zaterdag 17 januari 2009

De Israelische Terreur 681







Dit is sir Gerald Kaufman, een politicus met karakter, een moreel fatsoenlijk mens, iemand die zich durft uit te spreken, een volstrekt ander iemand dan de Nederlandse rabbijn Soetendorp, die zijn thora torst, zich voordoet als een voorvechter van mensenrechten en ondertussen achter Israel staat.

'Israel's leaders are not simply war criminals; they are fools http://warincontext.org/2009/01/16/israels-leaders-are-not-simply-war-criminals-they-are-fools/
By Sir Gerald Kaufman, House of Commons (British Parliament), January 15,
2009
I was brought up as an orthodox Jew and a Zionist. On a shelf in our kitchen, there was a tin box for the Jewish National Fund, into which we put coins to help the pioneers building a Jewish presence in Palestine.
I first went to Israel in 1961 and I have been there since more times than I can count. I had family in Israel and have friends in Israel. One of them fought in the wars of 1956, 1967 and 1973 and was wounded in two of them.
The tie clip that I am wearing is made from a campaign decoration awarded to him, which he presented to me.
I have known most of the Prime Ministers of Israel, starting with the founding Prime Minister David Ben-Gurion. Golda Meir was my friend, as was Yigal Allon, Deputy Prime Minister, who, as a general, won the Negev for Israel in the 1948 war of independence.
My parents came to Britain as refugees from Poland. Most of their families were subsequently murdered by the Nazis in the Holocaust. My grandmother was ill in bed when the Nazis came to her home town of Staszow. A German soldier shot her dead in her bed.
My grandmother did not die to provide cover for Israeli soldiers murdering Palestinian grandmothers in Gaza. The current Israeli Government ruthlessly and cynically exploit the continuing guilt among gentiles over the slaughter of Jews in the holocaust as justification for their murder of Palestinians. The implication is that Jewish lives are precious, but the lives of Palestinians do not count.
On Sky News a few days ago, the spokeswoman for the Israeli army, Major Leibovich, was asked about the Israeli killing of, at that time, 800 Palestinians—the total is now 1,000. She replied instantly that "500 of them were militants."
That was the reply of a Nazi. I suppose that the Jews fighting for their lives in the Warsaw ghetto could have been dismissed as militants.
The Israeli Foreign Minister Tzipi Livni asserts that her Government will have no dealings with Hamas, because they are terrorists. Tzipi Livni’s father was Eitan Livni, chief operations officer of the terrorist Irgun Zvai Leumi, who organised the blowing-up of the King David hotel in Jerusalem, in which 91 victims were killed, including four Jews.
Israel was born out of Jewish terrorism. Jewish terrorists hanged two British sergeants and booby-trapped their corpses. Irgun, together with the terrorist Stern gang, massacred 254 Palestinians in 1948 in the village of Deir Yassin. Today, the current Israeli Government indicate that they would be willing, in circumstances acceptable to them, to negotiate with the Palestinian President Abbas of Fatah. It is too late for that. They could have negotiated with Fatah’s previous leader, Yasser Arafat, who was a friend of mine. Instead, they besieged him in a bunker in Ramallah, where I visited him. Because of the failings of Fatah since Arafat’s death, Hamas won the Palestinian election in 2006. Hamas is a deeply nasty organisation, but it was democratically elected, and it is the only game in town. The boycotting of Hamas, including by our Government, has been a culpable error, from which dreadful consequences have followed.
The great Israeli Foreign Minister Abba Eban, with whom I campaigned for peace on many platforms, said: "You make peace by talking to your enemies."
However many Palestinians the Israelis murder in Gaza, they cannot solve this existential problem by military means. Whenever and however the fighting ends, there will still be 1.5 million Palestinians in Gaza and 2.5 million more on the West Bank. They are treated like dirt by the Israelis, with hundreds of road blocks and with the ghastly denizens of the illegal Jewish settlements harassing them as well. The time will come, not so long from now, when they will outnumber the Jewish population in Israel.
It is time for our Government to make clear to the Israeli Government that their conduct and policies are unacceptable, and to impose a total arms ban on Israel. It is time for peace, but real peace, not the solution by conquest which is the Israelis’ real goal but which it is impossible for them to achieve. They are not simply war criminals; they are fools.
Sir Gerald Kaufman has been a Member of Parliament since 1970 and when the Labour Party was in the oppostion served as Shadow Environment Secretary, (1980-1983), Shadow Home Secretary (1983-1987) and Shadow Foreign Secretary (1987-1992). Since 1992 he has been one of the Labour Party’s most influential back-benchers'

De Israelische Terreur 680


'George Galloway's powerful speech in the British Parliament debate on Gaza, Thursday 15 January 2009, highlighting the hypocrisy and brazen double-standards of Western foreign policy towards Israel policies, including assassinations and other war crimes.'

De Israelische Terreur 679


Israël slaagde er in 2006 niet in de oorlog in Libanon te winnen, zoals in de documentaire My First War van de joods-Israëlische filmmaker Yariv Mozer te zien is. In een interview met mij verklaarde de 30-jarige Mozer: ‘Het was vooral een psychologische oorlog die door Hezbollah werd gewonnen. Hoewel wij meer slachtoffers veroorzaakten en een immens veel grotere materiële schade, werd Israël psychologisch verslagen. In onze perceptie is het Israëlische leger de sterkste macht in de regio dat zijn wil aan iedereen kan opleggen, en ineens ontdekten we dat we onze problemen niet met geweld konden oplossen. Wij zien onszelf al heel lang als de sterkste partij, wij zijn als het ware Goliath en die moest het tegen de kleine David afleggen. Dat is een geweldige psychologische dreun geweest. Het maakte ons vooral duidelijk dat de toekomstige oorlogen niet door ons gewonnen kunnen worden zoals voorheen. Moderne oorlogen worden niet meer uitgevochten met tanks die over een breed front oprukken, maar met kleine uiterst flexibele guerrilla-eenheden, die een hit-and-run tactiek toepassen. Ze blijven in groepjes van drie, vier man opereren op hun eigen terrein, die ze op hun duimpje kennen. Hezbollah heeft ons naar binnen gelokt en heeft vervolgens op een intelligente manier toegeslagen, overal waar we verschenen. En zo verloren we op bijna elk gebied, we hebben onze gevangen genomen soldaten niet kunnen bevrijden -- het argument om Libanon aan te vallen -- en de raketaanvallen hebben we niet weten te stoppen. Hun antitankgeschut bleek uiterst doeltreffend, waardoor onze gepantserd materieel als wapen niet langer meer efficiënt bleek. Tanks zijn logge gevaartes geworden, rijdende schietschijven, die door een enkele guerrillastrijder uitgeschakeld kunnen worden. Een van de militairen aan het front zegt voor de camera: ‘‘Het is een zinloze oorlog waarvan wij de slachtoffers zijn geworden’’. De aanval op Libanon was één grote desorganisatie, we waren in de steek gelaten soldaten, zonder informatie waar we nu echt voor vochten, te midden van totale chaos. De opdrachten veranderden drie, vier keer per dag. ‘’Er is geen vertrouwen meer, de bevelen zijn krankzinnig’’, dat besef bestond alom. Een moeder die als journaliste aan het front werkte, zei tegen me: ‘‘Wij sturen kinderen uit om te sterven.’’ Er is geen eerlijk doel waarvoor we vechten, en daardoor ontbreekt de motivering. Wij hebben ons land al, wij hoeven niet andermans gebied te bezetten en te stelen. Wij moeten de Palestijnen op de West Bank en de Gazastrook met rust laten, we moeten hun geconfisqueerde gebied teruggeven, wij hebben er geen enkel recht op, we moeten vrede sluiten. De Israëlische bevolking is na al die jaren gevechtsmoe, vergeet ook niet dat ons leger grotendeels uit burgers bestaat die ineens worden opgeroepen, veel soldaten lijden aan post traumatic stress disorder, de Israëlische samenleving is uitgeput. Hoe kun je van gewone mensen verwachten dat ze sterven voor de geopolitieke belangen van anderen.'

Voor de serieuze waarnemers van de inval in Gaza was het al meteen vanaf het begin duidelijk dat Israel ook dit gewelddadig conflict zou verliezen. Alleen de pro-Israel lobby en in zijn voetspoor de Nederlandse commerciele massamedia begrepen dit niet.

Toch drong dit besef al eerder door tot bijvoorbeeld premier Olmert die in september j.l. tijdens een interview verklaarde -- dat ook in de New York Review of Books werd afgedrukt -- : ''De Libanese oorlog zal de geschiedenis ingaan als de eerste oorlog waarin het militair leiderschap begreep dat klassieke oorlogsvoering achterhaald is… Maar de ware les is… dat in hedendaagse oorlogen het thuisfront het front is, het thuisfront is bij de strijd betrokken.’En premier Olmert heeft gelijk, een moderne oorlog is geen oorlog meer, het is terreur tegen de burgerbevolking, 'het thuisfront is bij de strijd betrokken' aangezien het 'thuisfront het front is.'

Ik ben heel benieuwd hoelang het nog zal duren voordat dit inzicht van Olmert zal doordringen tot de Nederlandse commerciele massamedia, die ook de afgelopen drie weken weer weerzinwekkend pro-Israel zijn geweest. In elk geval is duidelijk dat de commerciele journalistiek het monopolie over de berichtgeving volledig verloren heeft. Gezien de almaar dalen krantenoplagen is het interessant te zien welke conclusie de uitgeverijen hieraan gaan verbinden.

De Israelische Terreur 678

Net als tegen Hezbollah in 2006 heeft nu in 2009 Israel het gewelddadig conflict met Hamas verloren. Ondanks het enorme bloedbad dat de Israelische strijdkrachten hebben veroorzaakt onder de Palestijnse burgerbevolking in Gaza en de enorme verwoestingen hebben de Israelische strijdkrachten Hamas niet weten uit te schakelen. De prijs die Israel ditmaal betaalt zal veel hoger zijn dan in 2006, aangezien de publieke opinie ook in het Westen zich tegen de Israelische terreur heeft gekeerd. De goodwill van de 'Joodse staat' is zo ongeveer tot nul gezakt. Israel zal de komende jaren de consequenties daarvan ondervinden, nog afgezien van het feit dat de Israelische daders van deze oorlogsmisdaden in talloze landen vervolgd kunnen worden. En ook de oproep voor een boycot van Israel is toegenomen.
'Israël kondigt eenzijdig staakt-het-vuren af
Uitgegeven:
17 januari 2009 22:11
Laatst gewijzigd:
17 januari 2009 22:14

TEL AVIV - Israël heeft tot een eenzijdig staakt-het-vuren in de Gazastrook besloten. Dat maakte de Israëlische premier Ehud Olmert zaterdagavond bekend na urenlang beraad van zijn veiligheidskabinet in Tel Aviv.
Volgens Olmert zijn de doelen bereikt van het op 27 december begonnen offensief. Het Hamasregime in de Gazastrook zou een zware klap zijn toegebracht, aldus de premier.
Het eenzijdige staakt-het-vuren voor de Gazastrook gaat in de nacht van zaterdag op zondag
Israëlische troepen blijven voorlopig nog wel in de Gazastrook en zullen reageren op beschietingen van Hamas, benadrukte de premier.'

Carl Stellweg van het AD 12

Beste Carl Stellweg,

Ik sprak vanochtend een mij bevriend echtpaar dat jij tot jouw publiek mag rekenen, doorsnee Nederlanders die alleen via de commerciële massamedia geïnformeerd worden. Tijdens het gesprek merkte de echtgenote op dat het allemaal wel waar kon zijn wat ik zei, maar dat ‘ook Hamas geen lieverdjes zijn’. Ik moest onmiddellijk denken aan wat jij aan mij hebt geschreven: ‘Ook nu, in Gaza, wordt de Geneefse Conventie geschonden, door beide partijen, met het verschil dat de Israelische schendingen veel grootschaliger zijn, omdat Israel veel meer middelen daartoe heeft dan Hamas. Maar dat maakt Hamas niet moreel beter dan Israel… Slachtoffers zijn niet noodzakelijkerwijs nobele mensen, Stan.’

En zo is het maar net, Carl, ook ‘Hamas zijn geen lieverdjes.’ Een serieuze journalist laat het vervolgens niet bij deze veroordeling, maar gaat zich verdiepen in de achtergronden en drijfveren van de Hamasleden. Hoe komt het dat ze doen wat ze doen. Wat heeft hen gemotiveerd om zich gewapend te verzetten tegen de langdurige Israelische onderdrukking, en om uiteindelijk ook terreuraanslagen te plegen, dus om oorlogsmisdrijven te begaan?

Over dat onderwerp sprak ik lang met Rifat Kassis, een Palestijnse christen, president van Defence for Children International en ook van de Palestijnse sectie van deze internationale mensenrechtenorganisatie. Daarnaast werkt hij voor de Wereldraad van Kerken in Genève en is actief in verschillende besturen van internationale en locale organisaties. Vanwege zijn activiteiten op het gebied van de mensenrechten en de politiek is hij door de Israëlische overheid verschillende keren gearresteerd en gevangen gezet. Toch blijft Kassis zich verzetten tegen de Israëlische schendingen van de mensenrechten. Hij verklaarde ruim een jaar geleden tegen me:

‘Onder een bezetting leiden mensen een abnormaal bestaan, dat niet zal normaliseren tenzij de voornaamste oorzaak van die abnormaliteit verdwijnt, en dat is natuurlijk de bezetting en het onrecht dat onlosmakelijk eraan verbonden is. Vooral westerlingen zijn binnen deze rechteloze context almaar op zoek naar een druppeltje hoop, naar licht aan het einde van de tunnel. Vergeefs. De situatie verbetert niet doordat bijvoorbeeld de Nederlandse regering zijn financiële steun aan de bezette gebieden met enkele miljoenen euro’s verhoogt, en ook niet doordat drie Palestijnse dorpen zojuist zijn aangesloten op het waternet. Dit alles gebeurt binnen de context van een gewelddadige onderdrukking, die alle facetten van het dagelijkse leven bepalen. In werkelijkheid verslechtert de situatie van de Palestijnen. Als een mens zich in abnormale omstandigheden bevindt dan ontwikkelt hij zich psychologisch abnormaal, denkt hij abnormaal, handelt hij abnormaal. De algehele situatie wordt geleidelijk aan steeds uitzichtlozer, tot de oorzaak van de abnormaliteit stopt. Alles, het hele leven, is onder een bezetting abnormaal, niet slechts één onderdeel ervan. Op dit moment bevinden we ons in de absoluut verschrikkelijkste fase van onze geschiedenis, want nooit eerder is er een gewapende strijd geweest tussen verschillende Palestijnse facties. En dat geweld komt voort uit de abnormaliteit van de bezetting. Ik bedoel daar niet mee te zeggen dat als de bezetting stopt we intern niet zullen strijden, maar we zouden de kans krijgen geweldloze manieren te vinden om de onderlinge tegenstellingen te overbruggen. Ik ben niet iemand die de schuld van alles meteen aan de bezetter geeft, maar in dit geval is de bezetting wel degelijk de oorzaak. Zonder buitenlandse interventie ontwikkelen mensen mechanismen om vreedzaam naast elkaar te kunnen leven. Maar door het externe geweld van de langdurige bezetting is de harmonie binnen onze samenleving ernstig verstoord geraakt en daarom zeg ik dat de militaire bezetting de voornaamste oorzaak is van onze huidige problemen… Ongeveer 53 procent, dus meer dan de helft van de Palestijnen is onder de 18 jaar, dus als de bezetter bijvoorbeeld huizen vernietigt dan zijn het vooral jongeren die getroffen worden, dat geldt ook voor de talrijke en veelvuldige beperkingen in onze bewegingsvrijheid. De confrontatie met het wrede geweld van een bezetting creëert zowel lichamelijke trauma’s als psychische. Die trauma’s weerspiegelen zich niet bij iedereen op dezelfde manier, het is afhankelijk van iemands karakter en de wijze waarop de omgeving hem of haar opvangt. Duidelijk is wel dat het hele leven getekend wordt door de terreur van de langdurige onderdrukking, sommige effecten zijn onmiddellijk te zien, andere symptomen zijn pas veel later zichtbaar. Ik geloof niet zo erg in statistieken, maar ik weet één ding uit ervaring: een bezetting laat diepe sporen in je achter. Wanneer die zich tonen, en hoe die zich tonen, dat weet niemand, ook jijzelf niet. Sommigen weten zich van de ergste effecten te bevrijden, anderen niet, sommigen worden er sterker van als mens, anderen worden erdoor vernietigd. Op onze scholen is het percentage van kinderen met leerproblemen bijzonder hoog. Uit onderzoek blijkt dat de abnormaliteit van een onderdrukking de oorzaak hiervan is. Bijna alles hier heeft te maken met de langdurige Israëlische interventie in ons dagelijks leven. Sociale wetenschappers die onderzoek verrichten, zijn regelmatig verbaasd over de uiteenlopende reacties. Er zijn kinderen die vol goede moed de Muur met graffiti bespuiten, terwijl anderen de deur niet uitdurven, er zijn veel kinderen die achtervolgd worden door nachtmerries, maar er zijn ook kinderen die op tanks springen, die met stokken en stenen op de tanks afgaan. Hoe dan ook: al deze reacties zijn niet normaal. En zelfs degenen met de beste cijfers op school blijken door de bezetting te zijn gevormd, maar dan op een manier die hem of haar juist motiveert meer te bereiken. Wat er echter binnen in hem of haar gebeurt, weten zelfs de wetenschappers niet precies. Daar moet nog veel meer onderzoek naar worden gedaan. Vandaar ook dat ik huiverig sta tegenover statistieken zodra het over trauma’s gaat. Een trauma kan de één stimuleren en de ander te gronde richten. Zodra de bezetting eindigt, zullen we werkelijk onze trauma’s onder ogen moeten zien. Het probleem is dat wij Palestijnen er niet over praten. Ikzelf bijvoorbeeld heb verschillende keren in de gevangenis gezeten, maar heb zelfs nooit met mijn vrouw over mijn ervaringen gesproken. Niet omdat ik dit niet wil, maar ik kan het niet. Ben ik nu een normaal mens? Ik weet het niet, ik heb soms mijn twijfels. Ik geloof dat ik diep in me iets verberg, waarover ik zou moeten praten of schrijven. Met andere woorden: het is bijzonder moeilijk om te bepalen wat precies de gevolgen zijn van langdurig onrecht en geweld. Ik kan u wel zeggen dat iedereen erdoor beïnvloed is, zelfs de meest talentvolle en levendige kinderen, die een rijk sociaal leven leiden en die aan volksdansen meedoen en in zangkoren zitten, zijn door het geweld gevormd, allen ondervinden aan den lijve de dagelijkse terreur van de bezetting. De voortdurende vernedering dwingt ons óf te gehoorzamen óf te rebelleren. Wanneer men zich verzet, zijn er twee alternatieven: je gedraagt je als een beest omdat de Israëli’s je als een beest behandelen, of je wordt politiek actief. Mannen voelen die onderdrukking meer dan vrouwen en dat komt omdat de samenleving mannen een andere rol heeft gegeven. De vernedering komt bij hen harder aan. Bovendien zijn vrouwen, ook in onze samenleving, sterker dan mannen. Ze zijn opener en directer, geven ongezouten kritiek, mannen potten meer op. Vrouwen kunnen hun angst onder ogen zien en schamen zich niet om over hun angst en zorgen te praten of om hun zwakheden te tonen, om te huilen als daar reden voor is. Dit in tegenstelling tot mannen, die hun gevoelens onderdrukken, ze moeten immers mannelijk lijken. De effecten van de bezetting komen bij hen harder aan dan bij vrouwen. Soms doen buitenstaanders onderzoek naar huiselijk geweld hier, maar zelden leggen ze verband tussen het huiselijk geweld en de bezetting. Men gaat ervan uit dat de Palestijnen tot een tribale, patriarchale maatschappij behoren waarbij het gebruikelijk is dat mannen hun vrouwen slaan. Maar ze zien dit gedrag niet in de context van een langdurig en zwaar onderdrukte samenleving waarbij huiselijk geweld tevens een reactie is van een man die publiekelijk door bewapende soldaten is vernederd en eenmaal thuis op zijn beurt vrouw en kinderen vernedert.’ Meer van dit interview kun je in mijn boek De oneindige oorlog lezen dat volgende maand bij uitgevrij Atlas verschijnt.

En nu komen we op het punt dat voor mij van belang is. Jij schrijft: ‘Slachtoffers zijn niet noodzakelijkerwijs nobele mensen, Stan.’ Dat klopt, maar waarom moeten ze dat van jou zijn, Carl? Waarom is dit voor jou relevant? Bestond het Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog uit ‘nobele mensen’? Nee natuurlijk, het verlangen nobel te zijn was niet het belangrijkste motief, het verzet bestond uit mensen die het onrecht niet langer meer lijdzaam konden accepteren, dan wel op zoek waren naar een avontuurtje, of zich wilden verrijken, enzovoorts. Talloze los van elkaar staande drijfveren speelden een rol. Zaten en zitten er gangsters onder het verzet? Ja, natuurlijk! Afgezien van allerlei mogelijk biologische, genetische oorzaken die een verzetstrijder vormen, zijn er vooral ook sociale oorzaken. Elke langdurige onderdrukking vervormt de mens. Sterker nog, het vervormt niet alleen de onderdrukte, maar ook de onderdrukker zelf. De in Martinique geboren Franse zwarte dichter en denker Aimee Cesaire vatte het zo samen:
'The colonizer, who in order to ease his conscience gets into the habit of seeing the other man as an animal, accustoms himself to treating him like an animal, and tends objectively to transform himself into an animal... They thought they were only slaughtering Indians, or Hindus, or South Sea Islanders, or Africans. They have in fact overthrown, one after another, the ramparts behind which European civilization could have developed freely.'

Mijn vraag is dan ook: waarom moeten slachtoffers ‘nobele mensen’ zijn van jou en ook van het met mij bevriend echtpaar? Er doet zich een psychologische merkwaardig proces voor: slachtoffers moeten in onze westerse cultuur altijd alleen maar slachtoffer zijn, een volledig onbevlekt slachtoffer, een 'nobel' slachtoffer. Ze moeten weerloos blijven, dus het eeuwige slachtoffer. Slachtoffers mogen zeker niet in verzet komen, autonoom optreden, want dan ontdekt de buitenstaander dat ook zij ‘geen lieverdjes zijn’, en dus geen ‘nobele mensen’. Uit jouw reacties op mij blijkt dat het onbesmet zijn van een slachtoffer voor jou een belangrijk criterium is. Waarom? Waarom is dat voor jou relevant? Is voor jou het feit relevant dat het Nederlandse verzet niet bestond uit allemaal ‘nobele mensen’? Nee, natuurlijk. Waarom is dat criterium dan ineens bij de Palestijnen voor jou wel een belangrijk criterium?

Natuurlijk hebben Hamas en sommige andere Palestijnse organisaties terreurdaden gepleegd, niemand ontkent dat Carl, maar dat doet Israel ook, en dat bevestig je met een zin als deze: ‘ik weet dat Israel de Conventie van Genéve doorgaans aan zijn laars lapt.’ De vraag is alleen waarom je het Palestijnse verzet langs een morele meetlat legt en de joods-Israelische strijdkrachten niet? Je zult nooit, maar dan ook nooit in jouw krant spreken van Israelische terreur. Waarom niet? Vanwaar toch dat onderscheid? Wat is daar journalistiek relevant aan? Waarom is het onderwerp ineens niet langer meer de langdurige bezetting door Israel, en de belegering en al die andere schendingen van het internationaal recht, maar is het onderwerp voor jou de morele kwaliteiten van Hamas en daarmee van het gehele Palestijnse volk? Het enige resultaat van je werkwijze is dat de lezer denkt, ja alles goed en wel, maar ‘ook Hamas zijn geen lieverdjes,’ terwijl de hele context van het geweld achter de horizon is verdwenen, onzichtbaar is gemaakt en de lezer het idee krijgt dat het geweld voortkomt uit Hamas-raketten. Dit is bewust verwarring zaaien, met als gevolg dat het lijkt alsof de Palestijnen de agressors zijn. Het volgende schreef de joods-Israelische hoogleraar Benjamin Beit-Hallahmi over deze taktiek: ‘Het lijden van de joden door de eeuwen heen, en speciaal tijdens de Holocaust, is gebruikt om het ontzeggen van Palestijnse rechten te rationaliseren en te rechtvaardigen. Dit is zo doeltreffend gebeurd dat de Palestijnen beschouwd worden als de agressors in het Israëlisch-Palestijnse conflict, dat gezien wordt als een simpele voortzetting van de eeuwenlange joodse vervolging.’ En degenen die een doorslaggevende rol spelen in het verspreiden van deze propaganda zijn de journalisten, de mensen zoals jij, Carl, die Israelische oorlogsmisdaden verkoopt als ‘beheerst en effectief’. Er druipt bloed aan je pen. Jij kunt dit alles consequentieloos doen, het zijn anderen, met name vrouwen, kinderen, bejaarden die de rekening betalen voor jouw propaganda.

De Israelische Terreur 677

'Israel bombs U.N. Gaza headquarters with white phosphorus
David Edwards and Diane SweetRaw StoryJanuary 15, 2009
CNN’s John Roberts talked with John Ging who is the director of United Nations Relief and Works Agency (UNRWA) in Gaza. Ging believes that Israeli shells that recently struck the U.N. complex contained white phosphorus. “It looks and smells like phosphorus and it’s burning like phosphorus. That’s all I can say. That’s why I’m calling it phosphorus,” said Ging.


The complex under fire is the U.N. central distribution facility in Gaza. “We’re trying to deal with our whole transport compound. It’s on fire and now have some danger spreading into the warehouse, where all of the food and thousands of tons of food and medicine. This is a hub of the whole operation, the whole United Nations operation in Gaza, this is the hub, where it all comes to, gets distributed from,” he said.
Three people have been reported as injured in the attack.
The Associated Press also reports that a hospital, several high-rises, and media building was hit by Israeli shelling and wounded several journalists.
A building housing the Associated Press offices was hit by bullets, with no reports of injuries at that location.
This video is from CNN’s American Morning, broadcast Jan. 15, 2009.'

De Israelische Terreur 676

Israel admits: "No Hamas rockets were fired during ceasefire"

The Israeli Spokesman (Australian born!) Merk Regev, accepts that Hamas did NOT violate the Ceasefire UNTIL AFTER Israel attacked the Gaza Strip on the 4th November! This proves that it was ISRAEL that broke the ceasefire!
Zie: http://www.youtube.com/watch?v=zfFMZ7Y-s_c

vrijdag 16 januari 2009

Carl Stellweg van het AD 11


'Beheerst en effectief' volgens AD-journalist Carl Stellweg.

Carl, beste collega, je schreef aan mij dat de Israelische strijdkrachten 'maar 6 à 7 procent van het vluchtelingenkamp van Jenin, waar de Palestijnse strijders zich tussen de bevolking hadden verscholen' hadden verwoest. Volgens Amnesty en Human Rights Watch was hier sprake geweest van Israelische oorlogsmisdaden. Er was voldoende bewijsmateriaal aanwezig voor de Britse minister van Buitenlandse Zaken om het volgende te verklaren: 'Such is the scale of the evidence that there is a strong case for Israel to answer.' Overbodig te zeggen dat dankzij het Westen Israel zich nooit heeft moeten verantwoorden voor deze oorlogsmisdaden. Integendeel, 'de Joodse staat' werd beloond met een Associatieverdrag met Europa en met nog meer Amerikaanse wapens. Jij schreef ook aan mij: ‘Ik mag niet onvermeld laten dat Human Rights Watch heeft geconstateerd dat Israel oorlogsmisdaden heeft begaan, maw de Coventie van Genève heeft geschonden, door burgers aan dodelijk gevaar bloot te stellen, burgers te doden zonder gerechtvaardigde aanleiding, gedurende drie dagen geen medische hulp toe te laten en huizen te verwoesten, wat ook een oorlogsmisdaad is. Ik twijfel hier niet aan, ik weet dat Israel de Conventie van Genéve doorgaans aan zijn laars lapt.’

Welnu, ook jij beseft dus aan de hand van feiten dat de Palestijnen al meer dan een halve eeuw vogelvrij zijn verklaard, dat Israel alles kan doen zonder daarvan ooit westerse consequenties te ondervinden. Integendeel, ze worden beloond voor de terreur tegen de Palestijnse bevolking. Wat moet je nu doen als volk, wanneer je vogelvrij bent verklaard, wanneer je met de rug tegen de muur staat, wanneer je in een getto wordt opgesloten en vervolgens van alle kanten bestookt wordt door strijdkrachten die op drie na de machtigste ter wereld zijn? Je etnisch laten zuiveren, zoals in 1948 en 1967 gebeurde en nu weer op een sluipende manier gebeurt door het leven van de Palestijnen zo'n grote hel te maken dat ze vanzelf wel vertrekken, zoals Israelische politici in het openbaar bepleiten? Gezien de westerse houding en gezien het internationaal recht bezitten wij niet het recht niet om de Palestijnen te veroordelen omdat ze terugvechten. Het Westen toont aan dat het internationaal recht niet telt, zodra het Israel betreft, en dat dan de ware macht allen uit de loop van een geweer komt. Die les hebben we de Palestijnse bevolking geleerd. Als sommige Palestijnen terreur plegen, kunnen wij dan die wanhoopsdaden veroordelen, gezien het feit dat wij de Israelische oorlogsmisdaden en de al vier decennia durende dagelijkse terreur van een bezetting en belegering tolereren en zelfs mogelijk maken? Waarom zouden de Palestijnse milities van jou niet mogen terugvechten? En 'verscholen'? Waar moeten ze zich volgens jou dan verzetten tegen de tanks en gevechtshelicopters en al dat andere materieel van de op drie na machtigste strijdkrachten ter wereld? In het open veld? Beste Carl, je bent alle verhoudingen kwijt geraakt.

Jijzelf rechtvaardigde de Israelische oorlogsmisdaden door in feite te stellen dat de Palestijnse bevolking terugvocht in Jenin, zoals het nu in Gaza terugvecht. Overigens accepteert het internationaal recht jouw rechtvaardiging niet, want anders zou bijvoorbeeld het nazi-bombardement op Rotterdam alsnog gerechtvaardigd zijn geweest. Ik probeer een beetje wegwijs te worden in die chaos van meningen die je verspreidt, vandaar deze zoektocht.

Nu dan de werkelijkheid zoals beschreven door mensen die een onderzoek instelden naar Jenin en met veel getuigen spraken. Ik citeer uit de studie Searching Jenin. Eyewitness Accounts of the Israeli Invasion: ''For their part, Jenin residents saw the shebab (het gewapend verzet) as protectors whose small arms fire in response to tanks, bulldozers, and armoured personnel carriers prevented greater losses. Their judgement is based on memory of Israeli massacres – sometimes against utterly passive Palestinian civilians – going back to the 1940s.''

Doorgaans verdwijnt in de westerse commerciele massamedia de context van het geweld in de bezette gebieden en Israel. Het conflict begon niet met Hamas-raketten maar met de etnische zuivering die startte in 1947 en waarover Benny Morris, de meest vooraanstaande joods-Israelische historicus, heeft verklaard:

'The revised book is a double-edged sword. It is based on many documents that were not available to me when I wrote the original book, most of them from the Israel Defense Forces Archives. What the new material shows is that there were far more Israeli acts of massacre than I had previously thought. To my surprise, there were also many cases of rape. In the months of April-May 1948, units of the Haganah [the pre-state defense force that was the precursor of the IDF] were given operational orders that stated explicitly that they were to uproot the villagers, expel them and destroy the villages themselves.'

En:

'From April 1948, Ben-Gurion is projecting a message of transfer. There is no explicit order of his in writing, there is no orderly comprehensive policy, but there is an atmosphere of [population] transfer. The transfer idea is in the air. The entire leadership understands that this is the idea. The officer corps understands what is required of them. Under Ben-Gurion, a consensus of transfer is created...Ben-Gurion was a transferist. He understood that there could be no Jewish state with a large and hostile Arab minority in its midst. There would be no such state. It would not be able to exist.'

'Transfer' is, zoals je wel begrepen zult hebben, een eufemisme voor etnische zuivering. Met andere woorden: Israel heeft volgens zijn meest vooraanstaande historicus en trouwens ook alle zogeten 'nieuwe historici', de Palestijnse burgers massaal verdreven waardoor ze in vluchtelingenkampen in onder andere Gaza terechtkwamen. Deze mensen die verdreven zijn, hetgeen een oorlogsmisdaad is, zoals je weet, hebben nooit enige compensatie van 'de Joodse staat' gekregen en mochten ook niet terugkeren, hetgeen niet alleen in strijd is met het internationaal recht, maar ook met de talloze resoluties van de VN. Deze situatie duurt al 60 jaar. Hier kun je lezen wat Benny Morris nog meer heeft gezegd: http://www.haaretz.com/hasen/pages/ShArt.jhtml?itemNo=380986&contrassID=2

Ik ga verder met het citeren uit Searching Jenin: ‘A fairly recent example was the massacre in the Sabra and Shatila refugee camps in Beirut in September 1982. In the two enclaves, Lebanese Phanlangists butchered approximately 2,200 civilians in less than three days as the Israeli army watched from their guard towers and checkpoints at the perimeters of the camps. The Phalangists were subordinate to Ariel Sharon, who at the time was the Israeli Defense Minister.' Dezelfde Sharon dus over wie in oktober 1953 de toenmalige Israëlische premier Moshe Sharett in zijn dagboek met walging schreef. Premier Sharett sprak zijn afschuw uit over de bloedbaden die Ariel Sharons elitetroepen aanrichtten onder de weerloze Palestijnse bevolking. Bij een aanval van een eenheid paratroepers, onder commando van Sharon, werden volgens de historicus Bar-Zohar, biograaf van Ben-Goerion, ‘zeventig lijken onder het puin aangetroffen, onder wie tientallen vrouwen en kinderen.’ Op 31 maart 1955 schreef Sharett in zijn dagboek: ‘We rechtvaardigen het systeem van vergelding op grond van pragmatische overwegingen… We hebben de mentale en morele remmen op dit instinct vernietigd en hebben het mogelijk gemaakt om wraak als morele waarde aan te moedigen. Deze opvatting wordt gedeeld door grote delen van de bevolking in het algemeen en massa’s jongeren in het bijzonder, maar zij is geconcretiseerd en heeft de waarde van een heilig principe bereikt in Sharon’s bataljon, dat het vergeldingsinstrument van de staat is geworden.’ Dat is de werkelijkheid waarmee de Palestijnse bevolking al meer dan een halve eeuw geconfronteerd wordt.

Citaat uit Searching Jenin: ‘Jenin residents were familiar with Sharon’s brutal tactics. Their interpretation of past experience told them that it was safer to resist. “What did the world expect us to do? Should we have just laid down peacefully and been crushed under the treads of Israeli tanks? Should we have let the fire engulf our children and should we have scolded them if they screamed?” asked a resident of Jenin.’

Een terechte vraag gezien dit feit: 'On May 31, the Israel newspaper Yedioth Ahronoth published an interview with Israeli army D-9 bulldozer operator, Moshe Nissim, nicknamed "Kurdi Bear." Here is some of what Kurdi Bear had to say: "Many people were inside [the] houses we started to demolish. They would come out of the houses we were working on... I am sure people died inside these houses, but it was difficult to see, there was lots of dust everywhere, and we worked a lot at night. I found joy with every house that came down, because I knew they didn't mind dying, but they cared for their homes. If you knocked down a house, you bury 40 or 50 people for generations. If I am sorry for anything, it is for not tearing the whole camp down.'

Met dit soort terreur wordt de Palestijnse bevolking al sinds 1947 geconfronteerd. Nog voor er ook maar 1 soldaat van de Arabische wereld de Palestijnen in 1948 te hulp schoot, was volgens de joods-Israelische historicus Ilan Pappe al meer dan de helft van de Palestijnse bevolking door zionistische terreur verdreven, zoals je in zijn in het Nederlands vertaalde boek De Etnische Zuivering van Palestina kunt lezen.

Begrijp je nu hoe moeilijk het is met propagandisten als jij te discussieren? Het kost een geinformeerd mens een smak tijd om alleen al zo'n bijzinnetje als deze te weerleggen: 'waar de Palestijnse strijders zich tussen de bevolking hadden vescholen.' Jouw berichtgeving is een mengelmoes van aannames, beweringen, emoties, suggesties, halve waarheden, en valse informatie en probeer daar maar eens tegen in te gaan. Dat kost me dagen.

De strijd voltrekt zich nu in Gaza-stad, waar het Israelische leger niet durft binnen te trekken zonder eerst alles te hebben plat gebombardeerd. Met als gevolg veel burgerdoden, veel oorlogsmisdaden. Moeten de Palestijnen nu hun wapens neerleggen om te worden verpletterd door tanks en raketten van gevechtshelicopters? Of gaat het Westen nu consequenties trekken uit de langdurige Israelische schendingen van het internationaal recht en de VN-resoluties? Gezien de macht van de pro-Israel lobby denk ik dat dit laatste niet gaat gebeuren. Tot het straks te laat is mogen de zionisten doorgaan met moorden en het stelen van Palestijns land. En zolang journalisten als jij Carl niet duidelijk maken aan hun publiek hoe de kaarten werkelijk geschud zijn, komen ze daar nog mee weg ook.

Boycot Israel 13

'It's Time for US to Cut Israel Off
by Bruce Robbins

My two children went to the United Nations school in New York. Maybe that's why the news of the 40 people killed at the United Nations school in Gaza hit me so hard. I'm as blasé as the next person about pictures of children's bodies lined up on the ground. We've probably all thought, "Those could be my kids." This time the idea was a little more vivid than usual.
The crowd that gathered outside New York's City Hall on Jan. 7 included a lot of Jews like me.
We were there to protest Mayor Michael Bloomberg's enthusiastic support for what the Israeli army is doing in Gaza. For years now, many American Jews have been begging the U.S. government not to use us as an excuse for sending Israel the helicopters and the F-16s.
It was cold and rainy, and we all had better places to be. But it was unbearable to think we were represented by people like President Bush and Mayor Bloomberg, who lay all the blame on "terrorists." "New Yorkers know what terrorism is all about," Bloomberg said from near the Gaza border. "If we were threatened in New York, we would do everything in our power to protect our citizens." What is 9/11 doing here? Considering the inequality of arms and the inequality in the number of victims, a better analogy for Gaza and Israel would be David and Goliath.
In international law, and as a matter of human decency, the Israeli government has a responsibility to protect not just its own citizens, but also the Palestinians in Gaza. Though the Israeli army left in 2005, it has never stopped controlling everything that goes into or out of Gaza. It has stopped fuel and medicine from going in, thereby creating what is called a "humanitarian crisis."
One also hears Gaza described as "hell on Earth." I grew up with that phrase. In the 1950s it was applied to the concentration camps.
I know, Holocaust analogies are supposed to be taboo. But when a whole population is fenced in and deprived of food, water and electricity, when anything that moves risks being shot, and when you can also get blown up without moving at all, like the people seeking shelter at the United Nations school, it's natural enough that there will be analogies drawn to the camps.
There were signs at the protest on Jan. 7 that used the word "genocide."
It's probably not the right word. The Israelis are not trying to kill every single Palestinian. They are merely trying to crush Hamas and humiliate the Palestinians, accepting the deaths of some hundreds of civilians as collateral damage along the way. That's bad enough. And the numbers are going up every day.
Who's to blame? Hamas fired the rockets at civilians, and that's wrong. But Israel kept Gaza in a state of siege, and that's wrong too. Then they retaliated against the Gazans for democratically electing Hamas. There is no end to the blame game. What's clear and final is that according to the Anti-Genocide Convention of 1948, a civilian population can never be punished collectively, as Israel is now punishing the Gazans, for the actions of militants in their midst.'

De Israelische Terreur 675

In Nederland zwijgt men als het graf, maar in de grotemensenwereld laten intellectuelen hun stem horen:

'Growing outrage at the killings in Gaza
The Guardian, Friday 16 January 2009

The massacres in Gaza are the latest phase of a war that Israel has been waging against the people of Palestine for more than 60 years. The goal of this war has never changed: to use overwhelming military power to eradicate the Palestinians as a political force, one capable of resisting Israel's ongoing appropriation of their land and resources. Israel's war against the Palestinians has turned Gaza and the West Bank into a pair of gigantic political prisons. There is nothing symmetrical about this war in terms of principles, tactics or consequences. Israel is responsible for launching and intensifying it, and for ending the most recent lull in hostilities.

Israel must lose. It is not enough to call for another ceasefire, or more humanitarian assistance. It is not enough to urge the renewal of dialogue and to acknowledge the concerns and suffering of both sides. If we believe in the principle of democratic self-determination, if we affirm the right to resist military aggression and colonial occupation, then we are obliged to take sides... against Israel, and with the people of Gaza and the West Bank.

We must do what we can to stop Israel from winning its war. Israel must accept that its security depends on justice and peaceful coexistence with its neighbours, and not upon the criminal use of force.

We believe Israel should immediately and unconditionally end its assault on Gaza, end the occupation of the West Bank, and abandon all claims to possess or control territory beyond its 1967 borders. We call on the British government and the British people to take all feasible steps to oblige Israel to comply with these demands, starting with a programme of boycott, divestment and sanctions.

Professor Gilbert Achcar, Development Studies, SOASArshin Adib-Moghaddam, Politics and International Studies, SOASDr. Nadje Al-Ali, Gender Studies, SOASProfessor Eric Alliez, Philosophy, Middlesex UniversityDr. Jens Andermann, Latin American Studies, BirkbeckDr. Jorella Andrews, Visual Cultures, GoldsmithsProfessor Keith Ansell-Pearson, Philosophy, University of WarwickJohn Appleby, writerDr. Claudia Aradau, Politics, Open UniversityDr. Walter Armbrust, Politics, University of OxfordDr. Andrew Asibong, French, BirkbeckProfessor Derek Attridge, English, University of YorkBurjor Avari, lecturer in Multicultural Studies, Manchester Metropolitan UniversityDr. Zulkuf Aydin, International Development, University of LeedsDr. Claude Baesens, Mathematics, University of WarwickDr. Jennifer Bajorek, Cultural Studies, GoldsmithsProfessor Mona Baker, Centre for Translation Studies, University of ManchesterJon Baldwin, lecturer in Communications, London Metropolitan UniversityProfessor Etienne Balibar, Birkbeck Institute for the HumanitiesDr. Trevor Bark, Criminology, WEA NewcastleDr. Susan Batchelor, Sociology, Glasgow UniversityDr. David Bell, Tavistock Clinic and British Psychoanalytic SocietyDr. Anna Bernard, English, University of YorkProfessor Henry Bernstein, Development Studies, SOASAnindya Bhattacharyya, writer and journalistDr. Ian Biddle, Music, Newcastle UniversitySana Bilgrami, filmmaker and lecturer, Napier University, EdinburghProfessor Jon Bird, School of Arts & Education, Middlesex UniversityNicholas Blincoe, writerDr. Jelke Boesten, Development Studies, University of LeedsDr. Julia Borossa, Psychoanalysis, Middlesex UniversityDr. Mark Bould, Film Studies, UWEDr. Mehdi Boussebaa, Said Business School, University of OxfordProfessor Wissam Boustany, Trinity College of Music, LondonProfessor Bill Bowring, Law, BirkbeckDr. Alia Brahimi, Politics, University of OxfordProfessor Haim Bresheeth, Media Studies, University of East LondonProfessor John D Brewer, Sociology, AberdeenVictoria Brittain, writer and journalistProfessor Celia Britton, French, UCLProfessor20Charles Brook, Paediatric Endocrinology, UCLDr. Muriel Brown, writerProfessor Ian Buchanan, Critical and Cultural Theory, University of CardiffProfessor Ray Bush, African Studies and Development Politics, University of LeedsProfessor Alex Callinicos, European Studies, KCLDr. Conor Carville, Irish Studies, St. Mary's University CollegeProfessor Noel Castree, Geography, University of ManchesterMatthew Caygill, lecturer in History and Politics, Leeds Metropolitan UniversityDr. Rinella Cere, Arts, Design, Communication and Media, Sheffield Hallam UniversityDr. John Chalcraft, Government, LSEDr. Claire Chambers, English Literature, Leeds Metropolitan UniversityDr. Sue Chaplin, Cultural Studies, Leeds Metropolitan University.Dr. Sharad Chari, Geography, LSEDr. Lorenzo Chiesa, Critical Theory, University of KentDr. Andrew Chitty, Philosophy, University of SussexProfessor Emilios Christodoulidis, Law, GlasgowProfessor Sue Clegg, Education, Leeds Metropolitan UniversityProfessor Claire Colebrook, English Literature, Edinburgh UniversityDr. John Collins, Philosophy, UEAProfessor Guy Cook, Education and Language Studies, The Open UniversityProfessor Diana Coole, Politics and Sociology, BirkbeckProfessor Annie E. Coombes, History of Art, BirkbeckCharlie Cooper, lecturer in Social Policy, University of HullJulia Copus, poetProfessor Andrea Cornwall, Institute of Development Studies, SussexDr. Don Crewe, Criminology, Roehampton UniversityProfessor Simon Critchley, Philosophy, University of EssexDr. Stephanie Cronin, Social Sciences, University of NorthamptonEleanor Crook, sculptor & lecturer, University of the Arts LondonLaura Cull, artist and researcher, Drama, University of ExeterDr. Sonia Cunico, Modern Languages, University of LeicesterDr. David Cunningham, English, University of WestminsterCatherine Czerkawska, writer and historianDr. Sarah Dadswell, Drama, University of ExeterDr. Gareth Dale, Politics and History, Brunel UniversityDr. Gary Daniels, Public Policy and Management, Keele UniversityNeil Davidson, Senior Research Fellow, Geography and Sociology, University of StrathclydeDr. Graham Dawson, Cultural History, University of BrightonChristophe Declercq, lecturer in Translation, Imperial College LondonDr. Helen May Dennis, English and Comparative Literary Studies, University of WarwickDr. Caitlin DeSilvey, Geography, University of ExeterDr. Mark Devenney, Humanities, University of BrightonDr. Pat Devine, Social Science, University of ManchesterD r. Jorge Díaz-Cintas, Translation, Imperial College LondonProfessor James Dickins, Arabic, University of SalfordKay Dickinson, Media and Communications, Goldsmiths CollegeJenny Diski, writerDr. Bill Dixon, Sociology & Criminology, Keele UniversityNoel Douglas, lecturer and graphic designer, University of BedfordshireProfessor Sionaidh Douglas-Scott, Law, University of OxfordProfessor Allison Drew, Department of Politics, University of YorkDr. Judit Druks, Psychology & Language Science, UCLProfessor Mick Dunford, Geography, University of SussexDr. Sam Durrant, English, Leeds UniversityDr. Graham Dyer, Economics, SOASProfessor Abbas Edalat, Computer Science, Imperial CollegeProfessor Rasheed El-Enany, Arab and Islamic Studies, University of ExeterGregory Elliott, writer and translatorDr. Richard Elliott, Music, Newcastle UniversityProfessor Hoda Elsadda, Arabic Studies, University of ManchesterBernardine Evaristo, writerDr. Howard Feather, Sociology, London Metrolitan UniversityProfessor Patrick ffrench, French, King's College LondonDr. Clare Finburgh, Theatre Studies, University of EssexProfessor Jean Fisher, Fine Art, Middlesex UniversityDominic Fox, writerDr. Jennifer Fraser, Spanish, Birkbec kProfessor Murray Fraser, Architecture, University of WestminsterDr. Des Freedman, Media and Communications, GoldsmithsMaureen Freely, writer and journalist, English, University of WarwickDr. Diane Frost, Sociology, University of LiverpoolDr. Geetanjali Gangoli, School for Policy Studies, University of BristolJuliet Gardiner, writerDr. James Garvey, philosopherProfessor Conor Gearty, Centre for the Study of Human Rights, LSEDr. Julie Gervais, Government, LSE.Dr. Jeremy Gilbert, Cultural Studies, University of East LondonDr. Aisha Gill, Criminologist, Roehampton University, UKProfessor Paul Gilroy, Sociology, London School of EconomicsCharles Glass, writerDr. Andrew Goffey, Media, MiddlesexProfessor Barry Goldson, Sociology and Social Policy, University of LiverpoolProfessor Philip Goodchild, Theology and Religious Studies, University of NottinghamDr. Paul Goodey, lecturer and oboistProfessor Ian Gough, Social Policy, University of BathDr. David Graeber, Anthropology, GoldsmithsDr. James Graham, Media Culture and Communication, Middlesex UniversityProfessor Penny Green, Law, Kings College LondonDr. Simon Gieve, Education, University of LeicesterDr. Steve Hall, Sociology and Criminology, Northumb riaProfessor Peter Hallward, Philosophy, Middlesex UniversityKeith Hammond, lecturer in Education, University of GlasgowDr. Sameh F. Hanna, Translation Studies, University of SalfordNicky Harman, lecturer in Translation, Imperial College LondonM John Harrison, writerDr. Rumy Hasan, Science & Technology Policy Research, University of SussexOwen Hatherley, journalist and academicDr. Jane Haynes, writer & dialogic psychotherapistDr. Jonathan Hensher, French Studies, University of ManchesterDr. Barry Heselwood, Linguistics & Phonetics, University of LeedsTom Hickey, Tutor in Philosophy, Politics and Aesthetics, University of BrightonDr. Jane Hiddleston, Modern Languages, University of OxfordDr. Nicki Hitchcott, French and Francophone Studies, University of NottinghamProfessor Eric Hobsbawm, President, BirkbeckDr. Jane Holgate, Working Lives Research Institute, London Metropolitan UniversityProfessor Derek Holt, Mathematics, University of WarwickProfessor Ted Honderich, Philosophy, UCLProfessor David Howell, Politics, University of YorkProfessor Richard Hudson, Linguistics, UCLProfessor John Hutnyk, Centre for Cultural Studies, GoldsmithsDr. Colin Imber, Turkish, University of ManchesterProfessor Lyn Innes (emeri tus), English, University of KentProfessor Yosefa Loshitzky, Film, Media and Cultural Studies, University of East LondonDr. Lars Iyer, Philosophy, Newcastle UniversityDr. Ian James, French, University of CambridgeDr. Daniel Katz, English and Comparative Literary Studies, University of WarwickDr. Mark Kelly, Philosophy, Middlesex UniversityJoanna Gilmore, lecturer in the School of Law, University of ManchesterSusan Kelly, lecturer in Fine Art, GoldsmithsDr. Christian Kerslake, Philosophy, Middlesex UniversityDr. Alexander King, Anthropology, University of AberdeenDavid Kinloch, poetDr. Dianne Kirby, History and International Affairs, University of UlsterDr. Graeme Kirkpatrick, Sociology, University of ManchesterDr. Laleh Khalili, Politics and International Studies, SOASDr. Stathis Kouvelakis, European Studies, KCLProfessor Basil Kouvaritakis, Engineering Science, University of OxfordDr. John Kraniauskas, Spanish, BirkbeckDr. Cecile Laborde, Political Science, UCLProfessor Ernesto Laclau, Government, EssexDave Laing, writer and journalistDr. Juan Antonio Lalaguna, Humanities, Imperial College LondonProfessor William Large, Philosophy, University College Plymouth, St Mark and St JohnNicholas Lawrence, lecturer in Eng lish & Comparative Literary Studies, University of WarwickProfessor Andrew Leak, French, UCLDr. Barbara Lebrun, French, University of ManchesterDr. Keekok Lee, Philosophy, University of ManchesterProfessor Esther Leslie, English and Humanities, BirkbeckDr. Jo Littler, Media and Cultural Studies, Middlesex UniversityTim Llewellyn, journalist and writerDr. Caroline Lloyd, Social Sciences, Cardiff UniversityDr. Jill Lovecy, Politics, University of ManchesterSimon Lynn, lecturer in Social Work, UELDavid Mabb, artist and Reader in Art, GoldsmithsDr. Stephen Maddison, Cultural Studies, University of East LondonDr. Kevin Magill, Arts and Humanities, University of WolverhamptonMichael Mahadeo, lecturer in Health and Social Sciences, University of UlsterDr. Suhail Malik, Art, GoldsmithsDr. Johanna Malt, French, KCLDr. Matteo Mandarini, Business and Management, QMULProfessor Susan Marks, Law, KCLDr. Lee Marsden, International Relations, University of East AngliaProfessor Lauro Martines, historianDr. Luciana Martins, Spanish, Birkbeck CollegeDr. Nur Masalha, Religion and Politics, St Mary's University CollegeDr. Dina Matar, Centre for Media and Film Studies, SOASDr. Graeme Macdonald, Engli sh, University of WarwickProfessor (emeritus) Moshé Machover, Philosophy, KCLDr. Maeve McCusker, French Studies, Queen's University BelfastDr. James McDougall, History, SOASDr. Sonia McKay, Working Lives Research Institute, London Metropolitan UniversityDr. Susan McManus, Politics, Queen's University BelfastDr. Saladin Meckled-Garcia, Human Rights Studies, UCLProfessor Susan Melrose, Performing Arts, Middlesex UniversityDr. Farah Mendlesohn, Media and Creative Writing, Middlesex UniversityDr. Mahmood Messkoub, Business, University of LeedsDr. China Miéville, writer and academicDr. Anna-Louise Milne, French, University of London Institute in ParisDr. Surya Monro, Politics, University of SheffieldJohn Moore, lecturer in Sociology & Criminology, University of the West of EnglandProfessor Bart Moore-Gilbert, English and Comparative Literature, GoldsmithsDr Farhang Morady, Globalisation and Development, University of WestminsterDr. Stephen Morton, English, Southampton UniversityDr. Pablo Mukherjee, English and Comparative Literature, University of WarwickProfessor John Mullarkey, Philosophy, University of DundeeProfessor John Muncie, Criminology, The Open UniversityProfessor Martha Mundy, Anthropology, LSEDr. Alex Murray, English, U niversity of ExeterDr. Karma Nabulsi, Politics, University of OxfordAli Nasralla, Senior Fellow (retired) at Manchester University Business SchoolProfessor Mica Nava, Cultural Studies, University of East LondonMarga Navarrete, Lecturer in Spanish and Translation, Imperial CollegeDr. Nick Nesbitt, French, AberdeenDr. Michael Niblett, Translation and Comparative Cultural Studies, University of WarwickProfessor Christopher Norris, Philosophy, University of CardiffJulia O'Faolain, writerMichael Oliva, composer and lecturer, Royal College of MusicWendy Olsen, Development Studies, University of ManchesterProfessor Peter Osborne, Philosophy, Middlesex UniversityDr. George Paizis, French, UCLProfessor Ilan Pappé, History, University of ExeterProfessor Benita Parry, English and Comparative Literature, University of WarwickDr. Diana Paton, History, Newcastle UniversityDr. Ian Patterson, Queens' College, CambridgeLara Pawson, writer and journalistDr. Maeve Pearson, English, University of ExeterCarmen Perea-Gohar, lecturer in Spanish, Imperial CollegeDr. Luis Perez-Gonzalez, Translation Studies, University of ManchesterDr. Andrea Phillips, Art, GoldsmithsDr. Nina Power, Philoso phy, Roehampton UniversityDr. Jane Poyner, English, University of ExeterProfessor Scott Poynting, Sociology, Manchester Metropolitan UniversityDr. Nicola Pratt, Political, Social & International Studies, UEAProfessor Al Rainnie, Centre for Labour Market Studies, University of LeicesterDr. Kamran Rastegar, Arabic and Persian Literatures, University of EdinburghProfessor Jane Rendell, Architecture, UCLProfessor Dee Reynolds, French, University of ManchesterDr. Chris Roberts, School of Community Based Medicine, University of ManchesterDr. Mark Robson, English Studies, University of NottinghamProfessor William Roff, Islamic & Middle Eastern Studies, University of EdinburghProfessor Bill Rolston, Sociology, University of UlsterCaroline Rooney, English and Postcolonial Studies, KentProfessor Hilary Rose, Social Policy, University of BradfordMichael Rosen, writerDr. Elaheh Rostami-Povey, Development Studies, SOASProfessor William Rowe, Spanish and English, BirkbeckDr. Juliet Rufford, Theatre Studies, University of ReadingProfessor Jonathan Rutherford, Cultural Studies, Middlesex UniversityProfessor Alfredo Saad Filho, Development Studies, SOASDr. Gabriela Saldanha, English Language, University of BirminghamDr. Shahira Samy, Politics, Universi ty of OxfordDr. Stella Sandford, Philosophy, Middlesex UniversityProfessor Sanjay Seth, Politics, GoldsmithsCarole Satyamurti, writerProfessor Yezid Sayigh, War Studies, KCLProfessor Phil Scraton, Law and Criminology, Queen's University BelfastProfessor Richard Seaford, Classics and Ancient History, University of ExeterAmanda Sebestyen, writer and asylum campaignerProfessor David Seddon, Development Studies, University of East AngliaRichard Seymour, writer and activistDr. Subir Sinha, Development Studies, SOASDr. Debra Benita Shaw, Social Sciences, Media & Cultural Studies, University of East LondonProfessor Avi Shlaim, International Relations, St Antony's College, University of OxfordMark Shuttleworth, lecturer in Translation, Imperial College LondonProfessor David Slater, Geography, Loughborough UniversityDr. Andrew Smith, Sociology, Anthropology and Applied Social Science, University of GlasgowDr. Graham Smith, Law, University of ManchesterProfessor Neil Smith (emeritus), Linguistics, UCLOlivia Smith, Centre for Editing Lives and Letters, Queen Mary, University of LondonDr. Anthony Soares, Portuguese, Queen's University BelfastAhdaf Soueif, writer and journalistProfessor William Spence, Physics, QMULDr. Robert20Spencer, Postcolonial Literatures, University of ManchesterProfessor Paul Stewart, Human Resource Management, University of StrathclydeDr. Alison Stone, Philosophy, LancasterColin Stoneman, writerProfessor Paul Sutton, Caribbean Studies, London Metropolitan UniversityProfessor Helen Taylor, English, University of ExeterProfessor Phil Taylor, Business, University of StrathclydeDr. Jennifer Terry, English Studies, University of DurhamDr. Nicholas Thoburn, Sociology, University of ManchesterAdriana Tortoriello, translatorDr. Alberto Toscano, Sociology, GoldsmithsProfessor Martin Upchurch, Business, Middlesex UniversityDr. Anastasia Valassopoulos, English and American Studies, University of ManchesterDr. Rashmi Varma, English and Comparative Literary Studies, University of WarwickDr. Ritu Vij, International Relations, University of AberdeenProfessor Dennis Walder, Ferguson Centre for African and Asian Studies, Open UniversityDr. Geoffrey Wall, English, University of YorkSean Wallis, Survey of English Usage, UCLDr. Vron Ware, Social Sciences, The Open UniversityDr. Eyal Weizman, Centre for Research Architecture, GoldsmithsProfessor Lynn Welchman, Law, SOASDr. Jutta Weldes, Politics, University of BristolTony White, writerGeoff Whittam, Reader in Entrepreneurship, University of the West of ScotlandDr. David Whyte, Sociology, University of LiverpoolDr. Paula Wilcox, Criminology, University of BrightonDr. Caroline Williams, Politics, QMULProfessor Eddie Williams, Linguistics, Bangor UniversityProfessor James Williams, Philosophy, University of DundeeDr. Carla Willig Psychology, City UniversityDr. Jon E. Wilson, History, KCLDr. Nicole Wolf, Visual Cultures, GoldsmithsDr. Jim Wolfreys, French and European Politics, KCLProfessor Andy Wood, History, University of East AngliaProfessor Geof Wood, International Development, University of BathRobin Yassin-Kassab, novelistProfessor Nira Yuval-Davis, Gender & Ethnic Studies, University of East LondonDr. Shamoon Zamir, American Studies, KCLProfessor Slavoj Zizek, Birkbeck Institute for the HumanitiesDr. Paquita de Zulueta, Medicine, Imperial College'

De Israelische Terreur 674

'Farmers claim UK, Jordan boycotting Israeli fruit
Fruit growers disappointed by canceled orders from abroad, leaving produce to rot in warehousesYair HasonYNet 01.16.09Fruit growers in Israel have reported delays and reductions in orders from abroad since the military operation in Gaza was launched, due to various boycottsagainst Israeli produce. Farmers say much of their produce is being held in warehouses due to canceledorders, and fear a sharp decrease in fruit exports to countries such as Jordan, Britain, and the Scandinavian countries.
"We export persimmons, and because of the fighting a number of countries and distributors are canceling orders," Giora Almagor, of the southern town of Bitzaron, told Ynet. He said some of the produce had already been shipped while some was awaiting shipment in warehouses.

Almagor said a large number of cancellations came from Jordan.
"The produce stays packed in warehouses, and this is causing us massivelosses," he said.
"The longer the fruit waits in storage after sorting, the more its quality decreases. We also have to pay for cooling the merchandise that should have already left, and the cost in considerable," he added.Ilan Eshel, director of the Organization of Fruit Growers in Israel, said Scandinavian countries have also been canceling orders.
"It's mostly Sweden, Norway, and Denmark," he said. "In Scandinavia the tendency is general, and it may come to include all of the chains." Eshel says the boycott did not exist before the Gaza offensive was launched.
"It's getting worse, and more voices can be heard calling to boycott Israeli merchandise," he said. "Until the operation began we had excellent business, though the economic recession in Europe was causing a slight fall in the market."
He added that winter was an especially difficult season to be unable to export fruit, because the avocado, persimmon, and citrus markets are at their height.'

Het Nederlands Antisemitisme 2

Antisemitisme
De Telegraaf bericht:

'Kamer wil aanpak anti-islamisme en antisemitisme... de SGP die de regering alleen opriep op te treden tegen antisemitisme. Dat werd door alle partijen omarmd. De SGP vindt dat er geen reden is om nu op te roepen op te treden tegen anti-islamisme of andere vormen van discriminatie. Daar is nu geen sprake van, zei SGP-Kamerlid Cees van der Staaij.' Zie: http://www.telegraaf.nl/binnenland/3010345/__Kamer__aanpak_anti-islamisme__.html?p=3,1

Geen sprake van 'anti-islamisme of andere vormen van discriminatie', volgens Gods rentmeester op aarde, de christelijke volksvertegenwoordiger Cees van der Staaij. Dat is opmerkelijk. Ik geef slechts 1 voorbeeld. 13 januari j.l. verscheen dit bericht op de website van de krant Spits:

'Behandel Hamas net als Japan 'Israël moet tegen Hamas blijven vechten, zoals de Verenigde Staten dat in de Tweede Wereldoorlog deden tegen Japan. Dat heeft leider Avigdor Lieberman van de uiterst rechtse Israëlische partij Yisrael Beitenu gezegd, meldt de Israëlische krant Jerusalem Post."Israël zal niet veilig zijn, zolang Hamas aan de macht is", aldus Lieberman in een toespraak op een universiteit. Hij zei dat Israël er voor moet zorgen dat Hamas niet meer wil vechten. Japan gaf zich op 15 augustus 1945 over, nadat de Verenigde Staten twee atoombommen hadden gegooid op Hiroshima en Nagasaki. Door de bommen kwamen meer dan 200.000 mensen om het leven.'
Lees verder: http://www.spitsnieuws.nl/archives/gaza/2009/01/behandel_hamas_net_als_japan.html
Dit nu zijn enkele publieke reacties daarop:
'Ze moeten ieder geval doorgaan vooral doorgaan nu af maken en voorgoed

''Beetje slecht voorbeeld van die Lieberman, maar ik snap wat ie bedoelt."

"Hij heeft natuurlijk gelijk."

"Jeb en dan vervolgens 2 kernbommen erop. Mijnes inzien net effectief genoeg. Dan wel 2 klappers van heedendaagsche maatstaven, en niet van die klappertjes uit '45. Met een beetje mazzel staat de wind goed en lossen een hele hoop problemen in zuidwest azie zichzelf ook nog eens op."

"Het IDF is afdoende geëquipeerd om de Gaza strook plat te krijgen zonder een atoombom."

"Nee niet nuken dan verneuk je een mooi stukje land.Beter gewoon doorgaan wat we nu aan het doen zijn, uitkammen van boven tot onder links tot rechts, iedere radicaal wegplukken en de bak in."

"NUKE'EM!"

"hij weet in iedergeval wel wat hij wilt. wel zonde van het landschap dan daar........"

"gaat uw gang daaro, zolang ik er geen last van heb.""Dit duurt ff iets langer wat israel doet, maar werkt ook.Iedere dag een paar duizend palestijnen laten sterven 500 dagen werk.Gemiddelde aanwas erbij reken we 10 dagen extra. Moet te doen zijn met een ruime marge binnen 525 dagen en dan is er geen palestijn meer over in de gazastrook. Dat zal helaas de enige oplossing zijn want geen van beiden partijen houd ooit op. Alleen die teringmoslims vechten het over de hele wereld uit en daarom ben ik vanaf nu voor de israeliers. Het is niet anders, maar de rest van de wereld hoeft niet de lul te zijn van hun eewigdurende vete met Israel."

"Zoals het nu gaat is het goed ,kost alleen wat meer tijd.Geduld is een schone zaak."

"12 waterstof bommen, zouden genoeg moeten zijn."

"toevoeging, in het engels zeggen ze het mooi; can't rape the willing.""Waarom nou gelijk een atoombom? Een wolkje Sarin doet ook wonderen."

"Dat is natuurlijk onzin. Bewaar die atoombom maar voor Iran. En aan al die 'democratische moslims' ( contradictio in terminis )"

"Zelden lees ik dat er mensen beroofd zijn door joden, dus als ik zou moeten kiezen, dan maar de palestijnen naar de filistijnen."

"Vacuum bomb or MOAB should do the trick."

"daisy cutter is genoeg op die postzegel die gaza heet."

"hoe zat het nu met de neutronenbom, bleef dan niet het landschap gespaard en alle theedoeken naar Allah?"

"en paar daisy cutters zal ook wel effectief zijn zonder straling"

"de gazastrook is maar zo'n 350km2 groot, dus als ze er nou 1400 raketten op gooien die ieder 250m2 kunnen wegvagen, kunnen ze binnen een week flink stoken dat hele zooitje incl. bebouwing van deze planeet vegen."

"Zwemles is veel eenvoudiger uit te voeren dan een mini nuke met de nodige fallout en het verlies van kostbare landbouwgrond voor vele jaren.ze kunnen maar 2 kanten op als ze eenmaal in het water geschoven zijn, zwemmen naar egypte of zinken naar de bodem."

"Je moet ook niet aan Nuken denken. Die huisjes daar staan allemaal zo verdomd dicht op elkaar dat een aantal flinke napalm bombardementen al voor een leuk kampvuurtje kunnen zorgen."

"Heel die gazastrook uitroeien en een heeeeeele grote macdonalds erop met flink wat varkensvlees in de verkoop!!!"
Zie: http://www.spitsnieuws.nl/archives/gaza/2009/01/behandel_hamas_net_als_japan.html

Was dit over de Joden in Israel geschreven dan was dit verboden geweest. Nu het tegen Arabieren gericht is, is het toegestaan door de overgrote meerderheid van de volksvertegenwoordigers in Den Haag. Een vorm van racisme en zelfs antisemitisme, stel ik bij deze vast. Antisemitisme tegen Arabieren. Dat een christen-fundamentalist van de SGP deze opvattingen huldigt, is nog begrijpelijk. We hebben hier te maken met een extremistische vorm van christendom, even erg als de wahhabitische interpretatie van de Koran. Ik heb over onder andere dit onderwerp gesproken met John J. Mearsheimer en Stephen M. Walt, auteurs van de Israël-lobby, een baanbrekende analyse van de invloed en werkwijze van de machtige Amerikaanse Israëllobby. Mearsheimer is hoogleraar Politieke Wetenschappen aan de Universiteit van Chicago, wiens artikelen in onder andere The New York Times en The Atlantic Monthly verschenen. Walt is hoogleraar Internationale Betrekkingen aan de prestigieuze Harvard Universiteit. Over de fundamentalistische christenen onder de pro-Israellobby zei Walt:

'Het is belangrijk te weten dat de christen-zionisten een uitzonderlijke positie innemen in de christelijke wereld. Ze zijn zeer afwijkend van de grootste groep, bestaande uit katholieken, protestanten, episcopalen, presbyterianen, methodisten, lutheranen enzovoorts, die gematigd of, sommige, zelfs uiterst kritisch zijn op Israël, vooral op grond van de mensenrechtenschendingen. Ze zien dat wat met de Palestijnen gebeurt, volstrekt in strijd is met de christelijke grondbeginselen. Daarentegen steunen de christen-zionisten Israël blind omdat ze geloven in een variant van wat dispensationalisme wordt genoemd, een leer die zich in het begin van de 19e eeuw in Engeland ontwikkelde. Die leer is gebaseerd op een bepaalde interpretatie van de Bijbel. Ze lezen er een serie profetieën in die aangeven wanneer Christus terugkomt om alle ware christelijke gelovigen met zich mee te nemen naar de hemel. Bepaalde voortekenen geven aan wanneer de ware gelovige klaar moet staan omdat het moment suprême is aangebroken. Een van die tekenen is, zo geloven ze, de terugkeer van de joden, het uitverkoren volk, naar het heilige land. De stichting van de staat Israël werd gezien als een teken dat de grote afrekening op handen is. Ook de verovering van Oost-Jeruzalem in 1967 was voor hen een aanwijzing. Om de profetieën te laten uitkomen, is het van doorslaggevend belang dat Israël heel Palestina in handen krijgt. De christen-zionisten zien het beleid van de zionistische regeringen om een Groot-Israël te scheppen als een sleutelgebeurtenis voor het onvermijdelijke armageddon aan het einde der tijden, zoals dat beschreven staat in de Apocalyps van Johannes, waarbij overigens ook alle niet tot het christendom bekeerde joden in het vagevuur zullen belanden. Deze christenen zijn op Bijbelse gronden fanatieke voorstanders van het geweld. De Israëlische uitvoerders van de harde lijn, die de terugkeer van Jezus Christus natuurlijk kletskoek vinden, zien de christen-zionisten wel als buitengewoon bruikbare tactische bondgenoten, omdat ze via hen extra steun in de Verenigde Staten krijgen.'

Met andere woorden: voor het Kamerlid Van der Staay spelen de joden slechts een bijrol in het christelijk toneelstuk. Ook zij zullen vernietigd worden door de christelijke luchtgod als ze blijven weigeren het ware geloof te omarmen. Maar eerst moeten 'de joden' allemaal terug naar Israel voordat de terreur van de christelijke luchtgod tegen de mensheid werkelijkheid kan worden. En de hele Kamer volgt deze krankzinnigheid. Inderdaad, het antisemitisme is een kitsch-onderwerp geworden, in handen van cynici. De rekening daarvoor wordt binnen afzienbare tijd gepresenteerd. Een groot deel van de Nederlandse politiek en de journalistiek zal alles doen, werkelijk alles, om maar niet de consequenties te hoeven trekken uit de Israelische terreur.

Het Nederlands Antisemitisme

Antisemitisme?

De Telegraaf bericht:

Kamer wil aanpak anti-islamisme en antisemitisme
11 uren geleden
Klein Verzet
DEN HAAG - De Tweede Kamer wil dat de regering vervolging instelt tegen antisemitische en anti-islamitische uitlatingen, nu de gemoederen over het conflict in het Midden-Oosten weer oplaaien.' Zie: http://www.telegraaf.nl/binnenland/3010345/__Kamer__aanpak_anti-islamisme__.html?p=3,1

Helaas dreigt nu het antisemitisme een kitsch-onderwerp te worden, gebruikt door politici en de pro-Israellobby om de aandacht te verleggen van de Israelische oorlogsmisdaden. In plaats van dat de politici zich met de oorzaken van het antisemitisme bezighouden, houden ze zich met de vorm bezig. De 'Joodse staat' mag van hen doorgaan met het vermoorden van Palestijnse burgers met als rechtvaardiging dat ze het terrorisme aan het bestrijden zijn. Israel mag ook doorgaan met het stelen van steeds meer Palestijns land en met het weigeren om de advisory opinion van het Internationaal Gerechtshof in Den Haag te respecteren, die Israel in 2004 opdracht gaf de Apartheids Muur af te breken, de slachtoffers te compenseren, en om de Joodse nederzettingen op Palestijns land te ontruimen. Ondanks het feit dat Nederland een VN-resolutie heeft ondertekend waarin is vastgelegd dat alle aangesloten landen alles in het werk zullen stellen om Israel te dwingen het internationaal recht te respecteren, heeft mede de Nederlandse regering ervoor gezorgd dat Israel vorig jaar een nog betere status bij de EU kreeg, waardoor het land nog meer economische en politieke steun van Europa krijgt. Europa is de grootste handelspartner van Israel geworden. Europa, met Nederland voorop, steunt op die manier de Israelische schendingen van het internationaal recht, de oorlogsmisdaden, en de mensenrechtenschendingen.

Waar men zich nu in Den Haag druk om maakt is het al dan niet vermeende 'antisemitisme'. Een emotioneel zwaar beladen onderwerp, want op de achtergrond doemen de gaskamers van de vernietigingskampen op. Gebruik het begrip antisemitisme en elke fatsoenlijke discussie is onmogelijk geworden. Het is chantagemiddel geworden in handen van cynische politici en de pro-Israellobby. Waarom dit een kitsch-onderwerp dreigt te worden, zal ik proberen uit te leggen aan de hand van uitspraken van een aantal betrokkenen.

Oktober 1981 verklaarde Nahum Goldman, van 1955 tot 1968 president van de World Zionist Organisation, het volgende: 'We zullen moeten begrijpen dat het joodse lijden tijdens de Holocaust niet langer meer als verdediging zal dienen, en we zullen zeker moeten nalaten de Holocaust als argument te gebruiken om gelijk wat we ook mogen doen te rechtvaardigen. De holocaust gebruiken als een excuus voor het bombarderen… is een soort "ontheiliging", een banalisering van de onschendbare tragedie van de Holocaust, die niet misbruikt moet worden om een politiek twijfelachtig en moreel onverdedigbaar beleid te rechtvaardigen.' Zie: http://home.planet.nl/~houck006/israel.html

En dit zei de joods-Israelische hoogleraar Benjamin Beit-Hallahmi me vorig jaar:

'Het enige dat de joden doorgaans doen is over het antisemitisme te beginnen of over de Holocaust. Zonder al te cynisch te zijn kan men zelfs spreken over een Holocaustindustrie. Maar het gruwelijke lot van zes miljoen joden kan natuurlijk geen rechtvaardiging zijn voor de onderdrukking en verdrijving van de Palestijnen. Het gebruiken van de Holocaust is dan ook geen rechtvaardiging en zelfs niet een verdediging, maar een vaak succesvolle poging om elke rationele discussie te beëindigen. Het perverse is dat de slachtoffers van de Holocaust de staat Israël nooit gemachtigd hebben om voor hen te spreken, en ook niet degenen die wisten te overleven en van wie de meesten niet naar Israël zijn uitgeweken hebben Israël het mandaat gegeven. Wat we zien is dat de schuld voor de erfzonden van de christelijke wereld zijn afgewenteld op de Palestijnen. Niet de Europeanen moesten de prijs betalen voor tweeduizend jaar joodse vervolging, maar de bewoners van Palestina. Zij werden het slachtoffer van de kolossale wraakgevoelens, terwijl zij de joden niet in getto’s hadden gestopt of gedwongen hadden een gele ster te dragen of naar de gaskamers hadden gedeporteerd. De Palestijnen hadden maar één fout: ze waren zwak en weerloos tegen de militaire overmacht, en dus waren zij de perfecte slachtoffers van de diep gewortelde rancune over het eeuwenlange onrecht de joden aangedaan in de christelijke wereld. De Palestijnen werden de vertegenwoordigers van de hele niet-joodse wereld, die door hun zwakte gestraft konden worden voor 2000 jaar antisemitisme. Maar dit gevoel kan, hoe verklaarbaar ook, geen leidraad zijn voor politiek handelen. De moderne wereld accepteert dat niet en met dit feit wordt het zionisme in toenemende mate geconfronteerd. Op dit moment zien we hoe het zionisme steeds immoreler wordt en steeds minder te rechtvaardigen. Alle rechtvaardigingen voor het zionistische verleden en de zionistische praktijk zijn op excuses gaan lijken, die een beschamende werkelijkheid moeten verhullen.’

Het volgende schreef ik in 2004: 'Onlangs verklaarde Ed van Thijn in het Amsterdams Stadsblad over de toenemende polarisatie: ''Dit is de prijs die je betaalt voor een welbewuste verharding; het is een doodlopende weg. Die bewuste verharding tegen de islam moet stoppen. Er zijn mensen die in die context afgelopen jaren alle remmen hebben losgegooid – Theo van Gogh was daar een van. Met alle gevolgen van dien: een verruwing van de samenleving die we niet zouden moeten willen. Het gaat niet om de vrijheid van meningsuiting, het gaat om de beschaafde omgang daarmee... als je elkaar… op hoge toon de maat gaat nemen, en van hele bevolkingsgroepen roept dat ze achterlijk zijn, dan gaat dat gisten, dan voelen mensen zich in de hoek gezet. Sommige groepen gaan zich afwenden… Het is een historisch macabere vergelijking dat we op 9 november de Kristallnacht uit 1938 zouden herdenken toen er op diezelfde dag een islamitische basisschool in de brand ging.'' Dat de Holocaust een exclusief Westers fenomeen is, beseft de moslim gemeenschap in Nederland maar al te goed. Dit soort historische kennis bezit ze wel degelijk en is ondermeer de reden van een aanzienlijke dosis scepsis over de westerse aanspraak op superioriteit. Maar dat inzicht moet nog doordringen tot een groot deel van de autochtonen.' Zie: http://home.planet.nl/~houck006/autisme1.html

Nu het begrip antisemitisme. Semieten zijn geen ras, zoals de antisemieten denken, maar een taalgroep. Daar valt het Hebreeuws, maar ook het Arabisch onder. Afgaande op de uitspraken in de Nederlandse commerciele massamedia kan men niet anders constateren dan dat het Nederlands antisemitisme zich niet langer op de joden richt, maar op de Arabieren, in dit geval de Palestijnen. Het feit dat de volksvertegenwoordiging zich hier niet mee bezig houdt, terwijl het claimt iets tegen het antisemitisme te willen doen, toont alleen maar haarscherp aan dat dit een kitsch-onderwerp is geworden, een politiek instrument om niets te hoeven doen aan de terreur die Israel tegen een burgerbevolking onderneemt en die volgens het Rode Kruis 'een humanitaire crisis' heeft veroorzaakt.

Kitsch. De auteur Milan Kundera wees ons erop:

'Je kunt je de toekomst wel voorstellen zonder de klassenstrijd of zonder de psychoanalyse, maar niet zonder de onweerstaanbare opkomst van pasklare ideeen die, ingevoerd in computers, gepropageerd door de massamedia, het gevaar met zich meebrengen binnenkort een macht te worden die elk oorspronkelijk en individueel denken verplettert en zo de werkelijke essentie van de Europese cultuur van onze tijd verstikt.’ Kundera waarschuwde ervoor dat we zo de wereld van de kitsch binnentreden. ‘Het woord kitsch verwijst naar de houding van degene die tot elke prijs zoveel mogelijk mensen wil behagen. Om te behagen dien je je te conformeren aan wat iedereen wenst te horen, in dienst te staan van de pasklare ideeen, in de taal van de schoonheid en de emotie. Hij beweegt ons tot tranen van zelfvertedering over de banaliteiten die wij denken en voelen… Op grond van de dwingende noodzaak te behagen en zo de aandacht van het grootst mogelijke publiek te trekken, is de esthetiek van de massamedia onvermijdelijk die van de kitsch en naarmate de massamedia ons gehele leven meer omsluiten en infiltreren, wordt de kitsch onze dagelijkse esthetiek en moraal.’

Kijk om u heen en zie hoe het antisemitisme tegen de Arabieren steeds explicieter wordt en hoe politici, academici en de commerciele massamedia daar gebruik van maken. Het is niet alleen Wilders.

Carl Stellweg van het AD 10

Jenin, vluchtelingenkamp. Volgens AD-journalist Carl Stellweg is dit het resultaat van 'beheerst en effectief' werk van de Israelische strijdkrachten.

Carl Stellweg, beste collega,
Je schrijft me nu weer dit: 'Even over die 6 à 10 procent. Als je de vergelijking met Tel Aviv, Amsterdam of Rotterdam wilt doortrekken, moet je wel schrijven een DEEL van Tel Aviv, Rotterdam of Amsterdam, want het is niet 6 à 7 procent van Jenin dat is verwoest, maar 6 à 7 procent van het vluchtelingenkamp van Jenin...'

Ik vrees dat je verwarring nu totaal is. Eerst '6 tot 10 procent' en de volgende zin '6 tot 7 procent'. Om je geheugen op te frissen. Jij schreef eerst dit aan mij: ‘De oppervlakte van het door Israel verwoeste deel van het kamp wordt door GlobalSecurity.org geschat op 160 bij 250 vierkante meter, ofwel 6 tot 10 procent van het kamp.’ Ik herhaal:of te wel 6 a 10 procent van het kamp.’ Van het kamp dus!

In een reactie daarop schreef ik: 'Duidelijk is tevens dat volgens jou een verwoesting van de bebouwde kom ter grootte van ‘6 tot 10 procent’ het resultaat is van ‘beheerst en effectief’ militair geweld. Met andere woorden: als de nazi’s ''6 tot 10 procent'' van Rotterdam hadden verwoest, was dit - in jouw ogen - ''beheerst en effectief'' geweld geweest. Zoals je weet was de nazi-terreur ''de reactie… op het verzet van Nederlandse troepen… waardoor de Duitse opmars werd vertraagd.'' Welnu, jouw opvatting wordt niet gesteund door het Tribunaal van Neurenberg, de Geneefse Conventies en de opvattingen van de beschaafde wereld zoals verwoordt in VN-resoluties.'

Ik begrijp nu dat jij een onderscheid maakt tussen Palestijnse bewoners van een vluchtelingenkamp, waarvan volgens jouw gegevens ‘6 tot 10 procent’ door de niet door jou betwijfelde Israelische oorlogsmisdaden is verwoest, en een joods-Israelische stad als Tel Aviv en een Nederlandse stad als Rotterdam of Amsterdam. Mijn vraag is simpel: op welke criteria berust dat onderscheid?

En de volgende vraag is deze, je schrijft in je reactie op mijn analyse: ‘Ik mag niet onvermeld laten dat Human Rights Watch heeft geconstateerd dat Israel oorlogsmisdaden heeft begaan, maw de Coventie van Genève heeft geschonden, door burgers aan dodelijk gevaar bloot te stellen, burgers te doden zonder gerechtvaardigde aanleiding, gedurende drie dagen geen medische hulp toe te laten en huizen te verwoesten, wat ook een oorlogsmisdaad is. Ik twijfel hier niet aan, ik weet dat Israel de Conventie van Genéve doorgaans aan zijn laars lapt.’
Kortom, je wist dus dat Israel in Jenin oorlogsmisdaden had gepleegd en toch schreef je in het AD dat de Israelische strijdkrachten, ik citeer, 'in Jenin beheerst en effectief te werk' gingen.

Waarom verspreid je deze valse informatie? En waarom op dit moment? In afwachting van je antwoord,

collegiale groet,

Stan van Houcke

De Holocaust Is Geen Rechtvaardiging meer Voor Joodse Nazi's

Eitan Bronstein, bezig de geschiedenis van straten, wijken en steden terug te geven aan Palestijnen en daarmee aan de Joden in Israël. . Zev...