 2013. Gedurende deze periode voerde Israël twee grote oorlogen tegen Gaza: in december 2008 en januari 2009, gedurende drie weken, en in november 2012.
Tijdens dit eerste verblijf reisde ik mee in ambulances van de Palestijnse Rode Halve Maan, in de hoop Israëliërs ervan te weerhouden reddingswerkers aan te vallen, maar ook om burgers te documenteren die gewond of gedood waren door Israëlische bombardementen of sluipschuttersvuur.
Als gevolg daarvan was ik getuige van en verzamelde ik getuigenissen over enkele van de ergste oorlogsmisdaden die Israël destijds beging: het gebruik van witte fosfor tegen burgers, het gijzelen van burgers zonder voedsel of medicijnen, Israëlisch sluipschuttervuur op de medici die ik begeleidde en op onze ambulance tijdens de uren van het 'staakt-het-vuren', opzettelijke beschietingen door Israëlische soldaten gericht op het doden van Palestijnse kinderen, waaronder een baby, de gedwongen uittocht van Palestijnen uit hun huizen naar scholen die vervolgens door het Israëlische leger werden gebombardeerd, opzettelijke en precieze droneaanvallen op burgers, waaronder een kind tijdens de uren van het 'staakt-het-vuren', de zinloze vernietiging van huizen en racistische graffiti in huizen die door het Israëlische leger waren bezet.
Een bevriende arts die ik had vergezeld naar een angstaanjagend feest, werd de volgende dag gedood door een bom die op zijn ambulance werd afgevuurd.
Tijdens de Israëlische oorlog tegen Gaza in 2012 deed ik verslag vanuit Deir al-Balah in centraal Gaza, waar ik getuige was van talloze opzettelijke moorden op burgers, met name kinderen, door Israël.
Het Israëlische beleid om op boeren en vissers te schieten (de laatsten werden ook nog eens gebombardeerd en bestookt met waterkanonnen), hen te verminken, te doden of te ontvoeren, en hen zo opzettelijk de toegang tot land en zee te ontzeggen, wordt minder vaak besproken. Dit verergerde de toch al rampzalige gevolgen van de verstikkende belegering en totale blokkade die Israël rond 2007 aan Gaza oplegde, waardoor vrijwel alle basisbehoeften, waaronder medicijnen, kunstmest, kookgas, luiers en zaden, niet meer verkrijgbaar waren.
De illegale en immorele belegering van Gaza is verergerd door het gebrek aan elektriciteit (in 2006 bombardeerden zionistische oorlogsvliegtuigen de enige elektriciteitscentrale van Gaza, die destijds ongeveer de helft van de energiebehoefte van de Gazastrook dekte), wat gemiddeld 14 tot 18 uur per dag stroomonderbrekingen veroorzaakt.
Het elektriciteitstekort heeft gevaarlijke gevolgen gehad voor de gezondheidszorg, de sanitaire voorzieningen, de watervoorziening, het onderwijs en de industrie. Essentiële medische apparatuur in ziekenhuizen, operatiekamers, intensive care-afdelingen, dialyseapparaten, koelkasten voor plasma en medicijnen, en zelfs basisvoorzieningen zoals wasservice, zijn allemaal getroffen.
Uit mijn ervaringen in de Gazastrook, waaronder mijn ontmoetingen met diverse functionarissen in de water-, sanitatie-, gezondheids- en landbouwsector, heb ik geleerd dat de huidige afhankelijkheid van 80% van voedselhulp kan worden teruggedraaid, de werkloosheid kan worden teruggebracht en een fatsoenlijke levenskwaliteit mogelijk is, mits – en alleen – de blokkade wordt opgeheven, export en vrij verkeer worden toegestaan en de Israëlische aanvallen op boeren en vissers stoppen.
Dit alles en nog veel meer wordt gedetailleerd beschreven in mijn verslag van het leven in de Gazastrook in 2014.
Ik geef al deze details om de bewering te weerleggen dat het geweld dat Israël de afgelopen twee jaar heeft gepleegd, het gevolg is van de acties van Hamas in oktober 2023. Israël is ontstaan uit geweld, en dat geweld is nooit een kwestie van "zelfverdediging" geweest, maar eerder een middel tot etnische zuivering en bezetting.
MA : De zionistische entiteit Israël pleegt momenteel genocide op het Palestijnse volk. Waarom geniet zij volgens u volledige straffeloosheid? En hoe verklaart u de onvoorwaardelijke steun van de Verenigde Staten en het Westen aan deze criminele en genocidale entiteit?
Eva Bartlett: De straffeloosheid waarvan Israël geniet, ondanks de talloze misdaden die het sinds zijn oprichting – en zelfs daarvoor – tegen de Palestijnen, Syrië, Libanon en andere landen heeft begaan, wordt verklaard door het feit dat Israël altijd een koloniale buitenpost in West-Azië is geweest, die de belangen diende van zijn westerse oprichters en supporters, met name het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Als een van de vijanden van de Verenigde Staten, met name Rusland, China of Iran, ook maar een fractie zou begaan van de misdaden die Israël dagelijks begaat, zouden de internationale wetten en instellingen die Israëls misdaden negeren plotseling in werking treden. Ze bestaan niet om rechtvaardigheid te bewerkstelligen, maar om als extra instrumenten voor het Westen te dienen.
MA : Denkt u dat het Trump-plan, bedacht door Jared Kushner, Ron Dermer en Steve Witkof, vrede in Gaza zal brengen?
Eva Bartlett: Het plan van Trump zal absoluut geen vrede in Gaza brengen. We hebben de afgelopen maand al gezien hoe Israël het zogenaamde staakt-het-vuren dagelijks onmiddellijk heeft geschonden. Israël heeft de levering van noodzakelijke humanitaire hulp niet toegestaan en is niet akkoord gegaan met een volledige terugtrekking uit Gaza. De doelstellingen van totale bezetting van alle Palestijnse gebieden, en daarbuiten, zijn niet veranderd.
MA : U kent Syrië goed, u heeft er immers lange tijd gewoond. Hoe verklaart u dat een beruchte terroristische leider, betaald door de Amerikanen en Israëliërs, president van Syrië is geworden?
Eva Bartlett: Ik heb in totaal anderhalf jaar in Syrië gewoond, tussen 2014 en 2021. Elk jaar, meerdere keren per jaar (soms voor periodes van meerdere maanden), ging ik naar Syrië, waar ik dus enkele van de gevaarlijkste en moeilijkste periodes heb meegemaakt die Syriërs hebben doorgemaakt in de strijd tegen terroristen die door het Westen werden gesteund.
De jarenlange, en wederom immorele, sancties die de Verenigde Staten aan het gehele Syrische volk hebben opgelegd, hebben een verwoestend effect gehad op het land, zelfs toen het ergste van het terrorisme was afgenomen.
De omverwerping van de gekozen president van Syrië, Bashar al-Assad, en de installatie van een van Al-Qaeda's ergste terroristen, Abu Mohammad al-Joulani, nu bekend als Ahmed al-Sharaa, in zijn plaats, was het gevolg van verraad door hooggeplaatste leden van het Syrische leger en de regering, die Assad en het Syrische volk verraadden.
Hoewel nog niet alle details openbaar zijn, ligt het voor de hand te concluderen dat dit verraad is georkestreerd door de gebruikelijke actoren die hebben afgesproken de oorlog tegen Syrië te beginnen: de alliantie tussen de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, de Golfstaten, Israël en Turkije.
MA : U woont in Rusland en u hebt verslag gedaan van de Russische speciale operatie in de Donbas. Wat is volgens u het doel van het Westen in zijn oorlog tegen Rusland? Waar liggen hun grenzen? Gelooft u niet dat er een risico op een nucleair conflict bestaat?
Eva Bartlett: Ik volg de oorlog van Oekraïne in de Donbas al sinds 2019, toen ik de regio voor het eerst bezocht. In 2021 verhuisde ik naar Rusland. Gedurende 2022 bracht ik het grootste deel van mijn tijd door in de Donbas. Het was een zeer bloedig jaar voor de bevolking van de Donbas, die werd blootgesteld aan Oekraïense beschietingen, vooral in volledig civiele en niet-militaire gebieden, waaronder het centrum van Donetsk.
Als je de oorlog van Oekraïne in de Donbas vóór 2022 hebt gevolgd, heb je er misschien zelfs wel eens iets over gelezen in westerse media, evenals over de opkomst van extreemrechts (de nazi's) in Oekraïne na de staatsgreep op het Maidanplein in 2014.
Net als in het geval van Syrië worden westerse media echter gebruikt om de misdaden van Oekraïne te verdoezelen en Rusland in diskrediet te brengen.
Het Westen gebruikt Oekraïne als middel om Rusland te verzwakken, en daarom heeft het de staatsgreep in Oekraïne georkestreerd. Decennia geleden beloofde de NAVO niet oostwaarts richting Rusland uit te breiden, maar dat is ze wel blijven doen, met name via Oekraïne.
Geen weldenkend mens gelooft dat Oekraïne, of Oekraïne en het Westen samen, een oorlog tegen Rusland zullen winnen. Toch blijft het Westen Oekraïne steunen.
Wat betreft de landen die blijven aandringen op een oorlog met Rusland, is het moeilijk te zeggen of zij grenzen kennen, en zo ja, welke grenzen dat zijn. Wat wel volkomen duidelijk is, is dat hun zogenaamde bezorgdheid voor Oekraïne en het Oekraïense volk betekenisloos is. Anders hadden ze de reeks gebeurtenissen die tot de huidige situatie hebben geleid, niet in gang gezet.
De meeste eerlijke analisten hebben gewezen op de grote terughoudendheid die Rusland heeft getoond sinds het begin van zijn speciale militaire operatie in 2022. Rusland heeft echter ook duidelijk gemaakt dat het geen enkele nucleaire provocatie zal tolereren en dat elke poging van het Westen rampzalige gevolgen zou hebben voor iedereen.
MA : U kent Venezuela ook heel goed. We hebben gezien dat de Nobelprijs werd toegekend aan de extreemrechtse activiste Corina Machado. Denkt u niet dat er opnieuw een risico bestaat op een staatsgreep tegen president Maduro?
Eva Bartlett: Sinds Trump de oorlog heeft verklaard aan zogenaamde 'narcoterroristen', wat uiterst ironisch is gezien de Amerikaanse geschiedenis van drugshandel, heeft het Amerikaanse regime jegens Venezuela zich gericht op het bombarderen en buitengerechtelijk vermoorden van minstens 21 mensen, voornamelijk Venezolanen, zonder bewijs of proces.
Op 31 oktober gaf de regering-Trump naar verluidt groen licht voor de aanstaande bombardementen op militaire doelen in Venezuela, waarbij aanvallen binnen enkele uren of dagen mogelijk waren.
De Verenigde Staten worden er ook van beschuldigd een valse vlag-aanval op schepen van de Amerikaanse marine te hebben gepland om Venezuela in een kwaad daglicht te stellen, als een nieuw voorwendsel voor Amerikaanse agressie tegen dat land.
Het is belangrijk om te onthouden dat de Verenigde Staten in 2019 stroomstoringen (sabotage) in Venezuela hebben georganiseerd om chaos te zaaien en de publieke onvrede over president Maduro aan te wakkeren. Ik was er destijds bij en overal waar ik kwam, zag ik massale steun voor Maduro en verzet tegen de Amerikaanse interventie. Sindsdien is deze steun alleen maar toegenomen en is het volk bereid zijn land te verdedigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten