woensdag 26 februari 2014

De Mainstream Pers 152



Perhaps the fundamental damage of the specialist system — the damage from which all other damages issue — has been he isolation of the body… And we began to find it easier than ever to prefer our won bodies to the bodies of other creatures and to abuse, exploit, and otherwise hold in contempt those other bodies for the greater good or comfort of our own… 

What was not foreseen in this simple-minded economics of religion was that it is not possible to devalue the body and value the soul… or value anything else. The prototypical act issuing from this division was to make a person a slave and then instruct him in religion — a 'charity' more damaging to the master than to the slave. Contempt for the body is invariably manifested in contempt for other bodies — the bodies of slaves, laborers, women, animals, plants, the earth itself. Relationships with all other creatures become competitive and exploitive rather than collaborative and convivial. The world is seen and dealt with, not as an ecological community, but as a stock exchange, the ethics of which are based on the tragically misnamed 'law of the jungle.' This jungle law is a basic fallacy of modern culture. The body is degraded and saddened by being set in conflict against he Creation itself, of which all bodies are members, therefore members of each other. The body is thus sent to war against itself… 

By dividing body and soul, we divide both from all else. We thus condemn ourselves to a loneliness for which the only compensation is violence — against other creatures, against the earth, against ourselves… The willingness to abuse other bodies is the willingness to abuse one's own. To damage the earth is to damage your children. To despise the ground is to despise its fruit; to despise the fruit is to despise its eaters. The wholeness of health is broken by despite. 

If competition is the correct relation of creatures to one another and to the earth, then we must ask why exploitation is not more successful than it is. Why, having lived so long at the expense of other creatures and the earth, are we not healthier and happier than we are? Why does modern society exist under constant threat of the same suffering, deprivation, spite contempt, and obliteration that it has imposed on other people and other creatures? Why do the health of the body and the health of the earth decline together? And why, in consideration of this decline of our worldly flesh and household, our 'sinful earth,' are we not healthier in spirit?
Wendell Berry. The Unsettling of America. Culture & Agriculture. 1977

In de westerse consumptiecultuur 'relationships with all other creatures become competitive and exploitive rather than collaborative and convivial.' Alles dient zich te plooien naar de wil van de sterkere, dat wil zeggen: naar de onverzadigbare begeerte van de meest meedogenloze, niets ontziende macht. In de woorden van de Amerikaanse geleerde Samuel Huntington:

the West won the world not by the superiority of its ideas or values or religion, but rather by its superiority in applying organized violence. Westerners often forget this fact, non-Westerners never do.

Als zoon van een opportunistische dominee moet ook Geert Mak dit 'vergeten' zijn, met daarbij Nietzsche's aantekening dat 'gezegend zijn de vergeetachtigen, aangezien zij ook van hun stupiditeiten profiteren.' Mak mag dan wel geloven 'in een genadige God,' en menen dat hij 'die genade overbrengt op' zijn 'medemensen,' en dat hij 'deel uitmaakt van een gemeenschap die de hele wereld omvat,' maar wat moet de wereld 'gemeenschap' met al deze vrome woorden, zolang diezelfde Geert Mak met hetzelfde gemak  het neoliberale kapitalisme propageert waarin 'relationships with all other creatures become competitive and exploitive rather than collaborative and convivial,' een systeem dus dat alleen kan voortbestaan door massaal geweld, repressie en uitbuiting? Zijn wonderbaarlijk godsbesef mag hem 'soms troost' bieden, 'soms ordening, soms een gevoel van verantwoording,' maar de vraag blijft: 'verantwoording' voor wie of wat en waarom alleen 'soms'? Hoe dan ook, meent Mak werkelijk die 'verantwoording' te tonen wanneer hij de neoliberale Europese Unie door dik en dun steunt? Of wanneer hij de VS ophemelt omdat de elite in Washington al 'decennialang als ordebewaker en politieagent' in de wereld fungeert, zoals hij beweert? Of wanneer hij Nederlanders oproept om de deur naar het marktdenken niet dicht te gooien omdat 

de EU een markt [is] van bijna een half miljard mensen met de hoogste gemiddelde levensstandaard ter wereld. Alleen al voor Nederland is de Unie goed voor tweederde van onze totale export, eenvijfde van het nationale product?

Het is juist Mak's zelfvernietigende 'marktdenken,' dat de drijfveer vormt voor de permanente staat van oorlog tegen mens en natuur.  En dat nu tegen zijn eigen grenzen stuit. Hoe verhoudt dit feit zich met Mak's 'milde, liefdevolle' en ook nog eens 'genadige God' en zijn rol als bemiddelaar die meent dat hij Gods

genade overbrengt op je medemensen, dat je deel uitmaakt van een gemeenschap die de hele wereld omvat, dat er lijnen lopen tussen andere mensen en jou en tussen jou en God

Welke 'lijnen lopen' er en hoe 'lopen' die? Via het materialisme van het neoliberalisme? Maar die 'lijnen' vergroten nu juist de kloof tussen de armen en de rijken, die volgens de judeo-christelijke bijbel allen naar het evenbeeld van de 'hemelse Vader' zijn geschapen. Hetzelfde systeem dat Mak tot miljonair heeft gemaakt, maakte 85 sociopaten in de wereld zo rijk dat ze nu evenveel bezitten als 3,5 miljard mensen, die dankzij Mak's 'milde' en 'liefdevolle' God en het westerse kapitalisme in een onbeschrijflijke misère van honger, stank en lawaai leven. Ik bedoel, staan de Makkianen nooit stil bij de vraag wat er allemaal nodig is om hun eigen rijkdom en comfort in stand te houden en te laten groeien? Stellen ze zich nooit de vraag hoe er sprake kan zijn van een gemeenschap van mensen, wanneer ieder individu in de zogeheten participatie-samenleving een concurrent is geworden van de ander? Hoeveel irrationaliteit kunnen Mak en zijn publiek slikken zonder wezenlijk te gaan twijfelen aan de waarheidsgehalte van hun woorden en van hun bestaan? Het zijn steeds actuelere vragen nu we het tijdperk zijn ingegaan van baanloze groei, klimaatverandering, oorlogen over schaarsere grondstoffen en slinkende marktaandelen en om de winsten van het militair industrieel complex op peil te houden. Deze ontwikkelingen tezamen vormen de context die het leven van miljarden mensen dicteert. Maar juist deze samenhang verzwijgen de commerciële massamedia, aangezien

In the mainstream media, owners run corporations for the purpose of pushing a pro-elite agenda while delivering viewers to advertisers.

Zoals een onderwereld advocaat in de uitstekende BBC-serie Silk opmerkt:

power is control of the story.

Vandaar ook dat een opiniemaker als Geert Mak regelmatig gelauwerd word door de autoriteiten vanwege zijn 'control of the story' en vanwege hetgeen George Orwell in zijn roman 1984 schreef 'Who controls the past controls the future; who controls the present controls the past.' Mak's Readers Digest-versie van de geschiedenis is mede verantwoordelijk voor de vertekende wijze waarop zijn mainstream-publiek de werkelijkheid ziet. In hun baanbrekende studie Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media (1988) analyseren de Amerikaanse geleerden Edward S. Herman and Noam Chomsky de Amerikaanse massamedia en komen tot de slotsom dat deze 
are effective and powerful ideological institutions that carry out a system-supportive propaganda function by reliance on market forces, internalized assumptions, and self-censorship, and without overt coercion.
Beide wetenschappers concluderen na ruim 400 pagina's documentatie: 

As we have stressed throughout this book, the U.S. media do not function in the manner of the propaganda system of a totalitarian state. Rather, they permit -- indeed, encourage -- spirited debate, criticism, and dissent, as long as these remain faithfully within the system of presuppositions and principles that constitute an elite consensus, a system so powerful as to be internalized largely without awareness. No one instructed the media to focus on Cambodia and ignore East Timor. They gravitated naturally to the Khmer Rouge and discussed them freely -- just as they naturally suppressed information on Indonesian atrocities in East Timor and U.S. responsibility for the aggression and massacres. In the process, the media provided neither facts nor analyses that would have enabled the public to understand the issues or the bases of government policies toward Cambodia and Timor, and they thereby assured that the public could not exert any meaningful influence on the decisions that were made. This is quite typical of the actual 'societal purpose' of the media on matters that are of significance for established power; not 'enabling the public to assert meaningful control over the political process,' but rather averting any such danger. In these cases, as in numerous others, the public was managed and mobilized from above, by means of the media's highly selective messages and evasions. As noted by media analyst W. Lance Bennett: 'the public is exposed to powerful persuasive messages from above and is unable to communicate meaningfully through the media in response to the messages... Leaders have usurped enormous amounts of political power and reduced popular control over the political system by using the media to generate support, compliance, and just plain confusion among the public.'

En: 

Given the imperatives of corporate organization and the workings of the various filters, conformity to the needs and interests of privileged sectors is essential to succes. In the media, as in other major institutions, those who do not display the requisite values and perspectives will be regarded as 'irresponsible', 'ideological,' or otherwise aberrant, and will tend to fall by the wayside. While there may be a small number of exceptions, the pattern is pervasive, and expected. Those who adapt, perhaps quite honestly, will then be free to express themselves with little managerial control, and they will be able to assert, accurately, that they perceive no pressures to conform. The media are indeed free -- for those who adopt the principles required for 'societal purpose.'


Herman en Chomsky constateren: 

The technical structure of the media virtually compels adherence to conventional thoughts; nothing else can be expressed between two commercials, or in seven hundred words, without the appearance of absurdity that is difficult to avoid when one is challenging familiar doctrine with no opportunity to develop facts or argument... The critic must also be prepared to face a defamation apparatus against which there is little recourse, an inhibiting factor that is not insubstantial... The result is a powerful system of induced conformity to the needs of privilege and power. In sum, the mass media of the United States are effective and powerful ideological institutions that carry out a system-supportive propaganda function by reliance on market forces, internalized assumptions, and self-censorship, and without significant overt coercion. This propaganda system has become even more efficient in recent decades with the rise of the national television networks, greater mass-media concentration, right-wing pressures on public radio and television, and the growth in scope and sophistication of public relations and news management.

Deze wereldwijd optredende concentratie van macht en manipulatie leidt ertoe dat ook de volgende context door de commerciële massamedia voortdurende wordt verhuld of gefragmenteerd:

In January 2008, the US economy provided full-time employment for 122 million people and part-time employment for an additional 24 million. Then the recession hit, followed by the recovery. The end result was that by January 2014, the US economy had lost more than 3 million full-time jobs and replaced them with slightly more than 2 million part-time jobs. 1 In total, there are now 1 million fewer Americans who have any kind of employment, and many more who are stuck with only part-time work.

During that same period, the US adult population grew by more than 14 million people. 2 In ordinary times, about 65 percent of the US adult population actively participates in the labor force. 3 The fact that there are now 14 million more adults means that in ordinary times, the US economy would need about 9 million more jobs to accommodate them. No matter how you add them up, these are depressing figures.

Officially, the recession ended in June 2009. 4 The second half of 2009 and all of 2010, 2011, 2012 and 2013 were growth years. 5 All official sources forecast continued growth in the US economy for 2014 and 2015. So where are all the jobs? If the economy is growing, why aren't companies hiring?

In 2013, the US economy produced 6 percent more goods and services in real-dollar terms than it did in 2007, despite employing fewer people. 6  Private industry is more productive than it has ever been. The economy has changed, and the private sector simply doesn't need 10 million more employees. If it did, it would hire them.
http://truth-out.org/opinion/item/22089-sixteen-for-16-number-1-jobs


Hetzelfde proces van baanloze groei voltrekt zich in de Europese Unie, van 'Geen Jorwerd zonder Brussel,' maar wordt door Geert Mak zorgvuldig verzwegen omdat het niet in zijn ideologische boodschap past. De oude waarheid dat kennis macht is, geldt zeker in een massamaatschappij waarbij de allereerste en belangrijkste vraag voor de macht is: hoe de massa in het gareel moet worden gehouden. De spreekbuizen van de macht, opiniemakers als de Makkianen met hun gephotoshopte waarheden, zijn daarbij van doorslaggevend belang. Maar zelfs zij zijn niet meer overtuigd van hun eigen gelijk, want ze voelen zich niet Thuis In De Tijd, zoals de titel luidt van hun pamflet over de Europese Unie. De vervreemding zoeken betaalde opiniemakers als Thierry Baudet en Geert Mak niet in hun eigen cultuur, zoals onder andere de auteur Wendell Berry doet, maar verklaren die uit de komst van de Ander. Het duo is niet in staat door de uiterlijke vormen heen te kijken en te beseffen dat:

By dividing body and soul, we divide both from all else. We thus condemn ourselves to a loneliness for which the only compensation is violence — against other creatures, against the earth, against ourselves.

Daarentegen verklaren Baudet en Mak de oorzaak van hun verlangen naar een 'Heimat' in de verandering van het straatbeeld. Ze schrijven in de inleiding dat

het laatste kwart van de twintigste eeuw een ongekende immigratiebeweging [kende]. In de loop van enkele decennia kwamen meer dan een miljoen mensen naar Nederland, van wie een groot deel afkomstig was uit arme dorpen en kleine stadjes in het achterland van Marokko en Turkije.

Waarom dit door het tweetal als problematisch wordt ervaren wordt duidelijk uit Thierry Baudet bewering dat

De nog altijd voortgaande immigratie elk jaar opnieuw grote groepen mensen naar ons land [brengt] die niet zelden andere opvattingen hebben over goed en kwaad…

Ook Mak ziet de komst van 'grote groepen mensen' als een ernstig probleem. Wat zich voorheen presenteerde als politiek links is nu eveneens begonnen met het stigmatiseren van de Ander.  Wie anders moet Geert Mak de schuld geven voor zijn eigen vervreemding en groeiende angst? De kapitalistische elite die deze immigratie op gang bracht omdat ze goedkope 'gastarbeiders' nodig had om haar winsten te kunnen maximaliseren, durft hij niet aan te spreken op hun verantwoordelijkheid. Hij kijkt wel uit. Dat zou zijn positie schaden en inkomstenverlies betekenen. Bovendien is hij niet intelligent genoeg te beseffen dat  de consumptie-ideologie een ontzielde samenleving heeft gecreëerd, 'a loneliness for which the only compensation is violence — against other creatures, against the earth, against ourselves.' Zo abstract en tegelijk concreet kan de domineeszoon niet denken, zoals ik weet uit mijn langdurige contacten met hem. Hij wil 'hoop' hebben en geven. Daarom droomt hij van een 'milde God,' zoals een kind van Sinterklaas droomt. Er zijn bitter weinig mensen in Nederland die deze dwaasheden fundamenteel bekritiseren en de mainstream opiniemaker tot de orde roepen. En dus blijft het Makkiaanse mens- en wereldbeeld in de publieke opinie domineren. Ondertussen gaat ook de werkelijkheid gewoon door en bericht het financieel dagblad van zaterdag 22 februari 2014 over de baanloze groei breeduit op zijn voorpagina:

Muitende middenklasse dreigt. Opkomst 'dienstenproletariaat' tikkende sociale tijdbom onder Nederland.

Maar over die werkelijkheid zwijgen de Makkianen, het past niet in hun 'hoopvolle' boodschap. En ook het volgende zult u niet in de teksten van Geert Mak tegenkomen.


Destroying the Ukraine government through an armed insurrection is part of a broader strategy by U.S. imperialism to colonize the former Soviet republics and encircle Russia. The right-wing forces now running Kiev would let the Ukrainian masses become debt slaves to U.S., French and German banks.
http://www.workers.org/articles/2014/02/26/ukraine-venezuela-u-s-wages-dirty-wars/ 


This economy is based upon consumption, which ultimately serves not the ordinary consumers but a tiny class of excessively wealthy people for whose further enrichment the economy is understood (by them) to exist. For the purpose of their further enrichment, these plutocrats and the great corporations that serve them have controlled the economy by the purchase of political power. The purchased governments do not act in the interest of the governed, they act instead as agents for the corporations.
Wendell Berry. 


Geert Mak, door de Franse staat verheven tot Ridder van het Légion d'honneur vanwege zijn onschatbare waarde voor de neoliberale Europese Unie, en de ondergang van de democratie in de aangesloten lidstaten. Inderdaad: 'The purchased governments do not act in the interest of the governed, they act instead as agents for the corporations.'



Geen opmerkingen: