vrijdag 3 februari 2006

Nederland en Afghanistan 35


De Amerikaan John Perkins schrijft in zijn boek 'Confessions of an Economic Hit Man: 'Economic hit men (EHMs) are highly paid professionals who cheat countries around the globe out of trillions of dollars. They funnel money from the World Bank, the U.S. Agency for International Development (USAID), and other foreign "aid" organisations into the coffers of huge corporations and the pockets of a few weathy families who control the planet's natural resources. Their tools include fraudulent financial reports, rigged elections, payoffs, extortion, sex, and murder. They play a game as old as empire, but one that has taken on new and terrifying dimensions during this time of globalization. I should know; I was an EHM. I wrote that in 1982, as the beginning of a book with the working title, 'Conscience of an Economic Hit Man. The book was dedicated to the presidents of two countries, men who had been my clients, whom I respected and thought of as kindred spirits - Jaime Roldos, president of Ecuador, and Omar Torrijos, president of Panama. Both had just died in fiery crashes. Their deaths were not accidental. They were assasinated because they opposed that fraternity of corporate, government, and banking heads whose goal is global empire. We EHMs failed to bring Roldos and Torrijos around, and the other type of hit men, the CIA-sanctioned jackals who were always right behind us, stepped in.' Toen ik in de jaren negentig voor de VPRO radio door de wereld reisde kwam ik deze economische hitmen regelmatig tegen, in Oezbekistan, in Mongolie, later in Mauretanie, keurig in het pak gestoken jonge kerels, Amerikanen vaak, maar ook Europeanen onder wie Nederlanders. Ze struinden de pas geopende markten af op zoek naar nieuwe klanten die ze namens banken of grote concerns konden beroven. Nu vindt u deze mensen in Irak en Afghanistan, waar wij militair helpen dit roofbouw-systeem in stand te houden. Natuurlijk wordt deze terreur met allerlei verheven praatjes verkocht, maar ondertussen spreken de feiten voor zich. 'The income ratio of the one-fifth of the world's population in the wealthiest countries to the one-fifth in the poorest went from 30 to 1 in 1960 to 74 to 1 in 1995.' Een van de neoconservatieven die de regering Bush ervan overtuigde dat Irak moest worden bezet, de Amerikaanse voormalige staatssecretaris van Defensie Paul Wolfowitz, is de nieuwe directeur van de Wereldbank geworden. De afgelopen veertig jaar is de kloof tussen arm en rijk in de wereld verdubbeld. Dat zijn de feiten, de rest is politieke propaganda. Maar deze informatie zult u niet van NOVA of van al die andere nieuwsrubrieken vernemen. Ze kijken wel uit. Lees ook: 'President Carter: "We did not need to go into Iraq. We went in there under false pretenses"' Zie: http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0602/01/lkl.02.html Of http://www.informationclearinghouse.info/article11761.htm

2 opmerkingen:

Anoniem zei

hee, stan
je hebt een prachtig weblog, maar bent nogal pro moslim. schrijf eens wat over de boosheid van de moslims over de vrije meningsuiting in het westen.

stan zei

beste arian
in termen van voor en tegen moslims denk ik niet. moslims zelf moeten schrijven over de 'vrije meningsuiting in het westen'wanneer het 't schofferen van hun geloof betreft.ik kan moeilijk voor hen spreken, aangezien ik geen islamiet ben. wel kan ik mijn eigen mening geven en die is kortweg deze: het beledigen en vernederen van de ander heb ik altijd een verwerpelijke daad beschouwd. als het beledigen en vernederen gezien worden als een vorm van vrije meningsuiting dan denk ik dat dit een grove misvatting is. en dan laat ik nog buiten beschouwing het feit dat een aanzienlijk aantal mensen in onze massamaatschappij geen eigen mening heeft, maar die aangereikt krijgt door opiniemakers. kritiek op mijn eigen cultuur is voor mij belangrijker dan kritiek op andermans cultuur.zelfkritiek is het begin van inzicht.

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...