maandag 23 augustus 2010

Hans de Clercq Ressentimenten 4

Ik citeer Hans de Clercq:





Hans zei




Ik moet mijn reactie in tweeën knippen, kennelijk zijn het teveel woorden...




Beste Stan, wat jij kennelijk niet weet, want had je het wel geweten dan zou je je vast wel iets genuanceerder hebben uitgedrukt, is dat ik bij de VPRO ben weggegaan omdat ik in 1999 ernstig ziek werd. Niet omdat ik 'niet gevraagd werd om klussen te verrichten', zoals jij meent. Mijn herstel duurde bijna een jaar, en daarna heb ik besloten mijn leven een andere invulling te geven. Heerma van Voss heeft nog geprobeerd me terug te halen, maar het leek me toch beter van niet. Ook Ton wilde me graag terug, hij was de enige die destijds iets van zich heeft laten horen. 'Ongehoord is ook van jou', schreef hij. Dat was erg aardig.

Bovendien vond ik dat ik als verslaggever, of programmamaker, hoe je het ook wilt noemen, bar weinig kon bijdragen aan een betere wereld. Alleen maar verhalen vertellen over geconstateerde misstanden maar nooit werkelijk iets doen, dat stak me. Het journalistieke adagium 'Take the copy and run', daar wilde ik vanaf. Dus heb ik daar verandering in gebracht. Jij haalt hierboven Orwell aan: 'A true journalist's job is to (...) speak for those with no voice.' Maar als je na verloop van tijd merkt dat dit niets oplevert, dan moet je iets dóen 'for those with no voice', als je je hun lot waarachtig aantrekt. Dat deed ik, en doe ik nog steeds. Marginaal, maar toch. Ook in de marge kan belangrijk werk worden verzet. Sindsdien is mijn leven een stuk zinvoller geworden.

Cor Galis: wonderlijk, dat het jou ontgaan is dat ook ik talloze teksten voor hem schreef. Ik schat tegen de tweehonderd. Niet allen de Mening, maar ook de openingsteksten voor Het Gebouw. Het 'collectief' waaraan jij refereert was bovendien erg ad hoc, hoor. Iedereen die zin had leverde materiaal. Ook Anton IJdo, Felix Rottenberg, vul maar in. Het was een stuk minder exclusief dat jij doet voorkomen. En iemand op basis van een verkeerde aanname voor leugenaar uitmaken is niet aardig.




Hans zeiHans zei:

Grappig trouwens dat je dat stukje over Stephen Frears leest als een beklag, alsof ik mij miskend zou voelen. Je moet toch wel stekeblind zijn als je niet wilt zien dat het tongue-in-cheeck is. Gewoon een aardige anekdote, meer niet. Ik pretendeer ook niet meer dan wat ik presenteer. En geloof me, er zijn veel mensen die mijn weblog graag lezen.

Je constatering dat ik mij vroeger links voordeed en nu een andere taal spreek leg ik naast mij neer. Ik denk dat je uit boosheid maar wat zegt. Ik heb mij naar beste weten nooit anders voorgedaan dan ik was. Linkse leuzen, rechtse leuzen? Flauwekul. Ik volg het pad van redelijkheid, argumentatie en het goede geweten. Sinds dit jaar trouwens uit overtuiging Partij voor de Dieren, indachtig Orwell's 'speaking for those with no voice'. Of jij dit als links of rechts kwalificeert? Niet relevant.

Ik koester geen ressentimenten, Stan. De felheid waarmee je reageert doet vermoeden dat dit bij jou wel het geval is, ofschoon ik het me nauwelijks kan voorstellen, ik durf te wedden dat je mij nauwelijks kunt herinneren. Verder kunnen we het beter met rust laten. Ik had beter moeten weten dan in een opwelling die opmerking te plaatsen. En dat jij op journalistiek vlak heel wat meer bereikt hebt dan ik staat buiten kijf. Daar gaat het helemaal niet om. Mijn ambitie lag, en ligt, kennelijk elders. Dat is niet erg. Ik ben de journalistiek ingerold en rolde er na zeventien jaar met hetzelfde gemak weer uit. Ik ben heel erg goed in andere dingen en content met mijn leven. Want ook in de marge is het goed toeven. Het meeste leven speelt zich trouwens in de marge af.

Overigens las ik als enige boek van jou Overal ziet men Zichzelf, en vond het buitengewoon goed. Waarbij ik aanneem dat je je voor je Leitmotiv liet inspireren door Anaïs Nin's ‘we zien de dingen niet zoals ze zijn, we zien ze zoals wij zijn.' Ik denk trouwens dat dit niet alleen zo is als we onderweg zijn, in den vreemde. Het gebeurt ook hier, thuis, in eigen land.

Ik heb de functie van jouw weblog verkeerd begrepen. Daarvoor mijn excuses.

Vanuit een verwaaid en regenachtig Friesland,
Hans


12:11 PM






Hans de Clercq,

1. Maak jezelf en anderen niets wijs. Tijdens het bewind van Arend Jan Heerma van Voss zijn onder druk van de eeuwige bezuinigingen nagenoeg alle freelancers eruit gewerkt. Dat jij zou hebben kunnen terugkeren als freelancer was dan ook volstrekt uitgesloten. Sterker nog: door die bezuinigingen zagen medewerkers als Ton van der Graaf en ik ons gedwongen om als vaste medewerkers maar op te stappen. Het was onmogelijk geworden om serieuze radiodocumentaires over het buitenland te maken en dus had het geen zin om te blijven plakken. 

2. Je schrijft: 'Bovendien vond ik dat ik als verslaggever, of programmamaker, hoe je het ook wilt noemen, bar weinig kon bijdragen aan een betere wereld. Alleen maar verhalen vertellen over geconstateerde misstanden maar nooit werkelijk iets doen, dat stak me.' 

Het opmerkelijke is nu dat je jezelf op je weblog toch nog steeds presenteert als verslaggever, want daar staat het volgende:


Werk

Van alle artikelen die ik de afgelopen jaren voor uiteenlopende media schreef, is de serie Te Gast In… toch het aardigste. Wij leverden artikelen en foto’s voor de edities Laos, Indonesië, Vietnam, India, Nepal en Tibet. Onderstaand de uitgaven waarvan ook de coverfoto’s van ons zijn. De boeken worden regelmatig geactualiseerd, en tegenwoordig in pocketformaat uitgegeven. De meest recente is Vietnam, waarvan ik, benevens een aantal artikelen, ook redactie en samenstelling verzorgde.


Bovendien laat je de buitenwereld het volgende weten:

Radio

Hier volgt binnenkort een overzicht van de belangrijkste documentaires die ik voor de VPRO radio maakte. De analoge bestanden worden momenteel gedigitaliseerd en zijn aanstonds op CD verkrijgbaar.

http://hanslcv.wordpress.com/boeken/

Waarom al die moeite als je journalistieke werk 'bar weinig kon bijdragen aan een betere wereld'? De enige serieuze conclusie kan alleen maar zijn dat dit allemaal een vorm van aandacht trekken is.

3. Ik citeer je: 'Cor Galis: wonderlijk, dat het jou ontgaan is dat ook ik talloze teksten voor hem schreef. Ik schat tegen de tweehonderd. Niet allen de Mening, maar ook de openingsteksten voor Het Gebouw. Het 'collectief' waaraan jij refereert was bovendien erg ad hoc, hoor. Iedereen die zin had leverde materiaal. Ook Anton IJdo, Felix Rottenberg, vul maar in. Het was een stuk minder exclusief dat jij doet voorkomen. En iemand op basis van een verkeerde aanname voor leugenaar uitmaken is niet aardig.'


Mooi zo. Hieruit blijkt allereerst dat je toegeeft dat een collectief de teksten van Galis schreef en niet 'als vanouds' jij zoals je valselijk beweerde. Het was niet ik, maar jij die het  'exclusief' maakte, want ik schreef letterlijk: 'Die 'Mening' werd geschreven door een collectief, door mensen als onder andere Ronald van den Boogaard, Peter Flik, Ton van der Graaf, soms ik, enzovoorts.' Hou op met de kluit belazeren, De Clercq.


4. 'Tongue-in-cheeck .' Wat nu? Tongue-in-cheeck? Tongue-in-cheeck? Weet je wat dat betekent? Als lezer, en ik kan goed lezen, het is als het ware mijn vak, las ik het begrip 'uncredited', met andere woorden: niet de eer, lof en erkenning gekregen die je toekwam. Opschepperij voortkomend uit onzekerheid. Niets 'Tongue-in-cheeck.'  Het is overigens tongue in cheek, zonder c, en 'is a term used to refer to humour in which a statement, or an entire fictional work, is not meant to be taken seriously, but its sarcasm is subtle. The Oxford English Dictionary defines it as "Ironic, slyly humorous; not meant to be taken seriously."
http://en.wikipedia.org/wiki/Tongue-in-cheek

Opnieuw De Clercq, hou jezelf en anderen niet voor gek. Als er 1 ding is dat je met je teksten wilt dan is het juist dat je serieus wilt worden genomen. Daarom schrijf je voornamelijk over jezelf en heb je kritiek op mij die de teksten van anderen op mijn weblog overneemt.

Voorlopig is dit even genoeg. Ik vlieg morgen naar Nashville Tenessee om een aantal interessante mensen te interviewen, want ik blijf geinteresseerd in de ander, ook al verandert de wereld daardoor niet. Daarover later meer.

2 opmerkingen:

Sonja zei

Ik maak ze wel vaker mee, mensen die 'buigen als het riet in de wind' verkeerd begrijpen, en vertalen naar 'alles van me af laten glijden'.

Hans zei

Ja hoor Stan, 't is goed met je. Wat ben je toch een mierenneuker. Dus als ik geschreven had 'Als ik als vanouds, zoals zovele collega's met mij deden, de Mening van Cor Galis zou schrijven', o.i.d., dat het dan in orde was geweest? Je wilt werkelijk beweren dat ik de indruk gewekt heb of heb willen wekken als enige en exclusief de teksten voor Cor te schrijven? Doe niet zo bespottelijk. Dan heb je óf een stevige portie zand in je ogen of je bent opzettelijk onwelwillend. Ik houd het op het laatste.

Opmerkelijk overigens dat je niet reageert op mijn uitleg dat ik bij de VPRO wegging wegens ziekte en niet omdat ik 'niet gevraagd werd om klussen te verrichten', zoals jij suggereerde. Inplaats van een ridderlijke reactie, die gezien jouw insinuatie wel op z'n plaats was geweest, laat je het liggen maar pik je er twee, drie dingetjes uit waar je iets over te zeuren hebt en hamert weer op het aambeeld van je gelijk.

Je bent een boosaardig man, Van Houcke. Meer kan ik er niet van maken. Voordeel van deze polemiek (wat het natuurlijk niet is, het is gewoon ordinair afzeiken) is, dat jij nu onverbloemd de gelegenheid hebt jezelf op de borst te kloppen als iemand die wél merkbare sporen in de journalistiek hebt achtergelaten. Fijn voor je! En fijn voor je dat je morgen naar Nashville Tenessee vliegt om een aantal interessante mensen te interviewen. Fijn voor je dat je zoveel boeken hebt geschreven (die nogal eens kansloos verramsjt worden, begreep ik). Fijn voor je, alles is fijn. Of je er uiteindelijk een beter mens van bent geworden, kan alleen jij beoordelen.

En wat AJ Heerma van Voss (met dubbel s) betreft, mijn terugkeer 'volstrekt uitgesloten'? in mijn archief zijn brief met daarin 'Ik stel voor dat je na terugkomst weer langskomt om de VPRO-mogelijkheden te bespreken. Het zou vreemd zijn als je kennis & ervaring niet goed van pas zouden komen op Radio 5 of Radio 1.'

Ja beste kerel, sorry, iets anders kan ik er toch echt niet van maken.

Sterkte verder, met leven en carrière en het achterlaten van merkbare sporen. En wat verdere stukjes hier tegen mij betreft, frankly, my dear, I don't give a damn.