maandag 23 november 2015

Willy van Damme 42

Nieuwe post op Willy Van Damme's Weblog

Terreur in Brussel

by willyvandamme
Toen het fenomeen van de Belgische Syriëstrijders zich in het midden van 2012 begon te manifesteren klonken er het eerste jaar in onze pers zo goed als alleen maar instemmende geluiden. De meest schokkende was natuurlijk die van professor Rik Coolsaet die het in Terzake op de televisiezender Canvas had over ‘idealisten’ die geen enkele burger kwaad berokkenen en alleen de veiligheidsdiensten van de regering viseren. 
De terreurfamilie Ayachi
Even schokkend was de houding van sterreporter Rudi Vranckx die in dat jaar en ook in 2013 met de Belgische terrorist Abdelrahman Ayachi (1) in Syrië optrok en hem gebruikte als gids en tolk. Wat wil zeggen dat de VRT, en dus de Vlaamse belastingbetaler, die terrorist hiervoor vermoedelijk ook nog betaalde. 
Waarna deze zwaar veroordeelde moordenaar op de VRT tijdens de humanitaire actie voor Syrië van 26 april 2013 zelfs nog vanuit Syrië een als interview verpakte vrije tribune kreeg van onze sterreporter. Humanitaire actie voor de Syriërs? Van een schande gesproken.  
Abdelrahman Ayachi - 1
Abdelrahman Ayachi, een terrorist van het zuiverste water en ex-medewerker van Rudi Vranckx in Syrië. 
Voor Vranckx waren die Syriëstrijders en salafistische opstandelingen immers idealisten, vrijheidsstrijders die vochten voor de mensenrechten en de democratie tegen de brutale dictator Bashar al Assad. Van al Qaeda was er in in zijn ogen in Syrië helemaal geen sprake. Voor hem was het simpel en was al Qaeda dood, gestorven op het Tahrirplein in Cairo tijdens de Arabische lente. (2) 
Nu anno 2015 blijken dit monsters te zijn en is De Brusselse gemeente Molenbeek een centrum voor die salafistische terreurbendes die o.m. een burgervliegtuig met 224 mensen aan boord neerhaalden en slachtpartijen aanrichtten in o.m. Beiroet en Parijs met respectievelijk 43 en 130 doden tot gevolg.  
Abdelrahman Ayachi is de zoon van sjeik Bassam Ayachi, de grote man en stichter van het Centre Islamique de Belgique dat de voedingsbodem leverde voor het Brusselse Jihadistan, alias Molenbeek. 
Bassam Ayachi werd trouwens nog dit jaar in Knack (3) opgevoerd over zijn strijd voor de ‘bevrijding’ van de Syrische provinciehoofdstad Idlib. De man zit tegenwoordig bij Ahrar al Sham, een terreurgroep opgericht door mensen van al Qaeda en de favoriet van Turkije en de Saoedi’s. Ook nog in 2013 zal men pogen hem wit te wassen. (4)
Bassam Ayachi - 5
Bassam Ayachi is de man in het midden met de witte baard. Hier tussen een groep Syrische ‘mensenrechtenstrijders en democraten’. Zie ook de zwarte vlag van de salafisten. In het westen gaan er stemmen op om Ahrar al Sham, zijn terreurgroep, op te nemen in de vredesonderhandelingen. 
En zoals veelal het geval had journaliste Joanie de Rijke ook hier geen enkele kritische vraag voor deze terrorist. Een interview dat ongetwijfeld gebeurde via Skype want geen enkel journalist durft zich immers nog wagen bij die terreurgroepen. Zelfs al omschrijven die hen nog immer als ‘gematigd’.
En nochtans is Bassam Ayachi indirect betrokken geweest bij de terreuraanslagen van 11 september in New York en is hij samen met zijn Centre Islamique de Belgique zowat de geestelijke vader van het Molenbeekse salafisme. Merkwaardig genoeg heeft men deze haatzaaier in België jarenlang ook gewoon laten verder doen. 
Saoedi Arabië
Of hoe onze media en politiek de man jarenlang lieten begaan en hem daardoor feitelijk zelfs steunden. Het hoeft dus evenmin te verbazen dat men zelfs nu nog na deze erg bloedige terreur in onze media praktisch elke degelijke kritische zin achterwege laat.
Over de rol van Saoedi Arabië, Qatar, Koeweit, Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten bij de verspreiding van de haatideologie die het salafisme of wahhabisme (5) is zal men amper of niets lezen. Alleen Koen Vidal in De Morgen lijkt het als enige ter sprake te brengen. (6) De andere kranten rijden netjes om die heel hete brij heen. 
Federica Mogherini - 5
Volgens Federica Mogherini werkt de EU in de strijd tegen de salafistische terreur samen met Arabische bondgenoten. Waarmee ze ongetwijfeld doelde op Saoedi Arabië de verspreider van het salafistische gif, de nieuwe vorm van het fascisme. Bart Beirlant vroeg niet naar de contradictie van haar bewering. Schrik omdat ze eens boos zou kunnen worden?
Typerend voor de houding van onze media is het gesprek van Bart Beirlant met Federica Mogherini, de Italiaanse verantwoordelijke voor het buitenlands beleid van de EU. (7) Op zeker ogenblik stelt zij:
“Al meer dan een jaar is er een engagement van alle lidstaten van de Europese Unie tegen IS. We doen dit niet alleen, maar samen met onze Arabische bondgenoten.”
Het is een verklaring die bij elke serieuze journalist een serie kritische vragen had ontlokt over bijvoorbeeld de rol van die ‘Arabische bondgenoten’ bij de verspreiding van de salafistische terreur, over het feit dat ISIS desondanks het voorbije jaar alleen maar groeide of over de rol van Turkije bij het steunen van ISIS (8). Vergeet het, Bart Beirlant bleef er als een bangerd ver weg van. 
Een gelijkaardig verhaal bij Lars Bové in De Tijd (9) met zijn gesprek met Koen Geens (CD&V), minister van Justitie. Een justitie die zoals elke geïnteresseerde weet overal aan het instorten is. Wat het bestaan van de rechtstaat en een goed ondernemersklimaat in België tot een illusie maakt. En voor een professionele strijd tegen de terreur is de werking van ons justitieel apparaat essentieel.
Intellectueel bankroet
Toen de federale regering na het uitschakelen van een terreurbende in Verviers in januari dit jaar aankondigde dat men 200 miljoen euro extra ging uitgeven aan de bestrijding van de terreur klonk dat stoer en was iedereen zo te horen tevreden. 
Achteraf bleek er echter van die 200 miljoen 136 gegaan te zijn naar het betalen van achterstallige facturen bij het gerecht. Met behoudens wat kruimels niets extra voor de veiligheidsdiensten. 
Nu belooft men 400 miljoen euro. Tijd dus voor een kritische vraag over al die beloften en het niet-functioneren van justitie. Vergeet het echter bij Bové en D’Hoore. Wel in de plaats dus ook hier een pagina vol los zand verkocht als HET interview. 
Abdoelhamid Abaaoud
Psychopaat Abdoelhamid Abaaoud in ‘betere’ dagen in Syrië toen hij als een puber en stoer doende met zijn auto enkele lijken voortsleepte. De haatboodschappen die sjeik Bassam Ayachi jarenlang feitelijk ongestoord in Molenbeek kon verspreiden wisten deze sadist te lokken. De gevolgen hiervan zijn niet te overzien. 
Wie hier dus dacht degelijke kritische vragen te vinden over zaken als onze wapenleveringen aan Saoedi Arabië of over de onderbemande diensten van gerecht, politie en veiligheidsdiensten is er bij De Tijd zoals bij De Standaard en Bart Beirlant aan voor zijn moeite. Pakken teksten met vriendelijke vragen en oeverloos gewauwel, dat kan men er wel vinden.
Maar wat wil men? In behoudens al die praatprogramma’s op televisie komen, behoudens die uitzondering, wat politici hun stoerheid etaleren, diezelfde politici die al jaren het salafisme hebben laten groeien, en ‘specialisten’ als een Rudi Vranckx en Rik Coolsaet. Het is het bankroet van het intellectueel debat.  
Over de door Saoedi Arabië in Brussel gefinancierde madrassa’s, Koranscholen, dus niets. En evenmin vragen over het feit dat de Arabischtalige versie van de Qatarese televisiezender Al Jazeera hier bij Proximus gratis op de kabel zit. 
En nochtans is dit een zender via welke de salafistische haatpredikant Yusuf al Qaradawi vrijelijk zijn oproepen tot oorlog mocht verspreiden. Tot Saoedi Arabië hem ongeveer een jaar geleden het zwijgen oplegde. Het was dus niet eens de EU die hier optrad maar de salafisten uit Saoedi Arabië. Dit omdat Qaradawi de topideoloog is van de Egyptische Moslimbroeders, de vijanden van de Saoedi’s.
Neen, het debat in België rond die salafistische terreur heeft in de meeste gevallen amper diepgang en ontbreekt bijna elke kritische zin. Veelal praat men de regering gewoon naar de mond. 
Ik kijk nu al uit naar de debatten rond de wereldbeker voetbal in Qatar. De vraag is alleen onder welke mat men deze modderpoel zal stoppen. Wedden dat ze vanop het Arabisch schiereiland de miljoenen al laten rollen richting Europa. Koopwaar is er in de EU nu eenmaal genoeg. 
Willy Van Damme
1) Abdelrahman Ayachi kreeg wegens terrorisme in Brussel op 25 juni 2012 in eerste aanleg 8 jaar cel en in beroep 4 jaar. Het was al zijn tweede correctionele veroordeling. De eerste was wegens racisme. Hij sneuvelde op 19 juni 2013 als een commandant van de groep Valken van al Sham – die fusioneerde later met Ahrar al Sham – terwijl zijn Franse kompaan Raphaël Gendron in Syrië stierf op 15 april 2013. Ondanks deze veroordelingen bleef Vranckx met hem werken. 
Vader Bassam Ayachi is de man die de Tunesiër Abdessatar Dahmane en de Belgisch–Marokkaanse Malika el Aroud in 1999 ‘huwde’. Deze Dahmane pleegde op 9 september 2001 een succesvolle zelfmoordaanslag op de Afghaanse krijgsheer Sjiek Ahmed Sjah Massoed. Dus twee dagen voor al Qaeda in New York toesloeg. Die aanslag op Massoed wordt daarom algemeen gezien als het voorspel voor deze aanslagen in de VS. 
Malika el Aroud kreeg in 2010 wegens het leiden van een terreurorganisatie in België 8 jaar cel. Voor velen was Bassam Ayachi dan ook de man van al Qaeda in België. Desondanks heeft Bassam Ayachi nooit de binnenkant van een Belgische cel gezien en heeft de VS hem steeds met rust gelaten. Hij werd in de Italiaanse havenstad Bari in 2008 wel wegens mensensmokkel opgepakt en voor vier jaar in een Italiaanse cel gestopt. 
Het Belgisch onderzoek van toen tegen hem bleef zonder gevolg. Dit terwijl massa’s onschuldigen door Washington werden opgepakt om ze daarna naar allerlei duistere foltercentra te sturen. Waarom echter liet de VS Bassam Ayachi dan met rust? Een intrigerende nooit opgeloste vraag. 
2) ‘De Stille Revolutie’, Lisa De Bode, Lannoo, 2011. Pagina 182 waarin de schrijfster Rudi Vranckx citeert: “Voor mij is het gedachtengoed van Bin Laden gestorven op het Tahrirplein. (in Cairo, nvdr.)”
Dit werk van Lisa De Bode is zowat het dwaaste ooit in het Nederlands over Saoedi Arabië geschreven boek en omschrijft de politiek van de vorige Saoedische koning Abdoellah als een die de vrouwenrechten genegen was. Waarbij de aanslagen van al Qaeda volgens haar in Saoedi Arabië: “Daadwerkelijke veranderingen mogelijk hebben gemaakt.” (pagina 73). En neen, dit is niet bedoeld als een grap.
3) Knack, Joanie de Rijke, 29 april, 2015, pagina 69. De man leek blijkens het gesprek wel de grote onschuld zelve. 
4) De Morgen, Ayfer Erkul, 9 maart 2013, pagina 8, ‘Belgische moslims in Syrië, helden of toekomstige terroristen?’ Een merkwaardige en ook veelzeggende vraag. 
5) Wahhabisme is de naam die buiten Saoedi Arabië gegeven wordt aan de Saoedische staatsgodsdienst en vorm van islam. De term komt van de achttiende eeuwse Arabische predikant Mohammed ibn Abd al-Wahhab (1703-1792). 
Salafisten weigeren echter die term wahabisme te gebruiken omdat volgens hun leer alleen de geschriften van de eerste drie generaties na de profeet Mohammed mogen gebruikt worden. Salafisme is een tak van de islam die in scherp contrast staat met de andere traditionele vormen van islam, o.m. wegens zijn extreme onverdraagzaamheid en bij vele salafisten ook omwille van de voorliefde voor geweld. Men kan het zien als een sekte. 
6) De Morgen, Koen Vidal, 18 november 2015, pagina 8, ‘Weinig verschil met IS – maar we blijven vriendjes’.
7) De Standaard, Bart Beirlant, 20 november 2015, pagina’s 28-30, ‘Europa is niet in oorlog met Islamitische Staat’, . Een best hagiografisch te noemen gesprek. Zo stelt Bart Beirlant in de inleiding: “Sindsdien (het akkoord met Iran over het kernprogramma, nvdr.) wordt Federica Mogherini ernstig genomen door zwaargewichten als John Kerry en Sergeï Lavrov….” Dit terwijl in realiteit ze er van de VS en Rusland gewoon soms bij mag zijn.
8) Een zeer uitstekend overzicht van de steun die Turkije aan ISIS geeft is te vinden bij David L. Phillips, Institute for the Study of Human Rights, Columbia University, New York, 11 augustus 2014, bijgewerkt op 1 september 2015. ‘Research Paper: ISIS-Turkey Links’. http://www.huffingtonpost.com/david-l-phillips/research-paper-isis-turke_b_6128950.html.
Niet alle bewijsmateriaal is even sterk en sommige zijn bijna zeker vervalsingen, maar de zeer grote lijst is zo impressionant dat het voldoende is om de Turkse president Recep Tayyip Erdogan voor het Internationaal Strafhof in Den Haag te sleuren. Officieel is Turkije echter een bondgenoot van de EU tegen ISIS. 
9) De Tijd, Lars Bové en Jasper d’Hoore, 20 november 2015, pagina 4, ‘De islam loopt achter op ons’. 


Geen opmerkingen:

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...