woensdag 8 juni 2016

Ahmed Aboutaleb en de Jordaan 2


Een kwarteeuw geleden interviewde ik de Joods-Israelische auteur Amos Oz in zijn huis in Arad, hemelsbreed ongeveer 25 kilometer van Dimona, waar de Israeli's met hulp vanuit het Westen hun kernbom ontwikkelden. Ik legde hem een citaat voor van de eerste Israelische minister van Buitenlandse Zaken en latere premier, Moshe Sharett, die op 31 maart 1955 in zijn dagboek noteerde: 

Wij rechtvaardigen het systeem van vergelding op grond van pragmatische overwegingen… Wij hebben de mentale en morele remmen op dit instinct vernietigd en hebben het mogelijk gemaakt om wraak als morele waarde aan te moedigen. Deze opvatting wordt gedeeld door grote delen van de bevolking in het algemeen en massa’s jongeren in het bijzonder, maar zij is geconcretiseerd en heeft de waarde van een heilig principe bereikt in Sharon’s bataljon, dat het vergeldingsinstrument van de staat is geworden.

23 jaar later schreef Amos Oz naar aanleiding van de Joods-Israelische oorlogsmisdaden in Libanon: 

Na Libanon kunnen we het monster niet langer meer negeren, zelfs als het sluimert… Na Libanon moeten we niet net doen alsof het monster alleen in generaal Sharon's verblijf huist… of alleen in de Joodse nederzettingen op de West Bank. Het houdt zich half slapend praktisch overal op, zelfs in onze… gemeenschappelijke mythen… We hebben het niet in Libanon achtergelaten… Het is hier, onder ons, deel van ons, als een schaduw.

Daarom vroeg ik Oz tijdens onze ontmoeting uit welke diepte Ariel Sharon, bijgenaamd 'The Butcher,' was gekropen. Hij antwoordde: 'Zijn volk is niet met een of ander moreel schoonmaakmiddel besproeid maar met Zyclon-B,’ daarmee aangevend dat Sharon door wraak werd gedreven. Impliciet bedoelde hij dat de mens niet leert van de geschiedenis. Mijn reactie was dat zijn antwoord de definitieve doodsteek van de Verlichtingsgedachte betekende, aangezien Oz er vanuit ging dat de mens gedetermineerd is door zijn verleden en dat daarmee de Vooruitgangsgedachte een mythe is. De auteur keek mij gepijnigd aan, maar zweeg. Een dag later zag ik hoe gelijk Oz had toen precies voor mijn ogen een Palestijns kind werd doodgeschoten door een Israelische scherpschutter. De moord bewees dat ‘nooit meer Auschwitz’ een holle frase was.  

Ik vermeld dit omdat Oz in zijn pamflet Hoe Genees Je Een Fanaticus (2016) zelfgenoegzaam stelt:

als ik een Europeaan was, zou ik ervoor waken om wie dan ook de schuld te geven. In plaats van de Israeli's zus te noemen of de Palestijnen zo, zou ik al het mogelijke doen om beide partijen te steunen, want beide staan binnenkort voor het belangrijkste besluit uit hun geschiedenis. Als de Israeli's afstand doen van de bezette gebieden en de nederzettingen voor het merendeel opgeven, zullen ze niet alleen hun zelfbeeld moeten bijstellen en ernstige binnenlandse conflicten en tweedracht het hoofd moeten bieden. 

Deze voorstelling van zaken is evenals de terminologie van Oz corrupt. Zo schrijft de auteur 'Als de Israeli's afstand doen van de bezette gebieden.' Maar de 'Israeli's'  doen geen 'afstand van de bezette gebieden,' wanneer ze de 50 jaar durende bloedige bezetting beëindigen, net zomin als de nazi's na vijf jaar bezetting 'afstand' deden van Nederland. Wat dit betreft is het enige verschil tussen de zionisten en de nazi's dat laatst genoemden met geweld de bezetting moesten opgeven en de zionisten na een halve eeuw onderdrukking en vervolging van de Palestijnse burgerbevolking zich tenslotte geweldloos aan het internationaal recht kunnen houden. Als ik een Joods-Israeli was 'zou ik ervoor waken' om Europeanen te waarschuwen dat ze daders niet mogen veroordelen. Terreur is terreur, of dit nu door een nazi dan wel een zionist wordt gepleegd. 

Dan de bijna terloopse opmerking 'de nederzettingen voor het merendeel opgeven.' Voor het 'merendeel'? Hoe nu? Tijdens de etnische zuiveringen van '47 en '48 stal Israel meer dan de helft van het grondgebied in Palestina dat de Verenigde Naties aan de Palestijnse bevolking had gegeven. De Palestijnen hebben sinds de Oslo Akkoorden afstand van dat gebied genomen, ondanks het feit dat de wereldgemeenschap dit aan hen had gegeven. En nu verteld meneer Oz de Europeanen dat ze hun mond moeten houden en niet moeten sympathiseren met de Palestijnse eisen dat de Israelische strijdkrachten zich uit de hele Westbank terugtrekken, terwijl dit slechts 22 procent omvat van de 47 procent die ze van de VN hadden gekregen. Dat is brutale wisseltruc. Stelen en nog kapsones hebben ook.

Het voorwoord van deze gotspe is verzorgd door Ahmed Aboutaleb, burgemeester van Rotterdam, een sociaal-democratische politicus die, om in de smaak te vallen, zich roomser dan de paus opstelt, plus royalist que le roi. Hij beweert in het voorwoord:

Nederland is groot geworden omdat we van oudsher gewend zijn over de horizon heen te kijken en open te staan voor andersdenkenden, andere culturen. Niet voor niets hebben grote denkers uit de geschiedenis hier hun toevlucht gezocht: Desiderius Erasmus, Pierre Bayle en Baruch Spinoza. Wij zijn gewend om zaken te doen met de hele wereld. Dat openstaan voor een ander is geen zwakte, maar juist een
kracht. 

Dit is een andere mythe. Daarom, geachte burgemeester, 'we [zijn] van oudsher gewend over de horizon heen te kijken,' niet omdat 'we' met z'n allen 'open staan voor andersdenkenden, andere culturen.' Geen sprake van meneer Aboutaleb. 'We' zijn vanaf het begin van de grote ontdekkingsreizen de wereld ingetrokken om er te roven, om er rijk te worden aan andere 'culturen,' om Afrikanen als slaven te kunnen verkopen. En wat betreft 'andersdenkenden,' degenen die 'ons' dwarsboomden werden massaal uitgeroeid, tot aan de beginjaren van de vorige eeuw. Ik raad u daarom aan zich eerst te verdiepen in de Nederlandse geschiedenis. Onlangs verscheen het 856-pagina's tellende overzichtswerk Roofstaat. Wat Iedere Nederlander Moet Weten, van Ewald Vanvugt, een boek waaraan hij in feite zijn hele werkzame leven heeft gewerkt. 

En dan een andere blunder. Erasmus werd, volgens hemzelf, in Rotterdam geboren, hij heeft er nooit zijn 'toevlucht' gezocht. Lees zijn werk. Hetzelfde geldt voor Spinoza. Hij werd in Amsterdam geboren en moest uitwijken naar Den Haag omdat hij op 

27 juli 1656 uit de Sefardische gemeenschap werd verstoten. De op schrift gestelde banvloek is bewaard gebleven en daarin wordt hem verweten dat hij er 'vreselijke ketterijen' en 'monsterlijke daden' op nahield.

Spinoza was gaan twijfelen aan de juistheid van het joodse geloof, en de uitverkorenheid van het 'Joodse volk' wees hij af, en dat was voor joodse fanatici onverteerbaar. Het was dan ook niet vreemd dat Albert Einstein hem bewonderde aansluiting zocht bij zijn abstracte godsbeeld. Hij verklaarde:

Ik geloof in de God van Spinoza, die zichzelf openbaart in de wetmatige harmonie van het heelal, en niet in een God die zich bemoeit met het lot en de handelingen van mensen.

Spinoza zocht dus geen toevlucht in Nederland, maar in Den Haag, omdat de sefardische joden in Amsterdam, hem als 'andersdenkende' verafschuwden. Met andere woorden meneer Aboutaleb, uw betoog klopt niet. Integreren is loffelijk, maar u bent daarin doorgeschoten. Om 'ons' te behagen, dicht u 'ons' allerlei deugden toe die 'we' niet bezitten. Nederlanders kunnen net zo benepen en bloeddorstig en aanmatigend zijn als fundamentalistische joden en fundamentalistische christenen en fundamentalistische islamieten. 






Geen opmerkingen:

De Holocaust Is Geen Rechtvaardiging meer Voor Joodse Nazi's

Eitan Bronstein, bezig de geschiedenis van straten, wijken en steden terug te geven aan Palestijnen en daarmee aan de Joden in Israël. . Zev...