woensdag 11 november 2009

Willem van Genugten en de Mensenrechten 13


Heikelina Verrijn Stuart and Marlise Simons

The Prosecutor and the Judge

Benjamin Ferencz and Antonio Cassese - Interviews and Writings

200 pages, 6 3/10 x 9 1/2

Paper $29.95

ISBN: 9789085550235 Pre-order now. Will publish April 2010
For sale only in the United States, its dependencies, the Philippines, and Canada
Diepte-interviews met Benjamin Ferencz en Atonio Cassese over oorlogsmisdaden, de menselijke wreedheid, de beperkingen van de internationale rechtbanken en meer.

De prestigieuze Praemium Erasmianum 2009 werd toegekend aan Benjamin Ferencz en Antonio Cassese, die de belichaming zijn van de geschiedenis van het internationaal strafrecht van Neurenberg tot Den Haag.
The
Prosecutor and the Judge is een ontmoeting met deze twee opmerkelijke mannen, in de vorm van diepte-interviews door Heikelina Verrijn Stuart en Marlise Simons. De interviews gaan over werk en ideeën, over de oorlogsmisdaden, de menselijke wreedheid, het eigenbelang van staten; over wroeging in de rechtszaal, teruggave en compensatie voor de slachtoffers en over de kracht en de beperkingen van de internationale rechtbanken.

Beide heren krijgen de Erasmusprijs van dit jaar uitgereikt. En Willem van Genugten, het staat er allemaal heel duidelijk. De 89-jarige Benjamin Ferencz stelt het zo in het hoofdstuk 'Removing the Lock from the Courthouse Door': 'The International Military Tribunal (IMT) at Neuremberg held that agression was "the supreme international crime" for which leading planners and perpetrators could be held accountable in an international court of law. The legal recognition in 1946 that war-making was not a national right but an international crime was the greatest achievement of the trial and the proudest accomplishment of Robert M. Jackson, the highly esteemd US Supreme Court judge who served as Chief Prosecutor for the United States.'

Dit staat in een boek dat morgen verschijnt ter gelegenheid van het feit dat de twee oude juristen in Nederland zijn om hun prijs te accepteren. 'Crimes of Agression'. De Israelische invallen in dat deel van Palestina dat aan de Palestijnen was gegeven 1948, Egypte 1956, Libanon 1982, zijn schoolvoorbeelden van Agressie Oorlogen. En tijdens de gewelddadige inval in Gaza waarbij tenminste 300 Palestijnse kinderen werden vermoord als gevolg van 'disproportioneel geweld' zoals de Israelische generaals het zelf noemden, was één grote oorlogsmisdaad. Ook die moet juridisch vervolgd worden. Niet in verre toekomst, maar nu. Hoe? By 'Removing the Lock from the Courthouse Door' en niet door uitstel. De Israelische terreur duurt al decennia.
'war-making was not a national right but an international crime'

Geen opmerkingen: