zaterdag 10 juni 2017

Corbyn's Legendary Speech




J Dylan van Houcke shared a video to your Timeline.
23 mins



-2:02

560,821 Views

Zionist Fascism and Its Links With Terrorism

The Continuing Linkage Between Israel and Today’s Terrorism

 279 
  48  1 
 
  487
There are two documented incidents that form the foundation of modern-day terrorism: the bombing of the King David Hotel in Jerusalem perpetrated by Zionist Irgun militants on July 22nd 1946 and the massacre of the inhabitants of the Arab village of Deir Yassin by Zionist paramilitaries on April 9th, 1948. Tragically, 91 men women and children were killed in the former incident and 107 in the latter.
The terrorists claimed they were justified in killing civilians in order to achieve their political aim of an independent Zionist state. These acts by paramilitaries, however, were never officially approved by anyone.
However, that which was officially approved by a subsequent Israeli government in a secret pact with France and Britain’s Conservative Prime Minister, Anthony Eden, in 1956, was an abortive attack on the Egyptian-owned Suez Canal. Under dire threats from the United States as to the consequences, Israel and its conspirators were forced to withdraw from that specific act of state-sponsored terrorism, chastened in the realisation that the world of colonial land grabs and subjugation of native indigenous populations, had then changed. That is, apart from in Israel.
In November 1947, the Resolution of the then recently formed United Nations, (which represented substantially less than half of today’s UN Assembly), in voting by just 33 votes for the partition of Palestine, was a tragic error of the post-war years by a heavily Zionist-influenced American President. The rest is history and we now suffer the tragic consequences.
The images of the dead and dispossessed after the forced establishment of the Israeli state in May 1948 – notwithstanding the public condemnation at the United Nations by all of the Arab states affected – dramatically hardened Muslim opinion throughout the world.
That political operation was subsequently named The Naqba, (The Catastrophe), as a result of which, the ideologies and politics of radicalisation were born throughout the Middle East, the results of which we see on our streets today, nearly 70 years later as the refugee camps holding millions of Palestinian refugees. These still grow and fester as a constant reminder of our colonial past and Israel’s post-colonial present, both of which are indelible factors in today’s political instability in the Middle East that now manifests itself in the terrorist killing of innocent civilians in London, Paris and other cities.
However, this is not to apportion all blame to modern-day Israel, or even to its extreme Zionist leader, Benjamin Netanyahu. The original proponents of the colonial doctrine that helped bring about today’s violent ideology, both in Britain and in Europe, are all long since dead.
We cannot turn time back but we can ensure that the UN passes a Resolution insisting on the ending of Israel’s illegal 10-year old blockade against two million civilians in Gaza and the immediate establishment of a fully independent Palestinian state with East Jerusalem as its capital. Nothing less will help erase the injustices of past colonialism. But that erasure will take at least a generation to complete from the date of its commencement.
If we act now, we should see positive results in 20-30 years. The longer the Middle East is kept unstable, the longer will we and our children have to endure the tragedy of murderous terrorism on our streets. The solution lies squarely with action by the United Nations Security Council. And if the United States should (once again) use its veto to prevent UN action, then there will doubtless be continuing global consequences now and in the years to come.
Featured image: credits to the owner

Geopolitical Terror


US gas company linked to human rights violations in Palestine Meer info over het in 1999 ontdekte gasveld voor de kust van Gaza, Palestina The Often Overlooked Role of Natural Gas in the Israel-Palestine Conflict'How Gazan natural gas became the epicenter of an international power struggle.' Het artikel uit (eveneens)2015 over de gas-pijpleidingen door Syrie van Mintpressnews dat afgelopen week door Zerohedge opnieuw gepubliceerd werd. Note the purple line which traces the proposed Qatar-Turkey natural gas pipeline and note that all of the countries highlighted in red are part of a new coalition hastily put together after Turkey finally (in exchange for NATO’s acquiescence on Erdogan’s politically-motivated war with the PKK) agreed to allow the US to fly combat missions against ISIS targets from Incirlik. Now note which country along the purple line is not highlighted in red. That’s because Bashar al-Assad didn’t support the pipeline and now we’re seeing what happens when you’re a Mid-East strongman and you decide not to support something the US and Saudi Arabia want to get done. (Map: ZeroHedge.com)

ISIS Caught Using Weapons MADE IN ISRAEL

Iraqi volunteer forces, known as Hashid Shaabi, discovered Israeli-made weapons at Islamic State (ISIL) positions in the Iraqi province of Anbar on Thursday, according to Al-Mayadeen television, Fars News Agency reported.
Last month, it was reported that Iraqi counter-terrorism forces arrested four foreign military advisers from the United States and Israel, who were allegedly aiding ISIL.
Furthermore, Wahhab al-Tayee, a senior Iraqi legislator, said the Israeli military was training ISIL in the Sinai Peninsula for terrorist operations in Egypt.
Iran’s senior advisor to the Supreme Leader, Ali Akbar Velayati, said that ISIL was created by the West and Israel to follow their interests in the Middle East:
“ISIL has actually been created by the western colonial powers and the Zionists, because whatever this terrorist group does runs counter to Islam and the rules of all Islamic sects.”
US historian Webster Tarpley also shared the similar idea, stating that the United States created ISIL to use the jihadists as its secret army to destabilize the Middle East.
This line of thinking might be a little too provocative and extreme, but a thought has to be raised nonetheless. If the United States was behind the creation of al-Qaeda after the US involvement in Afghanistan in the 1980s, some argue that there might be a link between the White House and ISIL jihadists, terrorizing a large part of the Middle East.

Vrij Nederland en zijn Zionistische Lobbyisten

Ook het maandblad Vrij Nederland ontdekt nu dat Israel 'een koloniale macht' is. Leest u maar:


'Israël is een koloniale macht en niemand ligt er wakker van'


Walters en Hass, in Nieuwspoort. Foto: Cali Carale 



De uitgezette NRC-correspondent Derk Walters en Ha’aretz-verslaggever Amira Hass spraken afgelopen week in een bomvol Nieuwspoort over pers en persvrijheid in Israël. ‘De leugens, de propaganda, het ging maar door.’
‘Israël is een koloniserende staat.’
‘Israël heeft een apartheidsregime.’
‘Gaza is een gigantisch concentratiekamp.’
‘Op de Westbank zijn Bantustans ontstaan.‘
‘We moeten aanvaarden dat Israël een koloniale staat is, waarbij de originele bevolking eruit wordt gejaagd en een nieuwe groep wordt geplaatst.’
Bovenstaande uitspraken zijn niet afkomstig van een Arabische Israël-hater of een linkse activist, maar van Amira Hass, sterverslaggever van de Israëlische kwaliteitskrant Ha’aretz. Al twintig jaar woont ze in de Palestijnse stad Ramallah op de Westbank, van waaruit ze verslag doet van de ‘misdaden die dag in dag uit’ worden gepleegd door het Israëlische leger. Deze week was ze te gast in Nederland.
In de Nederlandse media is het Israëlisch-Palestijnse conflict zo goed als van de agenda verdwenen, óók bij Vrij Nederland. Het is steeds meer van hetzelfde, het is een uitzichtloos conflict. Stichting Een Ander Joods Geluid wil het onderwerp op de agenda houden en organiseerde aflopen week het Enough = Enough-festival. Ze vroegen mij een avond te leiden waarin Amira Hass (welbespraakt, vol met verhalen, fel) en de NRC-correspondent Derk Walters (bedachtzaam, bescheiden) in een bomvol Nieuwspoort met elkaar in gesprek gingen.
Dat Walters er was, is bijzonder. Hij is de eerste Nederlandse journalist ooit die door de Israëlische autoriteiten de deur werd gewezen: hij moest uiterlijk 1 juli 2017 het land verlaten. Walters werd gevraagd bij Pauw en andere talkshows maar hield alles af. Nu kijkt hij voor het eerst publiekelijk terug op de turbulente gebeurtenissen. https://www.vn.nl/walters-hass-pers-israel/ 
Vrij Nederland meent dat 'niemand er wakker van [ligt].' Dit is in zoverre juist dat de Hollandse mainstream-journalistiek er 'niet wakker van [ligt],' maar daar staat tegenover dat bijvoorbeeld  VN er nooit van wakker heeft gelegen. Dat kwam omdat twee van voormalige VN-journalisten, Max van Weezel en Leonard Ornstein, beiden zionisten, ervoor zorgden dat zij als pro-Israel lobbyisten, de Israel verslaggeving in handen hadden.  Ornstein staat bij ingewijden vooral bekend door formulering als deze over de 'butcher' Sharon: 'een lastig iemand, niet echt een tacticus,' een eufemistische typering die in progressieve kringen in Israel als een bijna hilarische absurditeit werd gezien. Voor hen is Sharon een oorlogsmisdadiger en daar is uitgebreid over geschreven. Ik kwam Leonard een keer in Israel tegen waar hij me met een knipoog wist te melden dat op de WC van Arafat een fotootje van Hillary Clinton hing. 'Echt waar, we hebben het zelf gezien.' En die 'we' was hij en zijn reisgenoot Max van Weezel. Dat was overigens een van de weinige keren dat het duo in Palestijns gebied was geweest, en een rondreis hadden ze er nooit gemaakt. Desondanks waren ze toen bezig met het schrijven van een boek dat als ondertitel kreeg: 'Achter de schermen van het Vredeproces.' Ik was net terug uit een rondreis door de Westbank en Gaza en probeerde mijn collega's voorzichtig aan het verstand te brengen dat er in de praktijk geen sprake was van een 'Vredesproces.' Dat kon ook niet omdat -- in de woorden van Shlomo Ben-Ami de Oslo Akkoorden: ‘were founded on a new colonialist basis, on a life of dependence of one on the other, forever.’ Ben-Ami was de Israelische voormalige minister van Buitenlandse Zaken en de belangrijkste Israëlische onderhandelaar tijdens de Camp David onderhandelingen. Maar van dit alles wisten Van Weezel en Ornstein niets. Behalve Arafat hadden ze zich gericht op Israelische politici, en die laatsten vertelden iets heel anders. Toen later bleek hoe erg ze zich door de Israelische propaganda in de luren hadden laten leggen, waren ze volgens eigen zeggen verbijsterd geweest en bleek dat Sharon meer dan een heel 'lastig iemand' was om te geloven.
Toen ik eens voor Vrij Nederland een artikel had geschreven, waarin ik de onafhankelijkheid in twijfel trok van de opvallend veel joodse correspondenten in het heilige land die voor de Nederlandse commerciële massamedia werkten, werd Ornstein naar voren geschoven om in VN met suggestieve opmerkingen mijn betoog niet eens te bestrijden, maar verdacht te maken. Een weerwoord werd me niet gegund. Het was nog in de tijd dat Van Weezel en Ornstein erop toe konden zien dat in hun weekblad een Israelische moordaanslag, waarbij onschuldige burgers om het leven kwamen, 'een knappe surgical action' werd genoemd. 
Hun pro-Israel berichtgeving bracht hen ook wel eens in moeilijkheden, zo bleek in juni 2002, toen Amira Hass, de joods-Israëlische correspondente op de Westbank van de Israelische kwaliteitskrant Haaretz, in de Amsterdamse Balie sprak. De bijeenkomst vond plaats onder voorzitterschap van Ornstein's zionistische makker Max van Weezel, die in Nederland tekenend genoeg werd gezien als de deskundige bij uitstek op het gebied van de Israelische politiek. Amira Hass, wier werk door de Israëlische auteur David Grossman is geprezen als ‘een van de zeldzame tekenen van gezond verstand, moed en menselijke waardigheid,’ leeft al jarenlang tussen de Palestijnen in bezet gebied. Dit in tegenstelling tot de Nederlandse correspondenten. De meesten van hen spreken geen Arabisch en gaan zelden of nooit naar de bezette gebieden, met als excuus dat ze zich daar als joodse journalisten niet welkom voelen. Nadat Amira Hass ruim een uur lang voor een volle zaal over de Israëlische terreur tegen de Palestijnse burgerbevolking had verteld, stelde Van Weezel de vraag: ‘Waarom hebben wij in Holland niet enkele van de ontwikkelingen gezien waarover Amira Hass schreef en zag in Gaza en Ramallah? Waarom hebben wij daar nooit over gediscussieerd?’ Een luid gejoel steeg op. Een jonge vrouw in het publiek reageerde met de opmerking: ‘Spreek voor je zelf. Je moest je schamen dat je dit vraagt. Als je het had willen zien dan had je het makkelijk kunnen zien. Veel buitenlandse journalisten hebben daarover geschreven, veel mensen hier zijn in Israël geweest en zagen zelf wat daar gebeurde. Als journalist zou je hebben moeten spreken met de mensen die daarheen gingen en terug kwamen, en verhalen te vertellen hadden,’ daarbij verwijzend naar onder andere joodse Nederlanders in de zaal die spontaan applaudisseerden. Kennelijk in tegenstelling tot de Nederlandse commerciele massamedia weten degenen die zich in het conflict hebben verdiept, maar al te goed aan welke kant Ornstein en Van Weezel stonden en misschien nog steeds staan.
De toegewijde pro-Israel lobbyist doet al het mogelijk om moslims in een verdacht daglicht te plaatsen. Dat is soms zelfs komisch. Zo sprak Van Weezel in 2006 als presentator van het Radio I Journaal over 'Niet Marokkaanse Nederlanders.' De voor de hand liggende impliciete vraag was of een fatsoenlijke burger zich bij een 'Marokkaanse Nederlander,' veilig kon voelen?  Vele jaren geleden verklaarde Max van Weezel: 'De belangrijkste levensles die ik heb geleerd gaat over vertrouwen in mensen. Dat kreeg je vroeger mee van je ouders als je net na de Tweede Wereldoorlog werd geboren en joods was. Als ik iemand leer kennen vraag ik me af of ik in tijden van nood bij hem of haar zou durven onderduiken, zou ik me bij deze persoon veilig en geborgen voelen?' Dat benoemen van iedereen, het eeuwige kwalificeren. Zou de pro-Israel lobby er nooit moe van worden, ik bedoel van die levenslessen die bijvoorbeeld Max als kind kreeg?
Een collega van me attendeerde me eens op een stuk van de oud VN-journaliste Elma Verhey: 
Islambashing door Vrij Nederland De zogenaamde kwaliteitspers wil wel vaker een loopje nemen met de waarheid, zeker als het om de islam gaat. Maar Vrij Nederland maakte er een marathon van. 'Dit weekend had ik een feestje waar ook veel Turken en Irakezen waren,' schreef politiek commentator Max van Weezel in Vrij Nederland van 10 juni. 'Zelfs daar werd een glas ouzo geheven op Rita Verdonk. Die had Ayaan Hirsi Ali, die de profeet had belasterd, toch maar over de grens gezet! Het is een merkwaardig monsterverbond dat Verdonk steunt.' Heidi Zandbergen, radiojournalist, wees me op het stuk in VN; het was dan ook háár feestje. En ik, net als Max van Weezel en andere (ex)collega’s van VN, waren uitgenodigd. Er waren helemaal geen Turken en slechts één Irakees: het vriendje van Heidi, een Koerd, die kok is in een van de beste specialiteitenwinkels in de Amsterdamse binnenstad. Hij heeft niets met religie en beslist geen glas ouzo geheven op Ayaan/Verdonk, omdat Ayaan 'de profeet had belasterd.' 
Terug naar collega Ornstein, die overal opdook, niet vanwege zijn grote kennis van het Midden Oosten, laat staan zijn inzicht in de materie, maar vooral ook omdat hij op de lijst van de Speakers Academy stond. Voorbeeld:
Onderwerp: De evolutie van de oorlog. Van de Marne tot Irak Spreker: Martin van Creveld (hoogleraar Militaire Geschiedenis, Hebrew University, Jerusalem) Interviewer: Leonard Ornstein (journalist) Locatie: De Balie, Amsterdam In samenwerking met: Uitgeverij Het Spectrum Deelnemers: 70 begunstigers, Nederlandse en buitenlandse universitair docenten, journalisten, leden van het corps diplomatique, politici, vertegenwoordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken en van Defensie en overige belangstellenden. Klik hier voor een verslag van de bijeenkomst.
Na VN stapte Ornstein over naar de AVRO, maar dat weerhield hem genszins om volop mee te draaien in het schnabbelcircuit. Men kon hem als dagvoorzitter inhuren voor een prijs tussen de 2000 en 3500 euro, een avondje co-referentschap was wat goedkoper, terwijl pro-Israel activiteiten ongetwijfeld gratis waren. Had dit allemaal nog met onafhankelijke journalistiek te maken? Nee, geenszins. Hier was sprake van schnabbelende propagandisten.
Ornstein trad net als de toenmalige Volkskrant-correspondent in Israel, Alex Burghoorn, voor het CIDI op. Onder de kop 'Radiokijken bij CIDI-bijeenkomst' kon de geïnteresseerde destijds lezen: 
Forumdiscussies... afgewisseld met telefoongesprekken met Joop Meijers, correspondent voor het Algemeen Dagblad in Israel. Dat is met recht 'radiokijken', zeker als de bekende 'radiostem' Max van Weezel (regelmatig te horen bij Met het oog op morgen op radio 1) Meijers aan de telefoon heeft. Meijers doet verslag van de gang van zaken in Israel en geeft achtergrondinformatie... Bij het eerste forumgesprek, onder leiding van journalisten Leonard Ornstein en Van Weezel, zitten joodse jongeren achter de tafel.
Kortom, wanneer Vrij Nederland anno 2017 beweert dat 'niemand er wakker van [ligt],' weet u nu dat het ter ziele gegane weekblad Vrij Nederland daar mede voor verantwoordelijk is.

Het zionistische koppel van het voormalige weekblad Vrij Nederland, boven Van Weezel. Hieronder: Ornstein.