vrijdag 10 juli 2009

De Nuance van de NRC 118


Nu is ook de NRC niet meer in staat de werkelijkheid te verdoezelen. Door de houding van de Obama-regering moet de slijpsteen voor de geest vertellen dat:

'Volgens de internationale gemeenschap maken de Israëlische nederzettingen een Palestijnse staat onmogelijk'

Let wel, niet volgens de NRC (dat nog niet), maar volgens de Internationale gemeenschap, waarvan de NRC kennelijk geen deel uitmaakt, maken 'de Israëlische nederzettingen een Palestijnse staat onmogelijk.' Nu pas mogen de NRC-lezers dit weten. Opmerkelijk niet? Na al die jaren zwijgen.

De NRC bericht verder:

'Weer een nieuwe buitenpost erbij in bezet gebied

De Amerikaanse regering eist dat Israël de bouw in bezet gebied stillegt. Jeruzalem wil niet, en overal rijden bulldozers af en aan. ‘In het noorden is nog ruimte genoeg.’
Door onze correspondent
GUUS VALK
psagot, 10 juli.

Langs de provinciale weg die bergop naar de joodse nederzetting Psagot leidt, op de bezette Westelijke Jordaanoever, staat een opvallend houten gebouwtje. ‘Het huis van Obama’, is er in het Hebreeuws op gekalkt. De Israëlische vlag wappert op het dak. Een bord attendeert bezoekers op het avondgebed: half acht. Drie jongens van een jaar of zeventien komen naar buiten, wat slonzig gekleed, een gebreid keppeltje op het hoofd. „Dit is vanaf nu onze plek”, zegt Michael. „We hebben het recht om hier te wonen, we laten ons door niemand wegjagen. We beginnen met één huis, en bouwen zo verder.”

Michael, Oded en Jonathan komen uit nederzettingen uit de omgeving. Ze hebben T-shirts aan met de beeltenis van Meir Kahane, de vermoorde leider van de wegens racisme verboden Kach-beweging. In het zelfgebouwde huisje liggen matrassen en tassen met eten. Elektriciteit is al aangelegd. De vrienden roken een waterpijp en hangen de hele dag wat rond. „Het fort moet bewaakt worden.” Het Israëlische leger heeft het huis al twee keer gesloopt. „Maar we zijn steeds teruggekomen. Nu laten ze ons verder met rust.”

De vrienden hebben nog geen naam bedacht. Ze willen iets dat verwijst naar de Amerikaanse president Barack Obama, of naar Jonathan Pollard, die in de VS een levenslange celstraf uitzit wegens spionage voor Israël. Wat de naam ook wordt, weggaan doen de jongeren niet. „We stichten hier een nederzetting zodat Obama leert dat hij zich niet moet bemoeien met onze zaken.”

Zo is weer een nieuwe ‘buitenpost’ of ‘wilde nederzetting’ geboren op de Westelijke Jordaanoever. Eén dag rondrijden in het gebied leert: de bouw gaat onverminderd voort. Waar je ook komt, hijskranen en bulldozers rijden af en aan. Steden als Givat Ze’ev, Ma’ale Adumim, Ariel en Adam breiden snel uit. Ondanks de oproep van de Verenigde Staten tot bevriezing, ondanks de veroordeling door de Europese Unie, en ondanks de suggestie van de Israëlische minister Barak (Defensie) dat Israël de bouw tijdelijk zou bevriezen.

De bezwaren van de internationale gemeenschap tegen de Israëlische nederzettingenpolitiek groeien. Volgens de VS, de Europese Unie en Rusland ondermijnt de bouw in bezet gebied de stichting van een Palestijnse staat, en daarmee de kansen op vrede tussen Israël en de Palestijnen. De nederzettingen in Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever staan immers op Palestijnse gebied gebied dat in 1967 door Israël is veroverd.

Wat Israël betreft zijn de 120 nederzettingen legaal, maar de 100 ‘buitenposten’ niet. Voor de internationale gemeenschap zijn beide categorieën illegaal, zoals het Internationaal Gerechtshof in Den Haag in 2004 nog eens heeft onderstreept.

De Routekaart naar Vrede, het internationale vredesplan, eiste in 2003 behalve bevriezing van de bouw in nederzettingen ook de „onmiddellijke” ontmanteling van ‘buitenposten’, althans de posten die na 31 maart 2001 zijn opgericht. De toenmalige Israëlische premier Ariel Sharon zegde die ontmanteling meteen toe „omdat Israël een rechtsstaat is”. Nu, in 2009, heeft minister van Defensie Ehud Barak toegezegd „binnen weken of maanden” 23 van de ‘buitenposten’ te slopen.

Hoewel de Israëlische regering van premier Benjamin Netanyahu zegt te willen streven naar een Palestijnse staat, wil zij de bouw niet stoppen. Likud, Netanyahu’s partij, heeft een sterke aanhang in de kolonistenbeweging. Hetzelfde geldt voor de extreemrechtse partij Yisrael Beiteinu (Israël Ons Huis) van Avigdor Lieberman. Deze week ondertekende de helft van de Likud-fractie een brief aan Netanyahu, waarin de regering werd opgeroepen door te bouwen.

Bevriezing van de bouw in bezet gebied is onmogelijk, zei Netanyahu vorige maand in een toespraak aan de Bar Ilan Universiteit. Kolonisten hebben immers kinderen, en nederzettingen breiden door „natuurlijke groei” uit. Van ontmanteling van nederzettingenblokken kan volgens de Israëlische regering al helemaal geen sprake zijn. Wel zei Netanyahu dat Israël geen nieuwe nederzettingen zou toestaan. Minister Barak zei vorige maand dat Israël een gebaar zou maken. Hij zou 23 illegale ‘wilde nederzettingen’ ontruimen. Dat is nog niet gebeurd.

Sinds 1967 zijn er circa 220 nederzettingen gebouwd in bezet gebied. Het merendeel is bewust gestimuleerd door achtereenvolgende Israëlische regeringen, maken de schrijver Akiva Eldar en de historicus Idith Zerdal duidelijk in hun boek Lords of the Land. Met name minister/premier Ariel Sharon zag grote strategische voordelen voor Israël. De nederzettingen stimuleerden joden zich te vestigen in het gebied waar de religieuze kolonistenbeweging Yesha een bijbels recht op zegt te hebben. Overigens wonen kolonisten soms om religieuze, soms om economische en soms op politieke redenen in bezet gebied.

De rest staat in de NRC van vanavond.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

jippie!!!

anzi

Sonja zei

Goed dat dit naar buiten wordt gebracht. Wel 'een paar jaartjes' te laat natuurlijk.

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...