17 onthullende vragen over het MH17-dossier
Voor de nabestaanden moet het MH-17-dossier gesloten worden. De conclusies van het JIT en de daaruit volgende rechtszaak, worden gepresenteerd als onweerlegbaar bewijs. Maar de Nederlandse regering kan alleen met een gefingeerd verhaal komen. Dat is de mening van onderzoekers die het MH17-dossier door en door kennen. In het JIT-onderzoek blijven veel vragen onbeantwoord.
Het JIT-rapport en Bellingcat onderzoekscollectief
1. Met het JIT eindrapport is toch onweerlegbaar bewijs geleverd dat de MH17 met een Russische BUK is neergehaald?
Ondanks dat het Joint Investigation Team (JIT) en politici als een mantra blijven herhalen dat er sluitende bewijzen geleverd zijn, betekent dat niet dat die claim ook klopt. Journalisten en andere experts, die buitengewoon goed op de hoogte zijn van (delen van) het dossier, zeggen juist dat het onderzoek onvolledig, selectief en bevooroordeeld is geweest. Er zijn veel belangrijke getuigen niet gehoord. Talloze wrakstukken met belangrijke informatie zijn niet geborgd en onderzocht. Veel belangrijke vragen — zoals in dit artikel en in onderstaande video — worden in hun onderzoeksrapport niet beantwoord. Van het geleverde bewijs blijken dingen niet te kloppen.
Het Bellingcatonderzoek toont alleen aan dat er rond de aanslag een BUK-installatie in het gebied is gebracht. Er is geen overtuigend bewijs dat deze BUK is gebruikt om het vliegtuig neer te halen. Bovendien zijn er grote inconsistenties in de tijdlijn van het Bellingcat-rapport, zo schrijft Novini (ook een collectief van burgerjournalisten) op haar blog. Ook onderzoekers Max van der Werff, Karel van der Pijl en oud-journalist Karel van Wolferen zijn van mening dat er tal van zaken uit de bevindingen van Bellingcat niet kloppen. Bellingcat’s rapport is het JIT’s belangrijkste bron.
2. Is Bellingcat een betrouwbare bron?
Burgerjournalisten kunnen waardevolle informatie aandragen die complementair kan zijn aan andere bewijzen, afkomstig uit een breder onderzoek. Het JIT leunt in haar conclusie echter erg zwaar op één onderzoeksrapport, waar ook nog het een en ander op aan te merken is.
Het grote voordeel van burgerjournalistiek is dat zij over het algemeen belangeloos op zoek gaan naar de waarheid. Er is geen censuur van een eindredactie, of zelfcensuur omdat men bang is anders hun baan kwijt te raken. Er zijn tal van onafhankelijke burgerjournalisten die zich hebben verdiept in het MH17-dossier. Veel van die onderzoekers en experts zetten grote vraagtekens bij het Bellingcatonderzoek. Bovendien moeten we ons afvragen of Bellingcat wel een onpartijdige en belangeloze organisatie is. Ze worden gesteund door de Atlantic Council, een denktank van de NAVO.
Een opvallend aspect van het Bellingcat-collectief is dat de organisatie drie dagen voor het neerhalen van de MH17 is opgericht. Zijn ze speciaal voor deze zaak in het leven geroepen? Om later een zorgvuldig geconstrueerde tijdlijn te kunnen herleiden, aan de hand van zorgvuldig geplante social media berichten? Wie heeft er eigenlijk belang bij dit onderzoekscollectief?
Recentelijk opende de organisatie een kantoor in Den Haag. Dat kantoor werd mede betaald uit een donatie van 500.000 euro door de Nationale Postcodeloterij. Dat is dezelfde organisatie die ook de Clinton Foundation met 31,3 miljoen euro sponsorde. Zou de Nationale Postcodeloterij ook burgerjournalistencollectieven zoals Novini en Café Weltschmerz gaan sponsoren? Zo niet, waarom eigenlijk niet? In die vragen zitten eigenlijk de antwoorden verscholen.
3. Had Oekraïne plaats mogen nemen in het JIT?
Oekraïne was en is nog steeds een van de hoofdverdachten. Het is uiterst vreemd dat zij onderdeel werden van het Joint Investigation Team (JIT). Dat is vergelijkbaar als de hoofdverdachte van een moordaanslag, onderdeel maken van het rechercheteam dat die moord onderzoekt.
Bovendien eiste Oekraïne het vetorecht op om de publicatie van alle informatie die hen niet welgevallig was, tegen te kunnen houden. Daarmee kan het JIT per definitie nooit de eventuele betrokkenheid van Oekraïne onderzoeken en naar buiten brengen. Het JIT lijkt slechts een vehikel om ‘aan te tonen’ dat Rusland achter de aanslag zat. Rusland mocht niet aan het JIT deelnemen omdat het een van de verdachten was. De uitkomst van het ‘onderzoek’ stond daarmee in wezen al van tevoren vast.
Voorpagina van de Telegraaf met de kop: “Moordenaars”, waarbij Rusland de schuld kreeg. Al twee dagen na de crash, nog voordat het onderzoek gestart was. In het Engels noemen we dit ‘Trial by media’, oftewel iemands reputatie beschadigen door een wijdverspreide perceptie van schuld (of onschuld) te creëren vóór een vonnis in een rechtbank.
Het motief
4. Wat is het belang van Rusland om een passagiersvliegtuig neer te halen, terwijl men kon weten dat men daarmee alleen maar vijanden creëert?
In het scenario dat Rusland of pro-Russische separatisten het vliegtuig zouden hebben neergehaald, zien we “middelen” en ook “gelegenheid”. Maar er is geen motief. Toch kreegRusland direct na de aanslag meteen de schuld. Nog voordat het onderzoek moest beginnen. Dat is een kenmerk van een valse vlag, waarbij een andere partij de schuld krijgt van de aanslag, dan degene die daadwerkelijk de aanslag heeft gepleegd. Dat verklaart ook waarom alle aanwijzingen die juist richting Oekraïne (evt. in samenwerking met de NAVO en de Deep State) wijzen, niet grondig onderzocht mochten worden. Het onderzoek was vanaf het allereerste begin niet neutraal en er volledig op gericht om Rusland de schuld van de crash te geven. Dit beaamt ook de Maleisische premier Mahathir bin Mohamad. Hij neemt daarmee afstand van de conclusies van het JIT, waarin ook Maleisische deelnemers zitten.
5. Wie heeft belang bij de crash?
Dat is de belangrijkste vraag die het JIT had moeten stellen, maar nooit gesteld, noch beantwoord heeft. Vaak zijn er meerdere motieven om een dergelijke aanslag uit te voeren.
Het belangrijkste motief was om een aanleiding te creëren, om de Oekraïne te kunnen steunen in hun strijd tegen de pro-Russische rebellen in het oosten. Deze strijd dreigde men te verliezen. Door Rusland de schuld van de aanslag te geven, ontstond er brede steun om de sancties tegen Rusland te steunen.
De beschuldigingen aan het adres van Rusland kunnen niet los gezien worden van een bredere historische context, zoals de Russische revolutie, het oprichten van de NAVO en Amerikaanse militaire overheersing. De strijd tegen Rusland is onderdeel van een eeuwenoud plan om Rusland te verzwakken. De Deep State is al jaren bezig om Rusland te provoceren en aan te sturen op een conflict in landen zoals Syrië en Oekraïne. De propaganda van politici zoals Mark Rutte en de mainstream media, willen het publiek doen geloven dat Rusland het grote gevaar is voor onze veiligheid.
“De NAVO is natuurlijk allang geen veiligheidsorganisatie meer. Want een veiligheidsorganisatie zorgt voor veiligheid. Als je Rusland gaat provoceren is dat alles behalve de taak van een veiligheidsorganisatie.”KAREL VAN WOLFEREN (CAFÉ WELTSCHMERZ (25:43)
Het past ook in het plaatje van de jarenlange lastercampagne tegen Rusland. Denk aan de beschuldigingen van Russische collusie door Trump tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Claims die inmiddels weerlegd zijn, maar waarover de mainstream media verzuimde te berichten. En de beschuldigingen van Russisch nepnieuws, waar politica Kajsa Ollongren meermalen voor waarschuwde, maar waar ze nooit bewijs voor heeft kunnen leveren.
6. Welke handelsbelangen speelde ook een rol?
Een ander belangrijk motief had te maken met de handelsbelangen van grote investeerders, die door de separatisten in gevaar kwamen. Het bezette gebied is rijk aan schaliegas. Die gaswinning dreigde in gevaar te komen door het conflict in dat gebied, waarbij de rebellen steeds meer terrein wonnen. Daardoor dreigden de investeringen die o.a. Chevron en Koninklijke Shell in het gebied hadden gedaan, verloren te raken. In dit artikel worden deze belangen uiteen gezet en uitgelegd waarom men een aanleiding zocht om middels de EU en de NAVO in te kunnen grijpen. Hier kun je lezen hoe Shell door de crash een mogelijkheid kreeg om onder een contract uit te komen, waarmee men miljarden dreigde te verliezen.
Daaruit blijkt dat Nederland geen neutrale positie in deze zaak heeft. De handelsbelangen van de Koninklijke Shell, met het koningshuis als grootaandeelhouder, gaf ook Nederland een motief. De Nederlandse rol als mogelijke verdachte of medeplichtige in de aanslag is totaal niet door het JIT onderzocht of door de media benoemd.
BUK-raket of aanval met gevechtsvliegtuig?
7. Was er een militair vliegtuig in de buurt van de MH17?
Er zijn verschillende journalisten die met ooggetuigen hebben gesproken die militaire vliegtuigen hebben gezien en of gehoord. Precies op de plek én het moment dat het passagiersvliegtuig werd neergehaald. De BBC maakte er een reportage over. Deze videowerd meermalen verwijderd. Ook Russia Today sprak met plaatselijke bewoners, die twee andere vliegtuigen gezien hebben en meerdere knallen hebben gehoord.
Ooggetuigen zouden echter onbetrouwbaar zijn, zeggen sceptici. Novini burgerjournalist Stefan Beck: “Ik ben het eens dat getuigenverklaringen onbetrouwbaar zijn, maar veel getuigen zijn wél neutraal en dat is van Russische (mogelijk bewerkte?) beelden niet te zeggen. Daar komt bovenop dat er een behoorlijke overlap is bij een aantal getuigen.” Hij reisde zelf naar het gebied, spreekt Russisch en sprak met diverse plaatselijke bewoners die straaljagers hebben gezien. Ook Jeroen Akkermans van RTL en Gert-Jan Dennekamp van Nieuwsuur hebben met ooggetuigen gesproken die de aanwezigheid van militaire vliegtuigen bevestigen.
De plek waar deze gevechtsvliegtuigen zijn gezien is nagenoeg dezelfde plaats als waar de BUK-installatie heeft gestaan. Aan de hand van de vele getuigenverklaringen die een grote overlap hebben, is het zeer waarschijnlijk dat die toestellen in de buurt van de MH17 zijn geweest. Burgerjournalist Max van der Werff heeft zelfs met tientallen getuigen gesproken die een of meerdere SU straaljagers hebben gezien. Een getuige zag hoe een straaljager de MH17 heeft aangevallen. Er waren volgens sommige getuigen in totaal drie straaljagers die voorbij vlogen.
“Dat die tape niet deugde had ik al snel in de gaten. Dat vond ik opmerkelijk, want als er dan zoveel bewijs is, waarom ga je dan vervalst bewijs in omloop brengen?”MAX VAN DER WERFF
8. Waarom hebben we deze beelden nooit in de Nederlandse media gezien?
Uitsnede uit Russische grafiek van radarbeelden.
Op 21 juli 2014 hielden Russische topmilitairen een persconferentie over de MH17-crash. Rusland beweerde dat hun vluchtgegevens aantonen dat er vlak voor de crash een Oekraïens gevechtsvliegtuig vlakbij de MH17 was. Op de beelden is te zien dat dit 2 seconden later was en het gevechtsvliegtuig een draai maakte richting de Boeing 777. Sceptici zeggen terecht dat Rusland geen onpartijdige positie in deze zaak heeft. Dat klopt. Maar ook Nederland, de Oekraïne en andere NAVO-landen zijn niet onpartijdig en hebben grote belangen in deze zaak. Deze belangen hebben niets te maken met waarheidsvinding of het streven naar gerechtigheid.
9. Het JIT acht het toch bewezen dat de inslaggaten in het vliegtuig zekervan een BUK-raket afkomstig zijn?
Het JIT beweert bewijzen te hebben dat er enkel sprake was van een aanval met een BUK-raket, maar komt niet met sluitend bewijs die deze claim ondersteunt. Volgens sommige experts zijn er juist aanwijzingen dat niet zozeer een BUK-raket is gebruikt om het vliegtuig neer te halen, maar eerder een air-to-air raket en of mitrailleur afgevuurd vanuit een straaljager.
- BUK-raketten zijn gevuld met vierkante of vlindervormige shrapnels (projectielen). Bij de wrakstukken zien we echter vele ronde inslaggaten, die niet stroken met deze vorm projectielen.
- In een BUK-raket zitten gemiddeld zo’n 2500 van dergelijke shrapnels. Er zijn slechts 2 vlindervormige projectielen terug gevonden, terwijl uit onderzoek blijkt dat bij een dergelijke aanslag 1200 projectielen in het object achterblijven. Deze vlindervormige projectielen zijn bovendien lange tijd na de crash gevonden. Het is daardoor helemaal niet zeker dat ze afkomstig zijn van de aanslag op de MH17.
- Volgens ex-piloot Haisenko en voormalig legerofficier Bernd Biedermann zijn de ronde kogelgaten afkomstig van 30 mm mitrailleurgeschut, zoals die in een SU-25 gevechtsvliegtuig gemonteerd zijn.
- In de wrakstukken zien we in hetzelfde object zowel inslag- als uitslaggaten. Daaruit kun je afleiden dat het vliegtuig vanuit 2 richtingen beschoten is, of dat er van binnenuit iets naar buiten geëxplodeerd is.
10. Waarom pleegde de Oekraïense piloot van het SU-25 vliegtuig die beschuldigd werd van de aanval zelfmoord?
Kapitein Vladyslav Voloshyn, de Oekraïense piloot die door Rusland beschuldigd werd van het neerschieten van de MH17, pleegt op 19 maart 2018 zelfmoord. De UK Telegraphbericht: “Voloshyn, 29, heeft op het vliegveld van Mykolaiv gewerkt, nadat hij vertrok bij de luchtmacht. Voorheen vloog hij 33 gevechtsmissies in een SU-25 tijdens de oorlog tussen Oekraïense en Russische en separatistische troepen in Donbas in 2014.”
Vladyslav Voloshyn kan daarom niet meer als getuige gehoord worden. Doden kunnen immers niet meer spreken. Wie heeft er belang bij zijn dood? Heeft hij zelfmoord gepleegd, of is hij ver(zelf)moord? Is het vermelden van de 33 gevechtsmissies een Vrijmetselaars-signatuur? Eveneens de numerologie van de datum: 19-3 = 1+9+3=13 en 2+0+1+8 =11 is verdacht. Ook de numerologie van de MH17-aanslag is opvallend. Daar komen we in een toekomstig artikel nog op terug.
In een gesprek met Kees van der Pijl kaart oud-NRC-journalist Karel van Wolferen tientallen vragen aan die in het JIT-onderzoek onbeantwoord zijn gebleven.
> Lees binnenkort: de overige 7 onthullende vragen die het JIT niet beantwoordde en de vele leugens die er tijdens het onderzoek zijn geproduceerd.
Ella Ster* | bron: ellaster.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten