woensdag 6 mei 2009

Terreur 14

Een van de interessantste visies op 'de aanslag' is die van auteur en NRC-columnist Bas Heijne. Hij schreef afgelopen zaterdag onder het kopje: 'Een gek?' onder andere dit: 'Het is nog te vroeg om iets zinnigs over de motieven van Karst T. te zeggen, maar het lijkt me onzinnig om hem als een geval apart te beschouwen.' Hij constateert 'hoe fel de polarisatie is, hoezeer ons land sociaal en politiek uit zijn voegen hangt, hoe groot de rancune is, hoe fel de verbetenheid. Want drie opzichtige aanslagen in zeven jaar, die met elkaar lijken te wedijveren in hoogmoed en kilheid, zeggen wel degelijk iets over een samenleving. Karst T. mag een gestoorde of een ontspoorde zijn, zijn krankzinnige daad komt niet uit de lucht vallen. In geen enkel ander Europees land lijkt de relatie tussen individu en gemeenschap zo verstoord. In geen enkel ander Europees land wordt persoonlijke frustratie zo vanzelfsprekend op de samenleving afgereageerd. Zeven jaar na de moord op Pim Fortuynn is Nederland wanhopig instabiel.' Ik denk dat Heijne gelijk heeft, behalve dan dat ik niet Europa had geschreven, maar de Europese Unie, want in Europa ligt ook nog de balkan.

3 opmerkingen:

  1. De gehele tekst - zolang het duurt (want het is niet zeker of het online toegankelijk blijft).

    Nederland is zozeer het land van de collectief beleefde individuele rancune geworden - een paradoxaal verschijnsel dat nu zijn inbedding heeft gevonden bij Wilders en Verdonk - dat in doorsnee ook de "literair-politieke elite" het niet doorheeft hoe gangbaar die rancune is. En vooral ook niet kijken naar of iets doen aan de oorzaken, gewoon laten doorzieken en snel ook nog even de energiebedrijven verpatsen in het kader van de bevordering van de allang op de klippen gelopen Vrije Markt.
    Bas Heijne mag een uitzondering heten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De kerkdienst werd trouwens verstoord door een christelijke sekte.

    BeantwoordenVerwijderen