vrijdag 25 februari 2011

Sari Kiel

Subject: Warriors Without Weapons Update!
To:


Bom dia!
 
Lieve vrienden & familie, 
 
Het heeft even geduurd, maar nu dan eindelijk een up-date van mijn afgelopen tijd in Brazilie en het project Warriors Without Weapons! (Guerreiros Sem Armas!) Het project is nu zo'n twee weken afgelopen, en ik had even tijd nodig om alles op me in te laten werken. Het was een hele intense maand. Het was een prachtige tijd en een wonderlijk mooi project :) Ik ben heel dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken & jullie hebben dit mede voor mij mogelijk gemaakt. Ik heb heel veel geleerd: over het opzetten van projecten, het organiseren van bijeenkomsten, het ontdekken van talenten, het mobiliseren van mensen, over de manier van 'ontwikkelingssamenwerking' die ik waardeer. Verder ook over de Brazilianen, over mijzelf, over vriendschappen, over de rituelen van de inheemse volken van Brazilie & nog veel meer! Ik zal proberen het project kort en krachtig te verwoorden, hoewel ik vrees dat het toch een lange mail wordt. Ik hoop dat jullie geïnteresseerd zijn en de moeite nemen de mail te lezen!
 
In totaal waren we met 64 jongeren uit de hele wereld. We werden opgedeeld in drie groepen die werkten in drie verschillende 'communidades' (het woorde 'community' wordt gebruikt als 'favela' - sloppenwijk - omdat het woord favela een nogal negatieve klank heeft. Het is dus een meer vriendelijke term).  De drie verschillende communities waren Tiro Naval, Pantanal en Mangue Seco. Ik werkte in Tiro Naval, een community op een grote heuvel waar zo'n 200 families wonen. Elke dag beklommen we honderden traptreden. Onze basis waar we altijd met de warriors bijeenkwamen was een Capoeira schooltje, waar we menig optreden hebben mogen bewonderen.
 
Belangrijk was dat we werden getraind om niet te zoeken naar problemen om die vervolgens op te lossen. We werden getraind te kijken naar de talenten, de lokale bronnen en materialen, de mooie dingen in de community. We namen de tijd om de mensen in de community te leren kennen en begonnen gesprekken om de talenten van de community te ontdekken. We organiseerden een talentenshow waarin iedereen werd uitgenodigd om zijn/haar talent naar voren te brengen. Het was een prachtige avond met dans, capoeira, muziek, gedichten, grappen, zelfgemaakt eten & handgemaakte objecten. Ik was bang dat er niemand zou komen, omdat we pas dezelfde middag begonnen met het uitnodigen van mensen, maar het werkte op de Braziliaanse manier! Iedereen kwam opdagen, iedereen was enthousiast!

Vervolgens begonnen we met het ontdekken van de communities dream. We voerden vele gesprekken met de mensen uit de community en deden een spel genaamd: troco un sonho por un sonho (ruil een droom in voor een droom). Een sonho in het Portugees betekend zowel 'droom' als een klein populair gebakje. De mensen uit de wijk die hun droom (sonho) op de grond tekenden of schreven met stoepkrijt, kregen er een gebakje (sonho) voor terug. Zo kregen we al een globaal idee van de wensen en dromen van de mensen voor verbeteringen in de wijk. Voorbeelden van dromen: Een plek voor de kinderen om te spelen, een bakkerij, een voetbalveld, een project met toerisme, een creche, verbetering van de trappen en het bouwen van een leuning, een community zonder drugs, elk huis een verschillende kleur etc,

We organiseerden een bijeenkomst in een groot Sport en Evenementen centrum (SESC) in Santos met de drie communities samen (dus ook met Pantanal & Mangue Seco) . Tijdens de bijeenkomst werd er gebruik gemaakt van verschillende methodes om de dromen van de mensen te ontdekken en vorm te geven. Bij binnenkomst konden mensen bijvoorbeeld op een grote 'dromenboom' hun dromen plakken. Een andere methode was de World-Café methode, waarbij mensen in verschillende groepjes brainstormden over hun ideeën. Alle ideeën werden opgeschreven en gedocumenteerd. Later in de open-space konden mensen hun ideeën voor het hele publiek naar voren brengen, werden er suggesties gegeven en werden de ideeën met begeleiding verder uitgewerkt. 
 
Daarna begon de fase van 'het serieus nemen van de dromen'. De drie belangrijkste dromen die naar voren kwamen waren 1. het opzetten van een bakkerij, 2. het opzetten van een project met kleinschalig tourisme (communitarian tourism), en 3. het oprichten van een vereniging/cultureel centrum voor de verbetering van de wijk. We organiseerden een volgende bijeenkomst waarbij de mensen uit Tiro Naval manquettes konden bouwen om de ideeën te concretiseren. Er werd verder gebrainstormd en gediscussieerd. 
 
Vervolgens begonnen we met het uitwerken van de plannen en het maken van een concrete planning voor de 'hands on' van 5 dagen - de dagen waarin we daadwerkelijk aan het bouwen zijn geslagen en de plannen hebben geconcretiseerd. We werkten in drie verschillende velden: Het socio-culturele veld (the revitalization or construction of a public space or equipment), het 'milieu-veld': (implementing a project to boost environmental balance) & het socio-economische veld (create social business or service/product that strengthens local economy finding the local talents that can generate an income for a community group). 

Tijdens de hands on heeft een groep van de warriors zich bezig gehouden met het opzetten van de bakkerij; een andere groep heeft in samenwerking met een NGO (Projeto Bagagem) uit Santos een touristische route uitgestippeld en gemarceerd; nog een groep hield zich bezig met het opruimen, schoonmaken en mooi maken van het stuk land waar de vereniging op gebouwd zal worden; en de laatste groep hield zich bezig met het aanleggen van tuinen, het opruimen van vuilnis en het mobiliseren van personen om mee te helpen denken over recycling projecten. Het was al met al een enorme klus! 

Ik werkte op het stuk land (in de socio-culturele & milieu groep) dat begroeid was met metershoge planten en bergen met vuilnis. We hebben alles opgeruimd, een muur mooi beschilderd, een tuin aangelegd, en twee architecten uit de groep hebben een schets gemaakt voor het bouwen van het gebouw voor de vereniging/het culturele centrum. Ook in de andere groepen is hard gewerkt. Een groep vrouwen hebben zich georganiseerd om de bakkerij op te zetten (de mensen uit Tiro Naval moeten nu elke dag helemaal naar beneden en weer naar boven lopen om brood te kopen - supervermoeiend!). Er is een culinair festival georganiseerd zodat ze hun kookkunsten alvast konden oefenen. Verder is er zoals gezegd een toeristische route uitgestippeld waarbij een locale gids verteld over de geschiedenis van de wijk, waarbij de toeristen een capoeira show en localehandicrafts kunnen bewonderen, en waarbij een lekkere maaltijd voor ze wordt gekookt!

De toekomst: Een heel belangrijk onderdeel van het project is het nadenken over de toekomst, oftewel over de vraag: welke personen in de wijk zijn gemotiveerd om de begonnen projecten voort te zetten en hoe kan dit gedaan worden? Daarvoor hebben we een toekomst-bijeenkomst georganiseerd om hierover te brainstormen. Verschillende mensen hebben aangegeven de begonnen projecten te willen leiden en er zijn concrete plannen gemaakt en bijeenkomsten georganiseerd in de nabije toekomst. Instituto Elos (de NGO die de warriors organiseerde) zal nog tenminste 3 maanden (en waar nodig langer) aanwezig zijn in de community en blijven ondersteunen.

Tot slot: Zoals jullie hebben gemerkt lag de focus vooral op het mobiliseren van de mensen in de wijk om de eigen dromen te ontdekken en te realiseren.  Ik hoop dat het jullie niet teleursteld dat we 'slechts'  5 dagen echt fysiek werd hebben verricht :) De hele opbouw, het versterken van de banden in de wijk, het nadenken over de toekomst was net zo belangrijk al dan niet belangrijker!

Mochten jullie nog vragen hebben, dan hoor ik het graag!

Ik werk nog aan een groter bestand met foto's, maar hier alvast een paar in de bijlage (op facebook is ook al een hele hoop te zien!) & de folder die we hebben gemaakt voor het toeristische project wil ik jullie ook graag opsturen. Bijgevoegd een link met een leuk video'tje!! :)


Verder wil ik jullie ontzettend bedanken voor het sponsor geld dat ik heb ontvangen, tot nu toe al 1200 euro! Prachtig! Ik heb nog tot 1 mei om de resterende 800 euro! op te halen. Mochten er dus mensen zijn die vergeten zijn geld over te maken, het kan nog :) 

Ps: Stuur deze mail vooral door aan mensen waarvan je denkt dat ze geïnteresserd zijn.

Heel veel liefs,

Sari

Geen opmerkingen:

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...