maandag 9 november 2009

Willem van Genugten en de Mensenrechten 2

De NRC:

Verhagen handelt Gaza-rapport goed af

Ook minister Verhagen wil straffeloosheid tegengaan, vergist u zich niet. De kunst is dat zo te doen dat vrede wordt bespoedigd, zegt Willem van Genugten.

Dries van Agt en het Midden-Oosten vormen een bekende combinatie, waarbij de oud-premier niet nalaat op drie trommels tegelijk te slaan: de rechten van de Palestijnen, de naleving van het internationale recht en de opstelling van CDA-minister Verhagen. In ‘Ook Nederland moet Israël veroordelen’ (Opiniepagina, 3 november) leidt dit tot een betoog waarin de verontwaardiging het wint van de ratio.

„Laten we wel wezen”, aldus Van Agt, „het VN-debat gaat dan in formele zin over het rapport-Goldstone, in wezen gaat het over de ruim 1.400 mensen die in december en januari zijn gedood, voor 99 procent Palestijnen”, alsmede over „de kernboodschap van de commissie-Goldstone: dat er een einde moet komen aan de straffeloosheid om oorlogsmisdaden te begaan”.

Daar zit wat in. Vervolgens echter lijkt Van Agt te zeggen dat het rapport alle feiten al panklaar opdient voor het Internationaal Strafhof en dat de internationale gemeenschap geen knip voor haar neus waard is als ze niet stante pede in actie komt.

Aldus hoogleraar Willem van Genugten, groot geworden in het mensenrechtencircuit. Willem, wat is dat nu? Dat toontje. Wat is relevant aan deze kwalificatie? 'Dries van Agt en het Midden-Oosten vormen een bekende combinatie...' De enige relevantie die ik kan bedenken is dat jij Van Agt onmiddellijk wilt afschilderen als een querulant omdat serieuze argumenten je ontbreken, zoals uit je hele opiniestuk blijkt. Je gaat uit van verkeerde veronderstellingen. Maar daarover later. En dan dit: ''de kernboodschap van de commissie-Goldstone: dat er een einde moet komen aan de straffeloosheid om oorlogsmisdaden te begaan”. Daar zit wat in.' Beste Willem, ben je de draad kwijt nu het om Israel gaat? Weet je wel wat je schrijft? Je stelt dit: Er 'zit wat in' om te stellen 'dat er een einde moet komen aan de straffeloosheid om oorlogsmisdaden te begaan'. Er 'zit wat in'? Willem, vertel mij als journalist waarom je zo zuinigjes, met zoveel terughoudendheid, stelt dat de Israelische oorlogsmisdaden moeten worden gestopt? Heb je soms een samenwerkingsverband met Israelische academici? Komen er geldstromen jouw kant op vanuit de zionistische staat? Zo nee, vanwaar dan die gereserveerde houding?

Sterker nog: waarom heb jij als hoogleraar en als voorzitter van de Commissie voor de Rechten van de Mens van de Adviesraad Internationale Vraagstukken, je zo muisstil opgesteld? Meer dan 300 Palestijnse kinderen zijn door het Israelische geweld gedood in Gaza in het begin van dit jaar? Vermoord. Waarom ben je al die tijd zo stil geweest? Tien maanden heb je gezwegen. Je hebt als hoogleraar die carriere maakte dankzij de mensenrechten wel enige verplichtingen. Bijna tien maanden gewacht en geen woord van jou hierover in een opiniestuk van jou. Wat maakte jou zo zwijgzaam? En dan ineens nu dit, je stelt dat voor Van Agt: 'de internationale gemeenschap geen knip voor haar neus waard is als ze niet stante pede in actie komt.' Stante pede? Willem kun je niet tellen? Nogmaals, het is inmiddels al tien maanden geleden dat de Israelische terreur tegen de Palestijnse burgerbevolking plaatsvond. Minister Verhagen, die onder andere jij behoort te adviseren, traineerde vanaf het begin een serieuze juridische vervolging van de Israelische oorlogsmisdadigers. Hij hield zelfs vol dat er geen sprake was van onevenredig geweld van Israel terwijl de toenmalige Israelische premier Olmert zelf publiekelijk verklaarde dat hij onevenredig geweld zou laten toepassen. In tegenstelling tot de mist die jij probeert op te trekken, doet in werkelijkheid minister Verhagen van alles om het Goldstone rapport -- nu het er eenmaal is -- alsnog te torpederen. Hij is zo pro-Israel dat zelfs op het ministerie van Buitenlandse Zaken betrokken ambtenaren niet begrijpen wat de man bezield. In afwachting van je antwoord eerst even de zaak op een rijtje.

Het gaat om vier mensen.

Madeleine Albright, ‘one of us’, zoals de Israelische pers onmiddellijk na haar aantreden schreef, en die de moord op een half miljoen Irakese kinderen desgevraagd ‘de prijs waard’ vond.

De Nederlandse diplomaat Peter van Walsum, die rond 2000 als voorzitter van de 'Iraq Sanctions Committee' de genocidale politiek die ertoe leidde dat meer dan een half miljoen Irakese kinderen onder de vijf jaar wegteerde, klakkeloos uitvoerde. Een Schreibtischmörder zouden de Duitsers hem noemen.

Jozias van Aartsen, voormalige minister van Buitenlandse Zaken die het genocidale beleid van de VS ten volle steunde en zelfs bevriend raakte met de pleitbezorgster ervan, mevrouw Madeleine Albright.

En last but not least professor Willem van Genugten die een mensenrechtencarriere maakte en die nu de pro-Israel politiek van de huidige minister van Buitenlandse Zaken publiekelijk verdedigt in een poging de Israelische oorlogsmisdaden niet te laten vervolgen.

Sonja schreef me naar aanleiding van het vorige artikel waarin ik enkele dwarsverbindingen beschreef, (ons kent ons, poldermodel, cooptatie): ‘Ongelofelijk. Het lijkt wel een soort cosa nostra.’

Het lijkt wel een soort cosa nostra omdat het domweg ook werkt ook als een soort Mafia-broederschap. Iedere deelnemer weet wat de al dan niet geschreven regels zijn, niemand zet zijn/ haar eigen positie op het spel omdat ze allen weten dat ze dan gemarginaliseerd worden en dat betekent weer dat de geldstromen ophouden. Dus speelt iedereen het spel mee, mensenrechten spelen daar alleen een rol in als het zo uitkomt, maar niet als het de macht politiek ongelegen is.

Willem van Genugten, zou jij ook zo muisstil zijn gebleven als het meer dan 300 joodse kinderen in Israel had betroffen, die vermoord waren door de Palestijnen? Stel jezelf die vraag eens.

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik dacht het niet,he

anzi

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...