dinsdag 1 maart 2011

De Nuance van de NRC 191

'Waarom Europa worstelt met de Arabische opstand?' Welk Europa? Het Europa van de machthebbers en hun spreekbuizen bij de media worstelen zeker, want hun economische belangen staan op het spel. Daarom heeft dat Europa de terreur regimes in de Arabische wereld al die tijd gesteund en steunt het nog steeds het fundamentalistische regime in Saudi-Arabie met zijn olie en gigantische wapenaankopen. Maar of democratische burgers in Europa worstelen met de democratiseringsdrang van burgers in de Arabische wereld betwijfel ik ten zeerste. In elk geval is duidelijk dat voor de NRC wij niet meetellen. De NRC stelt zichzelf de vraag:


Waarom Europa worstelt met de Arabische opstand

democracy
(Tekening Olle Johansson)
En Europa? Hoe gaat dat om met de Arabische opstand? De geluiden uit Brussel zijn voor de Arabische wereld hooguit wat gefluister. Er is stevige kritiek op de afwachtende houding van Brussel.
De Spaanse krant El Pais publiceert een oproep (Nederlandse vertaling hier) om op z’n minst te komen met een soort doctrine: een reeks beginselen en uitgangspunten ten opzichte van de opstand in Arabische landen. Leuk gevonden is de suggestie om uit te gaan van het proefschrift van Gaddafi’s zoon Seif, met de verrassende titel: The Role of civil society in the democratisation of global governance institutions. Daarin suggereert Gaddafi jr. dat autoritaire staten waar nog sprake is van enige dialoog met de oppositie op een andere manier tegemoet worden getreden dan autoritaire staten waar de mensenrechten systematisch worden geschonden. In de situatie van nu zou dat betekenen: steun voor Tunesië, Egypte en andere landen die in beroering zijn, harde sancties tegen Libië.
De Frankfurter Rundschau schrijft dat Europa het spoor bijster is, met een aantal gratuite verklaringen komt, en het eigen huis ook niet op orde heeft. De krant omschrijft het buitenlandse beleid van de EU ten opzichte van Noord-Afrika en het Midden-Oosten als een farce.
En is daar natuurlijk de verlegenheid waarin landen als Italië en Frankrijk verkeren omdat zij innig zaken hebben gedaan met Gaddafi. Vergeet de Belgen niet. De Waalse krant Le Soirconstateert dat betogers in Libië met Belgische kogels onder vuur zijn genomen.
In een ander artikel (vertaling hier) heeft El Pais geïnventariseerd wat de vragen en onzekerheden van de Europese landen landen zijn ten aanzien van Noord-Afrika, met daarop een kort antwoord.
  • Angst voor opkomst van de radicale islam: een mogelijkheid, maar niet overdrijven.
  • Meer ruimte voor terreurgroepen: ook hier, niet overdrijven. De onderdrukking door autoritaire regimes vormt juist een voedingsbodem voor terrorisme.
  • Massa-immigratie naar Europa: ook hier zijn er verschillende scenario’s, want met meer politieke vrijheden en een opener economie kunnen mensen ook kansen zien in eigen land.
  • Stijgende olieprijzen door langdurige instabiliteit: voor een deel al werkelijkheid, maar de schommelingen van de olieprijs heeft ook zijn eigen dynamiek.

Geen opmerkingen:

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...