Reactie van oud premier Dries van Agt op Willem van Genugten in de NRC:
Er is helemaal geen vredesproces
Gepubliceerd: 20 november 2009 11:24 | Gewijzigd: 20 november 2009 13:05
Door Dries van Agt
De minister van Buitenlandse Zaken heeft een adviesraad. Die raad heeft een commissie voor de Rechten van de Mens. De door de minister benoemde voorzitter van die commissie, Willem van Genugten, is “zijn” minister te hulp gesneld (NRC, 9 november) na de kritiek die ik en mijn co-auteurs enkele dagen voordien (NRC, 3 november) hadden uitgebracht op het njet-gedrag van de minister jegens het Goldstone-rapport over de oorlog in Gaza. In ons betoog, aldus Verhagen’s pleitbezorger, wint verontwaardiging het van de ratio. Wij zouden dus niet goed bij ons hoofd zijn.
Justice Richard Goldstone en zijn mede-onderzoekers hebben na grondig onderzoek geconcludeerd dat er sterke bewijzen zijn dat Israël ernstige schendingen heeft gepleegd van mensenrechten en van het internationale oorlogsrecht en dat ook Palestijnse milities zich aan het internationale recht hebben vergrepen. Goldstone en de zijnen bevelen de VN-Veiligheidsraad aan van Israël te eisen een geloofwaardig onderzoek hiernaar te entameren, onder toezicht van onafhankelijke deskundigen.
Mocht dat niet gebeuren, dan moet de Veiligheidsraad de zaak-Gaza verwijzen naar het Internationaal Strafhof. Ten aanzien van de Palestijnse autoriteiten beveelt Goldstone hetzelfde aan. Zo spreekt het rapport-Goldstone. Iets anders hebben wij niet beweerd. Niettemin stelt Van Genugten, blijkbaar pogend toch een haak te vinden om zijn pleidooi ten faveure van de werkwijze van de minister aan op te hangen, dat het “lijkt” alsof ik Goldstone voorbij draaf.
De Nederlandse regering is ook geporteerd voor onderzoek als door Goldstone c.s. noodzakelijk geacht, meldt onze hooggeleerde opponent. Maar waarom heeft Nederland dan binnen de VN tegen het rapport-Goldstone gestemd? Van Genugten voert hiervoor verscheidene redenen aan, juridische en politieke. Eén juridische bedenking is dat het rapport eerst in de VN-Mensenrechtenraad (Genève) besproken moet worden alvorens het hogerop in de VN (New York) aan de orde te stellen. Dat zou sporen met het Statuut van het Strafhof. Welnu, het Strafhof staat los van de VN en de Raad in Genève hééft over het rapport gesproken en bij overgrote meerderheid geconcludeerd dat doorverwijzing naar New York geboden is. Wat is daar verkeerd aan? Had de Raad in Genève langer over het rapport moeten discussiëren, breedvoeriger, diepgaander?
Een andere juridische bedenking is “dat het Hof pas in actie mag komen als staten onwillig of onbekwaam zijn om zelf strafvervolging in te stellen”. Het opwerpen van dit bezwaar is een slag in de lucht. De Israëlische regering heeft immers herhaaldelijk en met stemverheffing te kennen gegeven er niet over te piekeren eigen militairen voor de rechter te brengen. “Netanyahu vows never to let Israelis be tried for war crimes”, berichtte de Israëlische krant Haaretz al op 12 oktober. De premier sprak over een “distorted report written by this distorted committee”. De Israëlische VN-ambassadeur zei op 4 november in de Algemene Vergadering van de VN dat het rapport-Goldstone was verwekt in haat en totstandgebracht in zonde.
Voordien waren er al verscheidene andere rapporten verschenen die zware kritiek op het optreden van de Israëlische krijgsmacht bevatten: van een VN-commissie die onderzoek deed naar Israëlische aanvallen op VN-installaties, van de commissie-Dugard (voormalige VN-rapporteur over mensenrechten in bezet Palestijns gebied), van Amnesty International, van Breaking the Silence (vereniging van gewetensbezwaarde Israëlische ex-militairen). Al die rapporten zijn door de Israëlische regering terzijde geschoven. Die regering heeft vervolgens geweigerd enige medewerking te verlenen aan het onderzoek van de commissie-Goldstone. De onderzoekers van die commissie werden zelfs niet toegelaten, in Israël zelf noch in de bezette gebieden. Welaan, het is zonneklaar dat Israël onwillig is zelf tot strafvervolging over te gaan. Het door Van Genugten opgeworpen bezwaar tegen internationale berechting (na deugdelijk onderzoek zoals door Goldstone bepleit) is derhalve ongegrond.
Lees verder: http://www.nrc.nl/opinie/article2418728.ece/Er_is_helemaal_geen_vredesproces
1 opmerking:
Verbijsterd las ik bovenstaand schrijven. Hoe is het mogelijk dat een hoogleraar Internationaal Recht niet tot dezelfde bovenstaande conclusie kwam??????? Moeten anderen hem hierop wijzen??? Ik kan het dan ook niet anders zien dan dat Van Genugten en Verhagen dezelfde weg bewandelen als Israel, d.w.z. de zaak traineren en nog eens traineren. Derhalve heeft Van Genugten niets van doen met recht, laat staan met mensenrechten, maar bewandelt hij meer het pad voor rechtvaardiging van oorlogsmisdaden. "Verontwaardiging" lijkt mij toch een van de eerste drijfveren als je je met de rechten van de mens bezighoudt. Dit ontbreekt bij Van Genugten evenals de kennis en de toepassing van het Internationaal (oorlogs)Recht, sterker nog, hij laat de slachtoffers in de kou staan. De foute marge van Van Genugten.
anzi
Een reactie posten