zaterdag 24 maart 2007

The Empire 212

'Tomgram: Nick Turse on Iraq as a weapons lab

For the neocons of this administration, as a friend said to me recently, Iraq was to be a laboratory that would reveal the face of imperial America. It was there that we would finally take up our rightful role as the new Rome. Fierce as Saddam Hussein's regime was to its own people, by 2003 it was a relative pushover for the greatest military power on this or any other imaginable planet. After the Iran-Iraq War, Gulf War I, the endless bombings in the no-fly zones, and over a decade of harsh sanctions, Iraq's military was a shadow of its former self by the time the U.S. invaded.
The neocons and their allies had long dreamed of and planned for a "cakewalk" through Iraq that would establish in a new way American domination in the region and offer a calling card to the world. Iraq was to be the demonstration model, the prototype, for the Bush Doctrine as laid out in the National Security Strategy of 2002, which announced to the planet that we were an alliance of one, a power of a sort previously unknown in history that needed to follow no one's rules. Iraq would be where they would test out their version of "democracy" (our men in office) and "privatization" (our corporations in the saddle). And the rest of the Middle East, possibly the rest of the world, would fall in line or suffer the consequences.
While Iraq has since failed them in every regard other than the ease of military victory, it has proved an effective laboratory, a testing grounds, for other matters entirely, as Nick Turse, who writes regularly for Tomdispatch on the military-industrial complex, points out below. Tom
Living weapons labs.
War American-style...'

Lees verder: http://www.tomdispatch.com/index.mhtml?pid=1338

The Empire 211

'Bush's war fuels highest level of defense spending since WWII
BY JAMES ROSEN
MCCLATCHY NEWSPAPERS

As the Iraq war enters a fifth year, the conflict that President Bush's aides once said would all but pay for itself with oil revenues is fueling the highest level of defense spending since World War II.Even with past spending adjusted upward for inflation, the $630 billion provided for the military this year exceeds the highest annual amounts during the Reagan-era defense buildup, the Vietnam War and the Korean War.When lawmakers approve a nearly $100 billion emergency spending bill in the next few weeks, Congress will have appropriated $607 billion for the wars in Iraq and Afghanistan, with about 75 percent going to Iraq, according to a new Congressional Research Service study obtained by McClatchy Newspapers.Less than three months after assuming control of Congress, Democrats are moving away from their election-campaign pledges to restrict or eliminate funding for Iraq."Nobody wants to be labeled anti-military for the crime of cutting the budget," said Winslow Wheeler, an analyst at the Center for Defense Information in Washington. "It makes supporting whatever the military services request a political necessity amongst both Democrats and Republicans."Bush appealed to lawmakers Monday to pass the war supplemental measure without adding troop-withdrawal dates.'

Lees verder: http://www.capitolhillblue.com/cm/content/view/303/159/

The Empire 210

'Think the Nation's Debt Doesn't Affect You? Think Again
By John F. Ince, AlterNet.

In addition to borrowing from the world's poorest countries, Bush & Co. are secretly confiscating your hard-earned dollars to support their out-of-control spending habits.
Sometime in the next year, Congress will start going through their periodic rituals and related public relations charades in an effort to absolve themselves of any blame for raising of the federal government's debt ceiling.
With Bush and cronies having added over $3 trillion dollars to the national debt, the country's credit card tab now stands at $8.8 trillion. This represents an astounding increase of over 45 percent since Bush came into office in January of 2001. And all this fiscal profligacy took place during the years when the CBO originally forecasted record surpluses of approximately $2.5 trillion. And there is no end in sight to the deficits.
More alarmingly we now rely on foreigners to finance over 40 percent of this debt with the lion's share coming from the Asian central banks. In FY 2006 the current account trade deficit is on track to set yet another record, on the order of $700 billion. To put this in perspective, billionaire investor Warren Buffet points out that, "15 years ago, the U.S. had no trade deficit with China. Now, it's 200 billion dollars." He says if the country does not change course, the rest of the world could end up owning 15 trillion-dollars worth of the United States. That's equal to the value of all American stock.'

Lees verder: http://www.alternet.org/story/49418/

The Empire 209

'Remembering Rufina Amaya
By Thomas Riggins

On March 9 The New York Times ran an obituary on Rufina Amaya who died at 64 in El Salvador, of a stroke, the previous Tuesday. We should all remember the ordeal experienced by Ms. Amaya at the hands of troops specifically trained by U.S. Special Forces.We read in the papers today that the U.S. plans on the “Salvadorization” of the Iraqi counterinsurgency as a way to bring about an American victory. In fact, The New York Times Magazine in a 2005 article (May 01) revealed that the Iraqi counterinsurgency was being advised by an American who led the Special Forces in El Salvador in the 1980s.What can Iraqi civilians expect to face? Well, here is the story of Rufina Amaya and her village, El Mozote, and what happened to her and it at the hands of the American trained troops. This information is all publicly available on the internet (Wikepedia, articles from the The New Yorker, New York Times and Washington Post, among others).The Atlacatl Brigade was the first “Rapid Deployment Infantry Brigade” in the Salvadorian army. It was trained by the U.S. and was supposed to destroy the peasant liberation movement fighting for bread and land against the Salvadorian oligarchy and its American supporters (the FMLN).On the night of December 10, 1981 the Atlacatl Brigade took over the remote village of El Mozote. The Brigade thought that FMLN members might sometimes be getting food and shelter in the village, but they had no proof. On the morning of the 11th the Brigade decided to put its training to work and make an example of the people of El Mozote. They decided to kill the entire population of the village (about 900 people including peasants from the countryside who came to stay in El Mozote out of fear of the Atlacatl Brigade in the field. The population was unarmed. The men were separated from the women and children and publicly executed, many were beheaded (not an Iraqi invention). Then all the girls and women 12 years old and up were killed, many were first raped. Finally all the children under 12 and the babies were taken into the village church and then shot and bayonetted.'

Lees verder: http://www.informationclearinghouse.info/article17387.htm

Irak 192

'Video: Final Countdown for Baghdad's Children.

Baghdad's last refuge for orphaned and traumatised children is in danger of closing later this month when it finally runs out of funds. The man who runs it says he will take the children, many of them orphaned by the violence, into his own home rather than see them on the streets. His co-worker has already been murdered by a death squad. In the second in a series of three films about the ordinary lives of people in Baghdad, GuardianFilms and ITN look at what has happened to the city's most vulnerable children. Full Iraq coverage'

Zie: http://www.guardian.co.uk/video/page/0,,2038665,00.html

De Israelische Terreur 173

'Gaza Strip

In January of 2001, American director James Longley traveled to the Gaza Strip. His plan was to stay for two weeks to collect preliminary material for a documentary film on the Palestinian Intifada. It was during his stay that Ariel Sharon was elected as Israeli Prime Minister. As violence erupted around him, Longley threw away his return ticket and filmed for the next three months, acquiring nearly 75 hours of footage.
Gaza Strip, his first feature documentary, is an extraordinary and painful journey into the lives of Palestinians in the Gaza Strip struggling with the day-to-day trials of the Israeli occupation. Filmed in verité style and without narration, Gaza Strip at last gives voice to a population largely ignored by mainstream media.'

Zie: http://www.informationclearinghouse.info/article17386.htm

The Empire 208


'The Upcoming Iraq War Funding Bill HON. RON PAUL OF TEXAS.
Only with the complicity of Congress have we become a nation of pre-emptive war, secret military tribunals, torture, rejection of habeas corpus, warrantless searches, undue government secrecy, extraordinary renditions, and uncontrollable spying on the American people. The greatest danger we face is ourselves: what we are doing in the name of providing security for a people made fearful by distortions of facts. Fighting over there has nothing to do with preserving freedoms here at home. More likely the opposite is true..
03/20/07 Runtime 5 Minutes'

Irak 191

'White Hot Rage
By Cindy Sheehan

I have long suspected that Blackwater Security and L. Paul Bremer (what’s his nickname? Scooter? Pookie?) were responsible for the insurgency in Iraq and subsequently the death of my son, Casey. I am reading Jeremy Scahill’s new book: Blackwater and it is doing nothing to decrease my suspicions, only confirm them. Bremer arrived in Iraq in 2003 to oversee reconstruction and the occupation as the Assistant Fuhrer to BushCo and the war profiteers. He surrounded himself with a virtual small army ("Praetorian Guard", as Scahill calls them) of Blackwater security personnel; two helicopters; armored humvees; and armored SUVs. He traveled from place to place heavily guarded, as a hated, marked man, while Casey (a motor pool driver and mechanic) was sent to do battle in the back of a wide open trailer. Bremer’s devastating “Orders” disbanding the Republican Guard…causing 400,000 former armed soldiers to hate and target the US; he began de-Baathification which let go myriads of professionals who could help with putting the Bush-torn country back together and the mere fact he slunk out of the country, secretly, under the cover of darkness with almost 9 billion reconstruction dollars missing only increased Iraqi hatred of Americans. So Punky Bremer, or whatever they call him, is awarded the Presidential Medal of Freedom for totally making FUBAR of the occupation and escalating an insurgency by allowing Blackwater to run rampant over the citizens of Iraq. In one horrible instance, a Blackwater employee brags about using a bullet that can pierce through armor, but when it gets into a body it explodes and does horrible damage. He was really proud of himself when he shot someone in the ass who died from internal injuries. Blackwater agents randomly kill innocent Iraqis with impunity because Bremer also issued an order that they could not be held accountable for killing innocent Iraqis, unlike our soldiers who are subject to the Uniform Code of Military Justice.So, on March 31st, 2004, the residents of Fallujah, who were already mad at America for a “stray” bomb during the first Gulf War that missed a bridge and hit an apartment complex, killing and injuring dozens of residents, were already fed up with the oppressive occupation of Iraq, Buster Bremer and Blackwater, who strut around like cocks of the walk with their Oakley sunglasses and sub-machine guns. On that fateful day, four security agents were killed, burned and hung from a bridge in Fallujah. I don’t condone or support those killings and my heart aches for their families…and for the families of Fallujah who have been devastated (time and again) by Bush and his cronies. On that day, Sporty Bremer instituted oppressive measures against the Fallujans and Moqtada al-Sadr called for ambushes on American soldiers. That’s as far as I have gotten in the book…'

Lees verder: http://www.informationclearinghouse.info/article17389.htm

Irak 190


'Deaths In Iraq Have Reached 1 Million: Grim claim on fourth anniversary of conflictB
y Alan Jones
03/22/07
"Daily Record"
THE number of deaths in Iraq since the start of the conflict could be as high as one million, it was claimed yesterday.On the fourth anniversary of the invasion by Allied troops, an Australian scientist insisted the true death toll dwarfed previous estimates.Dr Gideon Polya said: "Using the most comprehensive and authoritative literature and UN demographic data yields an estimate of one million post-invasion excess deaths in Iraq."His figure is far higher than the biggest previous estimate of 655,000.A spokesman for the Stop The War Coalition said the figure was "astonishing", adding: "Four years after the start of the conflict in Iraq, we can now see what a disaster the war has been."Everything we predicted would happen has taken place, but it has been far worse than we feared."Meanwhile, Foreign Secretary Margaret Beckett has hit back at Hans Blix. The former UN chief weapons inspector had claimed that, aside from Saddam Hussein's fall, everything in Iraq since the invasion had been a disaster.'

Irak 189

NBC bericht: 'March 21, 2007 Sabiha Jassim and her children, Salah, 9, and Noor, 11, have lived in a mosque since fleeing from the Iraq war. Displaced people inside the country represent an ongoing humanitarian crisis. And unfortunately, the United States and United Nations are failing to help these people with their most basic needs. (Photo: Max Becherer / Polaris)

Lees verder: http://www.truthout.org/docs_2006/032207D.shtml

vrijdag 23 maart 2007

Irak 188


Actie van SP-Kamerfractie:

'Ja. Ook ik steun de eis dat er een onafhankelijk onderzoek moet komen naar de informatie waarop de Nederlandse regering haar steun aan de oorlog tegen Irak heeft gebaseerd. Onderzoek in Amerika en Engeland heeft aangetoond dat belangrijke informatie over de aanwezigheid van massavernietigingswapens in Irak niet juist was. President George Bush en premier Tony Blair hebben dat openlijk toegegeven. Het is hoog tijd dat er ook in Nederland volledige openheid van zaken wordt gegeven over de steun aan de oorlog tegen Irak. Daarom teken ik deze oproep.'

Zie: http://www.sp.nl/nieuws/actie/irak/

Trouw, Misschien Wel 23

Brendan reageerde op deze email van Trouw:

'Geachte heer van Houcke,
Op de inhoud en vormgeving van Trouw (hieronder begrepen de papieren krant, de internetsite en iedere andere uiting daarvan, ongeacht de drager) rust auteursrecht en databankenrecht. Voor het overnemen, opslaan en verspreiden van (delen van) de inhoud en gebruik van de vormgeving, op welke wijze dan ook, dient u vooraf schriftelijke toestemming te hebben verkregen van de redactie c.q. rechthebbende.In uw geval geven wij daarvoor geen toestemming en verzoeken u vriendelijk Trouw artikelen van uw site http://stanvanhoucke.blogspot.com/ te verwijderen.
Met vriendelijke groet,
Wouter van der Meulen
uitgever Trouw

Jacob Bontiusplaats 91018 LL AmsterdamT: 020 - 562 2399 F: 020 - 562 2037 M: 06- 52470238 http://www.trouw.nl/'

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/03/trouw-misschien-wel-21.html


Brendan said...
'Van Gijs naar Bas naar Wouter. Kinderachtig gedoe. Blijkbaar willen ze je blog graag in het zonnetje zetten. Misschien kun je het nog eens hebben over dat artikel wat ze bij Trouw hebben geschreven over medialens.org?
8:27 PM '

Goed idee, Brendan, want het begon met dit Trouw-artikel:

'Internet / De tanden van de waakhond zijn scherp. Online mediawatchers
door Jaap Meijers.

Er vallen veel meer slachtoffers onder Iraakse burgers dan journalisten u vertellen. Zij halen hun gegevens daarover namelijk meestal van de website iraqbodycount.com.De cijfers over het aantal burgerslachtoffers in Irak zingen op een bizarre manier rond in de media. Het begint bij de vele correspondenten en verslaggevers in Irak. De aantallen doden en gewonden die zij noemen, worden opgeteld door iraqbodycount.com. De schatting die die website vervolgens presenteert, is waarschijnlijk flink aan de lage kant: als een bepaald bombardement de verzamelde internationale pers ontgaat, worden de slachtoffers dus ook niet meegenomen in de Iraq body count. De cirkel is rond nu journalisten overal ter wereld dat cijfer beschouwen als een betrouwbare bron voor het aantal burgerslachtoffers in Irak.Een andere website, medialens.org, heeft zich flink druk gemaakt over deze aanpak. Er zijn veel betere manieren om te tellen, vinden de makers van die site, zoals simpelweg turven hoeveel doden er bij de crematoria in Bagdad binnengebracht worden. Wat hen betreft geven journalisten door steeds de Iraq body count te citeren, een sterk vertekend beeld van de oorlog in Irak.Medialens controleert de Britse nieuwsmedia op verschillende onderwerpen. Elke week sturen de makers mailtjes naar redacteuren en hoofdredacteuren, elke keer met ongeveer dezelfde vraag: waarom zag de berichtgeving er zo uit? Waarom schrijft u dit en niet dat? Waarom schreef u dat Israëli’s ’arresteren’ en Palestijnen ’kidnappen’? De licht geïrriteerde reacties worden gepubliceerd en zijn vaak smakelijk om te lezen.Er zijn nog veel meer websites die net als medialens.org de gevestigde journalistieke orde kritisch volgen, zoals mediachannel.org en mediawatch.com. Alleen zijn er in Nederland niet echt online mediawatchers.

Zie: http://www.trouw.nl/deverdieping/dossiers/article598424.ece/
Internet_De_tanden_van_de_waakhond_zijn_scherp

Het gaat mij om de door mij vetgedrukte zin uit Trouw: 'Alleen zijn er in Nederland niet echt online mediawatchers.' Degenen die mijn blog regelmatig lezen, weten dat ik regelmatig kritiek uitoefen op het gebrek aan kwaliteit van veel Nederlandse commerciele massamedia, inclusief Trouw, dat uitgaande van het Trouw-artikel het belang van serieuze mediawatchers onderstreept. Maar kennelijk wordt kritiek door de krant niet op prijs gesteld. Vandaar het belang ook om door te gaan met het kritisch volgen van ook dit dagblad.

Ik krijg de indruk dat men bij Trouw ook niet precies weet wat men met internet-kritiek aanmoet. Vanochtend kreeg ik voor negen uur van de uitgever opdracht alle verwijzingen naar Trouw van mijn blog te verwijderen en een uur later kreeg ik van de manager multimedia Trouw opdracht om 1 verwijzing nog verder in te korten, dat betekent dus dat ik de rest niet hoefde te verwijderen. De krant doet alsof het kritiek toejuicht, maar probeert tegelijkertijd een criticus te dwarsbomen. En dat lukt de zelf benoemde autoriteiten niet meer, internet heeft dat onmogelijk gemaakt. Goddank.

Trouw, Misschien Wel 22

Voor negen uur vanochtend kreeg ik deze email van Trouw:

'Geachte heer van Houcke,
Op de inhoud en vormgeving van Trouw (hieronder begrepen de papieren krant, de internetsite en iedere andere uiting daarvan, ongeacht de drager) rust auteursrecht en databankenrecht. Voor het overnemen, opslaan en verspreiden van (delen van) de inhoud en gebruik van de vormgeving, op welke wijze dan ook, dient u vooraf schriftelijke toestemming te hebben verkregen van de redactie c.q. rechthebbende.
In uw geval geven wij daarvoor geen toestemming en verzoeken u vriendelijk Trouw artikelen van uw site http://stanvanhoucke.blogspot.com/ te verwijderen.
Met vriendelijke groet,
Wouter van der Meulen

uitgever Trouw

Jacob Bontiusplaats 91018 LL AmsterdamT: 020 - 562 2399F: 020 - 562 2037M: 06- 52470238
http://www.trouw.nl'


Ik heb de uitgever van Trouw het volgende gemaild:

'Mijn antwoord op uw verzoek heb ik gisteren in een email aan bas de vries verwoord:


'beste bas de vries


ik begrijp uw probleem niet. ik gebruik uw krant niet om mijn weblog te vullen. ik gebruik zo nu en dan een trouw-artikel om de journalistieke kwaliteit of juist het gebrek eraan te belichten. en aangezien u in de openbaarheid treedt en een publieke functie bekleedt, reageer ik als journalist daar op een journalistieke manier op. ik zal dus in de toekomst gewoon doorgaan met het al dan niet uitgebreid citeren van artikelen uit de diverse media, inclusief trouw. wat de gebruikelijke gang van zaken is in weblog land weet ik niet en is ook niet relevant voor mij, ik ben een onafhankelijke journalist. indien u het hier niet mee eens bent dan kunt u altijd nog een klacht indienen bij de raad voor de journalistiek. die is ervoor om klachten te behandelen.

vriendelijke groet

stan van houcke'


Ik voeg hier nogmaals aan toe dat ik door mijn publieke kritiek op uw dagblad een groter belang behartig en dus niet aan uw verzoek zal voldoen. In een democratie zal een krant of welk commercieel massamedium dan ook kritiek moeten accepteren. bent u het daar niet mee eens, dan zult u duidelijk moeten maken welk groter belang u denkt te hebben.

vriendelijke groet

stan van houcke

De Nuance van de NRC 24

De NRC bericht:

'Iran pakt 15 Britse mariniers opLonden, 23 Maart.

De Iraanse marine heeft vanochtend in de Perzische Golf voor de kust van Irak vijftien mariniers en matrozen van de Britse marine opgebracht. Volgens het Britse ministerie van Defensie werden de zeelieden omsingeld toen zij in twee kleine bootjes terugkeerden van een routinematige inspectie van een koopvaardijschip. Onder begeleiding van Iraanse marineschepen en onder bedreiging van wapens werden ze vervolgens naar Iraanse wateren gedirigeerd.
Vanuit Teheran is voor zover bekend nog niet officieel gereageerd op het incident. Wel is van Iraanse zijde te verstaan gegeven dat de opgebrachte mannen geen haar is gekrenkt.
De Britse regering heeft direct om opheldering gevraagd. „De Britse regering eist de onmiddellijke vrijlating en de veilige terugkeer van onze mensen en onze uitrusting”, aldus een verklaring die in Londen is uitgegeven. De Britse minister van Buitenlandse Zaken, Margaret Beckett, heeft de Iraanse ambassadeur in Londen bij zich ontboden.
Het incident doet zich voor aan de vooravond van een belangrijke stemming in de Veiligheidsraad van de VN over nieuwe sancties tegen Iran om Teheran te dwingen af te zien van uraniumverrijking. Groot-Brittannië is een van de initiatief nemers van een voorstel voor uitbreiding van de sancties. Mogelijk morgen (zaterdag) komt een desbetreffende resolutie in New York in stemming.
De vijftien opgebrachte mariniers en matrozen zijn opvarenden van de HMS Cornwall, een fregat dat samen met marineschepen uit andere landen onder VN-vlag patrouilleert in de Perzische Golf, onder andere om wapensmokkel naar Iraakse opstandelingen tegen te gaan. Volgens het ministerie in Londen voerden de opgebrachte zeelieden een routinecontrole uit. Ze hadden net een koopvaardijschip doorzocht en waren in twee bootjes op de terugtocht naar hun moederschip toen ze werden omsingeld.'

Lees verder: http://www.nrc.nl/buitenland/article667814.ece/Iran_pakt_15_Britse_mariniers_op

Het merkwaardige aan het NRC bericht is dat alleen maar een partij wordt gehoord. En dat terwijl een kwaliteitskrant als de Los Angeles Times en de BBC op hetzelfde moment wel de Iraanse versie geeft:

'Nader Daryaban, a correspondent in Tehran for the state-run daily newspaper Kayhan, said government officials had confirmed to him that the sailors had been detained. The officials would not disclose where they were being held.
"The Revolutionary Guards detained the 15 sailors while they were in Iranian water, not Iraqi's," Daryaban said the officials told him. "It is not the first time that the British transgress our water and inspect Iranian ships."'

Lees verder: http://www.latimes.com/news/la-fg-brits24mar24,0,2976454.story?track=mostviewed-homepage

Waarom deze eenzijdige berichtgeving van de NRC? Opmerkelijk is dit gezien ook het feit dat Thomas Erdbrink de NRC-correspondent in Iran is. Welke nuance schuilt hier nu weer achter?

Trouw, Misschien Wel 21

Naar aanleiding van mijn emailwisseling met Trouw-werknemer Bas de Vries:

Sonja said...
"(zie bijv. GeenStijl)"Oh my gawd, dit is echt triest...En Geenstijl is niet eens een weblog - volgens hun redactie.Ik vraag me af, is Bas de Vries een mannetje dat bij Trouw in dienst is om de hele dag het internet te controleren of de krant wel op correcte wijze geciteerd wordt? Of om alleen kritiek op de krant in de kiem te smoren? Dit laatste lijkt me voor de hand liggen, aangezien het internet bezaaid is met hele artikelen uit Trouw (zonder link), o.a. die van Bas de Vries zelf. Maar ja, die zullen dan wel geen kritiek op de verslaggeving van Trouw hebben gehad ... (nudge nudge wink wink)Wil je een lijstje met urls Bas? Geen moeite hoor, een kind kan googlen.
10:22 PM
Brendan said...
Stan, misschien als je het a la geenstijl aanpakt dat je dan wel uitgebreid mag citeren."Ik ben benaderd door de randmeaungeaul van Trouw die fapfapfapt op joernalisten die aandacht besteden aan het geweldige niveau van journalistieke verslaggeving. Kijk overigens hier (http://www.amnesty.nl/de_week_van/12344?PHPSESSID=d2f03c544431f5ecbd5abfcf29f21d66) naar de banden tussen Amnesty International en Trouw. Een krant waarvan een van de journalisten laatst nog beweerde "Beleggen in clusterbommen is financieel gezien een prima investering." Wat vind Amnesty eigenlijk van zo'n opmerking? Trouw, misschien wel de meest bewust onwetende krant van Nederland." Nog een tip, schrijf eens een briefje naar Google over verkeerd citeren, jullie hele archief staat daar gecached. Multimedia manager, laat me niet lachen.
11:07 PM
Brendan said...
Dit wil ik je ook niet onthouden, ik citeer, als dat mag van Bas de Vries: De directie praat ons bij over de gratis krant. Ik begrijp dat ons bedrijf er vooral in springt onder het motto: als wij het niet doen, doet een ander het wel. Wij gaan stug door met het verder versterken van Trouw, al zal dat zeker op de advertentiemarkt wel eens lastiger kunnen worden.’s Middags schrijf ik mijn rubriek 'brief van de hoofdredactie'. Gelet op mijn week, is het misschien goed de lezers bij te praten over de multimediale ontwikkelingen: het bewegend beeld rukt op en wij staan voor de vraag of en hoe wij ons daarin willen onderscheiden.De films in de dvd-box Movies that Matter, die wij met Amnesty hebben uitgebracht, maken duidelijk hoeveel kracht het bewegend beeld kan hebben. De ogen van het meisje uit 'Turtles can fly', die ik zondag beschreef, zie ik nog steeds. Ook de jongen zonder armen die met zijn mond het verband van het gezicht van een peuter trekt en de peuter zelf die door een mijnenveld scharrelt – ze zijn bij me gebleven. Al die nieuwsberichten kunnen zo makkelijk langs je heen glijden, totdat je een echt verhaal verteld wordt.Ik heb geen tijd gehad deze week meer films te zien. Het zijn ook geen films voor even tussendoor. Morgen naar ons huisje op Texel voor een lang weekeinde. Ik neem de box mee.En zo werd de wereld toch weer een betere plek. Frits zag namelijk op zijn DVD op Texel namelijk dat investeringen in landmijnen in ieder geval rendement opleverden.
11:22 PM

donderdag 22 maart 2007

De Koerden

De Independent bericht:

'Oil-rich Kirkuk at melting point as factions clash
By Patrick Cockburn in Kirkuk
Published: 22 March 2007

Seven bombs detonating in the space of 35 minutes sent up clouds of black smoke over the centre of Kirkuk earlier this week. The explosions in Arab and Turkoman districts killed 12 people and injured 39 but exactly who was behind them is unclear.
Kirkuk is a place where trust is in short supply. "I firmly predict there will be a rumour the Kurds were behind these bombings," sighs Rafat Hamarash, the head of the Patriotic Union of Kurdistan, the Kurdish political party that largely controls the city. He said somebody wanted to stir up ethnic divisions between Kurd, Arab and Turkoman before they vote on the future of Kirkuk in nine months' time. Mr Hamarash is probably right about the motives for the latest attacks. The city is approaching a critical moment in its long history. In December, there is a referendum, its timing agreed under the Iraqi constitution, when 1.8 million people of Kirkuk province will vote on whether or not to join the highly autonomous Kurdish region that is already almost a separate state. Kurds will vote in favour and probably win; Arabs and Turkomans will vote against and lose.
The Kirkuk issue is as notoriously divisive in Iraq as sovereignty over certain parts of Ireland used to be in British politics. Winston Churchill famously complained that, after all the political and military cataclysms of the First World War, the question of who should have "the dreary spires of Fermanagh and Tyrone", remained as ferociously contested as before the war.
The control of Kirkuk divided Kurds from Arabs in Iraq under Saddam Hussein and continues to do so. The city is commonly called "a powder keg" though it has yet to explode. But that does not mean it will not happen and the referendum might just be the detonator for that explosion.
The Kurds believe they were a majority in the city until ethnically cleansed by Saddam and replaced by Arab settlers. As the regime crumbled in April 2003, the Kurds captured Kirkuk and its oilfields. They have no plans to give them up.
In negotiations in Baghdad with Arab political parties, they fought for and won the right to take back Kirkuk constitutionally.'

Lees verder: http://news.independent.co.uk/world/middle_east/article2381065.ece

Martelen 72

'AMNESTY INTERNATIONAL PRESS RELEASE
22 March 2007
USA: Amnesty International calls on US government to abandon military commissions

The US government should abandon its proposed military commissions and bring any Guantánamo detainees it charges to trial in the ordinary federal courts, without recourse to the death penalty, Amnesty International urged today, releasing a new report on trials under the Military Commissions Act (MCA). The first proceeding under the military commissions is due to take place on 26 March, with the arraignment of Australian detainee David Hicks. He was one of 10 detainees charged under the previous military commission system thrown out by the US Supreme Court last year. In its report, Justice delayed and justice denied?Amnesty International reiterates its belief that trials under the revised military commission process will fail to comply with international standards. The organization is also deeply concerned that detainees could face execution after such trials. “The pervasive unlawfulness that has marked the past five years of detentions cries out for the strictest adherence to fair trial standards. Instead, these trials threaten to cut corners in pursuit of a few convictions and add to the injustice that the Guantánamo detention facility has come to symbolize”, said Susan Lee, Amnesty International's Americas Programme Director. The military commissions will operate in something approaching a legal vacuum. Defendants cannot turn to international human rights law, the Geneva Conventions or the US Constitution for protection. The military commissions are part of a universe absent of judicial remedy for detainees and their families. Even if a detainee is acquitted, he may be returned to indefinite detention as a so-called “enemy combatant”. In the “war on terror”, detainees in US custody have been treated as potential sources of information first and potential criminal defendants a distant second. They have been subjected to repeated interrogations without access to lawyers or the courts. Interrogation techniques and detention conditions amounting to torture or other ill-treatment under international law have been authorized and used against them. “The military commissions are patently tailored to fit the unlawful practices that have preceded them. Information coerced by cruel, inhuman or degrading treatment will be admissible. At the same time, the government may introduce evidence while keeping secret the methods used to obtain it,” said Susan Lee. In September last year, 14 detainees were transferred from years of secret CIA custody to Guantánamo for the stated purpose of trial by military commission. They have not yet been charged, and are being denied access to lawyers even as the government is building its case against them. “We fear that the military commissions will lack the independence necessary to guarantee fair trials for those charged and to apply the relevant scrutiny to government misconduct," said Jumana Musa, Amnesty International's observer to military commission hearings at Guantánamo under the previous system. “Under such circumstances, justice will neither be done nor be seen to be done.” Because of the absence of fair trial guarantees, and the trail of illegality that precedes the trials, Amnesty International is calling on other countries not to provide any information to assist the prosecution in military commissions. Background Information Pentagon officials have suggested that 60 to 80 of the thousands of detainees it has held as “enemy combatants” may eventually face trial by military commission, while admitting that even this may be an overestimate. There are currently more than 350 detainees unlawfully held in Guantánamo and hundreds more in US custody in Afghanistan. It is not known if there are any detainees currently held in the USA’s secret detention program. Amnesty International is campaigning for repeal of the MCA or its substantial amendment in line with international law. As well as providing for trials by military commission, the MCA strips the US courts of jurisdiction to consider habeas corpus appeals of any non-US citizen held as an “enemy combatant”, and further entrenches impunity of US personnel by narrowing the scope of the USA’s War Crimes Act.'

Trouw, Misschien Wel 20

U moet deze emailwisseling tussen Trouw en mij van beneden naar boven lezen. Ergens op een afdeling is iemand wakker geworden:

'beste bas de vries

ik begrijp uw probleem niet. ik gebruik uw krant niet om mijn weblog te vullen. ik gebruik zo nu en dan een trouw-artikel om de journalistieke kwaliteit of juist het gebrek eraan te belichten. en aangezien u in de openbaarheid treedt en een publieke functie bekleedt, reageer ik als journalist daar op een journalistieke manier op. ik zal dus in de toekomst gewoon doorgaan met het al dan niet uitgebreid citeren van artikelen uit de diverse media, inclusief trouw. wat de gebruikelijke gang van zaken is in weblog land weet ik niet en is ook niet relevant voor mij, ik ben een onafhankelijke journalist. indien u het hier niet mee eens bent dan kunt u altijd nog een klacht indienen bij de raad voor de journalistiek. die is ervoor om klachten te behandelen.
vriendelijke groet
stan van houcke

-----Oorspronkelijk bericht-----Van: Vries, Bas de [mailto:B.deVries@Trouw.nl] Verzonden: donderdag 22 maart 2007 9:55Aan: Stan van HouckeOnderwerp: RE: Trouw-artikel

Geachte heer van Houcke,
Bedankt voor uw snelle reactie. Helaas kan ik de door u gekozen oplossing niet echt bevredigend vinden: het stuk uit de column van Jaap Meijers dat u nu citeert kan nog altijd met geen mogelijkheid 'kort' genoemd worden. De aanleiding voor mijn eerdere mail was dat ik u wilde verzoeken hooguit enkele alinea's te citeren (1 of 2) en vervolgens door te linken naar trouw.nl. Dat is volgens mij ook de gebruikelijke gang van zaken in weblog-land (zie bijv. GeenStijl). Ik verzoek u dit alsnog te doen of het artikel anders van uw site te verwijderen.
Vriendelijke groet,
Bas de Vries (Trouw)

-----Oorspronkelijk bericht-----Van: Stan van Houcke [mailto:stan10@planet.nl] Verzonden: woensdag 21 maart 2007 21:30Aan: Vries, Bas deOnderwerp: RE: Trouw-artikelUrgentie: Hoog
beste bas de vries

ik heb mijn fout onmiddellijk hersteld. excuses voor de overtreding van de regels. ik stond er niet bij stil dat trouw er aanstoot aan zou nemen. normaal citeer ik een kort stukje, maar dit onderwerp vond ik dermate interessant dat ik teveel citeerde, overigens wel met een verwijzing naar het stuk op internet. aangezien ik me geenszins een concurrent beschouw van Trouw, kunt u de aandacht die ik aan de krant besteed ook zien als gratis reclame. er vanuit gaand dat alles nu oke is
vriendelijke groet
stan van houcke

-----Oorspronkelijk bericht-----Van: Vries, Bas de [mailto:B.deVries@Trouw.nl] Verzonden: woensdag 21 maart 2007 12:23Aan: stan10@planet.nlOnderwerp: Trouw-artikel

Geachte heer Van Houcke
Hierbij wil ik u laten weten dat u artikelen uit onze krant of van onze website (zoals deze keer de column van Jaap Meijers, http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007_01_07_archive.html ) altijd op uw website kunt publiceren, zolang dat via een link naar trouw.nl gebeurt. Wij zijn zelfs bereid om het artikel te ontsluiten en speciaal voor u een link te maken in het geval het desbetreffende stuk onze site van die dag niet heeft gehaald maar uw het wel wilt gebruiken. Kwestie van 1 mailtje naar internet@trouw.nl.
Wat echter niet is toegestaan, is het complete artikel op uw eigen site te plaatsen, zoals is gebeurd bij bovengenoemd artikel. Het auteursrecht van dit artikel berust bij Trouw en het zonder toestemming overnemen cq herpubliceren is een schending van de auteurswet. Met deze publicatie schendt u de belangen van Trouw. Trouw heeft wettelijk de plicht de eigen rechten én de rechten van zijn auteurs/medewerkers te beschermen tegen wederrechtelijke toe-eigening door derden. Ik verzoek u daarom het artikel van Jaap Meijers in de huidige vorm van uw site te verwijderen.
Nogmaals: een link is geen enkel probleem, een link na enkele alinea's ook niet.
Ik reken op een snelle reactie van u.
met vriendelijke groet,
Bas de Vries (manager multimedia Trouw).

Peter W. Galbraith




Het afgelopen weekeinde interviewde ik in Oslo de Amerikaanse voormalige diplomaat Peter W. Galbraith, de zoon van de grote econoom, en auteur van het ook in het Nederlands vertaalde boek The End of Iraq. How American Incompetence Created A War Without End, een haarscherpe annalyse van het failliet van de Amerikaanse politiek in Irak. Het interview met hem en een lezing die hij naderhand hield in The Norwegian Centre for Holocaust and Genocide Studies kunt u hier beluisteren onder de rubriek interviews: http://webdisk.planet.nl/houck006/default.aspx
Hier een bespreking van de Nederlandse vertaling van het boek:
'Irak afgeschreven.
Het einde van Irak. Hoe Amerikaanse incompetentie een oorlog zonder einde teweegbracht door Peter W. Galbraith
De lezers van MO* zullen niet opkijken van de ondertitel die het boek van Peter Galbraith meekreeg: Hoe Amerikaanse incompetentie een oorlog zonder einde teweegbracht.
De eigenlijke titel -Het einde van Irak- verrast des te meer. Natuurlijk weten we dankzij Jef Lambrecht dat het geweld in Irak in toenemende mate communautair geweld geworden is. Iedereen -behalve de Koerden, betoogt Galbraith- is tegen de Amerikaanse bezetting, maar de echte vijanden zijn steeds vaker vroegere landgenoten. De machtsstrijd tussen soennieten en sjiieten wordt nog vaak voorgesteld als een conflict dat Irak op de rand van de burgeroorlog brengt.
Nonsens, zegt Galbraith: die burgeroorlog is al lang en breed aan de gang. En wat meer is: elke Iraakse regering of buitenlandse macht die de feitelijke onafhankelijkheid van de Koerden zou proberen terugschroeven, krijgt gegarandeerd te maken met nog veel meer geweld. Galbraith schrijft zijn boek vanuit een langdurige en diepgaande betrokkenheid bij het lot van de Iraakse Koerden.
Zijn engagement gaat terug tot de tijd van de oorlog tussen Irak en Iran in de jaren tachtig, hij heeft zich ook tijdens en na de eerste Golfoorlog tegen Saddam Hoessein ingezet om de Koerdische zaak te bepleiten en hij is ook vandaag nog op de eerste plaats een advocaat voor het recht van de Koerden op eigen bestuur. Dat maakt Het einde van Irak tegelijk subjectief en menselijk, maar niet minder analytisch en onderbouwd. Galbraith is tenslotte iemand die midden de politieke discussies en besluitvorming gezeten heeft en dus wéét dat de regering Bush in volle oorlogsvoorbereiding nauwelijks wist of begreep dat de recente Iraakse geschiedenis het verschil tussen soennieten en sjiieten explosief gemaakt had.
Dat betekent ook dat Washington niet voorzien had dat de inval in Irak tot een grotere regionale rol voor aartsvijand Iran zou leiden. 'Door hun inval in Irak en hun verkeerde aanpak van de nasleep van de oorlog hebben de Verenigde Staten de ineenstorting van Irak als eenheidsstaat versneld, maar niet veroorzaakt', schrijft Galbraith. De auteur argumenteert overtuigend dat Irak zoals we het kennen een Britse constructie was van na het ineenstorten van het Ottomaanse rijk, en dat die constructie onherroepelijk voorbij is. Pleidooien voor een unitaire en seculiere staat komen volgens hem te laat.
Het einde van Irak. Hoe Amerikaanse incompetentie een oorlog zonder einde teweegbracht door Peter W. Galbraith is uitgegeven door De Bezige Bij. 300 blzn. ISBN 90-234-2073-X'

Trouw, Misschien Wel 19


De discussie over journalistieke relevantie gaat door:

Dit schrijft Trouw-redacteur Gijs Moes:

gijs said...
Als iemand niet begrijpt wat ik bedoel, probeer ik het nog eens uit te leggen en nog eens, steeds op een andere manier.Als iemand niet wil begrijpen wat ik bedoel, heeft reageren geen zin meer.Wat je tussen de regels doorleest, heb je daar zelf geprojecteerd.
Gijs
2:30 PM

Mijn reactie daarop is deze:
beste gijs
om deze gedachtenuitwisseling niet in chaos te laten verzanden herhaal ik even wat je geschreven heb: 'Zo lang je geen pacifist bent - en dat ben ik niet, net zo min als de grote meerderheid van de ABP'ers neem ik aan - is wapenproductie een legitieme belegging.'

Ik concludeerde daaruit dat 'jij het investeren in een massavernietigingswapen als clusterbommen geen probleem vindt.'

Kennelijk besefte je ineens wat je geschreven had en vervolgens maakte je een uitzondering voor clusterbommen. Met andere woorden: pensioengelden beleggen in de wapenindustrie vind je legitiem zolang het geen clusterbommen betreft. Maar beleggen in andere wapens vind je dus geen moreel probleem. Investeren in nucleaire, chemische en bacteriologische wapens is dus geen probleem volgens jou. En ook niet in 'conventionele' bommen.

Kijk nog eens naar het kind op de foto, die verminkt raakte bij een Amerikaans bombardement. Kijk naar de foto en herhaal jouw stelling: ''Zo lang je geen pacifist bent - en dat ben ik niet, net zo min als de grote meerderheid van de ABP'ers neem ik aan - is wapenproductie een legitieme belegging.' Jij vindt dit dus een legitieme belegging. Vanuit die opvatting schrijf je een artikel voor het christelijke dagblad Trouw, dat geen christelijk dagblad meer genoemd wil worden. Ik vind die houding voor een onafhankelijke journalist verwerpelijk en wel om de simpele reden dat voor mij mensenrechten en het internationaal recht belangrijker zijn dan de winst van een of ander concern of het lucratieve gespeculeer van een of ander pensioenfonds. Mijn vraag aan jou is waarom jij het beleggen in oorlogstuig een legitieme investering vindt. Het feit dat je geen pacifist bent verklaart jouw stellingname niet. Ook ik ben geen pacifist, maar ik wil niet dat een kind voor mijn opvattingen zo lijdt, hoe belangrijk ik mijn opvattingen ook mag vinden.

Zie ook: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/03/trouw-misschien-wel-15.html

Trouw, Misschien Wel 18

Wat ik vermoedde, blijkt juist te zijn. Lees mijn gedachtenwisseling met Trouw-redacteur Gijs Moes:

'stan said...
beste gijs
natuurlijk is het bij mij wel eens opgekomen dat journalisten 'misschien vooral invloed hebben door de onderwerpen die ze kiezen.' Ik weet daar alles van, ik ben al meer dan 40 jaar journalist, op mijn zestiende schreef ik mijn eerste krantenartikel, ik heb voor kranten, tijdschriften, radio en televisie gewerkt en weet maar te goed hoe de journalist een onderwerp kan maken en breken. bijvoorbeeld door de wijze waarop hij/zij een onderwerp presenteert, belicht vanuit een bepaalde benauwde context. en dat brengt me op het trouw-artikel. ik heb geen antwoord gekregen op mijn vraag, te weten 'is hier sprake van twee gelijkwaardige opvattingen, een kwestie van enerzijds, anderzijds? boven het artikel staat 'beleggen in clusterbommen is financieel gezien een prima investering. zuiver op de graat zijn is lastig.' hier wordt kunstmatig een tegenstelling geschapen die volgens mij niet zou moeten bestaan voor een onafhankelijke journalist. beste gijs, wat zou je gezegd hebben als er tijdens de tweede wereldoorlog in de krant had gestaan: 'beleggen in gaskamers is financieel gezien een prima investering. zuiver op de graat zijn is lastig.' met andere woorden die kop en de invalshoek deugen niet. er is hier sprake van een ernstig moreel probleem, een verwerpelijke economische politiek, waar geen enkele rechtvaardiging voor bestaat, de winst gaat ten koste van onschuldige burgers. vraag jezelf eens af wat relevant is aan de feiten die de trouw kop brengt? dat in tijden van oorlog het financieel een prima investering is om in moordwapens te beleggen, dat weet iedere hansworst. dus: wat wilde gijs moes ons nu in feite duidelijk maken? met welk nieuws kwam hij? 'zuiver op de graat zijn is lastig.' het zal best, gijs, dat weten we, maar wat wil gijs moes ons nu duidelijk maken? is de vraag voor hem echt of het investeren 'helemaal duurzaam en verantwoord kan?' waarom investeren noorse pensioenfondsen niet in de oorlogsindustrie en nederlandse wel? allemaal vragen gijs, waar je niet omheen kan. nu jij weer.vriendelijke groet
stan
8:57 AM

gijs said...
Het is heel simpel, Stan. Ik bedrijf geen agitprop, ik wil de lezer niet iets duidelijk maken in de zin van: zo zit het en niet anders. Ik wil wel feiten aandragen, gezichtspunten bieden en, ja, vooral vragen opwerpen die de lezer kunnen helpen om een eigen mening te vormen.Overigens ben ik niet vies van actie hoor, op mijn 15e (K-dag 1980) gooide ik al met stenen naar de ME terwijl jij achter de radiomicrofoon zat :) Die stenen gooide ik overigens niet op jouw instigatie, maar omdat ik op dat moment niets beters te doen had.Die opmerking over gaskamers is laag en onsmakelijk. Ik had er nog niet op gereageerd omdat ik liever niet reageer als mensen - in welke discussie dan ook - zo diep zinken om de holocaust erbij te halen. Een ding: gaskamers zijn heel wat anders dan wapens, hoe onsmakelijk die wapens ook kunnen zijn. Zo lang je geen pacifist bent - en dat ben ik niet, net zo min als de grote meerderheid van de ABP'ers neem ik aan - is wapenproductie een legitieme belegging. Misschien wel een onwenselijke belegging, ook daarover moeten de verantwoordelijken nog maar eens goed nadenken vind ik. Zelf zou ik niet mijn geld in wapens steken, maar ik ga anderen niet verbieden om dat te doen.Om een lang verhaal kort te maken: Hier is volgens mij geen sprake van een ernstig moreel probleem, maar van een praktisch probleem. Want als je niet in wapens wilt beleggen, wil je dan wel in olie beleggen (met alle klimaat- en geopolitieke bezwaren vandien) en alle andere voorbeelden die ik in mijn artikel noem, waar jij niet op ingaat.Misschien heb ik (naar jouw zin) onvoldoende duidelijk gemaakt dat clusterbommen onsmakelijke dingen zijn. Dat leek me een open deur. Het rendement erop is een feit, nu weten jij en allerlei andere mensen weer eens dat daar flink mee verdiend wordt - wees blij met die informatie, zou ik zeggen.Verder heb ik duidelijk willen maken dat het beleggen van 200 miljard euro nog een hele klus is. Dat lukt je niet als je alleen wilt kiezen voor boerencooperaties op de Peruaanse Altiplano die vrolijk gekleurde mutsen breien.
groet,
Gijs
11:06 AM


stan said...
beste gijs
bedankt voor je openhartigheid. ik weet nu dat 'Zo lang je geen pacifist bent - en dat ben ik niet, net zo min als de grote meerderheid van de ABP'ers neem ik aan - is wapenproductie een legitieme belegging.' met andere woorden dat jij het investeren in een massavernietigingswapen als clusterbommen geen probleem vindt. ik vermoedde dat al aan het woordgebruik en invalshoek van het artikel. als ik jouw kwalificatie mag overnemen: ik vind die houding laag en onsmakelijk. vandaar ook dat ik je dit duidelijk probeerde te maken via het voorbeeld van de gaskamers. ik vermoedde - overigens terecht, zoals nu blijkt - dat een subtiele benadering aan het doel voorbij zou gaan. maar nu blijkt dat je zelfs voor extreme voorbeelden niet gevoelig bent. hier houdt elk argument op. kijk nog eens naar de foto van dat uit elkaar gereten kind en zeg dan nog eens het volgende: 'Zo lang je geen pacifist bent - en dat ben ik niet, net zo min als de grote meerderheid van de ABP'ers neem ik aan - is wapenproductie een legitieme belegging.'
succes met je loopbaan.
stan

gijs said...
Als je niet kunt lezen, houdt alles op natuurlijk. Dan dooft het licht. Zo krijg ik nog spijt dat ik gereageerd heb, ik weet niet of dat je bedoeling is.Ik schreef: wapenproductie, niet: clusterbommen. Dat zijn walgelijke wapens waarin ik niet wil beleggen, en hopelijk het ABP ook niet. Net zo min als anti-personeelslandmijnen. Alle landmijnen? Tja, dan begint het al ingewikkelder te worden. En wat de denken van machinegeweren, tanks, vliegtuigen of computers die in commandacentra gebruikt kunnen worden (maar ook om mee te bloggen natuurlijk)?Heb je het Volkskrant-commentaar van vandaag al gelezen? Zou ik even doen, en poets je gaskamervergelijking nog maar eens lekker op. Denk aan de wijze woorden van Kamagurka: 'Kritiek hebben is eenvoudig, maar haar in kleine stukjes snijden en opdienen met knapperig Frans brood, dat is de kunst.' Jouw 'subtiele benadering' heeft meer weg van een massavernietigingswapen.Ik verlaat deze discussie, zodat je het hier lekker met jezelf eens kan zijn.
Gijs
1:22 PM

stan said...
beste gijs
lezen kan ik maar al te goed, ik kan zelfs tussen de regels doorlezen, zoals je hebt gemerkt. ik vrees nu alleen dat jij niet kunt schrijven. je bedoelt kennelijk telkens iets anders dan je suggereert en schrijft. dat moet je niet een ander verwijten, maar jezelf.
stan
1:29 PM

Trouw, Misschien Wel 17

Er ontwikkelt zich een discussie over journalistieke relevantie naar aanleiding van dit Trouw-artikel:

'dinsdag, maart 20, 2007

Trouw, Misschien Wel 15
Let u eens op het taalgebruik van deze Trouw-redacteur: 'prima investering, zuiver op de graat zijn is lastig, en de vraag is of dat helemaal duurzaam en verantwoord kan.' Voor alle duidelijkheid, in feite gaat het om de gruwelijke dood van onder andere het kind op de foto, slachtoffer van Amerikaanse concerns waarin Nederlandse pensioenfondsen investeren. Prima investering? Lastig? De vraag is? Veilig idee? Maar niet iedereen denkt daar zo over? Christelijk dagblad? Volgens mij is in dit geval volstrekt niet de vraag of het 'helemaal duurzaam en verantwoord kan.' Mijn vraag aan Gijs Moes is: is hier sprake van twee gelijkwaardige opvattingen, een kwestie van enerzijds, anderzijs? De 1 die verdient aan de dood van kinderen en de ander die daar tegen is. Gijs, hoe meer kinderen door clusterbommen sterven, des te beter de investering is. Dat is dan ook een argument. Het Trouw-artikel is een sprekend voorbeeld van de eeuwenoude christelijke koopmansgeest, waarbij behalve winst, alles van waarde weerloos is, de menselijke waardigheid, humanitaire normen, het internationaal recht.Trouw: 'Beleggen in clusterbommen is financieel gezien een prima investeringZuiver op de graat zijn is lastigGijs MoesPensioenfondsen moeten rendement maken voor hun deelnemers, en de vraag is of dat helemaal duurzaam en verantwoord kan.Pensioenfonds ABP belegt in het Amerikaanse bedrijf Raytheon, producent van clusterbommen en kruisraketten. Financieel gezien een prima investering, want het aandeel Raytheon is het afgelopen jaar bijna 20 procent gestegen.Zo’n rendement helpt het ABP om zijn 2,4 miljoen ambtenaren en docenten een goed pensioen te bezorgen. Dat is een veilig idee, zeker na eerdere zorgen over te lage dekkingsgraden.Maar niet iedereen denkt daar zo over. „Dit is fout, punt uit. Dit is in strijd met onze ethische normen en waarden”, zegt voorzitter Paul Koeslag van CNV Publieke Zaak. „Werknemers willen een optimaal beleggingsrendement voor hun geld en een betrouwbaar pensioen, maar niet ten koste van alles.” Publieke Zaak is zelf vertegenwoordigd in het ABP-bestuur. Koeslag wil nu dat de beleggingen op korte termijn voldoen aan strenge eisen op het gebied van milieu, sociaal beleid en ondernemingsbestuurDat kan nog lastig worden. Want er zijn heel veel economische activiteiten die niet helemaal deugen. De olie-industrie is een voor de hand liggend voorbeeld: Shell en Total zijn verdacht vanwege hun activiteiten in Afrika en Azië. Maar ook het Britse BP, tot voor kort een lichtend voorbeeld in de sector, is door milieuschandalen onlangs van zijn duurzame voetstuk gevallen.Lees verder: http://www.trouw.nl/hetnieuws/economie/article663536.ece/
Beleggen_in_clusterbommen_is_financieel_gezien_een_prima_investering

Clusterbommen zijn door de werkwijze ervan massavernietigingswapens. In Trouw staat: 'Beleggen in clusterbommen is financieel gezien een prima investering.' Het zal allemaal best. Maar hoe zou de Trouw-lezer hebben gekeken als er had gestaan: 'Beleggen in gaskamers is financieel gezien een prima investering.'
posted by stan at 10:21 AM

15 Comments:
Sonja said...
Ik las van Moes ook al zo'n apologistisch stukje over de VOC, en in zijn titels onder meer 'Geld maakt niet gelukkig, zeker als een ander het krijgt' en 'Foute fabriek mijden werkt niet' (over sweat shops in India). Proficiat Trouw, zo'n VVD-er die de krant gebruikt voor 'liberale' propaganda.
11:02 AM
Gerard van de Ven said...
Zoekend naar iets anders kom ik op dit blog terecht. Ik voel me thuis, omdat ik de oude strijder van Houcke onmiddellijk herken, met zijn brede oriëntatie, eruditie en licht ontvlambaar activisme. Toch bevalt het me er niet: nog steeds dezelfde toon na al die jaren, en kennelijk naar eigen mening nog zo weinig bereikt. Het blijft een kwade wereld waarin we moeten leven, we moeten ons er met verbaal geweld een weg doorheen vechten.Dat we er nog lang niet zijn, wie zal het ontkennen. Maar dat blijven hameren op de trom van het eigen gelijk, is dat nou de weg? Ikzelf heb n.a.v. de commotie rond Wilders (toegegeven: een kleine vis vergeleken bij de personaliteiten en toestanden die hìer de revue plegen te passeren) een andere aanpak voorgesteld: een meer socratische benadering. Het lijkt mij de moeite waard om daarover met van Houcke c.s. in gesprek te komen. Voor verdere informatie: http:/tekensvanlezen.blogspot.com/search/labels/Wilders.
11:35 AM
stan said...
beste gerard,alles wordt tegenwoordig beoordeeld naar de toon, de inhoud is van geen of weinig belang meer. het enige dat ik doe is terugpraten. dat is ook het enige dat men kan doen. opkomen voor de mensen van wie de waardigheid wordt ontnomen is het minste dat ik kan doen. de socratische weg is perfect, maar die manier is goed voor een publieke discussie,niet voor een persoonlijke weblog. email me als je erover wilt praten. stan10@planet.nl
12:01 PM
gijs said...
Laat de ambtenaren en leraren zelfs eens nadenken over hun eigen verantwoordelijkheid bij pensioenbeleggingen. Ze zijn vertegenwoordigd via deelnemersraden en via de vakbonden in het bestuur van de pensioenfondsen.Mijn VOC-stuk ging juist over de zwarte kanten van die geschiedenis. De kop was: Corrupt, wreed en niet innovatief. Dat laatste vanwege Balkenendes oproep om de VOC als economisch voorbeeld te zien.Bij Trouw heb ik regelmatig geschreven over de slechte arbeidsomstandigheden in fabrieken in India en China. De eerste brieven van advocaten aldaar die met processen dreigen, zijn al binnen. Mijn punt is en blijft: Nederlandse consument, pensioengerechtigde, kiezer, burger etc, denk eens na bij wat je koopt, consumeert, belegt. Laat dat niet over aan de managers.En voor VVD'er laat me al helemaal niet uitmaken, dat neem je terug Sonja. Groet, Gijs Moes
12:26 PM
Gerard van de Ven said...
Zo wou ik het toch maar niet doen, Stan: nu gaan e-mailen lijkt me teveel op een biechtstoelprocedure en daarbij heb ik in mijn rijke roomsche jeugd genoeg zweetdruppels gelaten.Het zou een socratische vraag kunnen zijn: wil het gebruik van een andere toon meteen zeggen dat de inhoud wordt prijsgegeven? Verwart de geachte opponens hier niet doel en middel?We hebben allebei hetzelfde doel, b.v. de ontmaskering van Wilders. Let wel: ik zeg niet de 'bekering' van de brave borst. Dat is onbegonnen werk. Maar de socratische methode is altijd theater voor de omstanders. Die kunnen door de geleidelijke afpelling van 's mans meningen aan het twijfelen worden gebracht. En daar gaat het om, want anders haalt het partijtje straks de 10%.Wat ik niet snap is dat je je weblog 'persoonlijk' noemt. Op internet wordt al het persoonlijke publiek, en wie het als medium gebruikt dient daar rekening mee te houden. Jouw opvatting komt me te dicht bij 'getuigenispolitiek' en die levert weinig op. Mijn idee van een weblog is dat je in gesprek probeert te raken met een aantal geestverwanten, met wie je overlegt over hoe je verder komt met wat je wil. Dat is iets anders dan het elkaar bevestigen of afkatten wat je rond zoveel weblogs en Newsgroups ziet gebeuren. Dáár heb je e-mail voor.
2:59 PM
stan said...
beste gerardik heb me kennelijk niet duidelijk genoeg uitgedrukt. wat ik wil zeggen is dit: in tegenstelling tot wat jij beoogt, wil ik niemand veranderen, aangezien ik weet dat dit toch niet lukt. het kost een heel leven om het voor de hand liggende, het vanzelfsprekende te aanvaarden, desalniettemin... in tegenstelling tot jou wil ik niemand bekeren, er is dus ook geen sprake van getuigenispolitiek. nogmaals, het enige dat ik doe is terugprate. dat doe ik in de eerste en laatste plaats voor mezelf, om mijn eigen bewustzijn helder te houden. dat jij op een of andere manier anderen wilt overtuigen van je gelijk,is je goed recht en ik wens je er succes mee.
3:43 PM
Gerard van de Ven said...
Er schiet me nu een liedje te binnen: 'Ik doe wat ik doe, en vraag me niet waarom'.Jammer, ik had meer van deze discussie verwacht. Maar de helden zijn vermoeid ...
4:08 PM
Anoniem said...
Ik hoor Gerard zeggen: Stan, je moet vooral niet zeggen wat je ziet, hoe je het ervaart en wat je er bij voelt. En vervolgens onderwijst hij hoe hij vind dat je je mening mag geven, welke weg je daarvoor moet bewandelen en wat het uiteindelijke (gezamelijke?) doel ervan moet zijn.Gelukkig heb ik een gezond wantrouwen jegens dergelijke mensen met een missie.Ik wil Trouw vervolgens nog aanraden om deze investeringstips op te nemen in hun Gristelijke dagblad:Beleggen in massamoordenaars is een prima investering. Beleggen in plunderaars is een prima investering. Beleggen in de Globale Maffia is een prima investering.
5:20 PM
stan said...
beste gerardik heb keurig uitgelegd waarom ik het doe. een discussie is prima, maar kom dan met argumenten. vermoeid? geenszins, dat blijkt wel uit deze weblog. maar een herhaling van zetten is geen discussie. 5:43 PM
6:27 PM
Sonja said...
Beste Gijs, "Laat de ambtenaren en leraren zelfs eens nadenken over hun eigen verantwoordelijkheid bij pensioenbeleggingen."Alles goed en wel, maar ambtenaren en leraren kunnen niet veel wanneer geheim gehouden wordt (en blijkbaar was daar reden toe) waarin belegd wordt. Tot op heden, en dit dankzij Zembla."Mijn VOC-stuk ging juist over de zwarte kanten van die geschiedenis.""Zelfs afgezien van het geweld is de manier waarop de VOC handelde niet direct een voorbeeld voor moderne ondernemers" vind ik een te enigmatische opmerking, en mis ik het belang van de opiumhandel (en stimulering van verslaving) in het hele verhaal, een van de meest winstgevende facetten van de VOC. De hoofdtoon die ik in het VOC stukje las was: okee, corrupt, wreed en niet innovatief - maar de VOC stelde eigenlijk helemaal niet zo veel voor. Dus? En dat noem ik toch apologistisch.Je schrijft ook: "Mijn punt is en blijft: Nederlandse consument, pensioengerechtigde, kiezer, burger etc, denk eens na bij wat je koopt, consumeert, belegt. Laat dat niet over aan de managers." Ook dat is de zaak weer vergoeilijken, je verlegt de ethische verantwoordelijkheid. Bedrijven mogen van Gijs Moes doen en laten wat ze willen, maar de consument moet er zich schuldig over voelen wat voor slachtoffers die bedrijven maken in hun zucht naar winst. Mijn idee is dat je problemen moet aanpakken bij de bron, niet bij het eindstation, zoals hier de consument. Maar, surprise, ook dit past weer perfect in de ideologie van de VVD.
7:11 PM
Sonja said...
Beste Stan, ik denk dat ik begrijp waarom jij (al dan niet verbeten, so what?) dit weblog bijhoudt. Zo hou ik ook mijn weblog bij (hoewel heel anders van stijl). Ik wil mensen informeren en ze laten zien wat ik zie (voor het geval ze iets missen) en ik wil dat ze ook verontwaardigd worden. Ik wil mensen met feiten om de oren slaan. Of dat opgepikt wordt, dat weet je nooit, maar persoonlijk denk ik wel. Al is het maar een aanzet tot reflectie.Wat Gerard beweert met 'steeds weer diezelfde toon', dat begrijp ik wel van je, maar niet alleen dat, dat respecteer ik. Omdat je daarmee bewijst dat je verontwaardigd blíjft, je boos blíjft maken over het vreselijke onrecht dat zwakkeren en andere 'Untermenschen' wordt aangedaan, en niet apathisch wordt van het volume. Graag lees ik vooral je eigen commentaren, maar meer omdat ik de artikelen toch wel lees, aangezien ik elke dag een lading toegemaild krijg. En zo'n opmerking als "hoe meer kinderen het slachtoffer worden van clusterbommen des te interessanter de investering" is echt goud (is die weg?).Heel vaak (en steeds vaker) hoor ik: er zal altijd wel ergens oorlog en ellende zijn op de wereld, en dat bedoel ik met apathie. John Lennon stelde: war is over - if you want it. En dat raakt wat mij betreft de kern van de zaak. Dus blijf 'die toon' houden, in vredesnaam. :)
7:42 PM
gijs said...
Beste Sonja, Stan en anderen,Is het wel eens bij jullie opgekomen dat journalisten misschien vooral invloed hebben door de onderwerpen die ze kiezen? Het gaat mij om de bewustwording - van iedereen.De toon die je er vervolgens in leest, is iets anders. Je kunt mijn stukken 'apologistisch' (apologetisch volgens het woordenboek, maar ik zou nooit zulke moeilijke woorden gebruiken) noemen, van anderen krijg ik weer positieve reacties, juist omdat ik deze onderwerpen aanroer.In ieder geval ben ik blij dat jullie onderwerpen oppikken en erover discussieren. Een iets ruimer 'denkraam' - misschien hebben anderen ook wel eens gelijk - zou jullie blogs nog leesbaarder maken.groet, Gijs
10:23 AM
Gerard van de Ven said...
Dit bericht is verwijderd door de auteur.
5:22 PM
Sonja said...
O, maar ik schrijf niet om zieltjes te winnen hoor. Ik hoef ook niet bij iedereen populair te zijn - en dat ben ik ook niet. Zou ik een politicus zijn, dan moest ik beveiligd worden, met name tegen VVD-ers, Wilders-adepten, Fortuynisten, kaalkoppen, je weet wel, dat soort fascisten. Al die mensen die het zo hoog op hebben met de vrijheid van meningsuiting, behalve wanneer het om een andere mening dan de hunne gaat.
8:11 PM
stan said...
beste gijs
natuurlijk is het bij mij wel eens opgekomen dat journalisten 'misschien vooral invloed hebben door de onderwerpen die ze kiezen.' Ik weet daar alles van, ik ben al meer dan 40 jaar journalist, op mijn zestiende schreef ik mijn eerste krantenartikel, ik heb voor kranten, tijdschriften, radio en televisie gewerkt en weet maar te goed hoe de journalist een onderwerp kan maken en breken. bijvoorbeeld door de wijze waarop hij/zij een onderwerp presenteert, belicht vanuit een bepaalde benauwde context. en dat brengt me op het trouw-artikel. ik heb geen antwoord gekregen op mijn vraag, te weten 'is hier sprake van twee gelijkwaardige opvattingen, een kwestie van enerzijds, anderzijds? boven het artikel staat 'beleggen in clusterbommen is financieel gezien een prima investering. zuiver op de graat zijn is lastig.' hier wordt een kunstmatig een tegenstelling geschapen die volgens mij niet zou moeten bestaan voor een journalist. beste gijs, wat zou je gezegd hebben als er tijdens de tweede wereldoorlog in de krant had gestaan: 'beleggen in gaskamers is financieel gezien een prima investering. zuiver op de graat zijn is lastig.' met andere woorden die kop en de invalshoek deugen niet. er is hier sprake van een ernstig moreel probleem, een verwerpelijke economische politiek, waar geen enkele rechtvaardiging voor bestaat, de winst gaat ten koste van onschuldige burgers. vraag jezelf eens af wat relevant is aan de feiten die de trouw kop brengt? dat in tijden van oorlog het financieel een prima investering is om in moordwapens te beleggen, dat weet iedere hansworst. dus: wat wilde gijs moes ons nu in feite duidelijk maken? met welk nieuws kwam hij? 'zuiver op de graat zijn is lastig.' het zal best, gijs, dat weten we, maar wat wil gijs moes ons nu duidelijk maken? is de vraag voor hem echt of het investeren 'helemaal duurzaam en verantwoord kan?' waarom investeren noorse pensioenfondsen niet in de oorlogsindustrie en nederlandse wel? allemaal vragen gijs, waar je niet omheen kan. nu jij weer.
vriendelijke groet
stan
8:27 AM
Een reactie plaatsen

woensdag 21 maart 2007

De Pro-Israel Lobby 36

De Israelische ambassadeur Tsuriel Raphael temidden van Amerikaanse fans.

De Guardian bericht:

'Naked, drunk, surrounded by sex toys - it's the Israeli ambassador
Rory Carroll, Latin America correspondent

As an Israeli ambassador, Tsuriel Raphael was accomplished at putting a gloss on delicate subjects, be it Tel Aviv's nuclear programme, the treatment of Palestinians or the invasion of Lebanon.
When San Salvador police discovered him in his official embassy residence yard in the capital San Salvador, however, smooth talk was not really an option. For starters there was the gag and the rubber ball in his mouth. There was also the matter of being drunk. And naked. And bound. And surrounded by sex toys.
Once he was untied and the gag and ball were removed Mr Raphael identified himself as the ambassador but for perhaps the first time in his diplomatic career, this was a crisis he could not explain away.
"The ministry sees his behaviour as unbecoming of a diplomat," Zehavit Ben-Hillel, an Israeli foreign ministry spokeswoman, said yesterday. It was, she added, an unprecedented embarrassment. Mr Raphael was recalled home two weeks ago when the ministry first learned of the incident but the news became public only yesterday, when reports surfaced in the Israeli media. "He is going to remain in Israel," said the spokeswoman.
The ambassador did not break any law so for the Salvadorean police the case is closed. The Israeli government must wish it could say the same; the incident raises questions not just about Mr Raphael but about the foreign ministry's system of appointments. Before being sent to El Salvador six months ago, the veteran diplomat had served in several other countries, including the US, and as director of the Israel Information Centre in Jerusalem. He was a polished media performer and gave talks on Middle East geopolitics to thinktanks, universities and lobby groups.'

Lees verder: http://www.guardian.co.uk/israel/Story/0,,2032492,00.html?gusrc=rss&feed=12

Meer over de Israelische ambassadeur:

'On February 6th, Israel Council at Purdue, Purdue Objectivists Club, and The Consulate General of Israel to the Midwest presented Israel: A Political Update by Tsuriel Raphael. It was well attended with over 40 students, faculty, alumni, and members of the community. The talk lasted for about 35 minutes with 30 minutes of discussion. Subjects included the peace process, the Iranian nuclear threat, the recent Palestinian elections, and the upcoming Israeli elections. Pictured here is Mr. Raphael and some members of ICaP. Below is a link to an audio file of the entire talk. It was recorded with a hand held digital audio recorder, so the quality isn’t great, but is comprehendible.
Full Audio

Zie: http://web.ics.purdue.edu/~icap/2006/02/08/tsuriel-raphael-presentation/

De Pro-Israel Lobby 35

'Can American Jews unplug the Israel lobby?
As Bush's unbalanced Mideast policies careen from disaster to
disaster, people who don't toe the AIPAC line are beginning to speak
out.
By Gary Kamiya
Mar. 20, 2007

Last week, a familiar Washington ritual took place:
Leading American politicians from both parties lined up at the annual
policy conference of the American Israel Public Affairs Committee to
vie with each other over who could pledge the most undying fealty to
Israel. As usual, much of Congress showed up -- half of the members
of the U.S. Senate and more than half of the House, including figures
like Hillary Clinton and Barack Obama, along with Vice President Dick
Cheney.

It was a typical AIPAC parallel-universe extravaganza, marred only by
partisan rifts that have begun to appear over Iraq. (Even some of the
AIPAC crowd, who overwhelmingly supported the war at the outset, have
begun to realize that it has been a disaster for both the United
States and Israel.) Cheney got a standing ovation, Israeli Prime
Minister Ehud Olmert said via a video link that winning the war in
Iraq was important for Israel, Nancy Pelosi was booed for criticizing
the war, a fire-breathing Christian dispensationalist who believes
that war on Iran will bring about the Rapture and the Second Coming
was rapturously greeted, and Barack Obama took heat for having the
audacity to mention the suffering of the Palestinians.

But AIPAC showed its true power -- and its continuing ability to
steer American Mideast policy in a disastrous direction -- when a
group of conservative and pro-Israel Democrats succeeded in removing
language from a military appropriations bill that would have required
Bush to get congressional approval before using military force
against Iran.

The pro-Israel lobby's victory on the Iran bill is almost
unbelievable. Even after the nation repudiated the Iraq war
decisively in the 2006 midterms, even after it has become clear that
the Bush administration's Middle East policy is severely unbalanced
toward Israel and has damaged America's standing in the world,
Congress still cannot bring itself to stand up to the AIPAC line.'

Lees verder: http://fairuse.100webcustomers.com/fuj/salon13.htm